dinsdag 24 november 2020

Gedachten en voelen

Ik ben een filosofische mens, ik denk graag over dingen na. Dingen die zijn gebeurd in het verre, recente verleden of in het heden. Ik bekijk gebeurtenissen altijd van alle kanten om zo een duidelijk beeld te kunnen krijgen van wat er nu werkelijk is gebeurd. Niet om een schuldige aan te kunnen wijzen of om te oordelen over iets of iemand maar om te begrijpen. Niets in ons leven gebeurd voor niets, we spelen allemaal een bepaalde rol. Deze rollen hebben we op ons genomen voordat we als bewustzijn naar de aarde kwamen. Zo hebben we dus niet alleen gekozen om in het hier en nu aanwezig te zijn maar ook de mensen die ons leven aanwezig zijn hebben daarvoor gekozen.

Sommige zijn er om je te beschermen, je lief te hebben, je te begeleiden, je te steunen tijdens moeizame situaties en verdriet of gewoon om je aan te moedigen. Maar alles is yin & yang dus zijn er ook mensen die je dwars zullen zitten, je zullen pesten, je zullen haten, je pijn willen doen, plezier zullen halen uit jouw mislukkingen en verdriet. En dan heb je de keuze welke rol wil jij gaan spelen? De rol die terug gaat haten, die ook gaat pesten, dwarszitten en andere pijn en verdriet terug wil doen? Of speel je liever de rol die denkt, mijn maak je de pis niet lauw, ik blijf ik mijn eigen kracht en licht staan, laat me niet gek maken en weiger me te verlagen tot jouw niveau?

Je ziet vaak bij huwelijken dat er na jaren van liefde en geluk ineens van alles veranderd als het tot een scheiding komt. Ineens is er geen liefde en respect meer voor elkaar en doen mensen over en weer hun uiterste best om het leven van zijn ex partner tot een complete hel te maken. En dat alles onder het motto, als ik niet gelukkig ben zal jij dat ook niet zijn. Ik heb het vaak zien gebeuren en heb me ook vaak afgevraagd waarom? Erken gewoon dat jullie uit elkaar zijn gegroeid en dat het tijd is om beiden een nieuwe weg in te slaan.

Maar daar komt dus het ego om de hoek kijken en het ego is als een duivel uit een doosje. Het ego wil niet toegeven dat iets is mislukt of dat het iets heeft verloren. Het ego wil vasthouden aan het oude vertrouwde. Immers het heeft altijd gewerkt dus zal het nu ook gewoon werken. Het hart daarentegen weet dat wanneer dingen klaar zijn het tijd is om de wonden te likken en daarna verder te gaan. Ja, het zal een litteken hebben en de wond die is geslagen zal nog een tijdje pijn blijven doen, maar er is geen reden om aan het oude vertrouwde vast te blijven houden. Er ligt een wereld voor het hart open en een sterk hart zal iedere geboden mogelijkheid met beiden handen aanpakken.

Het klinkt allemaal heel simpel maar er zijn nog twee belangrijke factoren die meespelen, voelen en emoties. Voelen en emoties zijn nauw met elkaar verbonden zoals ook Rudolf Steiner en Sigmund Freud reeds schreven. We zijn in staat om van alles te voelen maar veel dingen die we voelen zijn verbonden met emoties uit het verleden. En met verleden bedoel ik dingen uit dit of vorige levens. De term déjà vu heeft daar ook alles mee te maken. Soms denk je van, hey dit heb ik al eens meegemaakt, en je voelt dan ook diezelfde emoties. Maar voelen is veel meer dan emoties of een déjà vu. Ik kan bijvoorbeeld heel goed muziek aanvoelen. Ik kan verdrinken is sommige muziekstukken “pop, rock, folk of klassiek”. Dan zijn de banen van het muziekstuk zo duidelijk voor me dat het voor mij gaat vloeien als een rivier naar een waterval waarop ik me dan laat meevoeren. Bijvoorbeeld Queen, Led Zeppelin, The Beatles maar ook Mozart, Beethoven en Tsjaikovski schreven muziekstukken waar ik soms echt helemaal in kan verdrinken.

