Albert Einstein en Baruch de Spinoza

 Vroeger toen ik op de Vrije school zat kreeg ik naast de werken van Rudolf Steiner ook boeken te lezen van Baruch de Spinoza. Beiden heren maar ook andere filosofen en vrijdenkers hebben een enorme impact gehad op mijn ontwikkeling als kind. Ik was zelf al een enorm rebels kind. Mijn vader noemde mij steevast een Sjors van de rebellen club. Als mijn vader mij niet meer aankon stuurde hij me naar meneer pastoor en o, wat heeft die goede man een problemen met mij gehad. Ik was een super bewust kind en wist meer dan mijn leeftijdsgenootjes. Ik hielt me ook zelden aan de door de samenleving gestelde regels. Toen ik nog naar een reguliere basisschool ging mocht ik niet meer aanwezig zijn tijdens godsdienst lessen, ik trok alles in twijfel en de kinderen in mijn klas moesten daar om lachen. Meneer pastoor voelde zich dus aangetast in zijn autoriteit en dus moest ik de klas uit. Als straf moest ik de gang vegen wat ik geen ramp vond aangezien die niet zo groot was, en vegen is een manier van mediteren al wist ik dat toen nog niet. Als kind las ik zo'n beetje alles wat los en vast zat. Natuurlijk veel jeugdboeken maar ook heel veel filosofie, geschiedenis en wetenschapsboeken. Ik was een zeer nieuwsgierig en leergierig kind die van alles wilde weten en leren. Maar omdat ik ook wist dat veel dingen gestoeld waren op macht en indoctrinatie lag ik vaak overhoop met de autoriteiten om me heen (vader, familie, pastoor, leraren, buurtagent) maar ook met mezelf.

Peter68 © ® 22-12-2021

♥

Wist jij dat wanneer Einstein lezingen gaf aan de vele Amerikaanse universiteiten waar hij uitgenodigd was, de meest gestelde vraag van studenten die hij kreeg was:

"𝑮𝒆𝒍𝒐𝒐𝒇𝒕 𝒖 𝒊𝒏 𝑮𝒐𝒅?"
En hij antwoordde steevast:
“𝑰𝒌 𝒈𝒆𝒍𝒐𝒐𝒇 𝒊𝒏 𝒅𝒆 𝑮𝒐𝒅 𝒗𝒂𝒏 𝑺𝒑𝒊𝒏𝒐𝒛𝒂.”

De studenten die nog nooit Spinoza gelezen hadden begrepen het niet….

Wij hopen dat dit unieke stukje geschiedenis jullie net zoveel zal inspireren als het ons heeft geïnspireerd. Het vraagt een beetje tijd van je, maar je zal blij zijn dat je het hebt gelezen:

Baruch de Spinoza was een Nederlandse filosoof die beschouwd werd als één van de drie grootste rationalisten van de 17e -eeuwse filosofie, samen met René Descartes in Frankrijk en Gottfried Leibniz in Duitsland.

Hier volgt iets van zijn wijsheid:
“God zou gezegd hebben:
Stop met bidden en jezelf veroordelen! Wat ik wil dat je doet is de wereld ingaan en van je leven genieten. Ik wil dat je geniet, zingt, plezier hebt en geniet van alles wat ik voor je heb gemaakt. Stop met het bezoeken van die koude, donkere tempels die je zelf hebt gebouwd en zeggen dat het mijn huis is! Mijn huis is in de bergen, in de bossen, rivieren, meren, stranden. Dat is waar ik leef en daar uit ik mijn liefde voor jou. Houdt op met mij de schuld geven van jouw miserabele leven; ik heb je nooit gezegd dat er iets mis met jou is of dat jij een zondaar bent, of dat jouw seksualiteit iets slechts was! Seks is een cadeau wat ik je heb geschonken waarmee jij uiting kunt geven aan jouw liefde, jouw extase, jouw plezier. Geef mij dus niet de schuld van alles wat zij jou hebben laten geloven.
Staak het lezen van zogenoemde heilige geschriften die niets met mij te maken hebben. Als je mij niet kunt lezen in de zonsopgang, in een landschap, in de aanblik van jouw vrienden, in de ogen van je zoon…zal je me in geen enkel boek vinden. Vertrouw me en stop met vragen. Wil jij me vertellen hoe ik mijn werk moet doen? Stop met het zo bang voor mij te zijn. Ik veroordeel of bekritiseer jou niet, noch word ik boos, of zoek een manier om jou te straffen. Ik ben pure liefde. Stop met vragen om vergeving, er valt niets te vergeven. Als ik jou gemaakt heb…. heb ik jou gevuld met passies, beperkingen, plezier, gevoelens, behoeftes, onvolkomenheden, vrije wil. Hoe kan ik het jou kwalijk nemen als jij reageert op iets wat ik in jou heb gestopt?

