Mars square Saturnus

Ik voel me vandaag stront vervelend en heel rebels. ✊ Dus maar even gekeken wat daar de oorzaak van zou kunnen zijn. Ik zag dat Mars square Saturnus is komen te staan en de maan “ook in square” deed daar ook nog even een duit in het zakje. Mars is de god van de oorlog en Saturnus is de planeet van orde en gezag, dat botst dus heel erg, zeker bij mij. Ik moet niets hebben van orde en gezag, ik bepaal voor mezelf wel hoe, wat en waar. Mars staat ook nog altijd oppositie Cheiron en komende week komt Pluto ook nog eens square Mars te staan. Pluto “hoewel de kleinste planeet” is een enorme onruststoker en kan er zomaar weer eens voor zorgen dat ik Pluto weer mag gaan kraken. Dat wil zeggen onverwerkte stukken uit dit of vorige levens. Het kunnen dus vier onrustige weken worden tenzij ik hier op een goede en snelle manier doorheen weet te komen.

Ik hoop dat van harte, over een maand gaat Mars “mijn belangrijkste planeet” namelijk Schorpi-oen in. En hoewel ik de voordelen van Schorpioen best in zie ben ik er absoluut geen fan van. Schorpioen en Ram zijn een zeer slechte combinatie en ik heb in mijn leven al heel wat aanvaringen gehad met Schorpioenen dus die ga ik liever uit de weg. Ik dans liever met een Tweeling, Kreeft, Steenbok of een Maagd en speel liever met een Leeuw, Ram of Boogschutter. Maar goed, ik moet dus weer zoeken en diep graven in mezelf om te achterhalen wat er in dit of vorig leven mis is gegaan. Zal weer een hele toer worden en eerlijk gezegd heb ik er weinig zin in, ik ben een beetje klaar met al die oude rommel en zou wensen dat er eens wat leuke nieuwe dingen gingen gebeuren. Dingen waar ik mijn tanden in kan zetten en te vuur en te zwaard ⚔ voor kan vechten. Vechten ja, hoewel ik doodmoe ben ben en blijf ik een soort van ridder al is het dan niet op een paard maar toch. Goed, daar gaan we. AANVALLEN!!!!!

Peter Barkum © ® 20-10-2019
♥

Het kind in mij

Spelen met water
Genieten van het geklater
De stroming leiden
Zodat het snel naar de zee kan glijden

Staren naar het vuur
Het liefst op een nachtelijk uur
Oude gevoelens en gedachtes laten verbranden
Om mezelf te bevrijden en zo in nieuwe energieën te belanden

De wind woest door mijn haren
Ik laat haar razen en niet bedaren
Ik laat haar mijn aura opschonen
Zodat ik me weer kan vertonen

Met mijn handen wroet ik door de grond
Als een nieuwsgierig kind stop ik het in mijn mond
Ik wil haar proeven en voelen
Haar door mijn lichaam heen laten kroelen

De vier elementen die me zo dierbaar zijn
Ik speel graag met ze, ze doen mij geen pijn
Ze zijn een deel van mijn bestaan
En helpen mij bepaalde wegen te gaan

Soms moedigen ze mij aan
Soms laten ze mij even stil staan
Helpen mij met het ordenen van mijn gedachten
Ja, ze helpen mij met de waanzin te ontkrachten

Spelend wandel en ren ik zo door dit aardse leven
En samen met de elementen kan ik veel van mezelf geven
Energieën blokkeren of sturen
En zo beleef ik dus vele mooie en leuke avonturen.

Peter Barkum © ® 20-10-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

De vrije school / The free school

St.Michaël de draak

Het klinkt misschien vreemd maar ik begin steeds meer in te zien waarom mijn vader mij in 1976 naar de vrije school stuurde en niet naar een gewone school. De vrije school waar werd onderwezen naar de leringen van Duits filosoof Rudolf Steiner. Wat ik daar allemaal heb geleerd daar heb ik nu nog steeds profijt van, dit in tegenstelling tot wat ik op andere scholen daarna heb geleerd. Wat ik op de vrije school heb geleerd is me allemaal bij gebleven en wat ik op andere scholen heb geleerd helemaal niet.

Als kind vond ik het allemaal heel vreemd. We kregen op een hele andere manier les dan op de school waar ik voor de Vrije school op zat. We kregen een periode rekenen, taal, geschiedenis en aardrijkskunde. Een periode duurde vier weken. Naast die periode van vier weken kregen we handenarbeid "hout en koper bewerking", we leerden naaien, breien en haken maar ook koken, euritmie, filosofie, mythologie en metselen. Ook kregen we onderwijs in sterrenkunde, natuurkunde, toneelspelen en muziekles.

Maar dat was niet alles. We vierde ook feesten die ik niet kende zoals St.-Maarten, St. Michaël en St.Jansdag. Het was toen dat ik voor het eerst in contact kwam met oude reeds vergeten feestdagen van de Kelten. Op 31 oktober vierde we Samhain en op 21 december was er de spiraal van dennentakken waar we allemaal een kaarsje in mochten aansteken. Dat was dus het Yule feest en we speelden dan ook een toneelstuk.

Rudolf Steiner

Nu ik me dit allemaal begin te realiseren ben ik mijn vader nog meer dankbaar dat hij mij naar de vrije school heeft gestuurd dan ik al was. Hoewel ik mijn vader en zusje in die tijd enorm heb gemist "ik woonde toen in een kindertehuis ver weg van huis" heb ik heel veel geleerd op de vrije school waar ik nu dus nog profijt van heb. De vrije school heeft mij gevormd in de mens die ik vandaag ben. De vrije school zorgde ervoor dat ik altijd een open gedachten heb gehouden, ze leerde me dat wij allemaal gelijk zijn ongeacht afkomst, ras, geloof of sekse. Het leerde mij ook dat er een balans moet zijn tussen mens en natuur net als dat je met jezelf altijd in balans moet zijn.

Mijn vader in in 2000 overleden maar alsnog, dank dat u mij naar de vrije school stuurde en niet naar een gewone school. Het heeft mijn leven enorm verrijkt en heeft mij gevormd tot de mens die ik vandaag ben. En met die persoon die ik nu ben, ben ik heel content.

Peter Barkum © ® 16-10-2019
♥

The free school

St.Michael and the dragon

It may sound strange, but I am beginning to see why my father sent me to free school in 1976 and not to a regular school. The free school where the teachings of German philosopher Rudolf Steiner were taught. What I have learned there, I still benefit from it, contrary to what I learned at other schools afterwards. What I learned at the free school has all stayed with me and what I have learned at other schools not at all.

As a child I found it all very strange. We were taught in a completely different way than at the school I attended before the Free School. We were given a period of arithmetic, language, history and geography. A period lasted four weeks. In addition to that four-week period, we received manual work "wood and copper processing", we learned to sew, knit and crochet, but also to cook, eurhythmic, philosophy, mythology and bricklaying. We also received education in astronomy, physics, theatre and music lessons.

But that wasn't all. We also had celebrations that I did not know such as St.Maarten, St. Michael and St.Jansdag. It was then that I first came into contact with old, already forgotten, Celtic holidays. On October 31 we celebrated Samhain and on December 21 there was the spiral of pine branches in which we were all allowed to light a candle. So that was the Yule party and we played a theatre piece.

Now that I am starting to realize all this, I am even more grateful to my father for sending me to free school than I already was. Although I missed my father and sister enormously at the time "I was living in a children's home far away from home" I learned a lot at the free school which I now still benefit from. Free school shaped me in the person I am today. Free school ensured that I always kept an open mind, it taught me that we are all equal regardless of origin, race, religion or gender. It also taught me that there must be a balance between people and nature, just as you must always be in balance with yourself.

My father past away in 2000 but still, thank you for sending me to the free school and not to a regular school. It has greatly enriched my life and has shaped me into the person I am today. And with that person that I am now, I am very content.