Het is moeilijk om een gevoel uit te leggen maar bij sommige muziekstukken is het alsof alles samenkomt. Frequenties, tijd en ruimte, alsof je voor een moment weer bent verbonden met de universele bron van het bestaan. De muzieknoten gaan dan dwars door alles heen. Je kunt dat ene moment ook tijdens seks ervaren wanneer de twee onafhankelijke zielen elkaar ineens heel even lijken aanraken. Ik heb het ook weleens wanneer ik in de natuur ben en tegen een boom aan zit. Ik ben dan eerst heel gefocust op alles wat er gebeurd. Geluiden, kleuren, geuren en trillingen. Maar hoe langer ik blijf zitten en mijn geest tot rust komt, hoe dichter de natuur mij weet te benaderen en op een gegeven moment dus echt contact met mij maakt. Mijn ziel en de natuur lijken elkaar dan heel even aan te raken, even zijn we weer een eenheid.

Peter68 © ® 24-11-2020

maandag 16 november 2020

Wat doe ik hier nog?

Waarom loop ik hier nog steeds doelloos op deze aarde rond?
Waarom staan mijn voeten nog steeds op de grond?
Het zijn twee vragen die ik mezelf vaak stel
Meestal als ik weer eens vast zit in mijn persoonlijke hel

We leven niet in een wereld van rozengeur en maneschijn
Ons leven is vaak gevuld met heel veel verdriet en pijn
En dat mogen dan allemaal energetische lessen zijn
Maar ik zou prima kunnen leven zonder verdriet en pijn

Mijn leven is al 50 jaar een aaneenschakeling van dat soort gedoe
En om eerlijk te zijn, ik ben het allemaal een beetje moe
En ik wil niet klagen maar wanneer wordt het plezier eens geserveerd?
Of moet ik wachten tot ik ben gepensioneerd?

Nou zo lang was ik niet van plan om te blijven
Sterker nog, ik ben mijn testament al aan het schrijven
Ik heb mijn buik vol van dit doelloze leven
En ik wil bij deze mijn contract teruggeven

Sodemieter maar op met al die aarde regels, wetjes en overig gedoe
Ik ben het helemaal zat maar vooral ook moe
Ik weiger me in allerlei bochten te wringen
Ik wil weer als de engel die ik was springen, dansen en zingen

Samensmelten met mijn zielsdelen
Opdat ik weer helemaal kan helen
Dus alsjeblieft laat me gaan, haal me naar huis
Hier op deze gestoorde en bekrompen planeet voel ik mij niet thuis.

Peter68 © ® 16-11-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.

maandag 9 november 2020

Hoe mooi het Universum werkt


Je kunt je als mens soms heel erg alleen voelen in deze overgangstijd van het Vissen tijdperk naar het Waterman tijdperk, en dan is daar plots het Universum dat je de helpende hand toesteekt. Ik worstel nogal eens met mijn eigen demonen/verleden en als je daar dan ook niet allerlei energieën bij krijgt vanuit het collectief dan maakt dat de boel er niet simpeler op. Zeker niet als dat collectief gevangen zit in een soort van angst psychose.

Mijn leven “en dan vooral mijn jeugd” is nooit over rozen gegaan maar over de doornen van de rozen. De laatste tijd wordt ik vaak geconfronteerd met dat verleden van mij. Met dingen die ooit zijn gebeurd maar die ik heb weggedrukt omdat het te pijnlijk was, zowel letterlijk als figuurlijk. Om een voorbeeld te geven, ik zie soms beelden uit mijn verleden verschijnen waarin ik bijvoorbeeld door iemand wordt geslagen met een ijzeren staaf op mijn rug. Ik voel dan die pijn weer en hoor mezelf gillen. Een ander voorbeeld, ik word achterna gezeten door de dronken vriend van mijn oma, hij wil me slaan en vermoorden maar ik weet steeds te ontkomen. Maar ik voel dan die verschrikkelijke angst van toen weer door mijn lichaam heen gieren en hoor mijn oma in tranen roepen dat hij van mij af moet blijven.

En ik weet wel waarom dit nu naar boven toekomt, het hoort allemaal bij de reiniging van mijn lichaam en lymfe systeem. Al het oude en onderdrukte moet er nu uitkomen, het moet plaatsmaken voor nieuwe energieën opdat ik verder kan evolueren. Maar het is een heel zwaar proces wat ik niemand wil toewensen. Ik ben van nature een heel zachtaardig mens en hou me altijd verre van horrors en thrillers, misschien ook wel omdat mijn jeugd voor mij al een horror was op sommige momenten. En dan nu jaren na dato dit alles te moeten herbeleven is hard en doet pijn. Zowel innerlijk als uiterlijk zit ik onder de littekens.