Hoe kan ik jou straffen voor hoe jij bent, als ik degene ben die jou gemaakt heeft? Denk je echt dat ik een plek zou kunnen creëren waar al mijn kinderen met slecht gedrag moeten branden tot in de eeuwigheid? Welke soort God doet zoiets? Vergeet elke vorm van gebod, elke vorm van wet; dat zijn listen om jou te manipuleren, jou onder controle te houden, die enkel schuldgevoel in jou creëren. Heb respect voor jouw gelijken en doe niets wat jij ook niet voor jezelf zou willen. Het enige wat ik vraag is dat jij oplet in jouw leven, dat jouw bewustzijn jouw gids is. Mijn liefste, dit leven is geen test, niet een stap, geen repetitie, noch een voorbode op het paradijs. Dit leven is het enige wat er hier en nu bestaat, en het is alles wat je nodig hebt. Ik heb jou de absolute vrijheid gegeven, geen prijzen of straffen, geen zonden of deugden…. niemand houdt een score bij. Jij bent absoluut vrij om een hemel of een hel te maken van jouw leven. Ik zou je kunnen vertellen of er iets is na dit leven, maar dat doe ik niet…. ik kan je wel een tip geven. Leef alsof er niets is nadien...alsof dit jouw enige kans is om plezier te hebben, lief te hebben, te bestaan. Dus, als er niets is, zal jij gebruik hebben gemaakt van de kans die ik jou gaf. En als er wel iets is, wees dan gerust dat ik jou niet vragen zal of jij je goed of slecht hebt gedragen. Ik zal vragen: Vond je het leuk? Heb je plezier gehad? Waar heb je het meest van genoten? Wat heb je geleerd?

Stop in mij te geloven; geloof is een aanname, een gok, een inbeelding. Ik wil niet dat jij in mij gelooft… Ik wil dat jij me vanbinnen voelt wanneer jij jouw geliefde kust, wanneer jij je kleine meid instopt, wanneer jij je geliefde hond aait, wanneer jij in de zee baadt. Stop mij te prijzen, wat voor egocentrische God denk je dat ik ben? Ik raak verveeld door dat prijzen, ik ben moe van al die dank. Voel je je dankbaar? Bewijs het door voor jezelf te zorgen, jouw gezondheid, jouw relaties, de wereld. Laat jouw plezier zien!… dat is de manier om mij te prijzen.

Stop alles te compliceren en als een papegaai te herhalen wat jij over mij geleerd hebt gekregen. Het enige wat zeker is, is dat jij hier bent, dat je leeft en dat deze wereld vol wonderen zit. Waar heb jij nog meer wonderen voor nodig? Waarom moet alles uitgelegd en verklaard worden? Zoek mij daarbuiten…. en je zal me niet vinden. Vind mij vanbinnen...daar ben ik, kloppend diep binnenin jou."

-Baruch de Spinoza.

 Tekst geschreven door Mandy van den Dolder van CompleetZijn.
Originele bron onbekend.

Gedachten en voelen

Ik ben een filosofische mens, ik denk graag over dingen na. Dingen die zijn gebeurd in het verre, recente verleden of in het heden. Ik bekijk gebeurtenissen altijd van alle kanten om zo een duidelijk beeld te kunnen krijgen van wat er nu werkelijk is gebeurd. Niet om een schuldige aan te kunnen wijzen of om te oordelen over iets of iemand maar om te begrijpen. Niets in ons leven gebeurd voor niets, we spelen allemaal een bepaalde rol. Deze rollen hebben we op ons genomen voordat we als bewustzijn naar de aarde kwamen. Zo hebben we dus niet alleen gekozen om in het hier en nu aanwezig te zijn maar ook de mensen die ons leven aanwezig zijn hebben daarvoor gekozen.

