zondag 31 mei 2020

Zoekende


Ik zoek naar nieuwe wegen
Die ik altijd voor mezelf heb verzwegen
Ik vond dat ik daar niet klaar voor was
Omdat ik dan moest lopen in een andere pas

Ik zoek naar een nieuwe balans in mijn leven
Maar ik vind het moeilijk om me aan iets nieuws over te geven
Veranderingen gaan bij mij altijd heel traag
Ze zijn een graag gewilde uitdaging maar ook een plaag

Ik zoek een manier om het verleden voorgoed af te sluiten
Ik wil niet steeds weer op al dat verdriet en die pijn stuiten
Ik wens mezelf een liefdevol, sprekend en gelukkig leven
Ik weiger ondanks alles wat ik heb doorstaan op te geven

Ik zoek streling, aanraking en liefde waar de vlammen uitslaan
Maar er is ook angst om een nieuwe relatie aan te gaan
De pijn uit het verleden ben ik nog niet vergeten
Dat is wat nog regelmatig aan mij zit te vreten

Ik zoek een ziel en frequentie die me wil en kan bijstaan
Iemand die me kan tonen welke wegen ik eventueel kan gaan
Een persoon die me neemt zoals ik ben en van me houd
Een ziel en frequentie met een hart van goud.

Peter68 © ® 31-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

zondag 24 mei 2020

Angst, een kijkje in mijn brein


Wat ik nu ga schrijven is moeilijk voor me omdat ik mezelf nu aardig bloot ga geven. Regelmatig kijk ik via een helikopter aanzicht naar mezelf. Ik kijk dan dus van bovenaf hoe het met mij gaat, hoe ik reageer op dingen en waar verbeteringen aangebracht kunnen worden. Op die manier werk ik dus aan mezelf. Voor sommige moge dit misschien vreemd klinken maar voor mij werkt het perfect. Ik kan zo op een goede manier in contact met mezelf blijven en verbeteringen aanbrengen waar mogelijk. Ik ben volgens mijn Maya zegel een Rode Ritmische Hemelwandelaar, de verbinding tussen hemel en aarde. Ik zweef dus als het ware tussen de hemel en de aarde. Altijd verbonden met de hemel maar ook sterk geworteld op de aarde.

Als ik de laatste maanden naar mezelf kijk dan zie ik dat er een aantal dingen zijn die ik maar niet opgelost krijg. Als eerst de zee aan verdriet die in mijn besloten ligt. Dat is al het verdriet van wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Mensen die ik heb verloren “mensen die overleden zijn”, relaties en vriendschappen die zijn beëindigd of kapot zijn gegaan en alle dingen die ik ooit ben begonnen maar nooit in ben geslaagd of heb kunnen doen omdat ik er niet geschikt voor was of ben. Deze zee van verdriet is als een muur waar ik steeds weer tegenaan loop. Het frustreert me maar doet me dus ook weer verdriet. Ik wil graag vooruit in het leven maar omdat het me niet lukt om deze zee van verdriet over te steken blijf ik dus steeds hangen dezelfde groef van de plaat. En hoe hard ik ook mijn best doe, strijd, vecht of wat voor een woord je er ook aan wilt geven, ik kom niet verder.

Een ander iets waar ik mee worstel is, ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik hier liever niet wil zijn. Dat is iets wat stamt uit mijn jeugd en heeft te maken met het overlijden van mijn moeder. Om wat duidelijker te zijn, dat is dus het stuk dingen accepteren. Ik kan heel veel dingen accepteren maar met de dood heb ik moeite. Misschien omdat de aardse of stoffelijke dood een ongrijpbaar iets is. Aan de ene kant is er de stoffelijke dood maar aan de andere kant gaat er nooit iemand echt dood. Het bewustzijn van de mens, of de ziel leeft altijd voort maar dan op een ander niveau. Ik heb het leven wel eens vergeleken met een computerspelletje. Als je al je taken hier op aarde hebt volbracht mag je door naar het volgende niveau waar je verder kunt evolueren naar een hoger bewustzijn. En zij die het aardse leven verlaten zijn nog wel bij ons maar wij kunnen ze niet meer zien omdat we zitten opgesloten in de aardse dichtheid. Wij hebben “nog niet” de mogelijkheid om voorbij de sluiers te kunnen kijken. Er ontstaat dus een gevoel van gescheidenheid maar in werkelijkheid is dat dus helemaal niet. Ik weet dat mijn moeder, vader, oma’s, opa’s, andere overleden familieleden en vrienden bij me zijn. Niet de hele tijd maar ze nemen regelmatig een kijkje om te zien hoe het met mij gaat. Wie wel altijd bij mij is, is mijn beschermengel en begeleider Ramirez. Hem ken ik al vele eeuwen en is naast mijn begeleider ook mijn trouwe vriend.