Peter Barkum © ® 16-10-2019
♥

De klimaatverandering

Cyclussen
Ik heb in het verleden al heel wat stukken gewijd aan de klimaatverandering waar we midden in zitten. Dat doe ik nu dus weer omdat ik me enorm irriteer aan alle sprookjes die rond gaan op sociale media en in de mainstream media. Laat ik even voorop stellen dat ik geen ontkenner ben van klimaatverandering. Klimaatverandering is een voldongen feit waar we niet omheen kunnen. Maar, in tegenstelling tot wat de mainstream media en wetenschap ons probeert wijs te maken steekt klimaatverandering geheel anders in elkaar. Klimaatsverandering is niet iets van de laatste jaren of decennia, klimaatverandering is al 20.000 jaar gaande. Klimaatverandering is ook niet te stoppen zoals men ons probeert wijs te maken, het is onderdeel van de natuurlijke aardse cyclus. Alles in het heelal heeft een cyclus. Zo draait de zon om de 11 jaar zijn magnetische polen om, de aarde doet dat ongeveer om de 780.000 jaar over en zo zijn er nog heel veel cyclus op te noemen die dus puur natuurlijk zijn.

Het oude Europa
De klimaatverandering op aarde is dus ook een cyclus en de huidige cyclus is tussen de 20.000 en 30.000 jaar gaande. Op het kaartje kun je zien hoe Europa er 16.000 jaar geleden uit heeft gezien. Je kunt zien dat er geen Noordzee was maar dat er tussen het huidige Nederland en Groot-Brittannië nog een land lag, Doggerland genaamd. De naam Doggerland is overigens pas veel later toegevoegd. Wat er van Doggerland over is, is de Doggerbank, een ophoging van zand in de Noordzee. Maar vanuit wetenschappelijk onderzoek van de Noordzee is duidelijk geworden dat er vroeger bomen hebben gestaan en dat er mensen en dieren leefde. Door Doggerland liepen ook vele rivieren waaronder de Thames en de Rijn die uitkwamen in de Atlantische Oceaan in wat wij nu het kanaal noemen.

Het oude Europa 16.000 jaar geleden.

Door het smelten van het ijs waarmee Scandinavië bedekt lag ontstond de Noordzee en over een periode van duizenden jaren verdween Doggerland dus in de golven van de te ontstane Noordzee. En tegelijkertijd kwamen Groot-Brittannië en Ierland dus los te liggen van het Europese vasteland en ontstonden ook de Waddeneilanden in het Noorden van Nederland en de vele andere eilanden bij bijv. Schotland en Denemarken. Een puur natuurlijk proces dus waar geen mens iets mee te maken had. Dit jaar kwam er een Chinees wetenschappelijk rapport uit dat ook duidelijk liet zien dat de mens geen invloed heeft op de klimaatverandering, het was en is een natuurlijk proces dus werp die schuld die klimaatalarmlisten ons op de schouders proberen te leggen ver van u af. Toch gaat de mens niet geheel vrijuit. Wij zijn verantwoordelijk voor de vervuiling, het plunderen van alle natuurlijke grondstoffen en de ontbossing.

CO2
En om met het laatste “de ontbossing” te beginnen. We horen veel over CO2 gassen die er steeds meer zijn. Er worden hele projecten opgetuigd om CO2 te verminderen maar er wordt ook vies veel geld mee verdiend, immers alles op deze wereld is een verdienmodel. Van de zogenaamde gezondheidszorg, via het verbouwen van voedsel tot aan milieu maatregelen dus. Alles is geld. Wat wel gevaarlijk is zijn methaan gassen die nu nog opgeslagen liggen in o.a. de bevroren toendra’s van Siberië. Het is dus niet CO2 waar wij bang voor moeten zijn, CO2 is immers gemakkelijk te bestrijden door meer gewone bossen aan te leggen maar ook door Hennepbossen aan te leggen. Hennep kunnen we voor heel veel producten gebruiken. Van Hennep kunnen we meubel bouwen, plastic maken, kleding maken, toepassen in medicijnen, enz, enz.

Groenenomie
Zo’n 22 jaar geleden schreef ik een rapport voor D66 genaamd Groenenomie “een door mij verzonnen woord” waarin stond hoe we onze economie konden verduurzamen en groener konden maken. In dat rapport stond o.a. hoe we alledaagse producten konden hergebruiken en recyclen. Voordat ik dat rapport schreef had ik zo’n beetje alles gelezen wat los en vast zat, met heel veel mensen gesproken “van boeren, ambtenaren tot bestuurders” en onderzoek gedaan naar de toen bestaande technieken om dingen te kunnen recyclen en ook gekeken naar toekomstige mogelijkheden en innovaties. Enkele zaken uit dat rapport zijn inmiddels gemeengoed zoals het apart inzamelen van glas, gft, metaal, bouwafval, oude kleding, enz, enz.

Het rapport Groenenomie werd toen “ondanks al mijn harde werk” wat lacherig ontvangen door de politiek. Iets wat mij niet verbaasde overigens, ik had al eerdere ervaringen met andere rapporten zoals “Het kind centraal”, “Onderwijs vanuit een andere kant bekeken” en “Bouwen aan een nieuwe toekomst” om er een paar te noemen” die ook lacherig waren ontvangen. Ik heb namelijk nooit gestudeerd, heb geen belangrijke baan, geen koophuis en hypotheek zoals zij dus kon ik er geen verstand van hebben. In de politiek zegt status en een diploma helaas meer dan levenservaring. Waar men ook heel slecht tegen kan in de politiek is als je meteen ter zake komt. Men draait liever eerst een tijdje rond de hete brij heen. Ik ben recht door zee en zeg meteen waar het opstaat en dat werd vaak niet op prijs gesteld. Al die rapporten die ik heb geschreven zijn dus in de prullenbak verdwenen.

Voor het rapport Groenenomie had ik ook met twee uitvinders/visionairs gesproken over de mogelijkheden voor een andere energievoorziening dan olie, kolen en gas. Dat waren hele interessante gesprekken die naast warme en koud kernfusie, Zonne en windenergie, koude en warmte pompen ook gingen over waterkracht en plasma-energie centrales. Inmiddels weet ik “o.a. door de werken van Nicola Tesla” dat er nog veel meer mogelijkheden zijn om energie op te wekken. Helaas werken bedrijven als Shell en Exxon een snelle transitie tegen omdat ze liever olie en gas blijven verkopen. Al in 1997 schreef ik dat we moesten stoppen met het oppompen van gas in Groningen omdat ik bang was voor de gevolgen die het zou kunnen hebben. Inmiddels weten we dat de gevolgen voor de bewoners daar nauwelijks zijn te overzien en dat aardbevingen veel schade hebben aangericht aan huizen, kerken, kantoren, monumenten en de infrastructuur.

IPCC
De verschillende rapporten die de IPCC “het klimaatpanel van de VN” de afgelopen jaren heeft uitgebracht onderschrijf ik niet omdat er een belangrijke factor in die rapporten ontbreekt, namelijk de zon. De zon is de meeste belangrijke ster in ons melkwegstelsel. De zon is belangrijk voor alle leven op onze planeet de aarde, maar de IPCC vond het dus in de afgelopen rapporten niet belangrijk genoeg om de kracht van de zon mee te wegen. Zoals al eerder gezegd heeft alles een cyclus. Het magnetisch veld van de zon draait iedere 11 jaar om, zo is er ook een cyclus van 450 jaar die we Grand Solar Minimum noemen en een cyclus van ongeveer 150 jaar die we de Grand Solar Maximum noemen. We komen nu uit een Grand Solar Maximum en gaan tegen het jaar 2030 een Grand Solar Minimum in. Dat wil dus zeggen dat het dan kouder gaat worden op aarde met zelfs kans op een nieuwe “kleine” ijstijd.

