Wat ik wens voor mezelf in 2020

Na wat ik wens voor de wereld in 2020 heb ik natuurlijk ook nog wel wat wensen voor mezelf. Iets wat best bijzonder is aangezien ik eigenlijk zelden wensen of dromen heb. Ik heb er dus ook best wel flink over na moeten denken moet ik eerlijk bekennen. Het is geen geheim dat ik hier eigenlijk niet wil zijn maar nu ik hier toch ben probeer ik er maar iets van te maken. Het jaar 2020 is een 4 jaar 2+2=4 en ik ben een 4 mens 😊 volgens de tarot en de numerologie. Ik heb vanaf oktober “toen de eerste energieën van 2020 zich bij mij aandiende” al het gevoel dat het jaar 2020 een heel goed jaar voor mij gaat worden waarin ik heel veel vooruitgang kan boeken op persoonlijk vlak. Het ligt natuurlijk geheel aan mijzelf en aan de eventuele hulp die ik krijg van het Universum hoe ver ik ga komen. Maar ik heb er wonder wel zin in. Een gevoel van nog een laatste sprint en dan zijn we eindelijk waar we mogen zijn. Ik kan het niet goed uitleggen maar dat is dus mijn gevoel.

Ik zou graag de volgende dingen willen hebben/bereiken in 2020 voor mezelf.
Ik hoop het komende jaar nog het een en ander te kunnen loslaten, en dan doel ik op dingen die ik al heel lang met me meesleep maar eigenlijk niet nodig heb. Ik wil nog het een en ander verwerken en innerlijke muren doorbreken zodat er weer ruimte ontstaat voor nieuwe dingen. Ik hoop meer positiviteit en een soort van doel in dit leven te gaan vinden. Ik ga weer proberen te stoppen met roken “en zeg niet gewoon doen want zo gemakkelijk is dat niet voor iemand die al bijna 41 jaar rookt”, ik ben daar in 2019 ook al mee bezig geweest maar helaas te vergeefs. Ik hoop dat er een vrouw 👩 op mijn pad gaat komen die van mij wil houden, me lief wil hebben zoals ik ben, de liefde mee herontdekken en vieren, die net zo’n vrije geest is als ikzelf, iemand waarmee ik kan praten/filosoferen, mee kan knuffelen, wandelen, genieten, me pure zelf kan zijn, die van veel van dezelfde dingen houd als ik “o.a. astrologie, astronomie, geologie, natuur, oude architectuur, geschiedenis, politiek, onderzoeken, die net als ik de Keltische kalender volgt en bovenal veel muziek”, die in staat is om met mij om te gaan “ik ben niet de gemakkelijkste”, niet al te ver van mij vandaan woont en minstens zo goed kan masseren als mijn laatste vriendin. Ik wil ook weer dingen met mijn paranormale gave gaan doen zoals huizen energetisch reinigen, aardstralen recht  trekken die krom zijn geworden en mensen magnetiseren. Ik hoop weer wat gezonder te gaan worden. De ziektes die ik heb heb ik aardig onder de knie “anders was ik hier niet meer” en ik hoop dus op wat meer verbetering en minder “af en toe helse 😖” pijnen zodat ik ook wat beter in mijn vel kom te zitten.

Ik heb ook nog een lijstje met materialistisch zaken zoals een oude nog werkende computer met Windows XP erop zodat ik weer bepaalde spelletjes kan spelen die ik op Windows Vista, 7, 8, 8.1 en 10 niet meer kan spelen. Het programma Words 2000 op een cd schijfje. Ik wil een heleboel tuinhout (planken en palen) hebben zodat ik een schuurtje kan bouwen voor mijn fiets en tuinspullen en nog wat andere dingen kan doen om mijn tuin te verfraaien. Ik wil ook ander hout hebben zodat ik wat meubels in huis kan gaan bouwen en misschien zelfs wel een nieuw bed. Verder hoop ik goede nieuwe schoenen te vinden die ik kan betalen “ik heb maat 49 en betaal dus altijd de hoofdprijs”, een mobiele telefoon met goede camera, radio en mp3 speler “de rest vind ik niet zo belangrijk”, een appelboor met (mijn 😜) rood handvat, een nog werkende videorecorder, een nieuwe witte kledingkast, een losse radio, versterker, cd-speler en cassette deck “platenspeler heb ik al staan” en wat kruiden die mijn lichaam verder kunnen helpen zoals bijvoorbeeld Damiana en ijzerkruid.

Ik wens een ieder een heel mooi en magisch 2020 toe. Ik hoop dat u allemaal gezond en gelukkig zal zijn en kunt gaan doen wat uw hart ingeeft. Blijf dichtbij uzelf, laat u niet gek maken door wat u hoort, leest of ziet, doe onderzoek en volg ten alle tijden uw eigen intuïtie. Let create some Magic. 🎇

Peter Barkum © ® 29-12-2019
♥

Mijn wensen voor de wereld in 2020

Twee decennia van de nieuwe eeuw zijn reeds voorbij maar dat de wereld er beter op is geworden, nee. De kloof tussen arm en rijk is alleen maar groter geworden, er heerst nog steeds oorlog, honger, mensenrechten schendingen, veel mensen/bevolkingsgroepen worden nog steeds gediscrimineerd, democratische vrijheden zijn afgepakt of ingeperkt onder het mom van “schijn” veiligheid, er zijn tal van nieuwe problemen bijgekomen zoals massa emigratie, slavernij, sekstoerisme, klimaatverandering, wapenhandel, mensenhandel en de strijd tegen harddrugs hebben we zo goed als verloren. Na het verdwijnen van het ijzeren gordijn dat oost en west in tweeën splitsten, hadden veel mensen in zowel het oost als west de hoop dat de wereld nu samen zou gaan komen. Dat we gezamenlijk een nieuwe en betere wereld zouden gaan opbouwen.

De realiteit is helaas anders. De politiek denk alleen nog maar aan bedrijven en niet aan de mensen door wie ze gekozen zijn. Agenda 21 of terwijl de nieuwe wereld orde heeft de hoop die de mensen in 1990 in zowel oost als west hadden, danig de grond in gestapt. Er moet winst worden gemaakt, de targets moeten worden gehaald en daarbij mag men over lijken gaan en ongebreideld de aarde plunderen. Het nieuwe gouden kalf de economie moet aanbeden worden en wie dat niet doet is een vijand van de staat en van de wereld.

En hoewel de klimaatverandering ons nu wel begint te dwingen om bepaalde zaken niet meer te doen, zijn er nog steeds bedrijven en landen die daar geen boodschap aan hebben. Ik denk dan bijvoorbeeld aan oliebedrijven, chemiebedrijven, Brazilië, Amerika “onder Trump” en China. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle leugens, het bedrog en manipulatie die 24/7 plaatsvind door media, overheden, religies, banken, medici, wetenschap en bedrijven. De wereld en de mensheid in zijn geheel staan er heel slecht voor en als we blijven doorgaan zoals we dat nu doen, dan is het binnen 10 a 20 jaar afgelopen met de mensheid. De aarde zal zonder mensen rustig door blijven draaien tenzij wij nog iets doms doen, dan is deze prachtige planeet ook verledentijd.

Mijn wensen voor 2020 en daarna
Daarom heb ik de afgelopen tijd een nagedacht over wat ik zou willen dat er gaat beuren in het komende jaar en daarna. Ik zat ook te denken aan een astrologische kijk op 2020 om te schrijven, maar dit leek mij beter. In 1997 schreef ik een stuk over hoe wij onze economie zouden kunnen veranderen zodat het meer in harmonie zou zijn met de natuur. Ik had voor dit stuk een nieuw woord bedacht, “Groenenomie”. Het woord “Groenenomie” staat voor een groene economie waarin we op een duurzame manier omgaan met alle natuurlijke bronnen en zoveel als mogelijk recyclen zodat we heel weinig natuurlijke bronnen nodig hebben. Dat we meer bossen gingen aanplanten zodat die meer schone lucht kunnen produceren en o.a. CO2 (CO2 = planten voedsel) uit de lucht kunnen afvangen, geen gif meer gebruiken in de landbouw om snellere en hogere productie kunnen bereiken, niet meer lopen zeulen met dieren omdat het in het ene land goedkoper is om ze vet te mesten of te slachten dan in het andere land. Minder auto’s en wegen en minder onnodige transsporten van goederen, meer openbaar vervoer en fietspaden, meer lokale werkgelegenheid zoals we die vroeger ook hadden.

We moeten terug naar de basis met ons bestaan en met onze economie. Een goede economie zou niet moeten draaien om welvaart maar om welzijn. Mensen die gezondheid en tevreden zijn, zijn veel gelukkiger in hun welzijn. Deze mensen zijn ook creatiever en gedrevenen dan een mens die zich gedwongen ziet iedere dag weer te gaan werken als loonslaaf voor het groot kapitaal. Wat we dus nodig hebben is een cultuur omslag in onze economie en op de werkvloer. Ik ben dan ook een groot voorstander van het basisinkomen. Een basisinkomen dat hoog genoeg is om op een menswaardige manier van te kunnen leven zonder dat je je steeds zorgen hoeft te maken dat je de maand niet door kunt komen. Door een basisinkomen in te voeren kunnen heel veel controle systemen verdwijnen wat weer extra geld oplevert voor andere belangrijke zaken.

