(For English scroll down)
Tijdens de tweede wereldoorlog werden 125 van mijn familie weggevoerd naar verschillende concentratiekampen in Europa. Van deze 125 familieleden kwamen er slechts 7 terug na de oorlog waaronder mijn opa die gevangen had gezeten in een Pools officierenkamp. Hij was luitenant kolonel in het Nederlandse leger. Deze 125 mensen "mannen, vrouwen en kinderen" waren gevangen gezet omdat ze of een Joodse achtergrond hadden of omdat ze mogelijk in het verzet zaten of waren gelieerd.
De tijd in dat mijn opa in het officierenkamp had gevangen gezeten had een diepe impact op hem gemaakt. Hij was niet meer de man die hij ooit was geweest. Bij terugkomst in Nederland werd hij door de Nederlandse regering gedwongen om te gaan vechten in Indonesië wat toen nog een kolonie was van Nederland. Hij werd gedwongen om te gaan. Als hij zou weigeren zou zijn gezin iets overkomen.
Hij kon dus niets anders doen dan gaan om zijn gezin te beschermen, een vrouw met twee kinderen die waren geboren tijdens de oorlog. Mijn opa was eind 1942 opgepakt. Het officierenkamp waar die zat was bevrijd door de Russen begin 1945, maar het duurde tot eind juni 1945 voordat die weer thuis was. De blijdschap was natuurlijk groot met zijn thuiskomst, maar deze blijdschap zou dus niet lang duren.
Waarom wilde mijn opa niet gaan vechten in Indonesië? Wel, wat hij had veel meegemaakt in het Poolse officierenkamp en dat was hem niet in de koude kleren gaan zitten. Een ander feit was dat mijn opa voor vrijheid was, de vrijheid van Indonesië om zelf te bepalen. Daarin stond hij niet alleen. Zijn voorvaders hadden ook altijd gestreden voor de vrijheid. Dat was al zo toen mijn voorouders naar de Nederlanden kwamen met het leger van de Spaanse generaal Alva. Zodra ze hier waren en begrepen wat er precies gaande was liepen ze over naar de Nederlanders. Er zijn zelfs familieverhalen dat mijn verre voorvader bij Delft heeft gestreden aan de zijde van Prins Willem van Oranje. Of dat waar is weet ik niet, ik was er niet bij.
Op 4 mei herdenken wij in Nederland altijd de doden die zijn gevallen tijdens de tweede wereldoorlog in Nederland. De Joodse slachtoffers, maar ook de zigeuners, homo's, geestelijk beperkte, anders denkende, politieke tegenstanders en de verzetsmensen. Helaas is deze herdenking in Nederland gekaapt door opportunisten. Hij is politiek en gewapend geworden. Iedereen denkt er zijn eigen ideologie aan te moeten plakken en haalt er de huidige oorlogen in de wereld bij. Maar dan heb je het niet begrepen naar mijn idee. 4 mei is om de slachtoffers te herdenken die zijn gevallen tijden de tweede wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden die in Nederland plaatsvond tussen 10 mei 1940 en 5 mei 1945. Dus niet de huidige oorlogen in de Oekraïne, Jemen, Afrika, Verweggistan en Palestina/Israël.
Peter68 © ® 24/27-04-2025
♥
Memorial
During the second world war 125 members of my family were taken to different concentration camps in Europe. Of these 125 family members only 7 returned after the war including my grandfather who had been imprisoned in a Polish officers camp. He was a Lieutenant Colonel in the Dutch army. These 125 people "men, women and children" were imprisoned because they had a Jewish background or because they were possibly in the resistance or were affiliated.
The time my grandfather was imprisoned in the officers' camp had a deep impact on him. He was no longer the man he had once been. When he returned to the Netherlands, he was forced by the Dutch government to go and fight in Indonesia, which was then still a colony of the Netherlands. He was forced to go. If he refused, something would happen to his family.
So he had no choice but to go to protect his family, a woman with two children who had been born during the war. My grandfather was arrested at the end of 1942. The officers' camp where he was, was liberated by the Russians at the beginning of 1945, but it took until the end of June 1945 before he was back home. Of course, there was great joy at his return, but this joy would not last long.
Why did my grandfather not want to go and fight in Indonesia? Well, what he had experienced in the Polish officers' camp had not left him cold. Another fact was that my grandfather was for freedom, the freedom of Indonesia to decide for itself. He was not alone in this. His ancestors had also always fought for freedom. That was already the case when my ancestors came to the Netherlands with the army of the Spanish general Alva. As soon as they were here and understood what exactly was going on, they defected to the Dutch. There are even family stories that my distant ancestor fought at Delft on the side of Prince William of Orange. I do not know whether that is true, I was not there.
On May 4, we in the Netherlands always commemorate the dead who fell during the Second World War in the Netherlands. The Jewish victims, but also the gypsies, homosexuals, mentally handicapped, differently thinking, political opponents and the resistance fighters. Unfortunately, this Memorial in the Netherlands has been hijacked by opportunists. It has become political and armed. Everyone thinks they have to attach their own ideology to it and brings up the current wars in the world. But then you have not understood it in my opinion. May 4 is to commemorate the victims who fell during the Second World War in the Kingdom of the Netherlands, which took place in the Netherlands between May 10, 1940 and May 5, 1945. So not the current wars in Ukraine, Yemen, Africa, Farawayistan and Palestine/Israel.
Peter68 © ® 04/24-27/2025
♥
