De afgelopen dagen - The past few days

(For English scroll down)

Ik had nog een stuk willen schrijven over de 9-9-9 poort, maar dat werd mij verhinderd door pijn links in mijn buik en heftige migraine aanvallen. Ik weet inmiddels de oorzaak van de pijn links in mijn buik, die werd veroorzaakt door de ijzer tabletten die ik slikte. Sinds ik die niet meer slik heb ik geen pijn meer gehad. Ik slikte die ijzer tabletten omdat ik altijd een tekort aan ijzer in mijn bloed heb gehad. Mijn bloed is al jaren aan het muteren en is ook iets lichter van kleur dan regulier bloed. Maar ik ben blij dat ikzelf de oorzaak van de pijn heb kunnen achterhalen en dus niet naar de dokter hoef. Zij had mij waarschijnlijk richting het ziekenhuis gestuurd voor o.a. bloed onderzoek en daar heb ik totaal geen trek in. Ik hou niet van dokters en ziekenhuizen.

Aan de migraines kan ik helaas weinig doen behalve mezelf heel rustig te houden. Slapen is het beste medicijn. De migraines worden bij mij veroorzaakt door zonne activiteit en de Maan. Zonnevlammen en CME's zijn voor mij echt funest. Het hoeven niet eens grote zonnevlammen of CME's te zijn. Zodra de snelheid en dichtheid van zo'n zonnevlam of CME richting de aarde oploopt slaan bij mij in mijn hoofd alle stoppen door en wordt ik een, twee of zelfs drie dagen achtereen geteisterd door zware migraine aanvallen waar ik dus heel weinig tegen kan doen. Vaak slaat zo'n zonnevlam of CME ook keihard in op mijn pijnappelklier en de sinus frontales (rechts) speelt hierbij ook een rol is mij opgevallen.

De afgelopen dagen "vanaf zo'n beetje vanaf 6 september" zijn zwaar geweest. Naast die pijn in mijn buik en migraine aanvallen heb ik ook te maken gehad met intense duizeligheid, het gevoel hebben te zweven, slapeloosheid en totaal afwezig zijn. Zo ben ik maandag naar Wageningen gegaan, maar ik heb geen idee hoe ik thuis ben gekomen. Dit is overigens niet de eerste keer dat dit gebeurd. Het gebeurd mij wel eens vaker dat ik zo afwezig ben. Normaal "zeker in het verkeer" ben ik altijd zeer alert, maar soms gebeurd het dus dat mijn hele zijn hier weg wordt getrokken. Een aantal jaren geleden, toevallig ook in Wageningen, liep ik tegen de zijkant van een rijdende bus aan. Ik werd toen de struiken in geslingerd. Ik had op een paar schrammen na geen verwondingen, maar het had dus erger gekund.

Maar al die "vage" klachten horen dus bij het proces waar wij nu in zitten. We hebben de 9-9-9 poort gehad, de volle Maan en maansverduistering. Het was voor mij de eerste keer dat ik met mijn eigen ogen een maansverduistering kon aanschouwen. En op 21 september hebben we de nieuwe Maan en zonsverduistering. En met al deze gebeurtenissen worden we stukje bij beetje een stukje hoger opgetild en groeit ons innerlijke bewustzijn. Zoals astroloog Kaypacha vandaag zei in zijn wekelijkse Pele Report zitten wij in het geboortekanaal en straks in Februari 2026 als Saturnus en Neptunus Ram weer in gaan sluiten wij deze processen af en kunnen wij geboren worden.

Dat brengt mij bij dit jaar 2025 en volgend jaar 2026. Het jaar 2025 is een afsluitingsjaar, het getal 9 is afsluiten. Dit jaar sluiten wij heel veel dingen af, zowel persoonlijk als spiritueel. Misschien eindigt je relatie, je baan, een vriendschap of je innerlijk lijden. Het jaar 2026 telt bij elkaar op 10 en is dus een 1 jaar. In 2026 gaan wij de fundering leggen voor nieuwe dingen in ons leven en in onze maatschappij. Er zullen nog heel veel oude dingen moeten sneuvelen de komende maanden, maar als we eenmaal in 2026 zitten en als Saturnus en Neptunus beiden Ram zijn in gegaan, kunnen we gaan bouwen aan nieuwe dingen. Waarom dan pas? Omdat Ram het eerste sterrenbeeld is in de zodiak en zowel Saturnus als Neptunus zijn daarbij zeer belangrijk. Saturnus is de planeet van orde en gezag, Neptunus is de planeet van eenheid, sensitiviteit, mystiek en een einde aan illusies. 2026 kan voor veel mensen dus een schokkend jaar worden omdat de waarheid zich nog meer zal laten zien en alle illusies zal wegnemen.

Peter68 © ® 11-09-2025
♥

The past few days

I wanted to write a piece about 9-9-9 gate, but pain on the left side of my abdomen and severe migraines prevented me from doing so. I now know the cause of the pain in my left abdomen, which was caused by the iron tablets I was taking. Since I stopped taking them, I haven't had any pain. I took the iron tablets because I've always had an iron deficiency in my blood. My blood has been mutating for years and is also slightly lighter in colour than regular blood. But I'm glad I was able to determine the cause of the pain myself and therefore don't have to go to the doctor. She would probably have sent me to the hospital for blood tests, among other things, and I have absolutely no desire to go to that. I don’t like doctors and hospitals.

Unfortunately, there's little I can do about my migraines other than keep myself very calm. Sleep is the best medicine. My migraines are triggered by solar activity and the moon. Solar flares and CMEs are truly devastating for me. They don't even have to be large solar flares or CMEs. As soon as the speed and density of such a solar flare or CME increases towards Earth, my brain goes crazy, and I'm plagued by severe migraines for one, two, or even three days straight, which I can do very little about. Often, such a solar flare or CME also hits my pineal gland hard, and I've noticed that the frontal sinuses (right) also play a role in this.

The past few days, "starting around September 6th," have been difficult. Besides the abdominal pain and migraines, I've also been experiencing intense dizziness, a floating sensation, insomnia, and complete absence. For example, I went to Wageningen on Monday, but I have no idea how I got home. This isn't the first time this has happened. It happens to me quite often that I'm so absent-minded. Normally, "especially in traffic," I am always very alert, but sometimes it happens that my whole being is pulled away from this. A few years ago, coincidentally also in Wageningen, I walked into the side of a moving bus. I was then thrown into the bushes. Aside from a few scratches, I wasn't injured, but it could have been worse.

But all those "vague" complaints are part of the process we're currently in. We've had the 9-9-9 gate, the full moon, and the lunar eclipse. It was the first time I witnessed a lunar eclipse with my own eyes. And on September 21st, we have the new moon and solar eclipse. And with all these events we are lifted little by little a little higher and our inner consciousness grows. As astrologer Kaypacha said today in his weekly Pele Report, we are in the birth canal, and soon in February 2026, when Saturn and Neptune enter Aries again, we will complete these processes and be able to be born.

That brings me to this year 2025 and next year 2026. The year 2025 is a year of closure, the number 9 means closing. This year we are concluding many things, both personally and spiritually. Perhaps your relationship, your job, a friendship, or your inner suffering is ending. The year 2026 adds up to 10 and is therefore a 1 year. In 2026, we will lay the foundation for new things in our lives and in our society. There will be a lot of old things that will have to fall by the wayside in the coming months, but once we get into 2026 and Saturn and Neptune have both entered Aries, we can start building new things. Why only then? Because Aries is the first sign in the zodiac, and both Saturn and Neptune are very important in it. Saturn is the planet of order and authority, while Neptune is the planet of unity, sensitivity, mysticism, and the end of illusions. 2026 could therefore be a shocking year for many people, as the truth will reveal itself even more and dispel all illusions.

Peter68 © ® 09/11-2025
♥

Het schuldspel - The Blame Game

(For English scroll down)

Veel mensen leven hun leven conform wat andere zeggen hoe je moet leven. De meeste mensen luisteren niet naar hun hart/intuïtie, maar volgen bepaalde familiepatronen/tradities die al vele generaties door kerk en regeringen zo zijn opgelegd. Daar hoort ook het schuldenspel bij. Met het schuldenspel bedoel ik dat het nooit hun schuld is maar altijd van andere. Een broer, zus, nicht, neef, vader, moeder, vriend, leraar, collega, baas, bedrijf, een gemeente raadslid of de regering zijn altijd de schuldige, niet zij. Zij vertrouwde, zij wisten niet beter of handelde vanuit het patroon/traditie die hun familie al generaties gebruikt.

Deze mensen leren ook niet of nauwelijks van hun eigen fouten en kijken ook nooit diep in zichzelf. Zij zijn immers perfect en leven al generaties lang op dezelfde manier. En begrijp mij niet verkeerd, ik wil niemand terecht wijzen. Ik ben voor vrijheid wat dus ook inhoud dat iedereen zijn leven mag leven zoals die dat wenst, maar door het spelen van het schuldenspel maak je het jezelf wel heel moeilijk. Als je regelmatig eens goed naar jezelf kijkt, probeert te leren van wat er mis ging wordt het leven een stuk aangenamer en gemakkelijker. Niemand is perfect, ook ik niet. Ik moet mezelf soms ook corrigeren, leren van wat er mis ging en "het meest moeilijke voor mij" me aanpassen aan bepaalde situaties.

We moeten niet alles willen zeggen wat op onze lippen ligt, daarmee kunnen "gewild of ongewild" we andere pijn doen. Het beter om eerst even na te denken voordat wij spreken. Is het nodig dat wij dit uitspreken, wat voor een schade kan dit bij iemand aanrichten en is het waardevol genoeg dat ik iets zeg wat mogelijk schade kan aanrichten bij andere? Ik ben een recht door zee mens en een Ram en neem zelden tot nooit een blad voor de mond, maar ik heb door de jaren heen wel geleerd om op een diplomatieke manier te reageren op andere. Ik wil andere geen schade toe brengen, niet eens mijn ergste vijand als ik die zou hebben. Ik probeer tegen andere zoveel als mogelijk vanuit liefde en positiviteit te spreken, het schuldenspel is aan mij niet besteed.