Sommige zijn er om je te beschermen, je lief te hebben, je te begeleiden, je te steunen tijdens moeizame situaties en verdriet of gewoon om je aan te moedigen. Maar alles is yin & yang dus zijn er ook mensen die je dwars zullen zitten, je zullen pesten, je zullen haten, je pijn willen doen, plezier zullen halen uit jouw mislukkingen en verdriet. En dan heb je de keuze welke rol wil jij gaan spelen? De rol die terug gaat haten, die ook gaat pesten, dwarszitten en andere pijn en verdriet terug wil doen? Of speel je liever de rol die denkt, mijn maak je de pis niet lauw, ik blijf ik mijn eigen kracht en licht staan, laat me niet gek maken en weiger me te verlagen tot jouw niveau?

Je ziet vaak bij huwelijken dat er na jaren van liefde en geluk ineens van alles veranderd als het tot een scheiding komt. Ineens is er geen liefde en respect meer voor elkaar en doen mensen over en weer hun uiterste best om het leven van zijn ex partner tot een complete hel te maken. En dat alles onder het motto, als ik niet gelukkig ben zal jij dat ook niet zijn. Ik heb het vaak zien gebeuren en heb me ook vaak afgevraagd waarom? Erken gewoon dat jullie uit elkaar zijn gegroeid en dat het tijd is om beiden een nieuwe weg in te slaan.

Maar daar komt dus het ego om de hoek kijken en het ego is als een duivel uit een doosje. Het ego wil niet toegeven dat iets is mislukt of dat het iets heeft verloren. Het ego wil vasthouden aan het oude vertrouwde. Immers het heeft altijd gewerkt dus zal het nu ook gewoon werken. Het hart daarentegen weet dat wanneer dingen klaar zijn het tijd is om de wonden te likken en daarna verder te gaan. Ja, het zal een litteken hebben en de wond die is geslagen zal nog een tijdje pijn blijven doen, maar er is geen reden om aan het oude vertrouwde vast te blijven houden. Er ligt een wereld voor het hart open en een sterk hart zal iedere geboden mogelijkheid met beiden handen aanpakken.

Het klinkt allemaal heel simpel maar er zijn nog twee belangrijke factoren die meespelen, voelen en emoties. Voelen en emoties zijn nauw met elkaar verbonden zoals ook Rudolf Steiner en Sigmund Freud reeds schreven. We zijn in staat om van alles te voelen maar veel dingen die we voelen zijn verbonden met emoties uit het verleden. En met verleden bedoel ik dingen uit dit of vorige levens. De term déjà vu heeft daar ook alles mee te maken. Soms denk je van, hey dit heb ik al eens meegemaakt, en je voelt dan ook diezelfde emoties. Maar voelen is veel meer dan emoties of een déjà vu. Ik kan bijvoorbeeld heel goed muziek aanvoelen. Ik kan verdrinken is sommige muziekstukken “pop, rock, folk of klassiek”. Dan zijn de banen van het muziekstuk zo duidelijk voor me dat het voor mij gaat vloeien als een rivier naar een waterval waarop ik me dan laat meevoeren. Bijvoorbeeld Queen, Led Zeppelin, The Beatles maar ook Mozart, Beethoven en Tsjaikovski schreven muziekstukken waar ik soms echt helemaal in kan verdrinken.

Het is moeilijk om een gevoel uit te leggen maar bij sommige muziekstukken is het alsof alles samenkomt. Frequenties, tijd en ruimte, alsof je voor een moment weer bent verbonden met de universele bron van het bestaan. De muzieknoten gaan dan dwars door alles heen. Je kunt dat ene moment ook tijdens seks ervaren wanneer de twee onafhankelijke zielen elkaar ineens heel even lijken aanraken. Ik heb het ook weleens wanneer ik in de natuur ben en tegen een boom aan zit. Ik ben dan eerst heel gefocust op alles wat er gebeurd. Geluiden, kleuren, geuren en trillingen. Maar hoe langer ik blijf zitten en mijn geest tot rust komt, hoe dichter de natuur mij weet te benaderen en op een gegeven moment dus echt contact met mij maakt. Mijn ziel en de natuur lijken elkaar dan heel even aan te raken, even zijn we weer een eenheid.