Grand Solar Minimum
Met de komst van de Grand Solar Minimum moeten we rekening gaan houden met vreemde weerpatronen, met het mislukken van oogsten en dus een voedsel tekort. Het laatste is nu al zichtbaar, in Amerika, Rusland, Australië, China en in delen van Europa zijn veel oogsten nu al mislukt door, extreme hitte/droogte, plotselinge overstromingen, hagelbuien en zelfs tornado’s. Een voedseltekort kan ook weer leiden tot ziektes en dus meer doden. Aangezien het inwonersaantal van de aarde nog steeds stijgt “we zitten nu op ruim 7.460.000.000 inwoners en de VN verwacht dat we rond 2025 op de 9 miljard mensen zullen zitten. Vooral in Afrika, Azië en Zuid-Amerika worden nog steeds veel kinderen geboren. Veel van deze kinderen zullen totaal geen toekomst hebben mede doordat alles steeds meer geautomatiseerd en gerobotiseerd wordt. En zonder inkomen dus ook geen voedsel en dus ziektes en wie weet wat allemaal nog meer.

Toekomst
De toekomst voor de mensheid ziet er dus niet al te rooskleurig uit en dan hebben we het nog niet eens gehad over het omdraaien van de magnetische polen van de aarde. Niemand weet wat voor gevolgen dit gaat hebben voor de mens. Er zijn hier en daar wel overleveringen van onze verre voorouders die dit hebben meegemaakt maar slechts weinige begrijpen werkelijk wat ze met die informatie aan moeten. En zoals de wereld nu is zie ik de elite het gewone volk niet inlichten voor mogelijke rampen die te wachten staan. De meeste creperen nu al in armoede en overige ellende en daar doen de elite ook niets aan. De noordelijk pool van de aarde ligt nu in de buurt van Siberië en de zuidelijk pool heeft Antarctica verlaten en is op weg naar Indonesië waar de noordelijk pool ook wordt verwacht waarna ze elkaar zullen afstoten en hun nieuwe posities zullen gaan innemen.

Links 👇

Climate Forcing

Plasma Cosmology

Grand Solar Minimum

Cosmic Disaster

Peter Barkum © ® 08/10-10-2019
♥

Vluchten

Ik zou het liefst willen vluchten
Ergens de bossen in of naar reeds verlaten gehuchten
Weg van alle waanzin en de ellende van deze maatschappij
Me ergens verschuilen onder een warme sprei

Ik wil het allemaal niet weten, zien en horen
Ik voel me in deze wereld zo verloren
Alle leugens en onrecht het wordt mij echt teveel
En ik weiger te lopen in jullie gareel

Ik wil geen robot of slaaf zijn van het groot kapitaal
Het leven dat ik mij wens is een geheel ander verhaal
Daar is geen plaats voor haat en geweld
En ook niet voor leugens, machtsspelletjes of geld

Ik wil vrijheid, liefde en compassie in mijn leven
Zodat ik dat ook weer aan mijn naasten kan doorgeven
Geen gedoe meer of toeters en bellen
Geen voor de leuk andere kwellen

Ik wens vrede om me heen en in mijn hart en ziel
Dus gaat heen jij verachtelijk reptiel
Laat ons allen in vrede en harmonie samenleven
Opdat wij worden allen verheven.

Peter Barkum © ® 02-10-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Liefde ~ ♥ ~

Liefde waar ben je gebleven?
Waarom hebben we elkaar niet geschreven?
Hebben we elkander verloren?
Kunnen we elkaar niet meer horen?

Het is zo stil om me heen
In een wereld zo gemeen
Waar haat en hebzucht welig tieren
En vele elkanders leven proberen te verstieren

Liefde o liefde waar ben je gebleven
Liefde o liefde wil je mij vergeven
Ik mis je met heel mijn hart
Een hart dat al zo vol zit met smart

Kom terug in mijn leven en wijs mij de weg te gaan
Geef mij weer een reden om te bestaan
Laat mij weer dansen en zingen
En vol vuur door het leven heen springen

Geef mij alsjeblieft weer een reden om door te gaan
Geef weer licht in dit troosteloze bestaan
Zonder jou wil ik niet leven
Wil je me alsjeblieft nog een kans geven?

Peter Barkum © ® 01-10-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Vermageren

Gisteren na het douche stond ik mijn lichaam even aan het bekijken en het viel me op dat ik magerder was geworden. Mijn zuske had het me vorige maand ook al gezegd maar toen had ik zoiets van, het zal wel omdat het zo niet voor me voelde. Maar nu zag en voelde ik dus dat het echt waar was. Op zich is het niet verwonderlijk, ik kan “helaas” niet meer zoveel eten als ik ooit eens deed. De Bourgondische maaltijden die ik vroeger naar binnen werkte zijn voorgoed verleden tijd. 500 gram aan warme maaltijd en een klein tussendoortje zoals fruit en noten en dan hebben we het wel gehad. Eet ik meer dan komt het meteen retour. Best moeilijk voor mij aangezien ik best wel een emo-eter ben.

Maar goed, ik ben dus aan het afvallen, iets waar ik wel blij mee ben aangezien ik veel te dik was. Als ik mezelf vergelijk tussen hoe ik was in 2011 en nu dan ben ik sowieso al heel veel gewicht kwijt. De laatste keer dat ik op een weegschaal stond woog ik 125 kilo. Sinds 2011 ben ik heel veel spiermassa kwijt geraakt door de spierdystrofie. Vooral bij mijn armen en bovenlichaam is er veel verdwenen maar ook mijn benen hebben heel wat spiermassa verloren. Ik merkte dat mijn kontje nu ook aan het krimpen is qua spiermassa “is altijd lekker strak geweest” en ook mijn Bourgondische buikje is aan het verdwijnen, ik kon mijn gereedschap weer zien hangen. 😂

Waar het gaat eindige weet ik niet, dat zien we vanzelf wel. Misschien dat ik zo licht wordt dat de wind me kan oppakken en me naar de hemel terug draagt. Ik hoop in ieder geval dat ik nog kan blijven wandelen, ik kan de natuur niet missen ongeacht het seizoen al is het Lente seizoen me toch het meest dierbaar al is de herfst met al zijn kleuren ook heel mooi. 🍂

Peter Barkum © ® 27-09-2019
♥

Een diep verlangen

Soms als ik in het bos zit en geniet van de natuur
Dan raak ik soms weleens een beetje overstuur
Vele gedachten flitsen dan door mijn brein
Sommige zijn leuk maar sommige doen ook heel veel pijn

Gedachten uit mijn verleden maar ook uit het nu
Dan vraag ik me weleens af, wat staat er nog op mijn menu?
Blijf ik voorgoed alleen en hoelang heb ik nog te gaan?
Heb ik mijn best gedaan om alles te halen uit dit aardse bestaan?

Soms denk ik van niet en soms ook weer wel
Misschien kom ik door al die twijfel vaak met mezelf in de knel
Ik wil best veel maar zie vaak de mogelijkheden niet
Dat frustreert me dan en doet me veel verdriet

Ik wil niet blijven hangen in al die oude meuk
Als ik dat zou doen is het leven niet meer leuk
Teveel tranen heb ik al om mijn verleden vergoten
Ik wil vooruit en doorstoten

Dwars door alle muren en dammen
Overal heerlijk doorheen rammen
Ik moet weer terug naar mijn kinderlijke zijn
Vol met energie maar nu zonder de vroegere pijn

Ik zou zo graag nog een keer willen stralen
Nog een keer het aller beste uit mezelf naar boven willen halen
Maar ik kan het niet meer alleen
Ik zit er echt een beetje doorheen

Mijn lichaam is moe en doet zoveel pijn
Daarom wil ik soms hier niet meer zijn
Ik wil allen pijn en verdriet niet meer voelen
Ik zou willen dat ik het met een glaswater kon wegspoelen

Soms droom ik wel eens over engelen of aliens die me komen genezen
En ik voel me daarna soms ook als herrezen
Maar het zijn slechts dromen het is dus niet echt
Maar de droom op zich is bepaalt niet slecht

Ik hou van het leven maar ik begrijp deze wereld niet
En dat doet me soms heel veel verdriet
Ik sta voor de vrijheid en het recht
En heb dus een bloedhekel aan alles dat is slecht

Ik zie zoveel onrecht om me heen
Het gaat me aan mijn hart en door merg en been
Ik wil dan helpen al is dat soms niet toegestaan
Omwille van de les moet ik dan een andere weg inslaan

Ik houd van het leven en van enkele mensen om me heen
En daarom vraag ik me soms af, waarom ben ik dan het meeste van de tijd alleen?
Ben ik niet goed genoeg of een grote boef
Of stelt het universum mij weer op de proef?