Peter68 © ® 07-09-2025
♥

The Blame Game

Many people live their lives according to what others tell them to do. Most people don't listen to their heart/intuition, but follow certain family patterns/traditions that have been imposed for generations by the church and governments. This also includes the blame game. By the blame game, I mean that it's never their fault, but always someone else's. A brother, sister, cousin, father, mother, friend, teacher, colleague, boss, a company, a city council member or the government is always to blame, not them. They trusted, they did not know any better or they acted according to the pattern/tradition that their family had used for generations.

These people also learn little or nothing from their own mistakes and never look deeply into themselves. After all, they are perfect and have been living the same way for generations. And don't get me wrong, I'm not trying to correct anyone. I'm all for freedom, which means everyone should be able to live their life as they wish, but by playing the blame game, you're making things very difficult for yourself. If you regularly take a good look at yourself and try to learn from what went wrong, life becomes much more pleasant and easier. Nobody is perfect, not even me. I also have to correct myself sometimes, learn from what went wrong and "the most difficult for me" adapt to certain situations.

We should not say everything that is on our lips, because by doing so we can hurt others, whether we want to or not. It is better that we think first before we speak. Is it necessary for us to say this, what harm could this do to someone, and is it valuable enough that I say something that could potentially harm others? I am a straightforward person and an Aries and rarely, if ever, mince my words, but over the years I have learned to respond to others in a diplomatic manner. I have no wish to harm others, not even my worst enemy if I had one. I try to speak to others as much as possible from a place of love and positivity, the blame game is not for me.

Peter68 © ® 09/07/2025
♥

Gaia - Gaia

(For English scroll down)

Ik kwam vanuit het licht naar het duister.
Daar hoorde ik wat gefluister.
Over een planeet ver van mij vandaan.
Er zouden daar mensen bestaan.

Een mooie vrouw genaamd Gaia kwam tot mij nader.
Ze keek mij liefdevol aan en vroeg, wil jij een van mijn kampioenen zijn in de veranderingen die de komende tijd ga doormaken?
Ik kon haar uitstraling niet weerstaan en zei volmondig JA!

Ik had Gaia al vele malen bezocht.
Steeds aan het einde van mijn verblijf zei ik dat ik niet meer terug wilde komen.
Maar hoe kan een ziel als ik een zo sexy wezen als Gaia weerstaan?

En ook nu, mijn verblijf hier loopt bijna ten einde.
Ik heb al vele malen gezegd dat ik hier niet meer wil terugkeren.
De meeste wezens op deze planeet zijn voorbij gestoord.
Ze zijn barbaars en kwaadaardig.

Daarbij komt, ik verlang naar huis.
Naar dat plekje ergens in de Andromeda nevel.
En als je al zo vaak als ik hier bent geweest, wil je ook wel eens wat anders.

Lieve Gaia, ik hou van jou, je schoonheid en je natuur.
Maar vraag mij alsjeblieft niet nog eens om hier weer te keren.
Ik heb als ziel hier veel schade opgelopen en het zal wel even duren voor dat is gerepareerd.
Neem het mij niet kwalijk, maar ik ben als oude ziel toe aan wat rust.

Wie weet, kom ik ooit nog eens mijn diensten bij je aanbieden.
Als ik het vuur in mijzelf heb hervonden. 
Nu ben ik helaas niet in staat om de kampioen voor je te zijn die je nodig hebt.
Alleen het Heilige Universum kan mij nog helpen om deze rit te volbrengen.

Peter68 © ® 30-08-2025
♥

Gaia

I came from the light into the darkness.
There I heard some whispering.
About a planet far away.
People supposedly exist there.

A beautiful woman named Gaia came near me.
She looked at me lovingly and asked, will you be one of my champions in the changes I will be experiencing in the coming period?
I couldn't resist her radiance and said a resounding YES!

I had visited Gaia many times.
At the end of each stay I always said I didn't want to come back.
But how can a soul like me resist a being as sexy as Gaia?

And even now, my stay here is almost coming to an end.
I've said many times that I don't want to return.
Most creatures on this planet are beyond insane.
They are barbaric and evil.

Besides, I long for home.
To that spot somewhere in the Andromeda Nebula. 
And when you've been here as often as I have, you want to try something different.

Dear Gaia, I love you, your beauty and your nature.
But please don't ask me to return here again.
As a soul, I've suffered a lot of damage here, and it will probably take some time for that to be repaired.
Please don't take it personally, but as an old soul I'm ready for some rest.

Who knows, maybe I'll come and offer my services to you again someday.
When I've rediscovered the fire within myself.
Unfortunately, I am now unable to be the champion you need.
Only the Holy Universe can help me complete this journey.

Peter68 © ® 08/30/2025
♥

Fascinerend - Fascinating

(For English scroll down)

Het leven hier op aarde is soms fascinerend. Soms heb ik een bloedhekel aan het leven en wenst ik dat ik er niet meer was, maar soms na een diepe emotionele crisis kijk ik terug en dan fascineert het mij wat voor een veerkracht ik toch steeds weer heb. Ik kan soms echt heel diep gaan, echt tot het punt dat andere mensen voor het ergste beginnen te vrezen. Maar dan toch is er plots weer dat vonkje in mij dat de hele boel weer een lichterlaaie zet.

Het heeft mij altijd gefascineerd dat je op de ene dag helemaal klaar bent met dit leven en echt niet meer verder wenst te gaan. En dan is er de volgende dag en merk je dat je uit die diepte aan het opkrabbelen bent, je hebt weer wat kracht en je verhoogt het tempo om zo snel als mogelijk uit die depressie put weg te kunnen komen. Het is misschien een rare vergelijking maar ik zie het altijd als een klein kind dat na dat het verdwaald was snel naar de moeder haar uitgestrekte armen rent. Het is ook een van de weinige zoete herinneringen die ik heb aan mijn dierbare moeder.

Wat ook fascinerend is tot op zekere hoogte, is mijn relatie met moderne technologie. Over het algemeen noem ik mijn pc miserabel stuk stront van technologie. Ik en moderne technologie mixen niet zo goed, maar ik heb het helaas wel nodig in deze tijd waarin wij leven. Zonder pc zou ik niet eens een paspoort kunnen aanvragen, daar moet je tegenwoordig online een afspraak voor maken. Stelletje hufters. Ik heb het al eens vaker geschreven, ik heb en wil geen smartphone. Ik weiger om net zo'n zombie te worden als de meeste mensen. Bovendien, ik hecht zeer aan mijn privacy en met zo'n telefoon kunnen ze je echt overal volgen en afluisteren, ook als jij alles uit heb staan.

YouTube vind ik de meest waardeloze site die er is met al die friemel kruisjes. Het komt vaak voor dat ik ergens verkeerd op druk en als ik dan terug wil loopt alles in het honderd. Kortom, de frustratie loopt hoog op en  dan heb ik al gegeten en gedronken. Dan denk ik “fuck you” en moet eerst even afkoelen voordat ik het weer opnieuw kan proberen. Het is misschien ook omdat ik een Ram ben, die heeft geen tijd voor al dat technologische geneuzel, maar wil snel door. Toch fascineert het me steeds dat ondanks alle obstakels die ik tegenkom met technologie, dat ik toch steeds kom waar ik wil zijn, of in het geval van YouTube, wat ik wil zien. Er is niet veel wat ik kijk op YouTube overigens, ik heb wat vaste pagina's die ik bekijk en wat muziek, maar dan heb je het wel gehad.

Peter68 © ® 28-08-2025
♥

Fascinating

Life here on earth is sometimes fascinating. Sometimes I absolutely hate life and wish I were gone, but sometimes, after a deep emotional crisis, I look back and am fascinated by my resilience. I can sometimes really sink to the point that other people start to fear the worst. But then suddenly, that spark inside me rekindles everything.

It has always fascinated me that one day you're completely done with this life and truly don't want to go on. And then the next day comes when you find yourself crawling out of that depth, you regain some strength, and you pick up the pace to escape that pit of depression as quickly as possible. It might be a strange comparison, but I always picture it as a small child who, after getting lost, quickly runs to its mother's outstretched arms. It is also one of the few sweet memories I have of my dear mother.

What's also fascinating, to a certain extent, is my relationship with modern technology. In general I call my PC a miserable piece of shit of technology. I don't mix well with modern technology, but unfortunately, I do need it in this day and age. Without a PC, I wouldn't even be able to apply for a passport nowadays, you have to make an appointment online. Bunch of jerks. I've written this before, I don't have and don't want a smartphone. I refuse to become a zombie like most people. Besides, I value my privacy very highly and with a phone like that, they can track and listen to you anywhere, even if you have everything turned off.

I think YouTube is the most worthless site out there, with all those fiddly crosses. I often press something wrong and when I want to go back, everything goes haywire. In short, the frustration runs high and by then I've already eaten and drunk. Then I think, "Fuck you" and have to cool off before I can try it again. It might also be because I'm an Aries, who doesn't have time for all that technological nonsense, he wants to move on quickly. Yet, I'm always fascinated by the fact that despite all the obstacles I encounter with technology, I still end up where I want to be, or in the case of YouTube, what I want to see. I don't watch much on YouTube, by the way; I have a few fixed pages and some music, but that's about it.