De afgelopen jaren heb ik al heel wat zelfgebouwde innerlijke muren gesloopt. Muren die ik had gebouwd ter zelfbescherming. Ik had als kind geen ouders die mij beschermde, ik moest het allemaal zelf doen. Ik moest mezelf verdedigen tegen mijn eigen familie die me maar wat graag ridiculiseerde omdat ik anders was, tegen zogenaamde vrienden die me regelmatig het spreekwoordelijke mes in mijn rug staken en tegen de rest van de wereld die met mij solde, aan mijn vrijheid wilde komen, mij wilde kneden in een gehoorzame modelburger. Maar de sloop van al die muren “het zijn er echt heel veel” wil dus niet echt vlotten. Sommige muren zijn zo hard en dik dat er geen doorheen komen aan is. Een van die muren herbergt dus ook de zee van verdriet die me af en toe echt verstikt. Hij is zo groot en diep als de Atlantische oceaan van noord naar zuid en van oost naar west en bevat dus alle tranen die ik ooit heb laten stromen. En regelmatig komen daar nog tranen bij. En o, wat zou ik graag het waterpeil laten zakken maar hoe? En hoe leer ik de stoffelijke dood te accepteren?

Het zijn blokkades in mij waar ik hard aan werk. Ook omdat ze weer andere problemen veroorzaken zoals relatieangst en weinig vertrouwen hebben in mensen in het algemeen. Relatieangst is overigens ontstaan na mijn scheiding, de relatie die daarna volgde en mijn laatste relatie die eindigde in 2017. Het Universum weet hoe graag ik weer iemand naast me zou willen hebben maar de angst om een ander pijn te doen en om zelf ook weer al die pijn te moeten voelen als het mis gaat is groter. Een positief ding trouwens van de afgelopen tijd, ik heb mijn innerlijk kind weer terug gevonden en daar vrede mee gesloten. Jaren leven we langs elkaar heen. Hij treurend bij het graf van onze moeder en ik ging mijn eigen weg opzoek naar dat leven wat we hier zouden moeten leven. Het bleek vooral overleven. Nu maar samen met mijn kleine ik op weg in de hoop oplossingen te vinden voor al die dikke muren in mij.

Peter68 © ® 24-05-2020

dinsdag 19 mei 2020

Innerlijk kind


Mijn innerlijk kind wil spelen
Wil zijn diepste geheimen en fantasieën delen
Lekker rollen in het hoge gras
Of zwemmen in een diepe plas

Mijn innerlijk kind wil zingen en dansen
Met de meisjes sjansen
Net als vroeger in bomen klimmen
O wat zal zijn mooie snuit glimmen

Mijn innerlijk kind is ontwaakt
Hij stond ineens voor me, poedelnaakt
Hij had praatjes voor tien
Zo heb ik mezelf in geen jaren meer gezien

Mijn innerlijk kind is een extrovert
Iemand die helemaal los gaat tijdens een concert
 Die houd van gek doen en feesten
Maar ook iemand die niet zoals ik spreekt met geesten

Mijn innerlijk kind is een realist
Maar ook net als ik een idealist
We zijn zo verschillend maar toch een
Nu zijn we weer samen maar we dwaalde jaren alleen.