Wanneer gaat die breken, wanneer gaat die naar de grond
Wanneer komt die smeken met zijn grote mond
Maar het universum weet ook, dat ik ben een koppig mens
En zolang als ik leef zal ik koesteren mijn wens.

Peter Barkum © ® 26-09-2019
♥

How To Escape Poverty - 'Is Your Thinking Keeping You Poor?' - Professional Speaker Douglas Kruger

Professional speaker & business author Douglas Kruger addresses a group of South African university students on the topic of poverty, entrepreneurship, and important differences in mindset between rich and poor, and how they can use these mind-set shifts to grow their careers. He explores the futility of relying on government, the importance of being your own boss, and the inherited baggage that can keep good people in generational cycles of poverty.

♥

Led Zeppelin - Thank You

If the sun refused to shine
I would still be loving you
When mountains crumble to the sea
There will still be you and me

Kind woman, I give you my all
Kind woman, nothing more

Little drops of rain whisper of the pain
Tears of loves lost in the days gone by
My love is strong, with you there is no wrong
Together we shall go until we die
My, my, my inspiration is what you are to me
Inspiration look, see

And so today, my world it smiles
Your hand in mine, we walk the miles
Thanks to you it will be done
For you to me are the only one
Happiness, no more be sad
Happiness, I'm glad

If the sun refused to shine
I would still be loving you
Mountains crumble to the sea
There will still be you and me

Songwriters: Jimmy Page / Robert Plant © ® 1969

♥

Rebel

Ik ben als rebel geboren
Geboren om de orde flink te verstoren
Om oude structuren te slopen
Vooraan in protestmarsen te lopen

Maar ik ben de rebelsheid een beetje verloren
Het vuur dat ik bezat is gedoofd of bevroren
Ik wil me niet meer met aardse zaken bemoeien
Het kan mij allemaal niet meer zo boeien

Ik keer me steeds meer in mezelf
Trek me terug in mijn innerlijke gewelf
Ik verbind met het universum en de natuur
Beiden zijn me zo lief en zijn zo puur

Steeds meer laat ik deze wereld gaan
Steeds vaker begrijp ik dat wij niet samen kunnen bestaan
Ik kan niet koud en hard zijn
Dat te moeten zijn doet mij teveel pijn

Ik sta voor de liefde en de harmonie
Voor vergeving en compassie
Alleen door onvoorwaardelijke liefde kunnen wij leven
Dat is iets wat ik aan de gehele mensheid wil meegeven.

Peter Barkum © ® 20-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Love/Liefde

♥

Twijfels

Vandaag 18-09-2019 was niet zo’n beste dag voor me. Ik had het nogal moeilijk. Moeilijk met de energieën, moeilijk met mezelf en moeilijk met Saturnus die uit zijn retrograde slaap is ontwaakt. Ik moest me dus even aanpassen aan dat alles en dat ging niet van een leien dakje. Met mijn ziel onder mijn arm stapte ik vanmiddag op mijn fiets en reed maar wat gewoon in het rond. Doelloos zoals de rest van mijn leven eigenlijk ook is. Uiteindelijk kwam ik in Oosterbeek uit waar ik na even naar de winkels te zijn geweest de natuur in reed. De natuur en ik hebben een speciale band met elkaar. Soms denk ik weleens dat we getrouwd zijn of zoiets dergelijks. Als ik in de natuur ben en ik verbind me echt met haar dan voelt het als een grote eindeloze knuffel. De natuur is dan om me heen maar ook in me, tenminste zo voelt het. De natuur is mijn tweede thuis hier op aarde. Ik voel en hoor haar en alles wat in haar leeft.

Zoals gezegd had ik het vandaag erg moeilijk met mezelf. Het was weer een ware worsteling. Twijfels over mijn leven tot nu toe, mijn kinderen die ik zo mis, de wereld waarin wij leven die steeds harder en lawaaieriger lijkt te worden en de eenzaamheid die ik soms keihard voel. Ja, ik heb er gedeeltelijk zelf voor gekozen maar soms is het ook hard als je niet iemand naast je hebt waar je even mee kunt knuffelen, spreken of gewoon uit kunt huilen. Ook kwamen er vandaag nog enkele oude herinneringen naar boven die ik eigenlijk zou willen vergeten. A) omdat het oude koek is en B) omdat ik nu leef en niet meer toen. Maar het zal allemaal wel bij de huidige energieën  horen van schoonmaken, herbeleven, ervan leren en loslaten. Maar soms denk ik wel eens, wat moet ik nog met die oude troep. In plaats van steeds met die oude rommel aan te komen zetten, geef me eens wat leuke nieuwe dingen/ervaringen.

Gesproken over ervaringen. Vandaag dacht ik ook aan de vele manieren waarop een mens het aardse leven kan verlaten. Op de terugweg reed in door Doorwerth en ging even naar de Lidl waar ze touw hadden liggen. Ik keek hoeveel belasting dat touw kon hebben maar dat ging maar tot 80 kilo en ik weeg vermoed ik “ik heb al in geen jaren meer op een weegschaal gestaan” rond de 100 kilo. Maar goed, toen ik naar huis toe reed ontstond er een gevaarlijk verkeerssituatie waarbij een wit busje mij bijna aanreed. Had die mij aangereden dan was ik er waarschijnlijk niet meer geweest aangezien het met nogal een flinke vaart ging allemaal “ik reed een steile heuvel af”. Maar door even extra hard te trappen wist ik aan het busje te ontsnappen. Toen dacht ik, dan valt het allemaal wel mee met die doodswens van me op het moment.

Na nog wat heuvels op en af kwam ik thuis waar ik voor de tweede dag op rij weer eens zelf heb gekookt. En net als gisteren wist ik het binnen te houden maar mijn maag was er helaas niet zo blij mee aan de nodige protesten te horen en te voelen. Morgen dus maar weer een of ander voedselpakket. Na mijn oude mannen slaapje wat ik altijd na het eten heb voelde ik me gelukkig weer wat beter, alsof de engelen even wat last van mijn schouders hadden overgenomen. Mijn bovenkamer is nog steeds heel actief en ik ben qua denk en voel werk nog maar weinig opgeschoten. Ook de twijfel over dit leven is er nog steeds. Wat moet ik hier in hemelsnaam doen, waarom ben ik hier? Niets is immers zonder reden in dit prachtige universum maar op de een of andere manier kan ik er mijn vinger maar niet op of achter krijgen. Vreemd is dat, bij andere kan ik dat vaak wel maar bij mezelf niet. Misschien wil ik het ook niet, er zit namelijk nog heel wat angst in me wat het leven betreft. Maar dat heb je als je zwaar beschadigd en super gevoelig bent.