Peter68 © ® 08/28/2025
♥

Een mijlpaal - A milestone

(For English scroll down)

Ik zit met dit blog bijna aan een mijlpaal, een mijlpaal die ik niet zo snel zag aankomen. Na mijn eerste blog The Barkum Files begon ik in 2019 met The Barkum Files II. Een vervolg op mijn eerste blog. In het begin was het moeilijk. Veel lezers van mijn eerste blog waren verdwenen en kon ik ook niet terugvinden. Doch, gaandeweg kwamen er nieuwe lezers. In het begin kon je nog reageren, maar die functie heb ik uitgeschakeld omdat er vaak trollen reageren of mensen die het nodig vonden om reclame te maken voor hun eigen sites, meestal seks of goksites en daarvoor is deze blog niet bedoeld.

Nu eind Augustus 2025 zie ik dat ik bijna aan de 25.000 lezers zit, een absolute mijlpaal die ik met mijn vorige blog "dat langer heeft bestaan dan deze" niet heb weten te halen. Kortom, ik wil uit de grond van mijn hart iedereen danken voor het "al dan niet trouw" lezen van mijn blog The Barkum Files II. Ik heb de afgelopen jaren met veel plezier geschreven over mezelf, mijn gevoelens, dingen die mij bezig hielden of interesseren. We zijn de afgelopen jaren als wereld door een hele duistere periode heen gegaan waar leugen, polarisatie en manipulatie de hoofdtoon speelde.

Ik wilde daarom iedereen die mijn blog de laatste jaren heeft gelezen danken voor het lezen van mijn blog en zij die mij op Twitter volgen die daar wel kunnen reageren. Ik dank u allen voor uw aandacht en de liefdevolle reacties. 25.000 lezers is een mijlpaal die ik nooit zal vergeten. Dank u, dank u, dank u.

Peter68 © ® 21-22-08-2025
♥

A milestone

I'm almost at a milestone with this blog, a milestone I didn't see coming so quickly. After my first blog, The Barkum Files, I started The Barkum Files II in 2019. A sequel to my first blog. It was difficult at first. Many readers of my first blog had disappeared and I could not find them again. However, gradually, new readers joined. At first, you could still comment, but I turned that feature off because trolls often comment, or people who felt the need to advertise their own sites, usually sex or gambling sites, and this blog isn't intended for that.

Now, at the end of August 2025, I see that I am almost at 25,000 readers, an absolute milestone that I was unable to achieve with my previous blog, which existed longer than this one. In short, I want to thank everyone from the bottom of my heart for reading my blog, whether faithfully or not, The Barkum Files II. Over the past few years I have enjoyed writing about myself, my feelings, and things that kept me busy or interested me. In recent years, the world has gone through a very dark period where lies, polarisation and manipulation played a major role.

Therefore, I wanted to thank everyone who has read my blog over the past few years for reading it, and those who follow me on Twitter who can respond there. I thank you all for your attention and the loving comments. 25,000 readers is a milestone I will never forget. Thank you, thank you, thank you.

Peter68 © ® 08-21-22-2025
♥

Twijfelaar - Doubter

(For English scroll down)

De meeste mensen gaan er vanuit dat ik stevig in mijn schoenen sta, mede ook omdat ik behoorlijk koppig kan zijn, maar dat is niet zo. Hoewel ik haarfijn kan aangeven wat ik wel en niet wil in mijn leven, zijn er ook veel dingen waar ik over twijfel of op zijn minst mijn bedenkingen bij heb. Er zijn bijvoorbeeld winkels die ik niet durf in te gaan, het maken van en telefoongesprek vind ik moeilijk en eng, zeker als ik die niet ken. Maar zelfs al ken ik die persoon wel, dan is bellen voor mij nog een hele grote drempel. Ik bel zelden of nooit uit mezelf op. Ik vind e-mail wat dat betreft echt een uitkomst. Ik druk mezelf in geschrift beter uit dan gewoon te spreken.

Ik twijfel ook vaak over mezelf en dit leven op deze vreemde planeet. Ik zie dingen gebeuren dat ik denk, 🤦 maar daarna weet ik weer dat het allemaal bij het grotere plan behoord. Ik had vroeger ook geen zelf liefde en respect, dat is er eigenlijk pas gekomen sinds de tijd dat ik mijn pleegmoeder leerde kennen 1989, na mijn tweede keer dakloos zijn. Mijn pleegmoeder wist mij op zo'n manier te stimuleren dat ik eens kritisch naar mezelf ging kijken. Mijn familie had me altijd als pispaal gebruikt, mijn vader wilde me niet zien, dus er was niet echt een stimulans. Ik had alles verloren wat ik ooit lief had gehad, mijn ouders, mijn oma die in mijn armen was overleden en mijn eigen familie had ik er zelf uit getrapt omdat ik hun gif meer dan zat was.

Nog vaak zit ik te filosoferen over tal van dingen zoals waarom ik geen echte doelen meer heb in mijn leven? Ik heb weinig tot geen interesses en zit eigenlijk alleen maar te wachten tot mijn tijd hier voorbij is. Ik heb nooit hier op deze vreemde planeet willen zijn. Nou ja, ik schijn er ooit voor gekozen te hebben, maar door alle tegenslagen die ik in dit leven heb gehad ben ik een beetje murw geslagen. 

Ik was ooit een wandelende muziek encyclopedie, ik had ooit grote interesse in politiek en heb een 15 jaar durende politieke carrière gehad, ik bouwde vroeger zelf van hout mijn eigen meubels, ik schilderde, speelde vele muziek instrumenten, ik hielt van koken, tuinieren, lange fietstochten, geschiedenis, kunst en nog zoveel meer, maar het is zo'n beetje allemaal verdwenen. Dan mag je je toch gaan afvragen wat er in hemelsnaam met mij is gebeurd?

Alleen de natuur weet nog enige interesse in mij op te wekken, voor de rest interesseert mij nog maar weinig. En met de natuur bedoel ik de bossen en het Universum. Dag na dag gaat voorbij en soms weet ik niet eens wat voor een dag het is. Niet dat dat belangrijk is, voor mij zijn de meeste dagen hetzelfde. Het is dat ik op sommige dagen een bepaalde routine heb, maar voor de rest is het allemaal een pot nat.

Ik heb slechts twee wensen in dit leven en dat zijn om te evolueren en om weer herenigd te worden met mijn overleden moeder. Er is niets in dit leven wat ik meer mis dan mijn dierbare moeder. De eerste is omdat ik echt nooit meer wil terugkeren op deze planeet. Ik hou van moeder aarde, maar wat er op deze planeet gebeurd is "laten we het maar zo zeggen" niet mijn kopje thee. Alle complotten die er gaande zijn, de oorlogen waarin we onze eigen broeders en zusters afslachten omdat ze iets anders geloven of omdat ze er anders uit zien, het ongelimiteerde plunderen van natuurlijke bronnen om nog maar te zwijgen over de verdeling van voedsel en andere dingen.

Hoe haal je het in je botte hersens om je broeders en zusters te laten verhongeren omdat jij zo graag winst wil maken of jouw zogenaamde macht wil uitoefenen? Deze wereld is echt toe aan een grote verandering. We moeten echt af van het kapitalistische systeem, van vraag en aanbod waarbij het recht van de sterkte alles bepalend is. Iedereen zou recht moeten hebben op gratis onderwijs zodat hij/zij zich volledig kan ontplooien, ook zou iedereen recht moeten hebben op gratis basis gezondheidszorg waarbij hij/zij kiest of die regulieren of natuurgeneeskunde wil gebruiken. Ik ben altijd een voorstander geweest van Vrijheid en eerlijk delen zodat ieder mens de mogelijk heeft om zijn/haar leven te leiden zoals hij/zij dat wenst.

Goed, genoeg gif gespoten, tijd om weer wat verder te filosoferen ergens in de natuur, ver weg van deze gestoorde wereld.

Peter68 © ® 17-18-08-2025
♥

Doubter

Most people assume I'm confident, partly because I can be quite stubborn, but that's not the case. Although I can clearly state what I want and don't want in life, there are also many things I'm unsure about, or at least have reservations about. For example, there are shops I don't dare to enter, and I find making a phone call difficult and scary, especially if I don't know them. But even if I know that person, calling is still a huge hurdle for me. I rarely, if ever, make calls on my own. I find email a real godsend in that regard. I express myself better in writing than simply speaking.

I also often doubt myself and this life on this strange planet. I see things happening that I think, 🤦 but then I know again that it's all part of the bigger plan. I also had no self-love or respect when I was younger, which actually only came since I met my foster mother in 1989, after my second time being homeless. My foster mother knew how to encourage me in such a way that I started to look at myself critically. My family had always used me as a target; my father didn't want to see me, so there wasn't really any incentive. I had lost everything I had ever loved, my parents, my grandmother, who had died in my arms, and my own family, which I had kicked out myself because I was sick and tired of their venom.

I still often find myself philosophising about all sorts of things, like why don't I have any real goals in life anymore? I have little to no interests and am basically just waiting for my time here to be over. I never wanted to be here on this strange planet. Well, apparently I once chose it, but because of all the setbacks I've had in this life, I've become a bit worn down.

I was once a walking music encyclopaedia, I was once very interested in politics and had a 15-year political career, I used to build my own furniture out of wood, I painted, played many musical instruments, I loved cooking, gardening, long bike rides, history, art, and so much more, but it's all pretty much disappeared. Then you might wonder what on earth happened to me?

Only nature still arouses any interest in me, little else interests me anymore. And by nature, I mean the forests and the Universe. Day after day passes, and sometimes I don't even know what day it is. Not that it matters, for me most days are the same. It's just that some days I have a certain routine, but the rest of the time it's all the same.