Energie
Er zijn tal van manieren om duurzame energie op te wekken die onze huizen kunnen verwarmen/verkoelen/verlichten en om ons eten op te kunnen koken. Ik denk dan aan zonne-energie, windenergie en waterenergie. Maar er zijn nog andere technieken die ons daarbij zouden kunnen helpen zonder dat wij daarbij het milieu belasten. Zo heb ik in 2018 een stuk gelezen waar men het over plasma-energie had. Ik heb er verder geen verstand van maar het is een mogelijkheid om te onderzoeken. Ook ons transsport “goederen en personen” moet vergroenen. We zijn nu al bezig met elektrische auto’s en bussen, maar dat is slechts de eerste stap. Punt is in ieder geval dat we af moeten van de verbrandingsmotor waarin benzine/kerosine/gas of kolen worden verbrand zoals we die nu kennen. Dat zijn zwaar verouderde technieken die ons milieu, de natuur en de mensheid veel schade berokkenen.

Mensen
Op het moment zien we veel massa emigratie mede veroorzaakt door oorlogen en overige “religieus” geweld. De VN zou daarin een belangrijke rol kunnen spelen door al deze oorlogen te beëindigen. Helaas is de realiteit dat de VN niet meer dan een papierentijger is. Dit wordt veroorzaakt door onderling gekissebis en zogenaamde zakelijke belangen. Door welvaart te vervangen met welzijn vallen de zakelijke belangen in het niet. We zijn een mensheid op een aarde en dus zouden we via de VN samen sterk kunnen zijn. Immers een enkele tak is gemakkelijk te breken maar een takkenbos breek je niet zomaar. De VN zou ook een rol moeten spelen in het beëindigen van slavernij, sekstoerisme, mensenhandel, drugshandel en wapenhandel. Kortom, de VN zou een veel grotere rol kunnen en moeten spelen in de wereld en zich niet als een zielig papieren tijgertje in een hoekje moeten verschuilen. De VN werd in 1948 opgericht ter vervangen van de Wereld Volkerenbond met als doel om mediator te spelen in conflicten op de wereld. Door allerlei belachelijke doctrines zoals democratie en communisme is het in die taak slechts gedeeltelijk geslaagd. Na wereldoorlog twee volgde al snel de oorlogen in Korea, Vietnam, oorlogen in het Midden-Oosten, Afrika, Midden en Zuid-Amerika, Pakistan – India, Irak – Iran, Koeweit, Afghanistan, China dat onrechtmatig Tibet inlijfde en natuurlijk de koude oorlog. Kortom, we zijn een nogal oorlogszuchtige ras, iets waarvoor wij ons diep dienen te schamen. En schamen moeten wij ons sowieso. Voor de manier waarop wij met elkaar en met deze planeet omgaan. Wij noemen ons al op ons borst kloppende een beschaving. Ik heb toch echt een ander beeld bij een beschaving. Ja, wat technologie en dergelijke hebben wij veel bereikt maar als je weet en ziet waar al deze technologie voor wordt ingezet dan dienen wij ons heel diep te schamen.

Er valt nog heel veel winst te behalen op het gebied van vrouwenrechten, kinderrechten en de rechten van minderheden zoals zigeuners, woonwagenbewoners en mensen die niet mee willen in de dolle massa van materialisme. In de Nederlandse grondwet staat dat iedereen gelijk is voor de wet, toch worden o.a. zigeuners en woonwagenbewoners nog steeds zwaar gediscrimineerd vooral door de overheid. Iets waar we ook zeker vanaf moeten in het nieuwe decennium is het belachelijke hokjes denken. Mensen vallen niet in hokjes te plaatsen, immers ieder mens is uniek in zijn doen, laten en in zijn/haar verschijning.

Mijn wensen voor het nieuwe decennium
Goed, na al dit gekwebbel “ik ben en blijf toch een politicus” wil ik het allemaal wat meer gaan concretiseren. Mijn wensen voor het nieuwe decennium zijn;

•    Een einde aan alle oorlogen en geweld.
•    Een krachtigere rol van de VN om wereld problemen/conflicten op te lossen.
•    Een onvoorwaardelijk basisinkomen voor iedereen vanaf zijn/haar 18de levensjaar.
•    Een einde aan de honger in de wereld.
•    Gelijke rechten en kansen voor mannen, vrouwen, 

homo’s, lesbiennes en transgenders.
•    Een einde aan sekstoerisme.
•    Een einde aan pedofilie.
•    Een einde aan gedwongen prostitutie.
•    Een einde aan discriminatie in het algemeen.
•    Een einde aan polarisatie, dat heeft nog nooit iets opgelost.
•    Een einde aan het opbreken van gezinnen door zogenaamde welzijnswerkers.
•    Een einde aan hebzucht.
•    Een einde aan slavernij in wat voor vorm dan ook.
•    Een omschakeling van de economie van welvaart naar welzijn en naar Groenenomie.
•    Een versnelling van het invoeren van alternatieve energiebronnen.
•    Een einde aan de fossiele brandstofmotor.
•    Een einde aan al het liegen en bedriegen door overheid, media, medici, religie, wetenschap, banken en bedrijven.
•    Zuiniger met de aardse natuurlijke bronnen omgaan 

“alleen gebruiken wat we echt nodig hebben en niet meer dan dat”.
•    Meer afgedankte producten gaan recyclen.
•    Een einde aan de onnodige stroom van plastic onzin die je 

tegenwoordig in de winkels ziet liggen.
•    Een einde aan de bio-industrie en het gesleep met dieren.
•    Meer samenwerking tussen mensen en landen om grensoverschrijdende 

problemen aan te pakken en op te lossen.
•    Meer openheid van bestuur door overheid, banken, bedrijven, medici en wetenschap.
•    Meer democratie en vrijheid voor burgers zoals referenda.

Heb een liefdevol, plezierig en magisch nieuw decennium.

Peter Barkum © ® 25/26-12-2019
♥

Wanneer is Jezus Christus werkelijk geboren?

⬇️ For English scroll down. ⬇️

Op 25 & 26 december wordt er over de hele wereld weer kerstmis gevierd. Voor christenen betekend dit het vieren van de geboorte van Jezus Christus. Niet aan de hand zou je zeggen maar is Jezus Christus wel geboren op 25 december zoals ons is geleerd? Het antwoord is nee. Als kind had ik daar al hele discussies over met mijn toenmalige pastoor. Ik lag altijd discussies met deze man en dreef hem soms tot complete waanzin. Ik mocht op een gegeven moment ook niet meer naar de godsdienstles op school omdat ik een slechte invloed zou hebben op mijn mede klasgenoten omdat is steeds alles wat de pastoor vertelde in de les in twijfel trok.

Als kind doe je vaak nog zoals de rest van je familie doet. Zij zijn je voorbeeld en dus vierde ik tot 1982 ook altijd gewoon kerstmis. En had het ook de betekenis die die ons door de kerk is geleerd. Toch heb ik altijd het gevoel gehad dat er iets niet klopte met die christelijke feestdagen. Vanuit mijn Antroposofische opvoeding leerde ik dat de christelijke feestdagen gejat waren van de Kelten, Germanen en Scandinaviërs. We schrijven kerstmis 1981, in mijn familie was kerstmis altijd een groot drink en eet festijn en zoals gezegd, zei waren mijn voorbeeld. Ik had flink gegeten en ook stiekem heel veel alcohol gedronken en was dus dronken geworden. Ik lag naast een neefje van me dronken op straat in de sneeuw. En weer overviel mij dat gevoel van, dat hele kerstmis klopt niet. Jaren lang heb ik gezocht naar een antwoord in boeken en vanaf 2000 "toen ik een internet computer kocht" op internet. Gisteravond vond ik eindelijk het antwoord waar ik zo lang naar heb gezocht. Ik kwam op YouTube een filmpje tegen van een Rabbijn die vertelde hoe het nu werkelijk zat met de geboortedag van Jezus Christus. Vanuit mijn oerweten wist ik meteen dit klopt helemaal. 

De geboortedag van Jezus Christus is helemaal niet 25 december in het jaar 0. Het is 20 maart van het jaar 6. Het jaar 6 had ik al eens vaker gehoord, gelezen en gezien tijdens mijn zoektocht. De katholieke kerk heeft hele verhalen verzonnen rond om kerst, Pasen, Pinksteren en wie weet om wat nog meer. Als je de bijbel leest "en dat heb ik vroeger heel veel gedaan" dan lees je vaak dingen waarvan je denkt, dit klopt niet. Begin jaren 90 gingen bij mij de ogen volledig open, alles wat in de bijbel staat is verdraaid en gemanipuleerd om ons mensen klein en angstig te houden. Als kind werd mij geleerd over een god die wraakzuchtig was. Als jij een zonde pleegde dan kreeg je daar een zware straf voor, meestal uitgevoerd door mijn vader of in de tehuizen waar ik woonde door de leiding die me door de hele kamer heen sloeg en gooide. Ze zeiden dan dat ik zo moest leren.

Maar al dat slaan en gooien maakte mij alleen maar rebelser en zorgde er ook voor dat ik steeds minder te maken wilde hebben met het geloof. Begin jaren 90 werden mij dus de ogen compleet geopend en wilde ik helemaal niets meer met de kerk te maken hebben. Toen ik eind jaren 90 zelf een gezin kreeg keerde ik weer even terug naar de kerk maar dat kwam vooral door de liberale pastor die er toen was. In 2002 ben ik zelfs voor de kerk getrouwd. Inmiddels ben ik alweer 9 jaar gescheiden en wil ik helemaal niets meer met de kerk te maken hebben en vind ik de bijbel een groot sprookjes boek, en als ik ergens niet van hou dan zijn het sprookjes. Als kind hielt ik ook niet van sprookjes, ik vond ze gruwelijk net als veel filmpjes van Walt Disney trouwens. Maar terug naar de geboortedag van Jezus Christus die dus niet 25 december is geboren maar op 20 maart wanneer de lente equinox plaatsvind. Christus was het lam Gods, en wanneer worden lammeren geboren? Juist ja, in de lente.

