Uiterlijk
Op deze eerste dag van het Keltische nieuwe jaar zit ik even terug te denken aan het voorbije jaar. Er is veel gebeurd zowel innerlijk als uiterlijk. Uiterlijk werd het jaar natuurlijk gedomineerd door het C-virus al heeft dat niet zo’n grote impact op mij gehad. Mijn leven is grotendeels nog hetzelfde als voor de komst van dat virus. Ik heb me niet bang laten maken door de regering en media, ik knuffel en kus nog steeds met een ieder die dat wil en draag ook geen bekpamper.
Het afgelopen jaar heb ik mede door het virus wel wat mensen moeten loslaten. Ik heb geen zin in uitzichtloze discussie, welles, nietes spelletjes of overige mindgames. Als er geen wederzijds respect is voor iemand zijn keuzes en principes dan is voor mij de spirit uit de relatie en is het beter om iemand los te laten.
Een ander iets is dat ik door het virus niet meer met het ov reis en alles op de fiets doe wat weer een positief effect had op mijn lichaam. Ik ben enorm afgevallen. Had ik begin van het jaar nog broekmaat 40, nu is dat maat 34 en ik hoop dat dit nog een maatje kleiner gaat worden. In 2011 voor mijn scheiding had ik overigens nog broekmaat 42 en woog toen ruim 135 kilo.
Het afgelopen jaar heb ik ook enkel zeer lieve en bijzondere mensen mogen ontmoeten. Dus waar mensen verdwijnen, komen vanzelf weer nieuwe mensen tevoorschijn waarvan te leren valt en die interessante levens en verhalen te vertellen hebben. Met enkele ben ik ook de natuur in geweest en hebben we onze liefde gedeeld voor de natuur en gesproken over wat ons bezighoud. En dat gaf weer mooie en bijzondere inzichten voor mij en ik hoop ook voor hen.
Innerlijk
Innerlijk heb ik het voorbije jaar bergen verzet. Ik heb heel veel oude dingen die ik al decennia lang met me meesleep eindelijk los kunnen laten, heel veel verdriet kunnen laten gaan, energieën in mezelf kunnen ombuigen en ben ik nieuwe wegen ingeslagen.
Dit is natuurlijk niet allemaal vanzelf gegaan, ik heb flink in mezelf moeten graven, innerlijke knopen moeten doorhakken, beschermingsmuren moeten slopen, met mijn eigen demonen moeten vechten en via inzichten opnieuw naar oude situaties moeten leren kijken. Dat is een hels karwei kan ik u zeggen zeker als je daarnaast ook nog vanuit het collectief allerlei negatieve energieën mag transformeren.
Maar ik ben heel trots op mezelf en heel tevreden met het voorlopige resultaat. Het voorlopige ja, we zijn er nog niet, er liggen nog enkele stevige onderwerpen die aangepakt moeten worden. Daar waar angst, trauma’s en verdriet nog een hoofdrol spelen. Maar ook die zal ik vroeg of laat weten te overwinnen daar ben ik van overtuigd. Ik heb het Universum aan mijn zijde, ik ben een doorzettende Ram, heb heel veel lieve vriendinnen, heb een levenservaring waar je U tegen zegt, vertrouwen en liefde in en voor mezelf dus wat kan er nog misgaan?
Epiloog
Maar nu is het even tijd voor rust, ik voel me heel moe en emotioneel. De tranen lopen regelmatig in grote getale over mijn wangen, er is ook zoveel gaande in de wereld op het moment. Dat C-virus, aardbevingen, orkanen, politieke spelletjes, etnische spanningen om nog maar te zwijgen van wat gaat komen de komende maanden. We zullen allemaal hard aan de bak moeten omdat wat we hebben “vrijheid (in de breedste zin van het woord), liefde, werk, een dak boven je hoofd, dagelijks te eten en te drinken en deze planeet” te kunnen behouden.
Aan een ieder die dit leest wens ik heel veel liefde, kracht, gezondheid, gezond verstand en inzichten toe. Mogen het Universum u allen begeleiden en beschermen.