I have only two wishes in this life, to evolve and to be reunited with my deceased mother. There's nothing in this life I miss more than my dear mother. The first is because I truly never want to return to this planet. I love Mother Earth, but what's happening on this planet is, let's just say, not my cup of tea. All the conspiracies going on, the wars where we slaughter our own brothers and sisters because they believe differently or because they look different, the unlimited plundering of natural resources, not to mention the distribution of food and other things.

How dare you allow your brothers and sisters to starve to death just because you want to make a profit or exercise your so-called power? This world is truly in need of a major change. We must abandon the capitalist system, the one of supply and demand where the rule of strength is paramount. Everyone should have the right to free education so they can develop to their full potential, and everyone should have the right to free basic health care, choosing whether to use conventional or natural medicine. I have always been an advocate of Freedom and fair sharing so that every person has the opportunity to live his/her life as he/she wishes.

Okay, enough poison sprayed, time to philosophise some more somewhere in nature, far away from this crazy world.

Peter68 © ® 08/17/18/2025
♥

Een zware last - A Heavy burden

The Gerbera was my mother's favorite flower.

(For English scroll down)

Toen mijn moeder overleed in 1972 "ik was toen bijna 4 jaar" was ik geknakt. Ineens was mijn moeder uit mijn leven gerukt en ik wist en begreep niet het hoe of waarom? Niemand die even de moeite nam om even uit te leggen wat dood zijn precies inhield? Dat gebeurde pas toen ik 8 jaar was, toen naam een oom mij mee naar het kerkhof naar het graf van mijn moeder. 

Ik heb het altijd jammer gevonden dat mijn vader en mijn oma "bij wie ik en mijn zusje toen tijdelijk woonde" mij niet bij de begrafenis van mijn moeder hebben laten zijn. Hoe hart verscheurd dat misschien ook had geweest, ik had geweten wat dood betekende. En misschien was alles dan wel anders gelopen dan het nu heeft gedaan. Maar zo ging dat in de jaren 70, aan de gevoelens van kinderen werd niet gedacht, we moesten maar doen alsof er niets was gebeurd.

Ik heb er vroeger zo vaak over zitten filosoferen langs de Rijn. Ik had daar vroeger een favoriet plekje waar ik heerlijk kon zitten filosoferen en naar de Rijn aken en het water kijken. Wat voor een weer het was maakte mij niet uit, ik genoot van alles. Ik filosofeerde over van alles en dat doe ik nog steeds. Over mijn dierbare moeder filosofeerde ik vroeger het vaakst. Als ik dan aan de Rijn zat kwamen er altijd allerlei gedachten in me naar boven over hoe het had kunnen zijn, was mijn moeder niet overleden.

Mijn moeder was en is mij nog steeds zeer dierbaar. Ik heb vroeger ook vele uren doorgebracht bij haar graf. Daar zat ik dan te filosoferen maar soms ook gewoon te praten. Vele mensen vonden het vreemd en ze zeiden het ook tegen mijn oma en mijn oom en tantes. Waarom zit die jongen daar te praten tegen een graf, alsof die met de doden zit te praten. Soms had ik ook het gevoel dat ik met mijn moeder zat te praten, ik voelde heel duidelijk haar aanwezigheid. Een keer heeft een oom mij ook weggehaald bij het graf van mijn moeder omdat mensen over mij aan het kletsen waren, maar de volgende dag zat ik er gewoon weer.

Ik denk nog regelmatig aan mijn moeder, ik mis haar nog steeds. Zij was de zon in mijn leven, de eerste mens/vrouw waar ik van hielt. Ik heb ondanks mijn jonge leeftijd toen, nog vele herinneringen aan haar die mij zeer dierbaar zijn. Zij was meer dan mijn moeder, meer dan familie, zij was een deel van mijn ziel. En dat stukje ziel overleed toen zij overleed. Iets wat ook een paar jaar later werd opgemerkt bij een psychologisch onderzoek voor dat ik naar mijn eerste kindertehuis ging. De psycholoog schreef, "Peter is een hoogst intelligente jonge, maar een deel van zijn ziel is overleden waardoor hij niet meer geheel hier is." Ik zal juichen als mijn taak hierop aarde erop zit en ik eindelijk weer terug kan keren met de rest van mijn ziel die in hogere sferen verkeerd.

Peter68 © ® 16-08-2025
♥

A Heavy burden

When my mother died in 1972 "I was almost 4 years old at the time" I was devastated. Suddenly my mother was taken from my life and I didn't know or understand how or why? No one took the time to explain exactly what death meant? That didn't happen until I was 8 years old, when an uncle took me to the cemetery to my mother's grave.

I have always felt sorry that my father and my grandmother "with whom my sister and I were living temporarily" did not let me attend my mother's funeral. However heart breaking that might have been, I would have known what death meant. And maybe everything would have turned out differently than it did. But that's how it was in the 70s, children's feelings were not considered, we just had to pretend nothing had happened.

I used to sit and philosophise about it so often along the Rhine. I used to have a favourite spot there where I could sit and philosophise and watch the Rhine barges and the water. I didn't care what the weather was like, I enjoyed it all. I philosophised about all sorts of things, and I still do. I used to philosophise most often about my dear mother. Whenever I sat by the Rhine, all sorts of thoughts would come to mind about what could have been if my mother had not died.

My mother was and still is very dear to me. I also spent many hours at her grave in the past. I would sit there philosophising, but sometimes just talking. Many people found it strange, and they even said it to my grandmother, uncle, and aunts. Why is that boy sitting there talking at a grave, as if he were talking to the dead? Sometimes I also had the feeling that I was talking to my mother, I felt her presence very clearly. Once an uncle also took me away from my mother's grave because people were gossiping about me, but the next day I was there again.

I still think about my mother regularly, I still miss her. She was the sunshine in my life, the first person/woman I loved. Despite my young age at the time, I still have many memories of her that are very dear to me. She was more than my mother, more than family, she was a part of my soul. And that part of my soul died when she passed away. Something that was also noticed a few years later during a psychological examination before I went to my first children's home. The psychologist wrote, "Peter is a highly intelligent young man, but a part of his soul has died, meaning he is no longer wholly here." I will rejoice when my task on earth is done and I can finally return with the rest of my soul, which resides in higher realms.

Peter68 © ® 08/16/2025
♥

Veerkracht - Resilience

(For English scroll down)

Zoals ik pas al schreef in mijn laatste blog is het leven op deze planeet niet altijd even gemakkelijk. Er zijn zoveel factoren waar wij rekening mee dienen te houden. Vorig jaar schreef ik over de programmering die de meeste hebben gehad. Bij mij is die grotendeels mislukt omdat ik koppig ben en altijd mijn eigen intuïtie volg, maar dat wil niet zeggen dat ik er geheel immuun voor ben. Als ik dat zou beweren ben ik een hypocriet. Koppig of niet, hier en daar heb ik best wat op gepikt, maar ik herken het en probeer mezelf meteen te deprogrammeren.

Ooit vroeg een oom aan mij wat ik later wilde worden. Brutaal als ik soms kon zijn zei ik, "nou niet zo als jij." dit leverde me een klap voor mijn kop op, maar dat deerde mij niet zo. Ik kreeg wel vaker een klap voor mijn kop en ik kon om deze brutale opmerking enorm lachen, zelfs nu nog. Ik heb nooit iemand anders willen zijn dan mezelf. Waar andere met mode, trends en hypes meeliepen, bleef ik mezelf. Soms vroeg ik mezelf wel af waarom ik niet mee ging zoals andere mensen, maar dat voelde voor mij aan als verraad aan wie ik was en soms zelfs als verraad aan mijn ziel.

Deze wereld draait om geld en macht. Dat zijn de basis ingrediënten van het materialisme. Vroeger in de jaren 60 en 70 was een soort van sociaal liberalisme, "we noemde dat salon socialisten", dat werd in de jaren 80 liberalisme, toen kregen we in de jaren 90 en 00's het globalisme en nu hebben we te maken met het neoliberalisme. Globalisme en liberalisme maakt neoliberalisme maar met allerlei beperken. Het is moeilijk om het uit te leggen, ik begrijp het zelf ook niet helemaal. Ik ben zelf een sociaal mens. Als je mij moet indelen dan sta ik in het midden van het politieke spectrum maar met oude normen en waarden. Ik ben dus geen socialist en geen liberaal, ik ben een humanist waarbij de natuur altijd centraal staat.

Ik dwaal helemaal af van het geen waar ik over wilde schrijven, veerkracht. Veerkracht is enorm belangrijk in deze wereld. Als je geen veerkracht hebt ga je het niet redden in deze wereld. Tot nu toe heb ik altijd veerkracht gehad om obstakels te kunnen overwinnen om van Nee, Ja te maken. Ik ben drie keer in mijn leven dakloos geweest, heb honger gekend, maar heb nooit gebedeld. De natuur hielt mij in leven totdat er een engelen mens langs kwam die ingreep en mij de kans bood om mijn veerkracht te laten zien. Ik heb die kansen altijd met beiden handen aangegrepen. Hoewel ik dit leven of beter gezegd deze zieke maatschappij meer dan zat ben, hou ik van het leven en ik heb de mogelijkheid om zonder veel obstructies een leven te leiden waar ik mij goed bij voel. Vrijheid in alles is daar een belangrijk onderdeel van. 

Peter68 © ® 05-08-2025
♥

Resilience

As I wrote in my last blog post, life on this planet isn't always easy. There are so many factors we have to consider. Last year, I wrote about the programming most people have. Mine largely failed because I'm stubborn and always follow my own intuition, but that doesn't mean I'm completely immune to it. If I were to say that, I'd be a hypocrite. Stubborn or not, I've picked up a few things here and there, but I recognise them and try to deprogram myself immediately.