Peter68 © ® 19-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

maandag 18 mei 2020

Verlichting


Ik draai en ik worstel
Haal mijn ziel over de kosmische borstel
Ik zoek naar innerlijke verlichting
Naar weer een andere richting

Ik zoek een weg terug naar huis
Hier op aarde voel ik mij niet thuis
Noem me maar eigenwijs
Maar ik heb spijt van deze reis

Ik heb waarschijnlijk teveel hooi op mijn vork genomen
Waardoor het me niet lukt waarvoor ik was gekomen
Lieve moeder aarde vergeef mijn te enthousiaste ziel
Die voelt zich nu echt een schlemiel

Ik kan mijn draai hier niet vinden
Er zijn hier teveel dingen die mij storen en verblinden
Trauma’s en pijn die maar niet wil verdwijnen
Waardoor ik steeds meer begin weg te kwijnen

En niemand in de buurt die echt wil en kan luisteren
Teveel goedbedoelde adviezen die de boel verduisteren
Altijd maar in het duister opzoek naar verlichting
Ik weet alleen niet meer in welke richting.

Peter68 © ® 18-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

zaterdag 9 mei 2020

Moederdag


Moederdag, wat moet ik daarmee?
Mijn moeder niet bij me hebben is een wond, een diepe snee
48 jaar zijn we fysiek reeds van elkaar gescheiden
Die wetenschap blijft diep in mij snijden

 En ieder jaar weer is Moederdag voor mij een moeilijke dag
Die dag doet iets met mijn hartslag
Wij hadden als moeder en kind een bijzondere band
Ik liep graag met u hand in hand

U liet me de wereld ontdekken
U liet mijn ziel zich rekken en strekken
En plots was u verdwenen
En al ik kon doen was innerlijk en uiterlijk heel hard wenen

Het duurde even voor ik begreep dat u was overleden
Dat u ergens was waar ik in mijn menselijke staat niet kon toetreden
O, wat was mijn verdriet groot
Ik wenste mezelf heel vaak dood

Dan kon ik weer bij mijn lieve moeder zijn
En zou verdwijnen alle verdriet en pijn
Zou de zon weer in mijn leven gaan schijnen
En hoefde ik niet langer weg te kwijnen

Inmiddels weet ik beter, ben ik rijper en wijzer
Ben ik in het hete vuur gesmeed tot een stevig stuk ijzer
Ik weet dat u altijd aan mijn zijde zult zijn
Maar dat neemt niet weg het verdriet en de pijn

Lieve mama, het is dus weer Moederdag
Ik hou nog steeds van u met heel veel ontzag
Ik zou graag weer eens samen met u willen zijn
Een moeder en zoon dag dat lijkt me heel fijn.

Peter68 © ® 09-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

donderdag 7 mei 2020

Herinner je wie je werkelijk bent


Ik zie op het moment naast een stortvloed aan dubbele getallen ook heel vaak de zin “herinner wie je werkelijk bent” voorbij komen. Dan denk ik, wie ik werkelijk ben? Ik weet nauwelijks wie ik nu ben. Ja Peter, met nog een heleboel adellijke familienamen erachteraan maar dan heb je het wel gehad. Ik kan me nog wel herinneren wie ik was voordat mijn moeder overleed in 1972. Toen was ik een enthousiast en vrolijk mannetje die alles wilde weten en onderzoeken. Die de radio geheel uit elkaar haalde opzoek naar het mannetje wat er in zou wonen volgens mijn vader. Maar dat mannetje raakte zwaar gewond door het overlijden van zijn moeder en alles wat er daarna volgde in zijn leven. Die wond is nooit goed geheeld maar slechts steeds opnieuw afgedekt “wisten ze veel in de jaren 70”. Je moest niet zeuren en jongens huilde niet en zowel dan was je een mietje.

Maar ik denk niet dat ze doelen met wie ik werkelijk ben op mijn peutertijd maar wie mij ziel werkelijk is. O, ik zou het zo graag willen weten, maar dat is gehuld in een dikke, dikke ondoordringbare mist. Als ik toch eens een manier zou kunnen bedenken om daar achter te komen? Mediteren? Probeer ik wel eens, maar daar ben ik niet goed in, ik val bovendien vaak in slaap tijdens het mediteren. Waarschijnlijk omdat ik zo verschrikkelijk moe ben zowel lichamelijk als geestelijk. Soms denk ik wel eens, waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? En dan doel ik op dit leven. Opgeven? Nee , dat staat niet in mijn woordenboek maar ik voel mezelf soms wel een hopeloos geval. En hoe ouder ik wordt, des te moeilijker alles lijkt te worden ondanks al mijn levenservaring.