Soms denk ik wel eens, had ik maar iemand naast me die me daarmee kan helpen. Iemand die ik blindelings vertrouw, iemand die mij haarfijn kan aanvoelen en die ik ook haarfijn kan aanvoelen. Maar goed, dan zal ik ook eerst moeten weten wat ik wil en dat weet ik niet, nooit geweten overigens. Wat dat betreft ben ik 95% van mijn leven totaal stuurloos, alleen tijdens mijn politieke loopbaan wist ik wat ik wilde. Maar goed, dat is ook allemaal verleden tijd. Maar even terug naar iemand naast me willen hebben. Ik vraag me soms ook af of ik daar überhaupt wel klaar voor ben. Om met mij samen te zijn, dat luistert allemaal heel nauw qua energie en dergelijke en ik ben verre van een gemakkelijk mens. Maar goed, als het de bedoeling is dan vertrouw ik erop dat het universum de juiste persoon op mijn pad zal sturen. Het universum zorgt immers voor mij en ik heb nog nooit iets te klagen gehad wat dat betreft.

Peter Barkum © ® 18/19-09-2019
♥

Zoekende

Wanneer zal ik ooit een keer gelukkig zijn?
Wanneer zal ik verlost zijn van alle verdriet en pijn?
Wanneer kan ik voluit gaan stralen?
En het beste uit mezelf naar boven gaan halen?

Het zijn allemaal vragen die al jaren door mijn geest heen dwalen
En aan al die vragen zitten ook weer vele verhalen
De wil is er wel maar ik zie de mogelijkheden niet
Bovendien ligt er ook nog heel veel angst in het verschiet

Wie kun je in deze wereld vertrouwen?
Op en met wie kun je een solide fundering opbouwen?
Te vaak heb ik teleurstellingen moeten slikken
Te vaak heb ik allerlei rottigheid moeten pikken

Zag ik prachtige dromen in de afgrond verdwijnen
En lieten mij achter met veel verdriet en pijnen
Ze deden mij twijfelen aan het leven
En dan stelde ik me de vraag, waarom ik mezelf zou moeten geven?

Ik ben opzoek naar nieuwe wegen
En antwoorden die altijd zijn verzwegen
Naar oplossingen die deze wereld nu splijten
Die hele levens verwoesten en openrijten

Opzoek naar iemand die mij weet te stimuleren
En mij nog het een en ander weet te leren
Iemand met de juiste frequentie en gevoel
Iemand met hetzelfde liefdevolle doel.

Peter Barkum © ® 10-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

De eenzaamheid

De eenzaamheid maakt me gek
De eenzaamheid trekt naar mij een gekke bek
De eenzaamheid probeert met me te dollen
Maar ik laat me niet door de eenzaamheid sollen

Ja, ik ben weer aan het vechten
Probeer kromheden te rechten
Sla woest met mijn zwaard heen en weer
Sla de eenzaamheid neer

Ik voel zijn pijn en verdriet
En sta zelf te lekken als een vergiet
Ik wil niet meer vechten
Ik heb geen trek meer om steeds dingen te moeten beslechten

Mijn geest is moe en mijn lichaam gesloopt
Mijn leven is nooit gegaan zoals ooit gehoopt
Ik loop hier voor mijn gevoel maar een beetje doelloos rond
Zwevend tussen de hemel en de grond

En steeds dezelfde vragen die door mijn geest ronddwalen
En ik weet niet waar ik het antwoord vandaan moet halen
Het vuur en de passie die ik ooit had zijn verdwenen
Ik kan af en toe nauwelijks nog staan op mijn benen

Ik ben helemaal ten einde raad
Diep verdrietig en soms een beetje kwaad
Hoe kan ik leven in een wereld die mij niet begrijpt?
Een wereld die steeds weer mijn ziel afknijpt

Met heel mijn hart zou ik willen stralen
Willen laten verdwijnen al het duale
Mensen helpen ze te laten zijn wie ze werkelijk zijn
Bij hen wegnemen hun innerlijke en uiterlijk pijn

Moeder aarde laten opbloeien
Zodat het menselijke bewustzijn ook verder kan groeien
Een einde maken een de matrix waarin wij verkeren
En het kwaad op deze mooie planeet voorgoed bezweren.

Peter Barkum © ® 09-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Airborne wandeltocht 2019

Vandaag 07-09-2019 heb ik voor de 36ste keer de Airborne wandeltocht gelopen. De Airborne wandeltocht is het grootste een daagse wandelfestijn van Nederland met jaarlijks tussen de 35.000 en 40.000 deelnemers. Geheel tegen de gewoonte in van de laatste tijd werd ik vandaag laat wakker “halftien”. Na mijn ochtendritueel te hebben doorlopen me gewassen aangekleed, nog een keer alle spullen gecontroleerd die ik wilde meenemen en toen om elf uur naar de bus gelopen. Iets voor halftwaalf was ik in Oosterbeek. Naar de startplaats gelopen en toen ik mijn eerste controle krabbel binnen had kon de tocht beginnen.

De start ging sneller dan normaal, er moeten altijd muziekkorpsen een stuk meelopen “vraag me niet waarom” en dit keer waren het er gelukkig maar twee. Het eerste stuk richting Arnhem gaat bergafwaarts dus dat gaat lekker snel. Dan moet je “in tegenstelling tot vroeger” de wijk in wat bergopwaarts is, dan naar de Schelmseweg tot we over de spoorbrug zijn en dan het bos in die ook voert langs de Airborne begraafplaats die iedereen vast wel een keer heeft gezien op het journaal. Dan moesten we nog een hele straat uitlopen tot we weer een spoorbrug moesten oversteken en dan de Nico Bovenweg op. Nu had de gemeente Renkum bedacht dat het wel leuk zou zijn om daar vlak voor de Airborne even een nieuwe grind deklaag neer te leggen. Ik zag heel veel mensen naar de kant vertrekken omdat ze grind in hun schoenen hadden gekregen. Niet echt slim dus van de gemeente, maar ik heb ze ook nooit voor slim aangezien. 

Na de Nico Bovenweg moesten we de Valkenburglaan op wat nogal steil naar boven gaat, dus even in berggeit modus en klimmen. Gelukkig liep er ook een peloton Britse militairen die een of ander rijmpje hadden dat ze bergen aten. Hun tempo kon ik goed bijhouden dus heb ik hun spoor aangehouden. Ik dacht nog, als ze de hele tijd zo blijven lopen dan zijn we snel weer thuis, maar helaas, toen we bij de Bilderberg sportvelden kwamen moesten ze rusten, de watjes. Goed ik dus weer alleen door. Toen kwam ik langs een groepje mensen die Hollandse wandelliedjes aan het zingen waren, van die scouting liedjes zoals, we zijn er bijna, het hondje van de slager en ga zo maar door. Dus snel mijn hoofdtelefoon opgezet en het volume vol aan, die ellende wil ik niet horen, dat kunnen mijn oren niet verdragen.

Toen ik na wat klimmen en weer afdalen bij de Utrechtseweg was aangekomen zag ik plots een heftige bliksemflits en vlak daarna rolde de donder door de lucht en begon het te regenen. Iedereen meteen de paraplu op of regenponcho aan maar ik liep ijzeren Heinig door in mijn spijkerjasje, ik genood van de regen, het gaf me nog meer energie. Bovendien liepen we een tijdje onder een dicht beuken bladeren dak. We kwamen bij de Westerbouwing in Doorwerth aan en daar gingen weer veel mensen even rust nemen of schuilen voor de regen die wat intenser was geworden waardoor het bladeren dak ook niet echt meer hielp. 

Toen de Benedendorpseweg op in de stromende regen tot we bij de Toulon van der Koogweg kwam en daar helemaal omhoog dus weer even in de berggeit modus tot we aan de Utrechtseweg kwamen. Deze klim begon ik flink in mijn heupen te voelen en ik had af en toe moeite om rechtdoor te lopen. Voor toeschouwers zal het hebben geleken dat ik dronken was maar ik kan u verzekeren dat dit niet het geval was, ik drink geen alcohol. Dan het laatste stuk over de Utrechtseweg wat nu omhoogliep naar park Hartenstein. En weer die muziekkorpsen die ons begeleiden. Ook was er langs de weg de nodige herrie van drinkgelegenheden. Ik had gelukkig weer een peloton militairen gevonden die er flink de vaart in hadden dus bij hun aangehaakt voor de laatste etappe.