Maar ik hoef dit proces gelukkig niet helemaal alleen te doen, ik heb hulp van het Universum, mijn begeleider Ramirez, heel veel engelen en spirits, steun van mijn zielenzussen en vriendinnen. Het is voor veel mensen vaak moeilijk te begrijpen waar ik allemaal doorheen ben gegaan en dat neem ik hen ook niet kwalijk, ik kan het zelf soms ook moeilijk bevatten wat mij allemaal is overkomen. De psychische, lichamelijke en seksuele mishandelingen die ik heb doorstaan waren geen pretje. Men probeerde mij te breken en tot iets te vormen wat ik niet was en niet wilde zijn. Men heeft mij niet kunnen breken, ik ben altijd trouw aan mezelf gebleven. Ik liep niet mee met mode, trends of hypes en weigerde me te onderwerpen aan welk gezag dan ook. Ik volgde altijd mijn eigen pad en dat kon men niet waarderen en dus moest ik de meest vreselijkste dingen doorstaan. Maar het heeft mij dus wel zwaar getraumatiseerd, iets wat ik nu dus probeer recht te breien door dingen te analyseren, van alle kanten te bekijken, ervan te leren en dan los te laten.

Zoals gezegd krijg ik hulp van het Universum dat me werkelijk op mijn wenken bediend en waar ik heel dankbaar voor ben. Was geleden kwam mij een artikel onder over koper en de heilzame werking daarvan. Niet dat ik dat niet wist “ik heb vroeger veel met koper gewerkt en voor mezelf ook een voetenroller van hout en koper gemaakt” maar het was een herinnering. Zoiets van hey Peter je hebt nog een koperen ring liggen ga die weer eens even dragen. En vanmorgen was ik iemand iets aan het vertellen over edelstenen en de werking daarvan en mijn oog valt op de Kalkooliet. Ik begin de beschrijving van die steen te lezen en hoor mijn begeleider Ramirez zeggen, die heb je, ga die maar eens even bij je dragen. En zo heb ik dus gedaan. Niet omdat mijn begeleider het zei, maar omdat het heel goed voelde.
 

Kalkooliet is bijzondere steen uit Peru die uit Aragoniet, Calciet en Dolomiet bestaat. Hij resoneert met Moeder Aarde en is een uitstekende aarde healer en aardende steen. De Duitse Hildegard von Bingen noemt de steen ook wel Margaritasteen.

Kalkooliet is een reinigende steen die je op milde wijze helpt om los te laten zodat je minder ballast bij je hoeft te dragen. Kalkooliet reinigt de geest vermindert dwingende of negatieve gedachten, werkt koorts verlagend en zorgt voor een betere slaap omdat het zware gedachten uit je hoofd weg haalt. Hij helpt tegen overgevoeligheid en stress. Kalkooliet zorgt voor kalmte, gecenterd zijn en geeft evenwicht, leert geduld en acceptatie, biedt kracht en ondersteuning. Hij reinigt lichaam, geest en de aura en helpt deze te ontgiften. Ook heel goed voor mensen die met kristallen met hoge energie werken, omdat de steen voor aarding en gecenterd zijn zorgt. Ook voor hen die zich in dit leven niet fijn voelen en naar ‘huis’ verlangen. Heel goed om cliënten in een praktijk tijdens therapie vast te laten houden. Het Calsiet in de steen is een krachtige versterker en reiniger van energie die het zelfvertrouwen vergroot, negatieve energie verwijdert en je energieniveau verhoogt. De steen versnelt je ontwikkeling en is verbonden met het hogere bewustzijn. Als je de steen bij je draagt worden eventuele gaten in je auraveld op natuurlijke wijzen gedicht en negatieve energieën eruit verwijdert. Hij geeft inzicht in de oorzaken van problemen en helpt emotioneel tegen woede en spanningen. Biedt kracht en ondersteuning. Kalkooliet helpt bij het ontslakken en is goed voor kinderen, omdat het humeurigheid en andere symptomen van gierende hormonen tegen gaat. Kleine kinderen geeft de steen een gevoel van kalmte en veiligheid, waardoor nachtmerries, driftbuien zullen afnemen. Deze steen ontgift het lichaam en ondersteunt de heling van botten en kan helpen om verlies aan botmassa te voorkomen. Verlicht darm- en huidziekten en zorgt voor weefselherstel. Brengt evenwicht in de stofwisseling en eetlust wat een natuurlijk gewichtsevenwicht bevordert. Versterkt het immuunsysteem, kalmeert het zenuwstelsel.