An uncle once asked me what I wanted to be when I grew up. As rude as I could be sometimes, I said, "Well, not like you." This earned me a slap in the face, but it didn't bother me much. I'd been slapped in the face before, and I could laugh out loud at that rude remark, even now. I've never wanted to be anyone but myself. While others followed fashion, trends, and hype, I remained myself. Sometimes I wondered why I didn't go along with others, but that felt like a betrayal of who I was, and sometimes even a betrayal of my soul.

This world revolves around money and power. Those are the basic ingredients of materialism. Back in the 60s and 70s, there was a kind of social liberalism, "we called it salon socialism," which became liberalism in the 80s. Then, in the 90s and 00s, we had globalism, and now we're dealing with neoliberalism. Globalism and liberalism make neoliberalism, but with all sorts of limitations. It's difficult to explain; I don't fully understand it myself. I'm a social person myself. If you had to categorise me, I'd fall in the middle of the political spectrum, but with old-fashioned norms and values. So, I'm neither a socialist nor a liberal; I'm a humanist who always puts nature at the centre.

I'm completely straying from what I wanted to write about: resilience. Resilience is incredibly important in this world. If you don't have resilience, you won't make it in this world. Until now, I've always had the resilience to overcome obstacles and turn No into Yes. I've been homeless three times in my life, I've known hunger, but I've never begged. Nature kept me alive until an angelic being came along and intervened, offering me the chance to demonstrate my resilience. I've always grabbed those opportunities with both hands. Although I'm more than fed up with this life, or rather, this sick society, I love life and have the opportunity to live a life that I feel comfortable with without many obstacles. Freedom in everything is an important part of that.

Peter68 © ® 08/05/2025
♥

Brandhaarden - Flash Points

I'm currently reading an interesting book by George Friedman called Flash Points (in Dutch it’s called Brandhaarden). It's about the history of Europe, the violent history of Europe seen through the eyes of a Hungarian immigrant living in America. I struggled a bit at first, to be honest, but gradually I found it a refreshing perspective.

I'm currently on chapter three (page 77). In the preceding chapters, the author discusses the First and Second World Wars, the Europeans' desire for conquest, the massacres, the slave trade, and his own family's flight from post-war Hungary.

I have always loved history. At school, it was one of my best subjects, always getting a 9 or a 10 on my report card. The Greek, Roman, Egyptian and Dutch history—I loved it all, especially the way it was taught. I learned all this at the Waldorf school, where the teachings of Rudolf Steiner were taught. Wonderful historical stories were told from a book. Not just the hard facts, but also what daily life was like for the people who lived back then.

I don't know why I've always been so fascinated by history. Maybe it has something to do with my previous lives, lives that I can also remember some things about. And then I'm talking about Lemuria,  Atlantis, Egypt, Greece, and the life I had before this one in Germany during World War II. I was married to a beautiful woman, and we were involved in herbal medicine. Perhaps that's why I'm so interested in herbal medicine now and that I apply it to myself when I'm ill.

I might write a blog post about herbal medicine sometime, but that's for another time. I'm curious about the sequel to the book, Flash Point. Will old Europe succumb to the misery we started centuries ago? Or has Europe learned from its mistakes and developed itself to the point where we can extinguish the fires ourselves "without outside help"?

Peter68 © ® 15-07-2025
♥

Je innerlijke spiegel - Your inner mirror

(For English scroll down)

Zo af en toe moet je jezelf even goed aankijken in de spiegel. En dan doel ik op de innerlijke spiegel. En het Universum moedigt mij daar ook bij aan omdat te doen. Afgelopen nacht had ik een droom over een oogoperatie. Deze droom staat voor kijken naar dingen in een ander perspectief, maar ook voor het openen van een nieuwe wereld door dat perspectief.

Ik ben een man met vaste normen, waarden en principes die ik al heb sinds mijn vroege jeugd. En nu weet ik wel dat de tijden veranderen, maar dan nog houd ik stevig vast aan die normen, waarden en principes. Sommige zullen misschien zeggen te stevig, maar ze zijn meer dan alleen wat oude normen, waarden en principes. Ze zijn ook mijn anker in dit leven.

Sommige mensen hebben hun geloof als anker in het leven, ik heb niet echt een geloof, ik heb mijn normen, waarden en principes. Deze normen, waarden en principes zijn mij zeer dierbaar, dus het is niet zo gek dat ik ze stevig aan vasthoud. Zonder deze vaste normen, waarden en principes zou ik in chaos verkeren.

Doch, soms moet je even kijken of deze waarden, normen en principes nog overeen komen met je ziel en nog van deze tijd zijn. Om heel eerlijk te zijn, ik vind het heel erg moeilijk. De wereld om ons heen valt langzaam uit elkaar. Steeds meer mensen zien door de leugens van de overheid en de media heen. Steeds meer mensen beginnen zich af te vragen of wij wel op de juiste pad zijn? In steeds meer landen is oorlog en etnisch geweld. Volgens Vluchtelingenwerk zijn er nu ongeveer 38 landen waar oorlog of gewapende conflicten gebeuren.

Wat zijn mijn normen, waarden en principes dan? Wel, ik zal er een paar noemen. Doe een ander niet aan wat je voor jezelf ook niet wenst, help andere "op wat voor manier dan" als je daar de gelegenheid toe hebt en als het aan je wordt gevraagd, eerlijkheid, respect en goede communicatie zijn de basisprincipes van een goede relatie, spreek altijd jouw waarheid, ook als andere die niet leuk vinden. Bij die laatste probeer ik altijd wel een beetje diplomatiek te zijn omdat ik mensen niet moedwillig voor het hoofd wil stoten.

Liefde en interesse voor mijn vrienden en mijn kinderen zijn ook belangrijk voor mij. Maar het moet wel van twee kanten komen. Als ik steeds degene moet zijn die contact moet opnemen, dan verlies ik al heel snel interesse. Dan voel ik mij overbodig en richt ik mijn energie liever op dingen waar ik wel plezier uit kan halen. Zo is daar de natuur waar ik altijd welkom ben. Als ik een bos in loop voel ik me meteen gewaardeerd. Dat klinkt misschien wat vreemd, maar het is de waarheid. Ik heb altijd al een diepe connectie gehad met de natuur en die diepe connectie waardeer in zeer. Net als de diepe verbinding die ik heb met mijn zielenzussen, waarvan er twee echt heel bijzonder zijn.

Peter68 © ® 28/29-06-2025
♥

Looking in your inner mirror

Every now and then you have to take a good look at yourself in the mirror. And I mean the inner mirror. And the Universe encourages me to do that. Last night I had a dream about an eye operation. This dream represents looking at things in a different perspective, but also opening up a new world through that perspective.

I am a man with fixed standards, values and principles that I have had since my early childhood. And now I know that times are changing, but I still hold on tightly to those standards, values and principles. Some might say too tightly, but they are more than just some old standards, values and principles. They are also my anchor in this life.

Some people have their faith as an anchor in life, I don't really have a faith, I have my standards, values and principles. These standards, values and principles are very dear to me, so it is not surprising that I hold on tightly to them. Without these fixed norms, values and principles I would be in chaos.

But sometimes you have to look and see if these values, standards and principles still correspond with your soul and are still of this time. To be completely honest, I find it very difficult. The world around us is slowly falling apart. More and more people see through the lies of the government and the media. More and more people are starting to wonder if we are on the right path? In more and more countries there is war and ethnic violence. According to the Dutch Refugee Council, there are currently approximately 38 countries where war or armed conflict is taking place.

What are my standards, values and principles then? Well, I will name a few. Do not do to others what you do not want for yourself, help others "in whatever way" if you have the opportunity and if asked, honesty, respect and good communication are the basic principles of a good relationship, always speak your truth, even if others do not like it. With the latter I always try to be a bit diplomatic because I do not want to offend people deliberately.

Love and interest for my friends and my children are also important to me. But it has to come from both sides. If I always have to be the one to make contact, I quickly lose interest. Then I feel redundant and I prefer to focus my energy on things that I can enjoy. For example, there is nature where I am always welcome. When I walk into a forest, I immediately feel appreciated. That may sound a bit strange, but it is the truth. I have always had a deep connection with nature and I appreciate that deep connection very much. Just like the deep connection I have with my soul sisters, two of whom are really very special.

Peter68 © ® 06/28/29/2025
♥

Ik ben wie ik ben - I am who I am

(For English scroll down)

Sommige mensen vinden dat ik te direct ben, soms zelfs te hard. Ik neem zelden een blad voor mijn mond en laat je mijn waarheid weten. Die waarheid irriteert sommige mensen omdat die vaak niet strookt met wat ze op het nieuws horen of in de courant lezen. Waarom heb ik dan een andere mening dan de meeste mensen kun je je afvragen? Het antwoord is simpel, ik kijk verder dan de horizon die de media ons voorspiegelen. Ik doe onderzoek naar wat wel en niet waar is en LUISTER naar mijn intuïtie. Bovendien zijn de media pathologische leugenaars. We krijgen alleen te horen wat onze regeringen willen dat wij weten.

Hoe weet ik dat? Simpel, kijk maar eens naar alle schandalen die er de afgelopen jaren zijn geweest. Kijk ook nu maar eens naar wat er allemaal gaande is in de wereld. De oorlog tussen Rusland en de Oekraïne begon niet in 2022, die begon al veel eerder, eind jaren 90 toen de NAVO en de EU zijn beloftes aan Rusland begon te verbreken. En nee, ik kies geen partij voor Rusland of de Oekraïne, het is niet mijn oorlog, geen enkele oorlog is mijn oorlog. Ik vind iedere vorm van oorlog of geweld barbaars, maar ik begrijp Rusland wel. De NAVO, de EU zijn net als de VN criminele organisaties die niets goeds voorhebben met de mensheid.