Eenmaal op park Hartenstein aangekomen snel mijn vleugeltje “nummer 36” opgehaald, de man achter de kraam wilde bijna alles van me weten voor zijn administratie. Ik vond het belachelijk en heb dus zo weinig als mogelijk losgelaten. Toen richting de bus gelopen. En wat een geluk, mijn bus die vlakbij mijn huis stopt stond al te wachten dus instappen en richting huis. Thuis aangekomen mijn natte kleding uitgedaan en een heerlijke hete douche genomen. Trots op mezelf dat ik na mijn fietstocht van vorige maand naar Duitsland ook dit weer heb geflikt. Ondanks alle pijntjes en ziektes verdom ik het nog steeds om als een weerloos schaap te gaan liggen. Het zal me de komende drie dagen wel weer de nodige extra pijn opleveren maar het gaat om de prestatie.

Peter Barkum © ® 07-09-2019
♥

Naked Science - Catastrophe

Interesting series about the origin of the earth and the rest of its history. It also gives a glimpse into what may still be in store for us since many things keep repeating themselves. Everything is a cycle.

 This spectacular five-part documentary series, presented by Tony Robinson, investigates the history of natural disasters, from the planet's beginnings to the present, putting a new perspective on our existence and suggesting that we are the product of catastrophe. 99% of all the creatures that have ever lived, no longer exist. They were wiped-out in a series of global catastrophes. Each disaster changed the course of evolution on earth. Without them mankind, nor any of the life we see around us, would be here today. For out of catastrophe comes rebirth. Evolution is a savage, imperfect and violent process. It's survive or perish. The earth's history of catastrophes has both moulded the planet and determined evolution. For each disaster led to another leap forward on the evolutionary trail form single celled bacteria to humankind itself.

Catastrophe - Episode 1 - Birth of the Planet

Catastrophe - Episode 2 - Snowball Earth

Catastrophe - Episode 3 - Planet of Fire

Catastrophe - Episode 4 - Asteroid Impact

Catastrophe - Episode 5 - Survival Earth

♥

Airborne wandeltocht

Komende week ga ik wat trainen. Aankomende zaterdag ga ik namelijk de Airborne wandeltocht lopen. Het is dit jaar 75 jaar geleden dat operatie Market Garden plaatsvond, ook wel de slag om Arnhem genoemd. Ik heb in mijn leven de Airborne wandeltocht al vijfendertig keer gelopen getuigen alle medailles en vleugeltjes op de foto. Afgelopen vrijdag heb ik na lang wikken en wegen mijn startbewijs gekocht dus we gaan ervoor. De Airborne wandeltocht komt langs allerlei plaatsen die van belang waren tijdens de slag om Arnhem. Plekken waar is gevochten, plekken waar de Britse en Poolse militaire zijn geland en voor vele helaas hun laatste rustplaats de Airborne begraafplaats.

Er zijn een aantal afstanden die men kan lopen te weten 10, 15, 25 en 40 kilometer. Ik heb voor de 10 kilometer gekozen die me door Oosterbeek en een klein stukje Doorwerth zal voeren. In het verleden heb ik ook wel eens de 15 en 25 kilometer gelopen “de 40 kilometer bestaat nog niet zolang” maar om die te gaan lopen lijkt mij een beetje teveel van het goede. Van mijn fietstocht naar Duitsland een paar weken geleden moest ik al “met alle pijn van dien” 3 dagen bijkomen dus laat ik het maar houden op 10 km. Het belooft prima wandelweer te worden “niet te warm, niet te koud en zo goed als droog” dus wie zin heeft in een prachtige wandeling door de bossen van mijn gemeente is van harte welkom.

Meer informatie over de Airborne wandeltocht.

Peter Barkum © ® 01-09-2019
♥

Philosophize

Recently I have been philosophizing about my life so far, because I feel I have come to the end of a period. And if you are at the end of a period, this means that a new period will begin. A lot has happened in my turbulent life, good and bad things. Things could have been different, but as everything went, it shaped me in the human and man that I am today. Although I still do not really have an idea, why I am here and what I am doing here I know it is good be there. There have been many lovely people in my life, but also people I would rather not have met. Then I would have been a different person and I do not want that either. I am satisfied and proud of the person I am today, although there is always room for improvement, but work is being done there.

I wondered what I would like in this life, the answer was to play. If you do not know my history and me then this may sound a little strange, but it is not so strange to me. Due to the death of my mother and the disappearance of my father, I had to grow up very early "at the age of six." And because my childhood was very hard, I did not really have time to play, I had to survive. After my last period of wandering, survival also ended. For the past eight years, I have been mainly busy with rubble clearing. Releasing all old pains, things that no longer serve me and kept me small. I have tried many times in this life to commit suicide because the burden I had to bear was too heavy and I saw no way out. And although I still have a deep longing for home, for Andromeda, I am also happy and grateful that I am still alive.

I am a creative person by nature; in my head, I constructed as a child everything from closets to entire buildings. I love architecture. When I walk through old cities, I often look at the facades of the buildings that stand there. I can enjoy all the different shapes and hues of the materials that they have used. Maybe I should have become an architect or a lawyer since I also have a passion for the law. And maybe I would have all of that if I had not had to survive. Then I had now been a different person than I am now.

Early in my life, I noticed that you could not trust mature people. Either they die or they leave you. And because I knew from my primordial knowledge that religion is also all nonsense, I focus my gaze on something bigger and all encompassing, the Universe. From the inside, I knew that I could trust the universe. That did not play games, did not punish me if something went wrong, but supported me when needed. The universe left me free to live life as it unfolded. I never make plans; I see what the universe lays on my path and then work with it. One day that is easier than the other, it also has to do with my mood, the energies of that day, whether I have slept well and the amount of pain in my body I have to deal with that day.

Anyway, the end of a period and the start of a new one. We live in a very special time in which we move from the Pisces era to the Aquarius era. A lot of changes are taking place, changes that hurt a lot. People simply have trouble changing and prefer to keep everything the same. They like continuity. Nevertheless, life is different, life is about evolving. Evolve into a higher consciousness. We can achieve this by not delimiting everything, by having an open mind and not rejecting or ridiculing things that we do not understand. I hope to be able to play more in this new period. Playing with sand, water, leaves, wood, stones and who knows with the body of a woman. Sometimes I long for that, to have another woman next to me. Someone with whom I can chat about spirituality, astrology, astronomy, the universe, about love, music, poetry, art, architecture, cabaret, sex and our climate and the changes it is going through. Someone who, just like me, loves nature and loves to stroll through it regardless of the weather. I trust the universe and see what comes my way. For now, I thank all the lovely people who are or were in my life and the universe.

Peter Barkum © ® 01-09-2019
♥

CLIMATE FORCING | Our Future is Cold

Climate Change, Solar Forcing, Ice Age | From volcanic cooling born beneath our feet to the most seemingly distant reaches of both space time, we lay out Climate Forcing: the problems, path forward, and character of the finish line.

 

 

♥

Begrijpen

Waarom begrijpen we elkander steeds minder?
Waarom zit er in onze communicatie steeds meer frustratie en hinder?
Ligt het aan de energie of aan de frequentie?
Of verstaan we het alleen maar als het wordt gebracht als advertentie?

Een andere oorzaak kan zijn dat men niet meer goed luistert
De meeste mensen zitten aan hun zombiephone gekluisterd
Kijken alleen nog maar zonder te horen
Op die manier gaat er dus veel waardevolle communicatie verloren

Open dus uw hart en oren
Voel de woorden die u kunt horen
Reageer vanuit liefde en niet vanuit frustratie
Anders raakt u bij uw gesprekspartner uit de gratie.