En daarom vier ik nu al zo'n 10 jaar geen kerstmis meer op 25 en 26 december maar het Keltische Yule op 21 december, de winter-equinox. Het Keltische Yule is een lichtfeest, dan wordt geviert dat het licht het duister heeft overwonnen en dat de dagen daardoor weer langer licht zullen gaan worden. Bijkomend voordeel is dat ik geen cadeautjes hoef te kopen en geen belachelijke feestmaal hoef te bereiden. Al ik hoef te doen is dankbaar te zijn en mag gaan bedenken wat ik in het nieuwe jaar voor een stappen wil gaan zetten. Note: volgens de Keltische kalender die ik volg begint het nieuwe jaar op 1 november, de dag na Samhain of Halloween. Maar genoeg gekletst van mijn kant, bekijk het onderstaande filmpje en een gezegend Yule gewenst.

Peter Barkum © ® 19/20-12-2019

♥

Het getal 4

 

Zoals ik in het verleden al vaker schreef, wordt ik sinds het einde van 2016 achtervolgd door het getallen 4, 14, 44, 444 en 4444. Het getal 4 dus. Nu ben ikzelf een 4 persoon volgens de Tarot wat staat “in de Tarot voor de Keizer. De tarotkaart de Keizer staat voor; 

Deze kaart staat voor ons realisme en ons verlangen naar stabiliteit en zekerheid. Deze kaart toont onze zin voor orde en nuchterheid, voor discipline en verantwoordelijkheid, en de capaciteit onze energie te richten. De keizer brengt structuur in ons leven.

Op het vlak van werk staat De Keizer voor heldere concepten, standvastigheid en vastbeslotenheid. Het is hard werken waarbij het welslagen van onze plannen helemaal van onze eigen discipline afhangt. De dingen zullen ons niet komen aanwaaien.

Met betrekking tot ons bewustzijn toont deze kaart dat vage plannen nu vorm beginnen te krijgen en verwerkelijkt kunnen worden.

In onze persoonlijke relaties duidt De Keizer op een periode waarin relaties betrouwbaar en bestendig zijn, of waarin alle illusies verdwijnen. Ook wijst De Keizer op het gevaar van het uit zijn op een zo groot mogelijke zekerheid op relationeel vlak waardoor de verbintenis te beperkend kan worden.

Ik heb de afgelopen jaren gezocht naar de betekenis van het getal 4 in verschillende culturen en  godsdiensten maar geen van deze betekenissen resoneerde echt met me. In China staat het getal 4 bijvoorbeeld voor de dood. Maar 4 staat ook voor de 4 windrichtingen, de 4 jaargetijden, de 4 maanfasen en de 4 elementen: vuur, lucht, aarde en water. En zo zijn er nog tal van betekenissen te vinden voor het getal 4 in culturen en godsdiensten.

Nu kwam ik gisteren via een zielenzus op een site;  Welke Magische Gave Je Volgens Je Geboortedag Hebt Gekregen? Daar keek ik naar het getal 4 en wat ik daar las resoneerde wel met me.

Getal 4. De Elementaire

Het getal 4 hangt samen met de 4 aardse elementen: Vuur, Water, Lucht en Aarde. Jouw essentie is in balans met de vier aardse elementen en daarom ben je erg rationeel en heb je een sterke geest. Aangezien je constant energie uit de elementen put, is het erg moeilijk om je te vervloeken. Aangezien Vuur, Water, Lucht en Aarde een magisch energieveld om je heen vormen, wend je negativiteit af.

Na dit te hebben gelezen begreep ik ineens een heleboel over mezelf. Zo heb ik altijd al gezegd dat ik beschermd ben. Wat er ook gebeurd, ik overleef het wel, het komt wel goed. Ik moest ook aan mijn vader denken die altijd zei, al loopt Peter in zeven sloten tegelijk, het zal altijd goed met hem komen. En als ik dan terugkijk op mijn leven en zie wat ik allemaal heb doorstaan aan slechte dingen en ziektes dan klopt het ook helemaal.

Ik ben van sterrenbeeld een Ram, een vuurteken dus en vuur is ook mijn lievelingselement. Vuur staat voor mij voor de kleur rood wat weer mijn lievelingskleur is. Maar het staat voor mij ook voor de liefde, doorzetten, enthousiasme, rationaliteit, kracht, magie, bliksem/elektriciteit, hard werken “op wat voor manier dan ook, binnen een baan of aan jezelf” openheid/openbreken en de vrije geest.

Een ander iets in de uitleg over het getal 4 wat me opvalt is dat ik constant energie put uit de 4 elementen. En dat klopt ook. Hoe vermoeid ik me ook voel “lichamelijk en op zielsniveau” ik ga maar door. Ik heb mezelf vaak afgevraagd hoe het komt dat ik maar blijf doorgaan, nu heb ik dus mijn antwoord.

Peter Barkum © ® 17-12-2019
♥

Filosoferen

Vroeger als kind zat ik graag langs de Rijn te filosoferen
Het was mijn manier om over het leven te leren
Dagen achtereen was ik soms daar
Als ik terug naar huis ging was ik van al dat filosoferen helemaal gaar

Mijn familie begreep nooit waarom ik daar zo graag wilde zijn
Maar mijn familie kende ook niet mijn pijn
Ze begrepen niet het verdriet dat ik met mij mee droeg
Ik was voor hen nooit genoeg

Toen al ging ik grotendeels mijn eigen weg
En wie dat niet begreep had dikke pech
Ik dwaalde opzoek naar wie ik werkelijk was
En maakte daarbij gebruik van mijn intuïtie als kompas

Innerlijk speelde er zich een grote oorlog in mij af
En soms zat ik verdrietig bij mijn moeders graf
Ik wenste mezelf dan dood
O, wat was mijn verdriet en woede jegens mijn familie groot

De pesterijen en de vele klappen die ik van hen kreeg
Maar vele hebben het nooit geweten want ik zweeg
Ik droeg het allemaal op mijn magere schouders
En verdedigde vaak mijn ouders

Van al dat filosoferen toen heb ik heel veel geleerd
Het hielt mij standvastig, ze hebben mij nooit bekeerd
Ik ben altijd trouw aan mezelf gebleven
Want dat is denk ik een van de taken in dit leven.

Peter Barkum © ® 13/14-12-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Het einde van de show

Waarom vecht ik steeds zo met mijn bestaan?
Waarom kan ik het niet gewoon laten gaan?
Wat houd mij hier en trekt me naar daar?
Al ik nodig heb is een scherpe schaar

Mijn lichaam en ziel zijn zwaar vermoeid
Er is nog maar weinig wat mij hier boeit
De enigste reden om te blijven is het slot van de show
One, two three go!

Het spektakel stuk loopt naar het absolute slot
Al waar we nog op wachten is het laatste schot
400.000 jaren aan ervaringen werd op deze planeet opgedaan
Zolang is het ongeveer dat de mensheid heeft bestaan

En ik? Ik worstel met mezelf met dit aardse bestaan
Waar ik maar niet mee weet om te gaan
En de technologie jungle heeft het er voor mij niet makkelijker op gemaakt
Misschien ben ik daardoor nog wel verder achterop geraakt

Steeds verder sta ik van deze samenleving vandaan
En wacht in afzondering tot voor mij de hemelpoort zal opengaan
En begrijp mij niet verkeerd, ik wil best leven
Ik voel me zeer vereerd dat het universum mij deze kans heeft willen geven

Maar mijn ziel is al vele eeuwen oud
Ik ben gesneden uit een zeer bijzonder en oud hout
Ik hoor niet in een wereld vol met drugs, misbruik, geweld en hebzucht thuis
Misschien is het daarom wel dat mijn diepste wens is on terug te keren naar huis.

Peter Barkum © ® 07-12-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Vluchten

Steeds vaker bekruipt mij het gevoel om te willen vluchten
Steeds vaker als ik de wereld in kijk moet ik diep zuchten
En bij het gevoel van vluchten komt ook omhoog een diep verdriet
En denk ik vaak, deze 3D wereld is totaal kierewiet

Als ik mensen hoor spreken
Hoe ze elkander proberen af te breken
Altijd heeft een ander het gedaan
Ze zijn niet bereid om voor hun eigen daden te gaan staan

Vele leven niet vanuit liefde maar vanuit haat
En voor hen is alles en iedereen het kwaad
En niet alleen personen, zelf hele landen
En ze moge allemaal in de hel branden

Mensen, bepakt en bezakt met materialistische spullen
O waarom lopen deze mensen als kippen zonder kop te lullen?
Kijk toch eens in uw innerlijke spiegel
Sla uzelf desnoods voor uw eigen giechel

Wordt nu eens wakker en stop met al uw geklaag
U gedraagt zich als een klein verwend blaag
U heeft alles wat uw hartje begeerd
Maar blijkbaar heeft u weinig geleerd

Al die ontevreden mensen
Die elkander allerlei enge ziektes toewensen
Hoe heeft dit zo allemaal kunnen gebeuren
Waarom hebben ze zich van de liefde die we in essentie zijn laten afscheuren?

We zijn hier op aarde om te spelen
Om met elkander lessen en liefde te delen
Maar onze samenleving is van het pad afgeweken
En nu staan we op breken.