Peter68 © ® 07-05-2020

The vision


Last week I had a short but very powerful vision. I was in a room I had been in before last year in a dream. The room was bright white and there was a white grand piano. A door opened and my soul brother Freddie Mercury appeared there. Freddie looked like he did in 1974. He was wearing a white robe and his long black hair was very bright. He looked at me with a smile and then said "pointing at the grand piano", sit down darling and play something from your heart? I looked at him surprise but did what he asked me to do. I sat down, took a deep breath and then started playing for about five minutes. When I stopped I looked at Freddie. He said, very beautiful darling, but why does it all sound so sad? I said, no idea? Maybe because my heart feels very sad. Freddie smiled one more time and then disappeared through the door again, and that stopped my vision.

Peter Barkum © ® 07-05-2020

Worstelen


Ik worstel heel erg met mezelf op het moment.
Niet omdat ik dat wil maar omdat het gebeurd.
Heel veel oude rommel is komen bovendrijven.
Oude wonden staan ineens wagenwijd open.

En ondanks al mijn levenservaring lukt het me op het moment niet om daar mee in het reine te komen. Hoe diep ik ook ga, het kan altijd nog een graadje erger. Nog even wat zout en sambal in de wond om de wond nog pijnlijker te maken en zo nodig nog verder open te scheuren.

Ik ga dus door een heel zwaar proces wat ook lichamelijk stevig voelbaar is. Ik heb heel veel pijn in mijn benen, rug, hart en af en toe in mijn hoofd. Ik houd niet van drama maar ik zit er nu helaas middenin. Ik ben meer van de luchtige, speelse en slapstickachtige komedie. Maar blijkbaar moet ik dit allemaal nog even doormaken.

Moet ik nog wat dingen leren om verder te kunnen evolueren.
Zijn er bepaalde dingen en overtuigingen die ik mag loslaten.
En natuurlijk moet ik het weer alleen klaren.
Ik kan geen mens uitleggen wat ik voel en doormaak.
Daar zijn geen woorden voor.

Alleen zij die met hun hart met mij zijn verbonden zullen weten hoe, wat en waar. Maar ik raad u aan dat even te laten. Het is loodzwaar en zeer pijnlijk. Je haalt daarmee je eigen energie omlaag en dat is niet de bedoeling. En ik, ik doe mijn best mezelf weer te vinden wie ik ook moge zijn.

Peter Barkum © ® 07-05-2020

dinsdag 5 mei 2020

Een droom en de realiteit


Ik zou ergens in de Afrikaanse woestijn willen wonen
En daar kweken wat groentes en bonen
Ver weg van al het maatschappelijke geweld
Ver weg van macht en geld

Alleen maar rust en warmte om me heen
In een klein leuk huisje van steen
Soms wil ik daar weleens van dromen
Al weet ik dat het er nooit van gaat komen

Maar het dromen erover is fijn
Het is goed om van de waanzin en pijn even weg te zijn
En ik heb het bijna altijd koud van binnenuit
Ja ik ben een hele vreemde spruit

Ik verlang naar liefde, warmte en licht
Het zal eens komen, dus dat is een mooi vooruitzicht
Maar eerst moet ik me zelf redden uit dit koud natte moeras
Stapje voor stap je vooruit en niet als een wildebras.

Peter68 © ® 05-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

Astrologische verschuivingen III


Er is en gebeurd weer veel boven onze hoofden, iets dat vele goed kunnen voelen. Ik beperk me in dit schrijven even tot de maand mei omdat het anders een te lang en onleesbaar stuk gaat worden. Veel planeten zullen de komende tijd in retrograde modus gaan. Retrograde wordt in horoscopen aangegeven met de grote letter R. Retrograde betekenen een naar binnen kerende energie, een verlies van macht, karma, of negatieve tendensen overgebracht vanuit een vorig leven. Op 26 april is de dwergplaneet Pluto in Steenbok al retrograde gegaan en op 11 mei volgt Saturnus in Waterman, op 13 mei Venus in Tweelingen en op 14 mei Jupiter in Steenbok.