Peter Barkum © ® 27-08-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Gedachten

Ik zat net wat quotes van een aantal grote filosofen uit de geschiedenis te lezen zoals Plato, Ludwig Wittgenstein, Jean-Paul Sartre, Confucius, Socrates, Friedrich Nietzsche en Aristoteles. Ze hebben prachtige dingen gezegd en geschreven die door ons mensen als lichtbaken in ons leven zouden moeten dienen. Edoch de mens is compleet afgedwaald en denkt over het algemeen alleen nog maar aan zichzelf. We zijn slaven van het neoliberalisme kapitalisme en moeten onbeperkt kunnen consumeren in ongekende luxe met onze ogen gericht op onze smartphone en tv. Dat is onze samenleving anno 2019, niet meer denken/filosoferen over het leven of over andere zaken maar vermaakt worden en af en toe reageren op social media.

In de jaren 80 heb ik bij wat debatclubjes gezeten waar openlijk wordt gefilosofeerd over de wereld van toen en de toekomst. Ik kwam daar vooral om te luisteren naar de ideeën die men had over de wereld van toen en de toekomst. Ik ben nooit een held geweest waar betreft in het openbaar spreken. Als ik al aan het woord kwam dan was het vaak kort en bondig en met een gezicht zo rood als een tomaat. Meestal sprak ik na deze bijeenkomsten met de mensen individueel wat me veel beter afging dan spreken in het openbaar waar alle ogen op jouw zijn gericht. Toen ik in 1992 de politiek inging had ik door die debatclubjes al het een en ander geleerd en ging spreken in het openbaar me ook iets beter af al bleef het rode hoofd “zeker in het begin” wel aanwezig.

Als ik nu terugdenk aan die debatclubjes en aan mijn politieke loopbaan van toen “ik ben inmiddels al weer 12 jaar uit de politiek” dan vraag ik me af waar het precies fout is gegaan? Where did we go wrong? Toen eind jaren 80 en begin jaren 90 het ijzeren gordijn was gevallen en de oud communistische landen bij de rest van de wereld werden verwelkomd, was iedereen hoopvol dat we nu echt iets zouden gaan maken van deze wereld. We konden eindelijk de boeken tweede wereldoorlog en koude oorlog sluiten. Maar deze hoop werd al snel teniet gedaan door de opkomst van de liberale golf die over de wereld heen spoelde. Halverwege de jaren 90 nam in de VS Bill Clinton de macht over van George Bush. Sr en hier in Nederland gebeurde het ondenkbare, de socialisten van de PvdA gingen in een kabinet met de liberalen van de VVD en met de democraten van D66, kortweg het Paarse kabinet genoemd.

Door een gunstige economische wind die over de westerse wereld heen ging had de liberale golf de wind in de zeilen. Mede door de val van het ijzeren gordijn konden economieën groeien als kool. Zo had de Nederlandse economie in 1999 een groei van 4.9%. Niet alleen het ijzeren gordijn was gevallen, ook onze normen en waarden waren gevallen. Zo gingen we ineens zaken doen met landen waar de mensenrechten niets voorstellen. Denk daarbij aan China, Taiwan, Arabische landen en een aantal oud Sovjetstaten die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie overeind waren gebleven. De socialisten van de PvdA in Nederland hadden hun ideologische veren afgeschut en wij als mensen in het westen hadden onze normen en waarden afgeschut. Alles moest kunnen en mogen in de naam van het nieuwe gouden kalf de economie.

De hebzucht onder mensen mede gesteund door nieuwe technologieën nam ongekende vormen aan wat in 2007 leiden tot een kredietcrisis. Mensen hadden zoveel geld geleend bij banken en krediet instellingen dat ze dat nog onmogelijk konden terugbetalen. Eind jaren 90 was de gsm geïntroduceerd waarmee we altijd en overal met iedereen in contact konden blijven. Tegenwoordig hebben de meeste mensen een smartphone “ik niet, ik wil geen zombiephone” waarmee je niet alleen kunt bellen en sms’en maar ook kunt chatten, films of muziek kunt kijken/luisteren, spelletjes kunt spelen en het internet kunt bezoeken. De volgende generaties smartphone kunnen overigens nog veel meer zoals betalen bij de supermarkt, je spaarkaarten van supermarkten beheren, je huisdeur openen en ga zo maar door.

Als we nu kijken naar de staat van onze wereld dan moeten we helaas constateren dat het niet goed gaat. Even buiten de klimaatsverandering om “daar komt nog een apart stuk over omdat ik het absoluut niet eens ben met de huidige visies” zien we dat natuurlijke bronnen uitgeput raken, er overal veel vervuiling is “van microplastic tot chemische vervuiling”, de luchtvervuiling steeds grotere vormen aanneemt, er overal elektrosmog is, er steeds meer dieren, bomen en planten dreigen uit te sterven en dat er ondanks alle economische voorspoed steeds meer mensen zijn die niet rond kunnen komen van hun inkomen of zelfs helemaal geen inkomen hebben. Het aantal daklozen neemt toe, in Afrika is er een steeds groter wordend probleem “door allerlei religieuze oorlogen” van ontheemde mensen waardoor weer allerlei ziektes ontstaan zoals ebola waardoor veel mensen sterven.

Kortom, we zijn onszelf en deze prachtige planeet aan het uitroeien in de naam van luxe, comfort, snelle winsten, macht en dat nieuwe gouden kalf de economie. We zoeken alles buiten onszelf terwijl we juist binnenin ons zouden moeten zoeken. Daar licht onze grootste schat. Als we binnenin onszelf zouden zoeken zouden we zien en weten wat voor een waanzin wij aan het aanrichten zijn. En denk nu niet dat ik iemand persoonlijk aanspreek of iemand iets kwalijk neem, de meeste van ons zijn helaas zo geprogrammeerd. We zijn verzamelaars van allerlei “onzinnige” dingen en proberen onze wereld te creëren naar ons eigen goed dunken. Maar omdat we op een bepaalde manier zijn geprogrammeerd zien we alleen de korte termijn en niet de lange termijn gevolgen van ons handelen.

Hier in Europa reden de eerste auto’s vroeger op lijnzaadolie. Met de komst van de massaproductie lijnen dwong Amerika ons om over te stappen op benzine gemaakt van aardolie. Ik vraag me dan af, hadden we toen geweten wat de gevolgen zouden zijn, waren we dan ook over gestapt op benzine? Hetzelfde geldt voor kolen of kernenergie. Als we met de kennis van nu de tijd terug konden zetten, zouden we dan weer dezelfde beslissingen nemen? De menselijke geschiedenis op deze aarde beslaat een tijdsspan van tussen de 200.000 en 300.000 jaar. Als we al het wetenschappelijk onderzoek naar het ontstaan van de mens mogen geloven dan kwamen onze voorouders uit Afrika en hebben zich verspreid over alle continenten. Met de komst van de homo-sapiens stierven heel veel dieren uit door jacht maar ook door bacteriële ziektes.

Terugkijkend op de menselijke geschiedenis is het natuurlijk niet allemaal kommer en kwel. We hebben ons als mensen ontwikkeld naar een hoger bewustzijn, we hebben prachtige architectonische dingen gebouwd, we hebben oude ziektes overwonnen en via allerlei moderne technologieën ons leven gemakkelijker gemaakt waardoor onze levensverwachting vele malen hoger is geworden dan die ooit is geweest. De eerste mensen in Afrika hadden een levensverwachting van 20 a 25 jaar, de moderne mens heeft een levensverwachting van 75 a 80 jaar. Maar we hebben ook heel veel kapot gemaakt. Heel veel dieren, planten en bomen zijn voorgoed uitgestorven, lucht, grond en water zijn gigantisch vervuild geraakt met plastic, chemicaliën en nucleair afval. Het zal ongeveer een miljoen jaar duren voordat al die vervuiling is verdwenen.