Peter Barkum © ® 05-12-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Alan Walker - Faded

You were the shadow to my light
Did you feel us
Another start
You fade away
Afraid our aim is out of sight
Wanna see us
Alive

Where are you now
Where are you now
Where are you now
Was it all in my fantasy
Where are you now
Were you only imaginary
Where are you now

Atlantis

Under the sea
Under the sea
Where are you now
Another dream
The monsters running wild inside of me

I'm faded
I'm faded
So lost
I'm faded
I'm faded
So lost
I'm faded

These shallow waters, never met
What I needed
I'm letting go
A deeper dive
Eternal silence of the sea
I'm breathing
Alive

Where are you now
Where are you now

Under the bright
But faded lights
You set my heart on fire

Where are you now
Where are you now

Where are you now
Atlantis

 Under the sea
Under the sea
Where are you now
Another dream
The monsters running wild inside of me
I'm faded
I'm faded
So lost
I'm faded
I'm faded
So lost
I'm faded.

♥

En weer verder

Het zijn moeilijke en vermoeiende tijden waarin we op het moment verkeren. Ik kan het astrologisch gezien allemaal wel verklaren maar wat schieten we ermee op? We moeten of we het nu wel of niet willen gewoon doorheen. Door de zure appel heen bijten heet dat. Donderdag gingen bij mij alle seinen even op rood “ik hou van die kleur” en had ik het even met alles gehad. Naast dat ik dagelijks allerlei lichamelijk pijnen heb was ook de temperatuur van mijn humeur gedaald tot ver beneden het vriespunt.

Een gevoel van nutteloosheid, eenzaamheid en verdriet overmande me en zoals gezegd, de astrologie werkte ook niet mee. Er werd gretig in mijn wonden gepord “Cheiron” en de Maan deed daar ook nog een schepje bovenop. Mijn Mars staat op het moment in mijn minst favoriete teken Schorpi-oen, een nuttig teken daar niet van maar ik ontwijk het liever. Ik ken mijn eigen fouten en tekortkomingen en heb daar Schorpi-oen niet voor nodig omdat met hun prikstaart nog even duidelijk te maken.

Maar goed, het is zoals het is en we moeten hoe dan ook voort. Vandaag vrijdag was gelukkig een betere dag voor me met wat minder pijn, een redelijk goed humeur “boven het vriespunt” en ik kreeg vandaag ook nog een leuk telefoontje van een lieve vriendin die me miste op FB. Ik heb vandaag een begin gemaakt met iets wat ik al heel lang wilde doen, de luxaflex schoonmaken. Een ongelofelijk rot werkje maar dat moet ook gebeuren. Dit weekend wil ik de Yule versieringen gaan ophangen maar daarvoor moet er eerst even stevig gepoetst worden. Moet ook de ramen zemen zag ik dus druk, druk, druk.

Peter Barkum © ® 29-11-2019
♥

Carpenters - Solitaire

There was a man, a lonely man
Who lost his love through his indifference
A heart that cared, that went unchecked
Until it died in his silence

And solitaire's the only game in town
And every road that takes him, takes him down
And by himself, it's easy to pretend
He'll never love again

And keeping to himself he plays the game
Without her love it always ends the same
While life goes on around him everywhere
He's playing solitaire

A little hope, goes up in smoke
Just how it goes, goes without saying
There was a man, a lonely man
Who would command the hand he's playing

And solitare's the only game in town
And every road that takes him, takes him down
And by himself it's easy to pretend
He'll never love again

And keeping to himself he plays the game
Without her love it always ends the same
While life goes on around him everywhere
He's playing solitaire

And solitare's the only game in town
And every road that takes him, takes him down
While life goes on around him everywhere
He's playing solitaire

Songwriters: Neil Sedaka / Phil Cody

Songteksten voor Solitaire © Sony/ATV Music 

Publishing LLC, BMG Rights Management

© ® 1975

♥

Cirkels

Cirkels, ik blijf er maar in ronddraaien
Steeds weer woest om me heen maaien
Zoekend naar andere wegen
En schuilend tegen de 3D regen

Nutteloos en onbehouwen
Durf ik bijna niemand iets toe te vertrouwen
Angst om te leven
Angst om mezelf

Zoveel wetend maar het niet weten te delen
Niet meer wetend om met dingen te spelen
Steeds meer ben ik aan het verstijven
Heb zelfs moeite met dingen van me af te schrijven

Ondanks al het harde werk van de afgelopen jaren
Weet ik nog steeds niet hoe ik moet varen
Stuurloos dopper ik maar wat rond
En loop regelmatig vast op de grond

Overspoeld door golven emoties en verdriet
Door al deze mist zie ik de uitgang niet
Mijn haviksogen laten mij in de steek
Of misschien is het de bedoeling totdat ik nog een keer breek

Ik moest al vaker in mijn leven naar het punt van breken
Om zo nieuwe moed te kunnen kweken
Maar ik vraag me af of dat nu nog zal lukken
Mijn lichaam en ziel zijn oververmoeid, ik loop al bijna op krukken

De onwil wordt ook steeds groter om verder te gaan
Ik weet toch niet naar welke ik moet afslaan
Ik voel me verloren en eenzaam
En ik baal verschrikkelijk van dit aardse bestaan.

Peter Barkum © ® 28-11-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Trauma’s en verslavingen I

Trauma’s en verslavingen wat hebben ze met elkaar te maken? Heel veel blijkt uit verschillende onderzoeken. Mensen die flinke trauma’s hebben opgelopen in hun leven zijn vaker verslaafd aan dingen dan mensen die een gelukkig leven hebben geleden. Deze mensen hebben ook meer moeite om van hun verslavingen af te komen. Verslavingen zijn er in allerlei soorten en maten. Je kunt verslaafd zijn aan roken, drank, gokken, drugs, koffie, winkelen, frisdrank, medicijnen, seks en zelfs winkeldiefstal “de zogenaamde draaideurcrimineel”.

In onze maatschappij lopen er heel veel mensen rond met een of meerdere trauma’s. Dit kunnen hele lichte trauma’s zijn maar ook hele zware. Trauma’s zijn vaak gebeurtenissen die zwaar ingrijpen in het leven van een persoon en vormen een blokkade in de rest van hun leven waardoor ze nooit hun volle potentieel kunnen bereiken in hun leven. Zware trauma’s zijn bijvoorbeeld de dood van een of beide ouders op hele jonge leeftijd, seksueel, psychisch of lichamelijk misbruik of een ongeluk waardoor iemand bepaalde dingen niet meer kan doen. Ingrijpende gebeurtenissen dus waardoor allerlei angsten ontstaan en de persoon als het ware innerlijk verstijft.

Ik heb de afgelopen week na aanleiding van mijn eigen poging tot stoppen met roken het een en ander gelezen over trauma’s en verslavingen en ook terug gekeken op mijn eigen leven. De dood van mijn moeder toen ik bijna vier was, mijn vader die voor de dood van mijn moeder mijn beste vriend was en me daarna links liet liggen omdat die ook niet met de dood van mijn moeder om kon gaan, zijn tweede huwelijk, ik in kindertehuizen en het psychisch, lichamelijk en seksueel misbruik wat ik daarna heb moeten doorstaan. Maar ook de dood van mijn oma die in mijn armen overleed, het heeft allemaal een zwaar stempel op mij gedrukt.

En door de jaren heen heb ik ook de nodige verslavingen gekend waarvan roken de enige constante is maar ik ben ook een stevige drinker geweest, was verslaafd aan frisdrank en was ook verslaafd aan de harddrugs. Dertig jaar geleden ben ik gestopt met harddrugs al kosten dat me wel bijna mijn leven en vijfentwintig jaar geleden ben ik ook gestopt met het vele drinken. Ik heb alcohol nooit echt lekker gevonden “bier vind ik bijv. ruiken naar kots” maar nadat de zoveelste dode in mijn omgeving was gevallen waar alcohol in het spel was had ik zoiets van, nu is het genoeg. Frisdrank heb ik een jaar of zes geleden aan de kant gezet omdat ik er achter kwam dat dit een van de oorzaken was waarom ik osteoporose had gekregen. Ik heb van mijn vierde tot een mijn vijfenveertigste vele liters cola gedronken en cola is een echte lichaamsvernietiger. En dan heb ik het niet alleen over de suikers die erin zitten maar ook over de zuren die je botten en je spierweefsel doen oplossen.

Drugs, drank en frisdrank heb ik dus weten te overwinnen maar het roken lukt mij helaas nog niet echt. Ik heb de afgelopen jaren ook heel wat trauma’s weten weg te werken maar nog niet alles is weg, er zit nog het nodige zoals de scheiding van mijn vrouw, het mislukken van verschillende relaties maar ook de dood van enkele voor mij zeer dierbare mensen. Ik kan ook heel slecht met het gegeven dood omgaan, moet ik eerlijk bekennen maar die oorzaak ligt denk ik bij de dood van mijn dierbare moeder. Daar zijn door mijn vader en overige familieleden enkele cruciale fouten gemaakt. Dat neem ik ze overigens niet kwalijk, ze hadden toentertijd totaal niet door dat ik geen gewoon kind was en ze deden het om mij te beschermen.

Ik spreek soms met mensen die ook allerlei trauma’s hebben opgelopen in hun leven en ook de nodige verslavingen hebben. Die verslavingen zijn er natuurlijk om een bepaald gat in jezelf op te kunnen vullen. Enkele jaren geleden sprak ik met een vrouw die seksueel was misbruikt in haar jeugd, daardoor kon geen orgasme meer krijgen tijdens de seks met haar vriend. Om een lang verhaal kort te maken, die relatie ging dus uit. Het irriteerde de vriend van die vrouw dat ze geen orgasme kon krijgen en dus niet kon genieten van de seks. Voor het trauma dat de vrouw had was de vriend totaal blind en erover praten met elkaar lukte ook niet. En dus besloot de vrouw maar om alleen te blijven, hoewel ze best een vriend en eventueel later ook best kinderen wilde hebben. Maar het trauma zat haar zo in de weg dat ze het niet aan durfde. Ze was ook al bij tal van psychologen en zogenaamde sociaalwerkers geweest maar ze voelde zich onbegrepen.