Peter68 © ® 24-11-2020
♥

Filosofie en de wereld waarin wij leven

Al vele jaren vraag ik mij af waar wij als mensheid mee bezig zijn op deze wereld? In mijn jeugd heb ik vele mooie filosofische boeken gelezen van Rudolf Steiner, Plato, Aristoteles, Ludwig Wittgenstein, Arthur Schopenhauer, Simone de Beauvoir en Mary Wollstonecraft om er maar een aantal te noemen. Allen hadden ze het vaak over de worsteling die de mensheid in zijn leven doormaakt. De worsteling met zichzelf en met de wereld waarin zij leven. Ik heb “net als ieder ander” ook met die worsteling te maken.

Ik ben geboren tijdens de “eerste” koude wereldoorlog (1945 – 1991), de periode na de tweede wereldoorlog waarin oost “de Sovjet Unie en de Warschaupact landen” en west “Amerika en de NAVO landen” tegenover elkaar stonden en elkaar bedreigde met kernwapens. In het westen werd gepropageerd dat we bang moesten zijn voor alles wat zich achter het ijzeren gordijn bevond “het ijzeren gordijn was de scheiding van prikkeldraden hekken tussen oost en west”. Het oosten waren leugenaars en boeven die uit waren om ons te doden of om ons tot slaaf te maken van het communistische systeem. En in het oosten werd mensen verteld dat wij materialistische leugenaars en beesten waren die hen wilde vernietigen. Kortom, het ging er qua scheldpartijen soms grof aan toe.

Door de geschiedenis van de mensheid zijn er vele verschrikkelijke oorlogen uitgevochten met als hoogte punt de eerste en tweede wereldoorlogen. Vele miljoenen mensen hebben toen hun leven verloren en vele miljoenen zijn toen getraumatiseerd. Je zou als weldenkend mens denken dat we na die verschrikkingen zouden gaan nadenken. Helaas is de mensheid hardleers en als snel na de tweede wereldoorlog waren daar de oorlogen in Korea, Vietnam en ontstond dus ook de koude oorlog tussen oost en west. Als we naar de wereld van vandaag kijken dan worden er nog steeds oorlogen uitgevochten. Oorlogen om religies en systemen. De een wil dat we allemaal moslim worden, een ander wil dat we communistisch worden en slaaf zijn van de staat en weer een ander wil dat we allemaal slaaf worden van een zogenaamd democratisch en kapitalistisch systeem. De meeste mensen willen gewoon hun leven leiden zonder al die poeha.

Het was Einstein die zei “nadat hem was gevraagd wat hij van de mensheid vond, “dat we niet meer dan aangeklede holbewoners waren. We denken teveel en overschatten onszelf. Zolang er oorlogen worden uitgevochten en we de aarde plunderen om ons ego te strelen met allerlei materialistische rommel waarvan we 98% niet echt nodig hebben, zolang zullen we nooit echt mens zijn. Het mens-zijn zit hem in de liefde en de compassie die we voor onszelf, elkaar en de wereld hebben. Zolang we dat niet kunnen, kunnen we ons nooit volwaardig mens noemen. We slaan ons nu vaak trots op de borst over onze beschaving, maar hoe beschaaft zijn we werkelijk als we bereid zijn om wreedheden te begaan tegen onze eigen soort genoten en de wereld? Het zijn allemaal mooie filosofische gedachtes die mij aanzetten tot verder filosoferen. Het is vreemd als je ziet wat we elkaar allemaal aandoen omwille van geloof, politieke ideologie of sekse. Je zou denken dat we nu zo onderhand beter zouden weten, maar helaas. We hebben heel weinig van onze geschiedenis geleerd en vele lopen nog steeds al volslagen holbewoners wild on zich heen te slaan. Maar goed, ik ben ook niet perfect en wil ook niemand ver of beoordelen, maar ik denk na over dingen, kijk regelmatig goed naar mijn eigen gedrag en probeer mezelf te verbeteren door te leren van alles wat er in mijn leven gebeurd.

Ik hoop van harte dat president Trump en de Iraanse geestelijke Khamenei ook nadenken en proberen te leren van zichzelf en van de geschiedenis van de mensheid. Het volk zit niet te wachten op wereldoorlog 3 en het heeft geen trek in al die domme politieke spelletjes die er op deze wereld gespeeld worden. We verlangen naar de bevrijding van al die belachelijke systemen die ons nu klein houden. Volgens de universele rechten van de mens, heeft ieder mens het recht om zichzelf ten volle te ontplooien opdat die kan worden wie die werkelijk is. Daar is in deze wereld helaas geen ruimte voor en dat mag dus gaan veranderen.

Peter68 © ® 06-01-2020
♥