Terug naar mij. Ik ben ook direct door levenservaring en omdat ik weiger om nog allerlei zinloze mind games te spelen met mensen. Ik zeg je hoe ik tegen dingen aankijk en hoe ik daarin sta. Daarna heb jij de keuze, mijn mening/waarheid accepteren of mij te gaan ridiculiseren. Kies je voor het laatste dan heb je een verkeerde aan mij. Dan zeg ik je de waarheid "ook over jezelf" en ben daarna weg. Ik heb geen tijd en zin om me met dat soort onzin bezig te houden. Veel mensen hebben over van alles een mening, zonder werkelijk te weten waar het overgaat of de achtergrond kennen. Vooral op social media krijg je dan nieuws quotes. Als of het nieuws de waarheid is? Nee, dat is die dus niet als je bovenstaande tenminste goed hebt gelezen.

En dat sommige mensen niet respecteren en ridiculiseren doet mij niets, dat is hun keuze waar zij mee moeten leven. Ik ben hier ook niet om door iedereen leuk te worden gevonden. Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat iedereen little old me leuk vind. Maar als je bevriend met mij wilt zijn dan moet dat gebaseerd zijn op wederzijds respect en moet het zonder verder gedoe mogelijk zijn om een andere mening te hebben dan een ander. Ik hou van oude Rock muziek "Queen, The Beatles en Led Zeppelin bijvoorbeeld", maar het kan dus goed zijn dat iemand anders houd van Britney Spears, Spirituele muziek, of AI muziek. Ik vind het niet mooi, maar ik heb er wel respect voor en probeer zelfs te achterhalen waarom die persoon daar zo van houd?

Peter68 © ® 22-06-2025
♥

NATO promised Gorbachev no expansion to the east. A report from the Belgian newspaper De Morgen. I can still remember that NATO, but also the EU made that promise to Russia.

I am who I am

Some people think I am too direct, sometimes even too harsh. I rarely mince my words and let you know my truth. That truth irritates some people because it often does not match what they hear on the news or read in the newspaper. Why do I have a different opinion than most people, you might ask? The answer is simple, I look beyond the horizon that the media presents to us. I research what is and is not true and LISTEN to my intuition. Moreover, the media are pathological liars. We only hear what our governments want us to know.

How do I know that? Simple, just look at all the scandals that have occurred in recent years. Also, just look at what is going on in the world now. The war between Russia and Ukraine did not start in 2022, it started much earlier, in the late 90s when NATO and the EU started to break their promises to Russia. And no, I do not side with Russia or Ukraine, it is not my war, no war is my war. I find any form of war or violence barbaric, but I do understand Russia. NATO, the EU, just like the UN, are criminal organisations that have no good intentions for humanity.

Back to me. I am also direct because of life experience and because I refuse to play all kinds of pointless mind games with people. I tell you how I see things and how I stand on them. Then you have the choice, accept my opinion/truth or ridicule me. If you choose the latter, you have the wrong person in me. Then I tell you the truth "also about yourself" and then I leave. I do not have the time or the desire to deal with that kind of nonsense. Many people have an opinion about everything, without really knowing what it is about or knowing the background. Especially on social media you get news quotes. As if the news is the truth? No, it is not if you have read the above properly.

And that some people do not respect and ridicule does not bother me, that is their choice that they have to live with. I am not here to be liked by everyone. To be honest, I do not want to think that everyone likes little old me. But if you want to be friends with me, it must be based on mutual respect and it must be possible to have a different opinion than someone else without further ado. I like old Rock music "Queen, The Beatles and Led Zeppelin for example", but it could well be that someone else likes Britney Spears, Spiritual music, or AI music. I do not like it, but I do respect it and even try to find out why that person likes it so much?

Peter68 © ® 22-06-2025
♥

Loslaten - Letting go

(For English Scroll Down)

Het was een bijzondere nacht. naast dat ik weinig heb geslapen omdat de energie van de Maan en Kraaien in de buurt mij wakker hielden, realiseer ik mij toch dat er veel is gebeurd op energetisch niveau. Er waren veel gedachten aan het verleden. 

De obstakels die ik op mijn levensweg ben tegengekomen, de vele teleurstellingen en de lichamelijke en psychische martelingen die ik moest ondergaan. Dat zijn de negatieve herinneringen die voorbij kwamen, maar er waren ook positieve herinneringen die voorbij kwamen. 

Zoals het plezier dat ik heb gehad met mijn drie kinderen, de zwerftochten die ik te voet en op de fiets heb gemaakt, de bijzondere ontmoetingen die ik heb gehad met mensen, de heerlijke seks die ik heb gehad met vele vrouwen, de vele mooie boeken die ik heb gelezen, de vele concerten van onder andere Queen die ik heb bezocht en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Al die positieve en negatieve herinneringen deden me realiseren dat ik bezig was dingen los te laten. Dingen die me niet langer meer dienen, dus waarom er nog langer mee rondzeulen? En hoewel ik dus nauwelijks het geslapen voel ik me enorm krachtig op het moment. Alsof er een last van mijn schouders is genomen of is weggevallen. 

Ik werk al vele jaren keihard aan mezelf. Ik heb in dit leven heel veel meegemaakt, zelf zoveel dat sommige vroegere psychologen en sociale werkers zeiden dat het genoeg was voor twee of drie levens. 

Soms vroegen zij zich hardop af hoe ik het in hemelsnaam allemaal vol hield. Ik heb vaak op het punt gestaan om de handdoek in de ring te gooien, maar toch was daar altijd dat ene levensvonkje, dat stemmetje dat zei, jij kunt dit. 💪🏻

En zoals ik in mijn vorige blog al schreef, ik mag dan niet rijk zijn of maatschappelijke status hebben, maar ik heb iets wat vele mensen niet hebben en dat is levenservaringen en heel veel geleerde levenslessen. Het mag in de ogen van vele misschien weinig voorstellen, maar ik ben er gelukkig mee en daar draait het om.

Peter68 © ® 13-06-2025
♥

Letting go

It was a special night. Besides the fact that I didn't sleep much because the energy of the Moon and Crows nearby kept me awake, I still realise that a lot happened on an energetic level. There were many thoughts about the past.

The obstacles that I encountered on my life path, the many disappointments and the physical and psychological torture that I had to endure. These are the negative memories that came by, but there were also positive memories that came by.

Like the fun I've had with my three children, the wanderings I've made on foot and by bicycle, the special encounters I've had with people, the wonderful sex I've had with many women, the many beautiful books I've read, the many concerts of Queen and others that I've attended, and I could go on and on.

All those positive and negative memories made me realise that I was in the process of letting go. Things that no longer serve me, so why carry them around any longer? And although I hardly slept, I feel extremely powerful at the moment. As if a burden has been lifted or removed from my shoulders.

I have been working very hard on myself for many years. I have experienced a lot in this life, so much that some former psychologists and social workers said that it was enough for two or three lifetimes.

Sometimes they wondered out loud how on earth I managed to keep it all up. There have been many times when I was on the verge of throwing in the towel in the ring, but there was always that one spark of life, that little voice that said, you can do this. 💪🏻

And as I wrote in my previous blog, I may not be rich or have social status, but I have something that many people do not have and that is life experiences and a lot of life lessons learned. It may not mean much in the eyes of many, but I am happy with it and that is what matters.

Peter68 © ® 13-06-2025
♥

Trots - Proud

(For English scroll down)

De afgelopen tijd zijn veel oude herinneringen weer boven komen drijven. Ook ben ik energetisch aangevallen door lagere entiteiten. Ik vermoed ook dat het allemaal te maken heeft met de volle Maan. Iedere volle Maan roept ons op om oude bagage los te laten zodat we ruimte kunnen creëren voor het nieuwe. En natuurlijk wil ik dat met alle liefde doen. Ik heb lang genoeg met al die zooi lopen zeulen. Ik wordt hierin ook gesteund door mijn engelbewaarder en beste vriend Ramirez. Ramirez en ik zijn al heel veel levens samen.

Ik zat wat oude stukken te lezen op dit blog en Ramirez zei tegen me, kijk eens hoe ver jij bent gekomen. Ondanks alle obstakels, tegenwerking, je eigen overtuigingen en koppigheid ben je ongelofelijk ver gekomen. Ik moest terugdenken aan mijn meest diepe dalen, de tijdens dat ik dakloos was en echt moest vechten om in leven te kunnen blijven. 1980, 1989 en 2011. Ik ben nooit echt heel lang dakloos geweest, maar dat wil niet zeggen dat het niet hard en zwaar was. 1989 was denk ik wel het absolute dieptepunt. Ik ben toen op sterven na dood gevonden.

Men zegt wel eens dat we niet achterom moeten kijken, het verleden moeten laten rusten en onze blik op de toekomst moeten richten. Ik ben het nooit eens geweest met die filosofie. Nee, we moeten niet in het verleden blijven hangen, maar je kunt veel leren van het verleden, iets wat de mensheid helaas niet echt doet. Waarom zijn er nog oorlogen, we weten al heel lang dat die niets oplossen. Toch worden er nog steeds oorlogen gevoerd en bereidt de EU en de NAVO op het moment zelfs een oorlog voor tegen Rusland.

Terugkijkend op mijn eigen leven heb ik ook de nodige oorlogen gevoerd met mijn familie, maar vooral met mezelf. Deze innerlijke oorlogen hebben de nodige verwondingen en littekens veroorzaakt, maar de meeste zijn door hard aan mezelf te werken inmiddels gelukkig geheeld. En ik mag dan niet rijk zijn of maatschappelijke status hebben, "iets wat nooit mijn interesse heeft gehad", maar als ik zie waar ik allemaal door heen ben gegaan, wat ik allemaal heb overwonnen, dan ben ik trots op mezelf. Ik heb het leven wat ik wilde en heb dat zelf gecreëerd.