Ik herkende me in het onbegrepen voelen door psychologen en sociaalwerkers. Ik weet niet wat deze mensen mankeert, maar ze staan totaal niet open voor de gevoelens en emoties die mensen met een of meerdere trauma’s hebben. Het is alsof ze van hun opleiding komen waar ze geprogrammeerd zijn met een bepaald riedeltje en dat moet alles maar oplossen. Ze zijn vooral gebrand op dat je weer zo snel als mogelijk gaat deelnemen aan die zogenaamde samenleving. Ik heb een keer een psycholoog gehad die alles zo draaide dat het uiteindelijk allemaal mijn eigen schuld was. Ik moest maar gehoorzaam alles doen wat er van mij gevraagd werd en verder niet zeuren. Ja, dan schop je bij mij tegen het verkeerde been en dat heb ik deze man ook in niet mis te verstane woorden gezegd. In plaats van mij te helpen probeerde die mij een schuldcomplex aan te praten.

Mijn laatste sociaalwerkster was iemand die wel wist te luisteren maar soms moeite had mijn spirituele inslag. Ik had veel aan de gesprekken met haar maar die moesten helaas stoppen omdat de gemeente in al zijn onkunde de subsidiekraam dichtdraaide. Sindsdien worstel ik mezelf door allerlei zaken heen en dat gaat best al is het soms heel erg vermoeiend. Maar terugkijkend op alles zie ik ook wel dat ik nooit de mens ben geworden die ik had kunnen zijn, mijn ziel is door al die trauma’s totaal verstijft. Ik ben geen gemakkelijk mens, nooit geweest, dat komt denk ik door mijn rebelsheid en ik sta stijf van allerlei routines. Maar ik ben tevreden met wie ik ben vandaag de dag, werk iedere dag hard aan mezelf om mezelf te verbeteren en de trauma’s te verwerken.

Peter Barkum © ® 24-11-2019
♥

Loslaten

Loslaten, een constante die maar blijft gebeuren
Steeds weer moet je je van mensen die je liefhebt losscheuren
Je moet ze laten gaan
Omdat jullie beiden andere wegen moeten inslaan

Steeds weer is het een pijnlijk proces om doorheen te gaan
Steeds weer moet je je er doorheen slaan
Maar zo werkt de kosmos
En soms voelt dat als een grote chaos

Doch mijn vertrouwen in het universum is groot
Al klinkt dat voor vele misschien idioot
Maar het universum schenkt mij alles wat ik nodig heb
Van basis benodigdheden tot een schep

Ik heb in mijn leven al veel mensen moeten loslaten en laten gaan
Het voelde vaak als met legen handen staan
De pijn die scheurt door je hart
De tranen en alle smart

Ik vind het een van de moeilijkste dingen in dit leven
Maar het is een vast gegeven
Soms moet je mensen laten gaan
Omdat jullie beiden andere wegen in moeten slaan.

Peter Barkum © ® 23-11-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Poging tot het stoppen met roken

Vorige week ontstond bij mij het idee om te stoppen met roken. Ik had het er afgelopen zomer ook al met mijn grote zus overgehad maar daarna niets meer mee gedaan. De gedachten was dat het me financiële ruimte zou geven omdat ik dringend een nieuwe winterjas nodig heb. De jassen die ik heb zijn meer dan 10 jaar oud en daar blaast de wind zo doorheen. Bovendien zijn van twee jassen de mouwen veel tekort. En stoppen zou misschien ook wel goed voor mij toegetakelde lichaam zijn. Afgelopen zondagmiddag om 17:50 uur maakte ik mijn laatste sigaret uit. De zondagavond verliep zonder problemen.

De maandagochtend was even wennen omdat er iets uit mijn ochtendritueel was verdwenen maar ik kan me aanpassen. In de middag kreeg ik het moeilijk, ik voelde me agressief, zat op een gegeven moment te schelden en te vloeken alsof ik de ziekte van Gilles de la Tourette had. Maar ook toen kon ik me herstellen. Ik ben zelfs bij de Aldi geweest waar ik normaal mijn shag haal en kon zonder problemen langs de kassa komen. ’S Avonds kreeg ik het weer moeilijk en er ontspon zich een heel innerlijk gevecht. Ik waarschuwde mijn krijsende innerlijke stemmetje dat als die zo doorging dat ik dan alleen maar zou verharde qua standpunt. Toen werd het even wat rustiger maar ik kon heel slecht slapen en was al om 7 uur wakker. Ik moest mezelf echt dwingen om weer in bed te gaan liggen en proberen te gaan slapen wat uiteindelijk lukte tot 10 uur. Nee, niet uitslapen, ik lig nooit voor 2 uur op bed, ik ben een nachtmens.

Dinsdagochtend weer even slikken en aanpassen van het ochtendritueel. Begin van de middag weer een innerlijk gevecht en veel gevloek en gescheld. Goed, tijd om even naar het bos te gaan om van de natuur te genieten en wat af te koelen. Het bos heb ik nooit bereikt, wel de Aldi waar ik een pakje shag kocht en bij de buren “de Coop” een pakje sigaretten. Na 44 uur zonder sigaret te hebben geleefd stak ik weer een saffie op. Ik voelde hoe het gif door mijn aderen heen gleed en voelde mijn lichaam en geest tot rust komen. Ik was maandag en dinsdag echt hyperactief. En ja, aan de ene kant vond ik het heel jammer dat ik al zo snel strandde in mijn poging om te stoppen. Aan de andere kant had ik zoiets van I don’t care. Nu ruim een dag verder en mezelf goed te hebben geobserveerd zie ik dat ik sinds mijn poging minder ben gaan roken. De twintig sigaretten die ik voorheen per dag rookte haal in nu bij lange na niet dus dat gaan we proberen te consolideren.

En die winterjas gaat er komen, ik zie wel hoe ik de komende maand de eindjes weer aan elkaar knoop. Het is toch iedere maand kunst en vliegwerk om de eindjes weer aan elkaar te knopen, en ik ben te trots om te bedelen bij instanties of andere. Ik wil dingen zelf doen en hou ook niet van liefdadigheid tenzij het echt niet anders kan. Ik schaam me al kapot dat ik door ziekte niet in mijn eigen geld kan voorzien en afhankelijk ben van de overheid. Ik heb vanaf mijn 6de tot aan mijn 41ste altijd keihard gewerkt en heb er nooit de kantjes vanaf gelopen, en nu doe ik dus al jaren niets meer door ziekte dus dat is soms best bitter. Ik ben van nature een mensen mens maar kan door de vele prikkels van deze maatschappij niet zoveel meer verdragen tegenwoordig. En wat het stoppen met roken betreft, dat gaan we hoe dan ook een keer onder de knie krijgen. 

Een advies voor jongeren, begin NOOIT aan roken. Als ik terug in de tijd zou kunnen zou ik dat ook tegen mezelf zeggen. Roken is niet stoer, echt lekker is het ook niet, je kunt er heel ziek van worden, het tast je organen, zenuwstelsel en hersenen aan en alles gaat er naar meuren van je adem tot aan je sperma/vaginale vocht. Wees dus verstandig en begin er never nooit aan.

Peter Barkum © ® 20-11-2019
♥

Vernieuwing

Open zeeën
Nieuwe weeën
Sluiers die vallen
Oude banden die uit elkaar knallen

Nieuwe energieën die komen
Zij versplinteren oude dromen
Oude fundamenten die verdwijnen
Waardoor er een nieuw licht op de wereld kan schijnen

Winden die gaan draaien
Die vanuit een andere hoek gaan waaien
De rijkdommen zullen worden herverdeeld
Er worden geen spellen meer gespeeld

Blijf dicht bij jezelf en heb jezelf lief
Laat los alle pijnen en grief
De weg naar de nieuwe wereld zal spoedig verschijnen
En de oude wereld zal verdwijnen

Veel oude culturen zijn reeds verdwenen
En daarvoor in de plaats zijn er nieuwe verschenen
Ook deze nieuwe culturen zullen nu vergaan
Het is over en uit met hun bestaan.

Peter Barkum © ® 14-11-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

On my way up

Lyrics Brian May - On my way up - from the album Another World. © ® 1998

De afgelopen dagen zijn niet gemakkelijk geweest. Steeds weer moest ik worstelen of in gevecht gaan met de vele energieën en demonen uit mijn eigen roerige verleden. Sommige kwamen nog even boven drijven omdat ik ze destijds niet voldoende had afgestoft of omdat ik de les niet geheel had geleerd. Wie denkt dat spiritueel en hoog gevoelig zijn leuk of een pretjes is zit er flink naast. Het is 24/7 keihard werken waarmee ik niemand van zijn/haar spirituele pad wil weghouden, maar weet waar je aan begint, er is geen weg terug als je er eenmaal aan bent begonnen.

Afgelopen middag op energetisch niveau een goed gesprek gehad met mijn begeleider, beschermengel en goede vriend Ramirez. Wat zou ik toch zonder hem moeten? Maar om een lang gesprek kort te maken, hij zei dat ik mezelf maar weer eens een schop onder mijn kont moest geven en dat heb ik dus maar gedaan. Vertrouwen op mijn intuïtie en heel dichtbij mezelf blijven de komende tijd. Zeker nu allerlei planeten de kosmische spanning naar een hoogtepunt aan het opdrijven zijn. Zal ik ze even allemaal opnoemen? Het is best wel spannend wat er allemaal gaande is, daar hoef je echt geen journaal voor te kijken of de courant te lezen.