Noordelijke en Zuidelijke maansknoop
Op 5 mei verwisselen de Noordelijke en Zuidelijke Maansknoop van sterrenbeeld. De Noordelijke Maansknoop gaat van Kreeft naar Tweelingen en de Zuidelijke Maansknoop gaat van Steenbok naar Boogschutter. De noordelijke en zuidelijke maansknoop zijn als het waren onze karmapunten. We vertrekken vanuit de zuidelijke maansknoop en reizen naar de noordelijke maansknoop. Onderweg bouwen karma op en af afhankelijk van hoe wij leven. We worden ons vaak bewust van al dat karma tussen onze 18de en 37ste levensjaar. Het verschuiven van noordelijke en zuidelijke maansknoop naar een ander sterrenbeeld zal samen met de in retrograde gaande planeten weer een hele verschuiving teweeg gaan brengen in ons leven. Afhankelijk van hoe jezelf in het leven staat en de hoeveelheid karma die je nog in je rugzak hebt zal dit positief of negatief uitwerken. Ook bepalend kan het sterrenbeeld zijn waar je noordelijke en zuidelijke maansknoop in je horoscoop staan en of je een vuur, lucht, aarde of waterteken bent. De noordelijke en zuidelijke maansknoop verschuiven nu van water en aarde naar lucht en vuur. Het kan dus zomaar zijn dat er nu een goede storm in je leven gaat komen of een reinigend vuur die je helpen om karma af te bouwen en je leven op orde te maken voor de toekomst.

Pluto
Retrograde van 25-04-2020 tot 04-10-2020.
Pluto is de (dwerg)planeet die gaat over de dood en wedergeboorte, transformatie, metamorfose,  psyché, materialisme, wil tot macht, instincten, seksualiteit, intensiteit, spiritualiteit, psychologie. In de Griekse mythologie is Pluto “of eigenlijk Hades” de god van de onderwereld. Pluto symboliseert alle intense verwerkingsprocessen uit dit en vorige levens. Overal waar Pluto in je horoscoop mee in verbinding staat ontstaat de neiging om het als zeer intens en van levensbelang te zien. Die neiging neemt nu even af door de retrograde stand. Onderschat Pluto retrograde overigens niet, zeker niet als die in verbinding staat met Mars, Eris en Uranus. Gezamenlijk kunnen ze voor een boel opschudding zorgen.

Volle super maan
Op 7 mei is het volle super maan. De laatste super maan van 2020. Deze volle maan zal heel balanceren zijn en veel liefdevolle energieën verspreiden. Het helpt ons oude zaken los te laten en ons meer open te stellen voor het nieuwe, de nieuwe jij in de nieuwe wereld.

Venus
Retrograde van 13-05-2020 tot 25-06-2020.
Venus staat voor liefde, schoonheid en harmonie. Volgens sommige bronnen zijn de Hathor’s “zij die vroeger over het oude Egypte regeerde” na hun leven hier op aarde vertrokken naar Venus waar ze nu nog steeds leven. Mensen met Venus in hun geboortehuis zoeken vaak zekerheid, houvast en aan prettige, verstandelijk beheersbare contacten en relaties. Tijdens de komende retrograde periode zullen Venus mensen zich gaan afvragen wat ze nu werkelijk willen? Zijn ze gelukkig met zichzelf, met het leven dat ze leiden, hun (liefdes)relaties, de plek waar ze wonen en hun baan/carrière? Venus mensen gaan dus een moeilijke zes weken tegemoet maar zullen daarna de nodige knopen kunnen doorhakken.