Peter68 © ® 11-06-2025
♥

Proud

A lot of old memories have come flooding back lately. I have also been attacked energetically by lower entities. I also suspect that it all has to do with the full moon. Every full moon calls us to let go of old baggage so that we can create space for the new. And of course I want to do that with all my love. I have been lugging around all that stuff for long enough. I am also supported in this by my guardian angel and best friend Ramirez. Ramirez and I have been together for many lifetimes.

I was reading some old pieces on this blog and Ramirez said to me, look how far you have come. Despite all the obstacles, opposition, your own beliefs and stubbornness, you have come incredibly far. I had to think back to my deepest lows, the times when I was homeless and really had to fight to stay alive. 1980, 1989 and 2011. I've never really been homeless for a long time, but that doesn't mean it wasn't hard and tough. I think 1989 was the absolute low point. I was then found near death.

It is sometimes said that we should not look back, let the past rest and focus on the future. I've never agreed with that philosophy. No, we shouldn't dwell on the past, but you can learn a lot from the past, something that humanity unfortunately doesn't really do. Why are there still wars, we have known for a long time that they do not solve anything. Yet wars are still being fought and the EU and NATO are currently even preparing for a war against Russia.

Looking back on my own life, I have also fought my fair share of wars with my family, but especially with myself. These inner wars have caused the necessary injuries and scars, but most of them have fortunately healed by working hard on myself. And I may not be rich or have social status, "something that has never interested me", but when I see what I have been through, what I have overcome, then I am proud of myself. I have the life I wanted and I created it myself.

Peter68 © ® 11-06-2025
♥

Twijfels - Doubts

(Scroll down for English)

Soms twijfel ik over mijn leven. Wat doe ik hier in hemelsnaam? Waarom ben ik naar hier gekomen? Ik heb geen ambities of doelen, iedere dag is zo'n beetje hetzelfde voor mij en ik ben altijd alleen. Ik ben geen mensen mens en de weinige vrienden die ik heb zie ik sporadisch. Ik denk graag na over het leven, waarom wij hier op deze planeet zijn, maar ik loop vaak vast op zoals dingen nu zijn. Alle belachelijke systemen waarin wij moeten functioneren en alle wetjes en regels. 

Dan komt bij mij de drang naar boven van absolute vrijheid, iets waar ik al sinds mijn kind zijn van droom. Vrijheid, het is een prachtig woord, maar het wordt al decennia lang misbruikt door politici en religie. Vrijheid is voor iedereen anders uit te leggen. Hoe ga ik vrijheid voor mij uitleggen? Ik ben een vrije denker en geest. Voor mij is niets onmogelijk. Je hoort wel eens mensen zeggen, "dat is onmogelijk". Dan denk ik waarom is dat onmogelijk? Is dat omdat het in gaat tegen jouw denkvermogen, omdat jouw dat zo is geleerd of misschien omdat jij niet wil dat het mogelijk is? 

Alles is mogelijk in dit Universum, zelfs ik ben mogelijk dus waarom zouden dingen niet mogelijk kunnen zijn? We leren iedere dag weer iets. Twee decennia geleden dachten wetenschappers dat het niet mogelijk was dat de zon aardbevingen op aarde kon veroorzaken. Tegenwoordig weten wij beter. De zon in verantwoordelijk voor alles hier op aarde. Van aardbevingen, tornado's, droogte, overstromingen tot aan klimaatverandering. Nog niet iedereen is aan boord over theorie, maar de meeste wetenschappers die niet de mainstream volgen en hun huiswerk goed hebben gedaan weten dat dit zo is. 

Terug naar de vrijheid en wat die is voor mij. Ik ben nu al vrij om te doen en te laten wat ik wil. Ik heb geen verplichtingen en hoef ook aan niemand verantwoorden af te leggen voor mijn doen en laten. Wil ik de hele dag in bed blijven liggen dan kan ik dat gewoon doen. Wil ik 's nachts gaan wandelen dan doe ik dat gewoon. Wil ik eten wanneer ik daar behoeft aan heb, dan doe ik dat gewoon en ik kan gaan en staan waar ik wil. Doch, ik heb vaak het gevoel dat er iets ontbreekt. Het is leuk om te doen en te laten wat je wilt, ik zou het ook niet anders willen, maar er mist dus iets. Of misschien knelt er iets waarvan ik mij niet kan/weet te bevrijden.

Ik heb er wel eens diep over nagedacht, maar ik kan dus niet tot een conclusie komen. Misschien zijn het de systemen waarin wij leven die me beknellen of misschien is het een partner in crime die ik mis in het geheel, maar het kan dus ook iets geheel anders zijn zoals een doel of ambities waardoor ik dat beklemmende gevoel heb. Misschien ben ik het zelf wel. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik hier niet wil zijn. Ik hou van het leven, maar niet hier in deze vreselijke zogenaamde samenleving. Wij leven niet samen maar langs elkaar heen. Wel, misschien dat het Universum mij kan antwoorden waarom ik in hemelsnaam hier moet zijn.

Peter68 © ® 08-06-2025
♥

Doubts

Sometimes I doubt my life. What the hell am I doing here? Why did I come here? I have no ambitions or goals, every day is pretty much the same for me and I am always alone. I am not a people person and the few friends I have I see sporadically. I like to think about life, why we are here on this planet, but I often get stuck on the way things are now. All the ridiculous systems we have to function in and all the laws and regulations.

Then the urge for absolute freedom comes to me, something I have dreamed of since I was a child. Freedom, it is a beautiful word, but it has been abused for decades by politicians and religion. Freedom can be explained differently for everyone. How am I going to explain freedom to me? I am a free thinker and spirit. For me nothing is impossible. You sometimes hear people say, “that's impossible.” Then I think why is that impossible? Is it because it goes against your thinking, because you were taught that way, or perhaps because you don't want it to be possible?

Everything is possible in this Universe, even I am possible so why shouldn't things be possible? We learn something new every day. Two decades ago, scientists thought it was impossible for the sun to cause earthquakes on Earth. Nowadays we know better. The sun is responsible for everything here on earth. From earthquakes, tornadoes, droughts, floods to climate change. Not everyone is on board with theory yet, but most scientists who don't follow the mainstream and have done their homework know this is true.

Back to freedom and what it is for me. I am already free to do whatever I want. I have no obligations and do not have to answer to anyone for my actions. If I want to stay in bed all day, I can just do that. If I want to go for a walk at night, I just do it. If I want to eat when I need to, I just do it and I can go and stand wherever I want. However, I often have the feeling that something is missing. It's fun to do and leave what you want, I wouldn't want it any other way, but something is missing. Or maybe there is something pinching me that I cannot/do not know how to free myself from.

I have thought about it deeply, but I can't come to a conclusion. Maybe it's the systems we live in that are holding me back or maybe it's a partner in crime that I'm missing altogether, but it could also be something completely different like a goal or ambitions that are giving me that oppressive feeling. Maybe it is me. I have never made a secret of the fact that I don't want to be here. I love life, but not here in this horrible so-called society. We do not live together but past each other. Well, maybe the Universe can answer me why on earth I have to be here.

Peter68 © ® 06/08/2025
♥

Jij bent veranderd - You've changed

(For English scroll down)

Een tijdje geleden kwam ik iemand tegen die ik nog kende van vroeger op school. Hij zei, je bent veranderd. Ik zeg, is dat niet de bedoeling van het leven? Dat wist die niet, daar had die nog nooit over nagedacht. Innerlijk moest ik lachen. Hij was nog steeds dezelfde persoon die hij altijd was geweest. Ik zeg, alles veranderd. Wetten veranderen, mensen veranderen, de natuur veranderd, zelfs het klimaat waarin wij leven veranderd.

Hij keek me bedenkelijk aan en zei, je bent een veel krachtiger persoon dan je vroeger was. Ik zeg, dan kan kloppen, ik heb alles wat mij klein hielt van mij afgeworpen zoals mijn familie en andere dingen die mij klein hielden. Ik was in het verleden al een rebel "ja zei hij", maar ik heb het een stap verder genomen. Ik laat me door niets en niemand tegenhouden en leef mijn leven zoals ik dat wil. Niet de regering, niet de media, niet bedrijven, niemand niet. Dit is mijn leven en dat leef ik op een manier die voor mij goed voelt en het interesseert mij geen reet wat iemand anders daarvan vind.

Ik keek hem recht in zijn ogen aan en ik zag angst en een rilling ging door zijn lichaam. Ik keek ook naar zijn kleding en schoenen die beplakt waren "net als vroeger" met de grote merken. Nike, Levi's, een T-shirt met daarop de naam van een Amerikaanse stad en een baseball petje met daarop de letter NY staande voor New York. Hij was dus niets meer dan een wandelend reclamebord zoals veel mensen. Hij liet me ook zijn jas zien die die net had gekocht in de stad. Daarop stond de tekst Obey. Ik zeg, jij bent duidelijk nog weinig veranderd, nog steeds rondlopend met alle grote merken op je lichaam. Ja zei die, ik wil er toch een beetje bij horen. Ik zeg, als jij je daar goed bij voelt moet je dat zeker doen. Ik gaf hem een hand, wenste hem het beste en ging er vandoor.

Het heeft mij altijd gefascineerd hoe gemakkelijk mensen zijn te manipuleren en zich daar vaak ook nog goed bij voelen. Zolang ze maar ergens bij kunnen horen zijn ze tevreden. Het is onderdeel van de programmering die de meeste hebben gehad. Bij mij heeft die programmering weinig effect gehad, ik had blijkbaar de juiste firewalls die me hebben gevrijwaard van al die onzin. Het is allemaal een illusie, maar de meeste mensen zien dat helaas niet. Ik heb ook nooit ergens bij willen horen, ik ga altijd mijn eigen weg, los van andere. Veel mensen vinden dat vreemd, je wilt toch ergens bij horen? Nee, ik niet. Ik wil zelf alles ontdekken en observeren. Daarvan kan ik leren en het perfectioneren. Alleen zo kan ik evolueren, want dat ik mijn grootste wens zodat ik nooit meer op deze planeet hoef terug te komen.