Nou daar gaat die. Mercurius “planeet van de communicatie” is op 31-10 retrograde gegaan. Dit betekend dus dat de communicatie stroef verloopt tot ongeveer 21-11. Bovendien staat Mercurius in het sterrenbeeld en waterteken Schorpioen wat voor vele best een duister sterrenbeeld is. Mercurius maakt op het moment ook een sextiel met onruststoker Pluto die weer in Steenbok staat. Dan door naar de god van de oorlog Mars. Die staat op het moment in Weegschaal en loopt langzaam naar Schorpioen die die op 19-11 in zal gaan. Mars staat op het moment square Pluto, in oppositie naar zijn zusterplanetoïde Eris “die in Ram staat” en zal vanaf 19-11 ook nog eens oppositie Uranus “die in Stier staat en retrograde is” staan. Mars, Pluto, Uranus en Eris zijn de perfecte cocktail voor explosieve dingen. Mars is de god van de oorlog, Pluto is confronterend, Uranus staat voor plotselinge verandering en Eris staat voor tweedracht en strijd. Is het dan allemaal kommer en kwel zult u zich misschien afvragen? Nee, de andere planeten doen hun best om alles in zo goed mogelijke banen te leiden. Op het moment houdt Venus (in Boogschutter) “godin van de liefde” Uranus nog een beetje in bedwang, Jupiter (in Boogschutter) en Neptunus (in Vissen) doen hun best met Mars en Saturnus “planeet van orde en gezag in Steenbok” probeert dus orde en gezag te handhaven en staat oppositie zuidelijke maansknoop “de zuidelijke maansknoop symboliseert het verleden, oude patronen en gedragswijzen”. Al deze planeten hebben invloed op hoe wij ons voelen en gedragen en afhankelijk van waar ze in je geboortehoroscoop en in welke huizen ze staan kunnen ze dus een stevig stempel drukken op je doen, laten en voelen. Zo zijn Mars, Cheiron, de maan en de zon van groot belang voor mij maar dat kan bij iemand anders dus weer bijv. Mercurius, Jupiter of Pluto zijn.

Terug naar mezelf, ik moest mezelf dus een schop onder mijn kont geven en dat is gelukt in gedachten. Fysiek lukt me dat niet meer, ik ben een stijve hark. Ben ik eigenlijk altijd geweest, ik ben nooit een sportief type geweest maar een schop onder mijn kont lukte vroeger nog wel. Zoals ik al vaker heb geschreven heb ik geen dromen of wensen, ik loop hier een beetje doelloos rond en dat frustreert me vaak. Ik wil weten waar ik naartoe ga maar op de een of andere manier kan ik daar niet achter komen. Door die frustratie heb ik ook minder zin om andere dingen te doen zoals in de tuinwerken of andere klussen die in en om het huis moeten worden gedaan. Daardoor raak ik dus steeds in een visuele cirkel waar het moeilijk uitkomen is. Ik doe dus vaak niet meer op een dag dan wat mijn automatische piloot toelaat. Dat is voor mezelf zorgen, boodschappen doen, eten maken en de afwas en dan heb je het wel gehad. Heel vaak moet ik mezelf dwingen om buiten het programma van de automatische piloot om te gaan en te gaan wandelen, of dingen te doen die mensen aan me hebben gevraagd zoals een horoscoop maken of een tarotlegging voor ze doen. Vroeger ging ik ook nog weleens bij mensen hun huis energetisch schoonmaken maar dat is alweer een tijdje geleden. Ik zou ook best wel bij mijn vriendinnen en zielenzusters op bezoek willen gaan maar de reis is vaak te zwaar voor mij. Ik krijg dan teveel prikkels binnen waardoor ik overprikkeld raak.

Maat goed, ik ben dus weer aan mijn weg omhoog begonnen, de hel heb ik wel weer even gezien. Het zal allemaal nog best moeilijk zijn zeker met de huidige planeetstanden maar ik heb voor hetere vuren gestaan in mijn leven. Dus hop, op het denkbeeldige paard en in gestrekte draf voorwaarts.

Peter Barkum © ® 05-11-2019
♥

Gebed van leven

Honderdduizend mega volt aan kosmische energieën razen door mij heen
Ze gaan werkelijk door spieren, pezen, merg en been
Iedere cel in mijn lichaam wordt geraakt
Ze worden als het ware gekraakt

Het is onderdeel van het evolutie en ascentie proces
Soms doet het zoveel pijn dat het voelt als een boosaardig abces
Met natuurlijke kruiden en edelstenen probeer ik het allemaal in goede banen te leiden
In de hoop dat het mij eens zal gaan bevrijden

Dat de vele aardse sluiers die nu nog voor mij hangen zullen gaan verdwijnen
Dat ik eindelijk met mezelf zal komen in het reine
Ik vraag mijn begeleider Ramirez mij hierin te begeleiden
Om me zo uit de aardse 3D matrix te bevrijden

Ik wil door het universum heen reizen
Leven zonder allerlei benauwende eisen
Gewoon lekker mijn ongebreidelde ik zijn
Zonder allerlei drama en pijn

Individuele vrijheid is voor mij het hoogste goed
Ik ben bereid daarvoor te betalen met mijn eigen bloed
Iedere ziel heeft het recht om zichzelf ten volle te ontwikkelen
Om zichzelf tot in het diepst van zijn/haar ziel te prikkelen

Om het beste en mooiste uit jezelf naar boven te halen
Daarvoor zou niemand op wat voor manier dan ook moeten betalen
Wees wie je werkelijk wenst te zijn
En laat achter je alle wereldse drama en pijn

Wees in deze wereld een rebel
Maar leef zo gracieus als een libel
Volg de stem van je intuïtie
En negeer alle wereldse competitie

Leef met jezelf, je naasten en de natuur in harmonie
En leg alles wat onrecht is over de knie
Leer de lessen van het leven
En wees niet bang om jezelf helemaal te geven.

Peter Barkum © ® 03-11-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Ierland

Inleiding

In 1982 ben ik met familie op vakantie geweest in Ierland. We kwamen met het vliegtuig aan op het vliegveld van Cork en zijn toen met een bus naar Limerick gereden waar een boot lag waar we mee de rivier de Shannon op zijn gevaren. Na een week varen en het bezoeken van tal van prachtige plaatsen langs de Shannon zijn we omgekeerd om weer in Limerick aan te komen. Vanaf het moment dat we in Ierland aankwamen voelde ik een band met het land en zijn inwoners. Even een stukje historie over Ierland.

Historie

Ierland (Iers: Éire, Engels: Ireland) is een Europees land dat ongeveer 80 procent van het gelijknamige eiland beslaat. De andere twintig procent van dit eiland behoort tot Noord-Ierland, een regio met ruime vorm van zelfbestuur, die tot het Verenigd Koninkrijk behoort.

Om het land van het eiland te onderscheiden wordt het vaak aangeduid als de Republiek Ierland (Iers: Poblacht na hÉireann, Engels: Republic of Ireland). Deze aanduiding heeft sinds 1949 de status van officiële beschrijving van het land. De officiële, protocollaire naam is echter, sinds 1937, kortweg Ierland.

Het land telt 5.011.102 (2017) inwoners op een oppervlakte van 69.825 km². In het noordoosten grenst de republiek aan Noord-Ierland, een deel van het Verenigd Koninkrijk, in het westen aan de Atlantische Oceaan, in het oosten aan de Ierse Zee en in het zuiden en zuidoosten aan de Keltische Zee en het Sint-Georgekanaal.

Het nationale symbool van Ierland is een Keltische harp, die ook op de Ierse euromunten afgebeeld staat. Maar ook wordt vaak de klaver (shamrock) gebruikt als nationaal symbool, onder meer door het nationale rugbyteam en de nationale vliegmaatschappij Aer Lingus.

Bron: Wikipedia

Vaarvakantie
De boot waar we op zaten hete Olga en toevallig is dat ook de naam van een nicht van mij. Het was een leuke boot met slaapplaatsen voor vijf personen al was het voor mij best moeilijk aangezien ik nogal lang ben. Ik kon dus niet languit staan of slapen op de boot. Wat ik me ook nog goed kan herinneren is de vele regen die er viel. Mijn oom klaagde daarover omdat die daardoor geen foto’s kon maken. Maar ik genoot met volle teugen van ieder stukje Ierland. Op een avond waren we in een stadje in een pub snooker aan het spelen. Een prachtig Iers meisje moedigde mij steeds aan. Mijn neefje probeerde mij met haar te koppelen maar omdat ik wist dat ik haar weer moest verlaten “we zouden immers de volgende dag weer doorvaren” ben ik er niet op ingegaan, ik vond dat niet fair. Maar ondanks alles is dat meisje altijd in mijn hoofd blijven hangen, vaak heb ik mij afgevraagd wat er van haar geworden is? Is ze getrouwd en heeft ze kinderen gekregen? Ik weet nog dat ze een mooie Ierse naam had maar wat die was weet ik niet meer.