Peter68 © ® 01-11-2020
♥
Op deze eerste dag van het Keltische nieuwe jaar zit ik even terug te denken aan het voorbije jaar. Er is veel gebeurd zowel innerlijk als uiterlijk. Uiterlijk werd het jaar natuurlijk gedomineerd door het C-virus al heeft dat niet zo’n grote impact op mij gehad. Mijn leven is grotendeels nog hetzelfde als voor de komst van dat virus. Ik heb me niet bang laten maken door de regering en media, ik knuffel en kus nog steeds met een ieder die dat wil en draag ook geen bekpamper.
Het afgelopen jaar heb ik mede door het virus wel wat mensen moeten loslaten. Ik heb geen zin in uitzichtloze discussie, welles, nietes spelletjes of overige mindgames. Als er geen wederzijds respect is voor iemand zijn keuzes en principes dan is voor mij de spirit uit de relatie en is het beter om iemand los te laten.
Een ander iets is dat ik door het virus niet meer met het ov reis en alles op de fiets doe wat weer een positief effect had op mijn lichaam. Ik ben enorm afgevallen. Had ik begin van het jaar nog broekmaat 40, nu is dat maat 34 en ik hoop dat dit nog een maatje kleiner gaat worden. In 2011 voor mijn scheiding had ik overigens nog broekmaat 42 en woog toen ruim 135 kilo.
Het afgelopen jaar heb ik ook enkel zeer lieve en bijzondere mensen mogen ontmoeten. Dus waar mensen verdwijnen, komen vanzelf weer nieuwe mensen tevoorschijn waarvan te leren valt en die interessante levens en verhalen te vertellen hebben. Met enkele ben ik ook de natuur in geweest en hebben we onze liefde gedeeld voor de natuur en gesproken over wat ons bezighoud. En dat gaf weer mooie en bijzondere inzichten voor mij en ik hoop ook voor hen.
Innerlijk
Innerlijk heb ik het voorbije jaar bergen verzet. Ik heb heel veel oude dingen die ik al decennia lang met me meesleep eindelijk los kunnen laten, heel veel verdriet kunnen laten gaan, energieën in mezelf kunnen ombuigen en ben ik nieuwe wegen ingeslagen.
Dit is natuurlijk niet allemaal vanzelf gegaan, ik heb flink in mezelf moeten graven, innerlijke knopen moeten doorhakken, beschermingsmuren moeten slopen, met mijn eigen demonen moeten vechten en via inzichten opnieuw naar oude situaties moeten leren kijken. Dat is een hels karwei kan ik u zeggen zeker als je daarnaast ook nog vanuit het collectief allerlei negatieve energieën mag transformeren.
Maar ik ben heel trots op mezelf en heel tevreden met het voorlopige resultaat. Het voorlopige ja, we zijn er nog niet, er liggen nog enkele stevige onderwerpen die aangepakt moeten worden. Daar waar angst, trauma’s en verdriet nog een hoofdrol spelen. Maar ook die zal ik vroeg of laat weten te overwinnen daar ben ik van overtuigd. Ik heb het Universum aan mijn zijde, ik ben een doorzettende Ram, heb heel veel lieve vriendinnen, heb een levenservaring waar je U tegen zegt, vertrouwen en liefde in en voor mezelf dus wat kan er nog misgaan?
Epiloog
Maar nu is het even tijd voor rust, ik voel me heel moe en emotioneel. De tranen lopen regelmatig in grote getale over mijn wangen, er is ook zoveel gaande in de wereld op het moment. Dat C-virus, aardbevingen, orkanen, politieke spelletjes, etnische spanningen om nog maar te zwijgen van wat gaat komen de komende maanden. We zullen allemaal hard aan de bak moeten omdat wat we hebben “vrijheid (in de breedste zin van het woord), liefde, werk, een dak boven je hoofd, dagelijks te eten en te drinken en deze planeet” te kunnen behouden.
Aan een ieder die dit leest wens ik heel veel liefde, kracht, gezondheid, gezond verstand en inzichten toe. Mogen het Universum u allen begeleiden en beschermen.
Peter68 © ® 01-11-2020
♥