Peter68 © ® 29-05-2025
♥

You've changed

A while ago I ran into someone I knew from school. He said, you've changed. I said, isn't that the purpose of life? He didn't know that, he had never thought about it. I had to laugh inside. He was still the same person he had always been. I said, everything changes. Laws change, people change, nature changes, even the climate in which we live changes.

He looked at me doubtfully and said, you are a much stronger person than you used to be. I said, that may be true, I have thrown off everything that kept me small, such as my family and other things that kept me small. I was already a rebel in the past "yes he said", but I have taken it a step further. I don't let anything or anyone stop me and I live my life the way I want to. Not the government, not the media, not companies, not anyone. This is my life and I live it in a way that feels good to me and I don't give a damn what anyone else thinks about it.

I looked him straight in the eyes and I saw fear and a shiver went through his body. I also looked at his clothes and shoes that were plastered "just like in the old days" with the big brands. Nike, Levi's, a T-shirt with the name of an American city on it and a baseball cap with the letter NY on it, standing for New York. So he was nothing more than a walking billboard like many people. He also showed me his jacket that he had just bought in the city. It said Obey. I say, you clearly haven't changed much, still walking around with all the big brands on your body. Yes, he said, I still want to belong a little. I said, if you feel good about it, you should definitely do it. I shook his hand, wished him the best and left.

It has always fascinated me how easily people can be manipulated and often still feel good about it. As long as they can belong somewhere, they are happy. It is part of the programming that most of them have had. That programming had little effect on me, I apparently had the right firewalls that protected me from all that nonsense. It's all an illusion, but unfortunately most people don't see that. I've never wanted to belong anywhere, I always go my own way, separate from others. Many people find that strange, you want to belong somewhere, don't you? No, I don't. I want to discover and observe everything myself. I can learn from that and perfect it. That's the only way I can evolve, because that's my greatest wish so that I never have to return to this planet.

Peter68 © ® 05/29/2025
♥

Genietend van de regen - Enjoying the rain

(For English scroll down)
 
Ik stond net in de regen een sigaret te roken en een oude herinnering kwam naar boven. Het was op school, we hadden pauze en iedereen was op het schoolplein. Ineens begon het heel hard te regenen. De leraar die buiten was riep iedereen naar binnen. Ik was de enigste die buiten bleef staan. Ondanks roepen bleef ik rustig staan en genoot van de regen. De leraar kwam boos naar me toe. Peter naar binnen zei die. Nu ben ik ook nat omdat JIJ niet luistert. Ik zeg, laat me dan gewoon hier staan, het is nog pauze. Hij pakte me bij mijn arm en wilde me naar binnen slepen. Ik trok me los en rende weg. Peter!! Hier komen en naar binnen riep die. NEE! Riep ik. Ik kom wanneer de bel gaat en niet eerder.

Hij schudden zijn hoofd en zei, wordt dan maar ziek. Vijf minuten later ging de bel en ging ik drijfnat naar binnen en moest me melden bij de directeur die me verwijtend aankeek. Van hem kreeg ik een heel verhaal dat ik moest luisteren als de leraar mij iets opdroeg. Jij bent hier op school en als wij jou iets opdragen moet je dat doen. Ik keek hem lachend en rebels aan en zei, ik heb nooit gevraagd om hier te zijn en ik ben je slaaf niet. Hij keek me wat verbluft aan, ik draaide me om en liep weg, gooide de deur van zijn kamer een beetje hard dicht en ging naar mijn klas.

Thuis kreeg ik de vraag wat er was gebeurd. Ik vertelde dat ik stond te genieten van de regen en dat zij mij dwongen om naar binnen te gaan. Altijd als het hard regende was ik buiten te vinden waar ik stond te genieten van de regen. Dus thuis begrepen ze het wel. Mijn leiding belde de school en legde het uit, maar ik had inderdaad niet zo brutaal mogen zijn. De volgende dag vroegen de kinderen uit mijn klas op ik op mijn donder had gehad? Ik zeg nee, ik hou gewoon van de regen en als ik daarin wil staan dan doe ik dat. Ze keken me een beetje vreemd aan op een meisje na die zei, ik vind het ook lekker om in de regen te lopen. Ik zeg, kom er dan de volgende keer gezellig bij staan. Die volgende keer kwam nooit, twee maanden later verhuisde ik en ging naar een andere school.

Peter 68 © ® 27-05-2025
♥

Enjoying the rain

I was just standing in the rain smoking a cigarette and an old memory came up. It was at school, we had a break and everyone was in the school yard. Suddenly it started to rain very hard. The teacher who was outside called everyone inside. I was the only one who stayed outside. Despite the shouting I remained standing calmly and enjoyed the rain. The teacher came to me angrily. Peter, come inside he said. Now I'm wet too because YOU don't listen. I said, just leave me here, it's still break time. He grabbed my arm and wanted to drag me inside. I pulled away and ran away. Peter!! Come here and come inside he shouted. NO! I shouted. I'll come when the bell rings and not before.

He shook his head and said, get sick then. Five minutes later the bell rang and I went inside soaking wet and had to report to the principal who looked at me reproachfully. He gave me a whole story that I had to listen to when the teacher ordered me to do something. You are here at school and if we tell you to do something you have to do it. I looked at him laughing and rebellious and said, I never asked to be here and I am not your slave. He looked at me a bit stunned, I turned around and walked away, slammed the door of his room a bit hard and went to my class.

At home I was asked what had happened. I told them that I was enjoying the rain and that they forced me to go inside. Whenever it rained hard I could always be found outside where I was enjoying the rain. So at home they understood. My supervisor called the school and explained, but I really shouldn't have been so rude. The next day the children in my class asked if I had been scolded? I said no, I just like the rain and if I want to stand in it then I will. They looked at me a bit strangely except for one girl who said, I also like walking in the rain. I said, come and stand with them next time. That next time never came, two months later I moved and went to another school.

Peter68 © ® 05/27/2025
♥

Natuurlijke verbinding - Natural connection

(For English Scroll Down)

Sommige zullen het misschien vreemd vinden, maar ik heb een natuurlijke diepe verbinding met de natuur. De natuur is mijn tweede thuis op deze planeet. Zonder haar zou ik niet kunnen overleven. Het is voor mij daarom soms ook moeilijk te begrijpen dat mensen nu massaal bezig zijn met kunstmatige technologie, of terwijl AI. Ik zal AI zelf nooit gebruiken, het gaat tegen mijn gut gevoel in en ik heb van sommige mensen ook al begrepen dat AI regelmatig flinke fouten maakt of zelf dingen verzint. Deze mensen zijn inmiddels om die redenen ook gestopt met het gebruik van AI technologie.

Wanneer ik in de natuur ben dan voel ik echt alles wat zich daar bevind. De bomen, de struiken, de dieren, maar ook de krachten daarachter. Het is echt een wonderlijk iets dat ik dat zo allemaal kan voelen, maar het is ook helemaal ik. Ik denk dat mensen me daarom vroeger altijd wegstuurde omdat ik anders dacht, sprak en voelde. Er zijn niet veel mensen die dit kunnen beamen, twee of drie zielenzussen die erbij waren toen er een innerlijke verbinding was tussen mij en de natuur. Vorig jaar was ik aan het wandelen met een goede vriendin die het wel heeft gemerkt. De verbinding die ik plots had met een boom, de Havik "mijn totemdier" die luid krijsend boven ons vloog, het was iets magisch op dat moment.

Afgelopen middag liep is door Wageningen en bewonderde de natuur langs de weg. Ik stond bij een prachtige oude kastanjeboom, vlak daarnaast stond een vlierbessen struik. Beiden stonden in bloei vol met prachtige bloesems. Ik zei tegen mezelf, wat is de natuur toch mooi, ik hou zo van haar. Op het moment dat ik deze woorden uitsprak schoten spontaan de tranen in mijn ogen en ik voelde de liefdevolle energie van de natuur rond mijn hart. Het was ook weer een magisch moment waar ik heel dankbaar voor ben. Maar zoals gezegd, vele zullen het niet begrijpen. 

Peter68 © ® 26-05-2025
♥

Natural connection

Some may find it strange, but I have a natural deep connection with nature. Nature is my second home on this planet. Without it, I would not be able to survive. That is why it is sometimes difficult for me to understand that people are now massively involved with artificial technology, or AI. I will never use AI myself, it goes against my gut feeling and I have also understood from some people that AI regularly makes big mistakes or makes things up itself. These people have now also stopped using AI technology for those reasons.

When I am in nature, I really feel everything that is there. The trees, the bushes, the animals, but also the forces behind it. It is really a wonderful thing that I can feel all that, but it is also completely me. I think that is why people used to send me away because I thought, spoke and felt differently. There are not many people who can confirm this, two or three soul sisters who were there when there was an inner connection between me and nature. Last year I was walking with a good girlfriend who did notice it. The connection I suddenly had with a tree, the Hawk "my totem animal" that flew loudly screeching above us, it was something magical at that moment.

This afternoon I walked through Wageningen and admired the nature along the road. I stood by a beautiful old chestnut tree, right next to it was an elderberry bush. Both were in bloom full of beautiful blossoms. I said to myself, how beautiful nature is, I love it so much. The moment I said these words tears spontaneously came to my eyes and I felt the loving energy of nature around my heart. It was also a magical moment for which I am very grateful. But as I said, many will not understand it. 

Peter68 © ® 05/25/2025
♥