De volgende dag voeren we naar een volgende plaats. De dag ervoor hadden we zitten vissen en we hadden deze vissen op het dek in een emmer laten staan. Toen we de volgende dag in de emmer keken was alle vis verdwenen, opgegeten door de meeuwen. We moesten die dag over een heel groot meer varen waar het bijna altijd stormde. Mijn tante had was op het dek hangen en er geen erg ingehad dat het daar stormde. En floep, daar ging de lievelingsbroek van mijn neef. Ik moest lachen waardoor mijn neef boos werd en mij aanviel. “Hij was toen heel mode bewust dus zijn kleren waren hem heilig”. Voor mij was het een soort van genoegdoening door het universum voor alle ellende die hij en zijn broertje mij hadden aangedaan. Mijn oom “zijn vader” kwam tussen ons beiden en gaf mij een klap voor mijn kop. Vanaf dat moment keerde ik me nog meer dan gewoonlijk naar binnen en focuste me vooral op de schoonheid die Ierland is. De heuvels, de dalen, de natuur en alles wat erop groeit. De vele vogels die er rond vliegen en de dieren die naar de Shannon kwam om water te drinken.

Nog steeds denk ik “ondanks alles wat er toen in familie kring is gebeurd” met heel veel liefde terug aan het schone Ierland. Daar zou ik best nog weleens naartoe terug willen gaan. Genieten van de prachtige natuur, de warmte van de vele gezellige pubs die er zijn te vinden en natuurlijk een patatje met azijn eten. Ik heb toen in Ierland cheese union chips leren kennen, dat hadden wij hier toen nog niet. Ik heb daar ook Come on Eileen van Dexy’s Midnight Runners leren kennen, dat was hier toen ook nog niet bekend. Ik kende wel wat Ierse muzikanten zoals U2, Clannad, Bob Geldof, Van Morrison, Johnny Logan, The Dubliners en wielrenner Stephen Roche. Misschien in een volgend leven dat ik het schone Ierland mag bezoeken of misschien ga ik er dan wel wonen.

Peter Barkum © ® 03-11-2019
♥

Woelige tijden I

Al enige jaren bevinden wij ons in woelige tijden. Tijden waarin veel gebeurd op fysiek en energetisch niveau. De wereld is in een rap tempo aan het veranderen en wat vandaag in is kan morgen alweer uit zijn. Mensen trouwen en scheiden weer, mensen gaan werken en verliezen hun baan omdat die is geëxporteerd naar een laag loonland. Prijzen van producten stijgen in een rap tempo en iedereen die ergens bij wil horen doet moeite om het allemaal bij te benen, maar ondertussen steken ze zichzelf steeds dieper in allerlei schulden. Oorlogen en andere gewapende conflicten verscheuren deze wereld nog steeds. De handel in drugs en mensen is sinds het jaar 2000 met 400% toegenomen en hoewel overheden hun best doen lijkt er geen einde aan deze praktijken te komen, sterker nog, ze worden alleen maar erger.

En niet alleen deze zaken lijken erger te worden, ook met dat natuur en het milieu gaat het nog steeds niet goed. Duizenden hectaren bossen verdwijnen als sneeuw voor de zon, duizenden diersoorten die moeten vrezen voor hun voortbestaan en ondanks allerlei inspanningen van overheden, bedrijven en particulieren neemt ook de vervuiling van deze prachtige planeet nog steeds toe. Gevangen vissen die hun maag vol hebben met plastic resten, iets wat je ook terugziet bij andere diersoorten inclusief de mens. We hebben zoveel plastic geproduceerd dat we de gehele aarde 1 miljoen keer kunnen inpakken en de maan 2,5 miljoen keer.

Ik zie het allemaal met lede ogen aan en vraag me vaak af, wat doe ik hier nog? Hier wil ik helemaal niet bij horen. Iedere boom die wordt gekapt doet mij pijn. Als ik zie hoe de mensheid voor de gek wordt gehouden door hun eigen regeringen, banken, big pharma en bedrijven, als ik zie hoever de mens van zijn natuurlijke habitat is komen af te staan, en dan bedoel ik de natuur. Eens was de mens een liefdevol wezen dat leefde in harmonie met het universum en de natuur. Nu is het een hebzuchtig roofdier dat alles kaal plundert en vele zijn bereid om over lijken te gaan. De mens is totaal gefocust op het verzamelen van zoveel mogelijk “nutteloze” materiële zaken waaronder geld, geld is immers macht. Maar in zijn verzamelwoede heeft de mens niet in de gaten dat het zijn eigen bestaan ook op het spel zet, of misschien ook wel en speelt het graag Russisch roulette. Hoe het ook zij, vroeg of laat gaan wij dit spel verliezen en is er geen redden meer aan. Sommige wetenschappers voorspellen al dat wij als mensheid het jaar 2030 niet gaan halen, dit houdt dus in dat we nog ongeveer 10 jaar hebben te gaan.

10 jaar, dat zal je overigens niet in de reguliere media lezen. Immers, dat zou paniek kunnen veroorzaken onder de massa en daar zijn de elite heel bang voor. Als de massa eenmaal in beweging gaat komen is er voor de elite geen houden meer aan en zouden er heel veel schandalen aan het licht kunnen komen. Schandalen over fraude, machtsmisbruik, pedofilie, manipulatie en intimidatie. Heel veel mensen zijn “helaas” goedgelovig en denken dat veel dingen vanzelf gebeuren, dat alles zomaar komt aanwaaien wanneer het daar tijd voor is en dat je regeringen, banken en bedrijven kunt vertrouwen. Maar dat is dus niet zo. Achter alles zit een filosofie en een verdienmodel. En zij die dat spel doorzien “zoals ik” worden gemeden, geridiculiseerd of in het ergste geval zelfs geïntimideerd.

Zo werkte ik zo’n 13 jaar geleden bij een Nederlandse politieke partij en daar had ik een bijnaam gekregen, ongeleid projectiel. Waarom had ik die bijnaam? Omdat ik weigerde om de hete brei heen te draaien en me aan allerlei belachelijke politieke en partij protocollen te houden. Ik was recht door zee en zei waar het op stond. Ik zat daar immers niet voor mezelf maar voor mijn mede burgers. Ik heb er nooit ene cent aan verdiend, sterker nog, ik moest er geld op toeleggen. Maar met die bijnaam wilde men mij ridiculiseren en intimideren. Maar geheel tegen hun verwachting in droeg ik die bijnaam als geuzenaam, ik was er trots op. Ik heb ze toen ook recht door zee gezegd dat ik hun “politieke” spelletjes doorzag en niet onder de indruk was. Voor vele was het dan ook een opluchting toen ik in 2007 plots vertrok “ik had een zware burn-out”. Sindsdien heb ik me teruggetrokken uit de maatschappij en kijk van een afstand toe hoe deze eens zo mooie wereld naar de donder gaat.

Peter Barkum © ® 27-10-2019
♥

Dagje uit

De nacht van donderdag op vrijdag, ik weet niet wat ik in mijn slaap allemaal heb gedaan of waar ik ben geweest maar toen ik wakker werd voelde ik me geradbraakt. Eenmaal wakker en mijn ochtendritueel afgewerkt naar de markt in Arnhem gegaan om een lekker visje te snoepen, daarna door naar Ikea. Ik had op de site 9292 gekeken welke bus ik moest hebben en waar ik moest uitstappen. Nou die site kan wat mij betreft bij het grofvuil. Volgens de site moest ik uitstappen bij de halte Velperbroek en dan was het nog 13 minuten lopen. Nou vergeet het maar, ik heb anderhalf uur gelopen en toen was ik pas bij Ikea Duiven. Was wel een lekkere wandeling al is het wel veel herrie daar bij de A12.

Ik was niet zomaar naar IKEA Duiven gegaan maar met een missie. In 2009 had ik daar een hoofdkussen gekocht voor mijn leunstoel. Het kussen wat ik nu heb daar is de hoes van versleten dus wilde ik weten of ze een nieuwe voor me hadden. Helaas wordt deze niet meer gemaakt en is dus uit het assortiment. Balen dus, nu moet ik iemand zien te vinden die kan naaien. Dan haal ik een stukje stof en kan het gat wat er nu inzit worden weggewerkt.

De terugweg van Ikea naar huis ging overigens een stuk soepeler dan de heenweg. Er rijdt daar een bus naar station Westervoort, daar kun je dan weer overstappen op de bus naar Arnhem en daar weer overstappen op de bus naar Heelsum waar ik mijn fiets had staan. Op station Westervoort zag ik een klein meisje met rode haren dat daar stond met haar vader en moeder. Het meisje stak haar handje naar me op en ik deed hetzelfde terug. De moeder keek verbaasd en vroeg waar ik haar dochter van kende? Ik zeg, onze zielen herkende elkaar niets meer en niets minder. Ze is heel spiritueel. Ja dat wist de moeder wel.

Bij Ikea heb ik overigens nog theelichtjes meegenomen en een kleine rode emmer waar ik in december mijn Yule boompje in ga zetten. Wat ik me overigens nog afvroeg toen ik bij Ikea was, waarom die winkels zo belachelijk groot zijn geworden? Vroeger was het een kleine gezellige winkel waar je kon vinden wat je nodig had. En nu is het een belachelijk grote winkel waar ze zoveel hebben dat je door de bomen het bos niet meer kunt zien en ze ook niet meer hebben wat je wilt. Maar goed, ik wil ook niet zoveel hebben als de meeste mensen, alleen wat ik echt nodig heb.

Peter Barkum © ® 25-10-2019

♥

Sis Lia

Woensdag 24 oktober 2018. Ik ben die dag in Duitsland geweest om te winkelen. Als ik 's avond thuis kom zet ik geheel tegen de gewoonte in mijn pc niet aan. Ik pak mijn in Duitsland gekochte spullen uit en ga eten klaar maken. Na het eten val ik zoals gewoonlijk in slaap. Rond halfacht zet ik de pc aan en zie berichten staan van mijn zielenzuster Mia en Meggie. Beiden vertellen ze me dat onze zielenzus Lia is overleden.