Bron: Lichtpuntje.nl

Het Universum en mijn begeleider Ramirez zijn de meest belangrijke spirits in mijn leven. Zonder hun begeleiding en liefde had ik al lang het loodje gelegd. Daarna komen natuurlijk mijn zielenzusters en vriendinnen die ook een belangrijke rol in mijn leven spelen. 

Peter68 © ® 09-11-2020

zondag 1 november 2020

Het voorbije Keltische jaar


Uiterlijk
Op deze eerste dag van het Keltische nieuwe jaar zit ik even terug te denken aan het voorbije jaar. Er is veel gebeurd zowel innerlijk als uiterlijk. Uiterlijk werd het jaar natuurlijk gedomineerd door het C-virus al heeft dat niet zo’n grote impact op mij gehad. Mijn leven is grotendeels nog hetzelfde als voor de komst van dat virus. Ik heb me niet bang laten maken door de regering en media, ik knuffel en kus nog steeds met een ieder die dat wil en draag ook geen bekpamper.

Het afgelopen jaar heb ik mede door het virus wel wat mensen moeten loslaten. Ik heb geen zin in uitzichtloze discussie, welles, nietes spelletjes of overige mindgames. Als er geen wederzijds respect is voor iemand zijn keuzes en principes dan is voor mij de spirit uit de relatie en is het beter om iemand los te laten.

Een ander iets is dat ik door het virus niet meer met het ov reis en alles op de fiets doe wat weer een positief effect had op mijn lichaam. Ik ben enorm afgevallen. Had ik begin van het jaar nog broekmaat 40, nu is dat maat 34 en ik hoop dat dit nog een maatje kleiner gaat worden. In 2011 voor mijn scheiding had ik overigens nog broekmaat 42 en woog toen ruim 135 kilo.

Het afgelopen jaar heb ik ook enkel zeer lieve en bijzondere mensen mogen ontmoeten. Dus waar mensen verdwijnen, komen vanzelf weer nieuwe mensen tevoorschijn waarvan te leren valt en die interessante levens en verhalen te vertellen hebben. Met enkele ben ik ook de natuur in geweest en hebben we onze liefde gedeeld voor de natuur en gesproken over wat ons bezighoud. En dat gaf weer mooie en bijzondere inzichten voor mij en ik hoop ook voor hen.

Innerlijk
Innerlijk heb ik het voorbije jaar bergen verzet. Ik heb heel veel oude dingen die ik al decennia lang met me meesleep eindelijk los kunnen laten, heel veel verdriet kunnen laten gaan, energieën in mezelf kunnen ombuigen en ben ik nieuwe wegen ingeslagen.

Dit is natuurlijk niet allemaal vanzelf gegaan, ik heb flink in mezelf moeten graven, innerlijke knopen moeten doorhakken, beschermingsmuren moeten slopen, met mijn eigen demonen moeten vechten en via inzichten opnieuw naar oude situaties moeten leren kijken. Dat is een hels karwei kan ik u zeggen zeker als je daarnaast ook nog vanuit het collectief allerlei negatieve energieën mag transformeren.

Maar ik ben heel trots op mezelf en heel tevreden met het voorlopige resultaat. Het voorlopige ja, we zijn er nog niet, er liggen nog enkele stevige onderwerpen die aangepakt moeten worden. Daar waar angst, trauma’s en verdriet nog een hoofdrol spelen. Maar ook die zal ik vroeg of laat weten te overwinnen daar ben ik van overtuigd. Ik heb het Universum aan mijn zijde, ik ben een doorzettende Ram, heb heel veel lieve vriendinnen, heb een levenservaring waar je U tegen zegt, vertrouwen en liefde in en voor mezelf dus wat kan er nog misgaan?

Epiloog
Maar nu is het even tijd voor rust, ik voel me heel moe en emotioneel. De tranen lopen regelmatig in grote getale over mijn wangen, er is ook zoveel gaande in de wereld op het moment. Dat C-virus, aardbevingen, orkanen, politieke spelletjes, etnische spanningen om nog maar te zwijgen van wat gaat komen de komende maanden. We zullen allemaal hard aan de bak moeten omdat wat we hebben “vrijheid (in de breedste zin van het woord), liefde, werk, een dak boven je hoofd, dagelijks te eten en te drinken en deze planeet” te kunnen behouden.

Aan een ieder die dit leest wens ik heel veel liefde, kracht, gezondheid, gezond verstand en inzichten toe. Mogen het Universum u allen begeleiden en beschermen.

Peter68 © ® 01-11-2020