Saturnus
Retrograde 11-05-2020 tot 29-09-2020.
Saturnus staat voor structuur, zelfbescherming en zelfbeperking. Saturnus wordt door sommige aangemerkt als de vrouwelijke tegenpool van Jupiter, en door andere weer als vader van alle planeten gezien. Je kunt dus zeggen dat deze planeet zowel de yin als de yang in zich heeft. Tijdens Saturnus retrograde kan er enige chaos ontstaan in ons leven en in de maatschappij. Saturnus gaat over onze schaduwkanten en tijdens deze retrograde periode zullen we die onder ogen moeten zien en hard aan werken. Tijdens de huidige retrograde periode loopt Saturnus terug van Waterman naar Steenbok waar die nog wat laatste restjes had op te ruimen.

Jupiter
Retrograde 14-05-2020 tot 13-09-2020.
De planeet Jupiter is de planeet van geluk, uitvergroten en expansie. Deze planeet staat ook voor levensvisie, filosofie, religieuze gevoelens, geloof, hoop en vertrouwen, profetie en de ziener in onszelf. In de mythologie was Jupiter de god van de hemel en de donder. Jupiter is de grootste planeet in ons melkwegstelsel en heeft dus ook een grote invloed op ons dagelijks leven, doen en laten.

Deze maand gaan alle bovengenoemde planeten dus retrograde waardoor hun krachten op ons zullen afnemen. De planeten die nog direct lopen zullen dus meer invloed op ons dagelijkse leven gaan krijgen. Mars, Neptunus, Cheiron, Mercurius, Uranus en ook de zon en de maan zullen goede zaken kunnen doen wanneer ze in square, trine, sextiel of quincunx met een van de retrograde planeten komen te staan. Zo staat Cheiron al een tijdje in trine met Saturnus en Mercurius staat sinds vandaag in trine met zowel Pluto “die dus al retrograde is” en Jupiter die over tien dagen retrograde gaat. Cheiron is de gewone heler en probeert alle pijn en smart los te wrikken en te helen en zal daar binnenkort veel gelegenheid toe krijgen bij Saturnus. De retrograde periode kunnen we het beste zien als transformatie periode waarin de direct lopende planeten zullen proberen ons verder te reinigen. Mars met vuur, Neptunus met water, Mercurius met correcte communicatie vanuit de hemel, Cheiron door oude wonde na reiniging te helen, Uranus zal ons begeleiden door alle veranderingen heen en soms voor wat plezierige verrassingen zorgen, de Maan met zachtheid en de Zon met heel veel liefde en warmte.

En ik weet, veel mensen zullen denken, nee hé weer een transformatie, wanneer houd dat nu eens op? Zolang wij hier zijn zal dit niet stoppen omdat het onderdeel is van onze evolutie naar een hoger bewustzijn. En het beste advies dat ik kan geven is, laat het gewoon gebeuren. Verzet je niet, dat maakt het alleen maar moeilijker en pijnlijker. Het is nu echt tijd om het oude voorgoed los te laten en ons open te stellen voor nieuwe mensen, ervaringen, nieuwe ideeën, een nieuwe baan of nieuwe relatie. Tijd dus om die stap in het duister te nemen en weet dat het universum altijd voor je zal zorgen. Blijf dichtbij je mooie zelf, vertrouw op je intuïtie en ga voor wat jou gelukkig maakt.

Peter68 © ® 01/05-05-2020

zondag 3 mei 2020

Hoge golven


Een gevoel heeft zich meester van mijn lichaam gemaakt
Een gevoel dat me doet voelen alsof ik ben naakt
Hoge golven beuken tegen mijn boot
Fluisteren naar me, wees bang voor de dood

Doch ik heb helemaal niets te vrezen
Het Universum heeft mij reeds verteld, jij bent aan het genezen
Ga voort op de ingeslagen wegen
En ontvang dagelijks van mij heel veel zegen

Enigszins vermoeid ploeter ik voort op mijn pad
En bestuur vol trots mijn fregat
 Hoe hoog de golven ook mogen rijzen
Ik weet dat ik ooit de vlag mag gaan hijsen

Op die dag zal ik mijn bestemming weten te bereiken
Kan ik vol liefde op dit aardse avontuur terugkijken
Heb ik al mijn lessen geleerd
Ben ik weer een stukje verder geëvolueerd.

Peter68 © ® 03-05-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.