Het was alsof ik een harde klap in mijn gezicht kreeg. Hoe was dit in hemelsnaam mogelijk? Ja ze was ziek, ze had een griepje, dat had ze wel vaker maar verder was er niets aan de hand en ze zat nog vol met plannen, zoals het schrijven van haar tweede boek. Ik had haar 21 oktober nog gesproken via de chat over een gezamenlijke passie van ons, oude geologie in Afrika. Zodra ze beter was zou ze het stuk wat ik haar had toegezonden gaan lezen.

Dagen lang was het enigste wat ik over haar heen gaan kon zeggen, bizar. Ze had vaak tegen me gezegd dat ze 78 jaar zou worden maar het universum dacht daar dus anders over en riep haar vorig jaar terug naar de bron. Nog steeds kan ik het niet helemaal bevatten maar ik heb altijd moeite gehad met mensen die ik lief heb die overlijden. Ik heb er al zovele zien gaan. Ik heb het afgelopen jaar veel aan haar gedacht en ook regelmatig haar aanwezigheid bij me gevoeld. En terwijl ik dit schrijf voel ik haar aanwezigheid ook. Dear sis, ik weet dat je gelukkig bent aan de andere kant van de sluier en wie weet komen we elkander nog eens tegen als ik daar ook ben. 
Je bro Peter. 💞 🙏🏻

Peter Barkum © ® 24-10-2019
♥

Mars square Saturnus

Ik voel me vandaag stront vervelend en heel rebels. ✊ Dus maar even gekeken wat daar de oorzaak van zou kunnen zijn. Ik zag dat Mars square Saturnus is komen te staan en de maan “ook in square” deed daar ook nog even een duit in het zakje. Mars is de god van de oorlog en Saturnus is de planeet van orde en gezag, dat botst dus heel erg, zeker bij mij. Ik moet niets hebben van orde en gezag, ik bepaal voor mezelf wel hoe, wat en waar. Mars staat ook nog altijd oppositie Cheiron en komende week komt Pluto ook nog eens square Mars te staan. Pluto “hoewel de kleinste planeet” is een enorme onruststoker en kan er zomaar weer eens voor zorgen dat ik Pluto weer mag gaan kraken. Dat wil zeggen onverwerkte stukken uit dit of vorige levens. Het kunnen dus vier onrustige weken worden tenzij ik hier op een goede en snelle manier doorheen weet te komen.

Ik hoop dat van harte, over een maand gaat Mars “mijn belangrijkste planeet” namelijk Schorpi-oen in. En hoewel ik de voordelen van Schorpioen best in zie ben ik er absoluut geen fan van. Schorpioen en Ram zijn een zeer slechte combinatie en ik heb in mijn leven al heel wat aanvaringen gehad met Schorpioenen dus die ga ik liever uit de weg. Ik dans liever met een Tweeling, Kreeft, Steenbok of een Maagd en speel liever met een Leeuw, Ram of Boogschutter. Maar goed, ik moet dus weer zoeken en diep graven in mezelf om te achterhalen wat er in dit of vorig leven mis is gegaan. Zal weer een hele toer worden en eerlijk gezegd heb ik er weinig zin in, ik ben een beetje klaar met al die oude rommel en zou wensen dat er eens wat leuke nieuwe dingen gingen gebeuren. Dingen waar ik mijn tanden in kan zetten en te vuur en te zwaard ⚔ voor kan vechten. Vechten ja, hoewel ik doodmoe ben ben en blijf ik een soort van ridder al is het dan niet op een paard maar toch. Goed, daar gaan we. AANVALLEN!!!!!

Peter Barkum © ® 20-10-2019
♥

Het kind in mij

Spelen met water
Genieten van het geklater
De stroming leiden
Zodat het snel naar de zee kan glijden

Staren naar het vuur
Het liefst op een nachtelijk uur
Oude gevoelens en gedachtes laten verbranden
Om mezelf te bevrijden en zo in nieuwe energieën te belanden

De wind woest door mijn haren
Ik laat haar razen en niet bedaren
Ik laat haar mijn aura opschonen
Zodat ik me weer kan vertonen

Met mijn handen wroet ik door de grond
Als een nieuwsgierig kind stop ik het in mijn mond
Ik wil haar proeven en voelen
Haar door mijn lichaam heen laten kroelen

De vier elementen die me zo dierbaar zijn
Ik speel graag met ze, ze doen mij geen pijn
Ze zijn een deel van mijn bestaan
En helpen mij bepaalde wegen te gaan

Soms moedigen ze mij aan
Soms laten ze mij even stil staan
Helpen mij met het ordenen van mijn gedachten
Ja, ze helpen mij met de waanzin te ontkrachten

Spelend wandel en ren ik zo door dit aardse leven
En samen met de elementen kan ik veel van mezelf geven
Energieën blokkeren of sturen
En zo beleef ik dus vele mooie en leuke avonturen.

Peter Barkum © ® 20-10-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Storing

Even een mededeling van huishoudelijke aard.

Door een storing bij Blogger kan ik helaas niet reageren op uw reacties.

Ik heb geen idee wanneer deze storing verholpen is maar uit ervaringen uit het verleden kan het wel even duren. Ik heb er in ieder geval melding van gemaakt.

Mijn excuus voor dit ongemak. 

Peter Barkum © ® 17-10-2019

♥

De vrije school / The free school

St.Michaël de draak

Het klinkt misschien vreemd maar ik begin steeds meer in te zien waarom mijn vader mij in 1976 naar de vrije school stuurde en niet naar een gewone school. De vrije school waar werd onderwezen naar de leringen van Duits filosoof Rudolf Steiner. Wat ik daar allemaal heb geleerd daar heb ik nu nog steeds profijt van, dit in tegenstelling tot wat ik op andere scholen daarna heb geleerd. Wat ik op de vrije school heb geleerd is me allemaal bij gebleven en wat ik op andere scholen heb geleerd helemaal niet.

Als kind vond ik het allemaal heel vreemd. We kregen op een hele andere manier les dan op de school waar ik voor de Vrije school op zat. We kregen een periode rekenen, taal, geschiedenis en aardrijkskunde. Een periode duurde vier weken. Naast die periode van vier weken kregen we handenarbeid "hout en koper bewerking", we leerden naaien, breien en haken maar ook koken, euritmie, filosofie, mythologie en metselen. Ook kregen we onderwijs in sterrenkunde, natuurkunde, toneelspelen en muziekles.

Maar dat was niet alles. We vierde ook feesten die ik niet kende zoals St.-Maarten, St. Michaël en St.Jansdag. Het was toen dat ik voor het eerst in contact kwam met oude reeds vergeten feestdagen van de Kelten. Op 31 oktober vierde we Samhain en op 21 december was er de spiraal van dennentakken waar we allemaal een kaarsje in mochten aansteken. Dat was dus het Yule feest en we speelden dan ook een toneelstuk.

Rudolf Steiner

Nu ik me dit allemaal begin te realiseren ben ik mijn vader nog meer dankbaar dat hij mij naar de vrije school heeft gestuurd dan ik al was. Hoewel ik mijn vader en zusje in die tijd enorm heb gemist "ik woonde toen in een kindertehuis ver weg van huis" heb ik heel veel geleerd op de vrije school waar ik nu dus nog profijt van heb. De vrije school heeft mij gevormd in de mens die ik vandaag ben. De vrije school zorgde ervoor dat ik altijd een open gedachten heb gehouden, ze leerde me dat wij allemaal gelijk zijn ongeacht afkomst, ras, geloof of sekse. Het leerde mij ook dat er een balans moet zijn tussen mens en natuur net als dat je met jezelf altijd in balans moet zijn.

Mijn vader in in 2000 overleden maar alsnog, dank dat u mij naar de vrije school stuurde en niet naar een gewone school. Het heeft mijn leven enorm verrijkt en heeft mij gevormd tot de mens die ik vandaag ben. En met die persoon die ik nu ben, ben ik heel content.

Peter Barkum © ® 16-10-2019
♥

The free school

St.Michael and the dragon

It may sound strange, but I am beginning to see why my father sent me to free school in 1976 and not to a regular school. The free school where the teachings of German philosopher Rudolf Steiner were taught. What I have learned there, I still benefit from it, contrary to what I learned at other schools afterwards. What I learned at the free school has all stayed with me and what I have learned at other schools not at all.

As a child I found it all very strange. We were taught in a completely different way than at the school I attended before the Free School. We were given a period of arithmetic, language, history and geography. A period lasted four weeks. In addition to that four-week period, we received manual work "wood and copper processing", we learned to sew, knit and crochet, but also to cook, eurhythmic, philosophy, mythology and bricklaying. We also received education in astronomy, physics, theatre and music lessons.

But that wasn't all. We also had celebrations that I did not know such as St.Maarten, St. Michael and St.Jansdag. It was then that I first came into contact with old, already forgotten, Celtic holidays. On October 31 we celebrated Samhain and on December 21 there was the spiral of pine branches in which we were all allowed to light a candle. So that was the Yule party and we played a theatre piece.

Now that I am starting to realize all this, I am even more grateful to my father for sending me to free school than I already was. Although I missed my father and sister enormously at the time "I was living in a children's home far away from home" I learned a lot at the free school which I now still benefit from. Free school shaped me in the person I am today. Free school ensured that I always kept an open mind, it taught me that we are all equal regardless of origin, race, religion or gender. It also taught me that there must be a balance between people and nature, just as you must always be in balance with yourself.

My father past away in 2000 but still, thank you for sending me to the free school and not to a regular school. It has greatly enriched my life and has shaped me into the person I am today. And with that person that I am now, I am very content.

Peter Barkum © ® 16-10-2019
♥