Sis Lia

Woensdag 24 oktober 2018. Ik ben die dag in Duitsland geweest om te winkelen. Als ik 's avond thuis kom zet ik geheel tegen de gewoonte in mijn pc niet aan. Ik pak mijn in Duitsland gekochte spullen uit en ga eten klaar maken. Na het eten val ik zoals gewoonlijk in slaap. Rond halfacht zet ik de pc aan en zie berichten staan van mijn zielenzuster Mia en Meggie. Beiden vertellen ze me dat onze zielenzus Lia is overleden.

Het was alsof ik een harde klap in mijn gezicht kreeg. Hoe was dit in hemelsnaam mogelijk? Ja ze was ziek, ze had een griepje, dat had ze wel vaker maar verder was er niets aan de hand en ze zat nog vol met plannen, zoals het schrijven van haar tweede boek. Ik had haar 21 oktober nog gesproken via de chat over een gezamenlijke passie van ons, oude geologie in Afrika. Zodra ze beter was zou ze het stuk wat ik haar had toegezonden gaan lezen.

Dagen lang was het enigste wat ik over haar heen gaan kon zeggen, bizar. Ze had vaak tegen me gezegd dat ze 78 jaar zou worden maar het universum dacht daar dus anders over en riep haar vorig jaar terug naar de bron. Nog steeds kan ik het niet helemaal bevatten maar ik heb altijd moeite gehad met mensen die ik lief heb die overlijden. Ik heb er al zovele zien gaan. Ik heb het afgelopen jaar veel aan haar gedacht en ook regelmatig haar aanwezigheid bij me gevoeld. En terwijl ik dit schrijf voel ik haar aanwezigheid ook. Dear sis, ik weet dat je gelukkig bent aan de andere kant van de sluier en wie weet komen we elkander nog eens tegen als ik daar ook ben. 
Je bro Peter. 💞 🙏🏻

Peter Barkum © ® 24-10-2019
♥