Ondertussen leven wij ons leven gevangen in allerlei systemen die zeggen dat ze goed voor ons zijn, maar ons allemaal ten gronden richten omdat we de essentie van ons bestaan zijn vergeten. Ik vraag me wel eens af wat Plato zou zeggen als die ons nu zou zien leven? Of wat zou de Schotse filosoof Adam Ferguson (1723 - 1816) zou zeggen? Ik denk dat die onze huidige wereld een monstrosity zou noemen en ik kan hem daar geen ongelijk in geven. Volgens professor Guy McPherson heeft de mens nog tien jaar de tijd en zal daarna uitsterven. Iets wat ik me heel goed kan voorstellen zeker ook omdat ik weet wat er aankomt wat het klimaat betreft, het omdraaien van de magnetische polen van de aarde en mogelijk nog een micronova van onze zon. En natuurlijk doet me dat pijn. Zeker ook voor mijn kinderen en alle andere kinderen aan wie wij deze planeet gaan nalaten. Zij krijgen waarschijnlijk nooit de kans om het tij te keren en terug te keren naar de essentie van het leven zoals beschreven door de vele grote filosofen die er zijn geweest.

Wat is volgens mij dan die essentie van het leven waar ik het steeds over heb? Dat is helaas niet zo simpel uit te leggen. Veel filosofen verschillen van mening maar volgens mij is die dat je sober leeft in harmonie met je naasten en met de natuur waar wij onderdeel van zijn. Dat je niet meer neemt dan je werkelijk nodig hebt en dat je hard werk aan jezelf zodat je kunt door evolueren. Immers het leven draait niet om materiële zaken te verzamelen, om andere te overheersen met je geestenspinsels, dogma’s of religie, of om naar perfectie te streven, het leven draait heel simpel om evolutie. En evolutie speelt zich binnenin de mens af en niet buiten de mens.

Peter68 © ® 25-08-2019
♥

Fietstocht naar Duitsland

Na mijn fietstocht van woensdag die goed voelde had ik het plan opgevat om naar Duitsland te fietsen aanzien ik daar wat dingen wilde hebben die ik hier niet kan kopen. Dus wat spullen bij elkaar geraapt die ik nodig zou kunnen hebben tijdens mijn fietstocht zoals een fietspomp, bandenplak spullen en water. Om 09:44 uur zat ik op de fiets richting Duitsland. Ik ken de weg goed dus ik heb geen apps of wegenkaart nodig. Het was stralend weer en de wind was mij op de heenweg ook goedgezind. Om halfeen was ik in Elten Duitsland. Onderweg was ik alleen even gestopt voor water en een saffie in Arnhem en Duiven. Het gaat helaas niet meer zo snel als vroeger “toen ik er slecht anderhalf uur over deed” maar ik was trots op mezelf dat ik het ondanks alle lichamelijke pijnen toch weer had geflikt. En zoals de slogan van de Penny supermarkt al zeg, Erstmal zu Penny, dus ging ik eerst naar de Penny. Daarna naar de Netto supermarkt waar ik vond wat ze bij de Penny helaas niet hadden. Na nog even genoten te hebben van de zon en de schoonheid van het dorpje Elten reed ik om 14 uur Elten weer uit richting mijn geliefde Gelderland.

Toen ik bij Babberich was “dus net de grens over” begon ik mijn benen te voelen maar ik trapte flink door wat ook wel nodig was aangezien ik nu de wind tegen had. Maar ergens buiten Babberich moest ik dan toch even een pauze inlassen. In Duiven, Westervoort, Arnhem en Oosterbeek ook weer even gepauzeerd. In Oosterbeek moest ik nog een grote heuvel op maar dat heb ik wandelend gedaan, ik trok het niet meer. Toen tot Heelsum doorgefietst, nog een grote heuvel en toen eindelijk thuis om 17:44 uur. In totaal ben ik dus een zeven uur van huis geweest en mijn benen brandde en klopte als een idioot. Ik heb onderweg tegen mezelf gezegd dat ik dit maar niet meer moet ondernemen. De heenweg kan ik gemakkelijk hebben maar terug is net iets teveel. Geen grote fietstochten meer voor mij die hang ik voorgoed aan de wilgen. Ik zal me moeten beperken tot de kortere stukken hier in de omgeving zoals Oosterbeek, Ede en Wageningen. Ik vind het wel jammer, ik heb altijd genoten van lange fietstochten maar als het lichaam niet meer wil dan dien ik daar naar te luisteren.

Overigens was dit een vrij saaie fietstocht. Zodra ik mijn gemeente uitrijdt wordt het landschap vrij vlak en zodra je de over de IJsselbrug bij Westervoort bent wordt het nog saaier met kilometers rechttoe recht aan asfalt naast het spoor. Je ziet dus af en toe een trein voorbij komen en een paard in een weiland staan maar daarmee heb je het wel gehad. Heel weinig groen vooral in Westervoort, Duiven en Zevenaar. Misschien dat ik er daarom op de heenweg voorbij ben gevlogen. Goed, ondanks het mooie weer laat ik de fiets de komende dagen even lekker staan en laat mijn lichaam “vooral de benen” even bekomen van alle inspanning van de afgelopen dagen. Straks lekker vroeg naar bedje en morgen met de bus naar Arnhem om daar op de markt een bakje mosselen te gaan snoepen.

Peter Barkum © ® 22-08-2019
♥

Onrust

Waarom heb ik toch altijd zo’n onrust in mijn lijf?
Waarom staan mijn spieren zo vaak stijf?
Voelen mijn rug en schouders aan als een brok zwaar beton?
Voelt mijn lichaam aan als een ondoordringbaar bastion?

Zijn het nog de muren die ik in vroegere tijden om mij heen bouwden?
Heb ik die al die jaren overeind gehouden?
Ik zoek naar liefde, genegenheid en rust
En ook naar wat meer levenslust

Ik probeer mezelf te genezen en te revitaliseren
Maar ook moet ik ondertussen ook nog heel veel leren
Stapje voor stapje ga ik vooruit
Probeer me te ontdoen van de hard geworden opperhuid

Van alle verdriet en soms onaardse pijnen
Als ik iets niet wil is het onder het gewicht van mijn verleden wegkwijnen
Eens zal er een geëvolueerde Peter moeten gaan opstaan
Die met opgeheven hoofd naar de sterren terug zal gaan

Maar er is nog zoveel te leren en te slopen
Al zal ik mijn ziel daarvoor nooit verkopen
Ik vertrouw op het universum dat mij begeleid
Dat mij steunt in mijn strijd en begeleid naar eenheid.

Peter Barkum © ® 19-08-2019
♥

Droogte

Vorig jaar schreef ik op mijn oude blog “The Barkum Files” een stuk over de droogte en de eventuele gevolgen die het kon hebben. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en wat ik toen vreesde is waarheid geworden. Veel bomen hebben al het loodje gelegd of zijn ziek geworden doordat door de droogte ongedierte en schimmels een kans kregen. Ook zijn er her en der bomen het slachtoffer geworden van stormen en zelfs windhozen zoals in juni in de Rheden en deze maand in Amsterdam. Gisteren was ik met mijn zielsfamilie aan het wandelen in het bos in Renkum en daar zag ik dat de Quadenoordbeek geheel was opgedroogd.

In vroeger tijden liepen er drie beken. De oliemolenbeek, de molenbeek en de quadenoordbeek. De twee eerste beken waren al grotendeels opgedroogd en nu dus ook de quadenoordbeek. Vorig jaar heb ik nog tot op knie hoogte in de quadenoordbeek gestaan en nu was al het water dus verdwenen. Dit zal ook zijn weerslag gaan hebben op de bomen die langs deze beek staan. Dat zijn vooral grote oude beukenbomen. Als de beek is verdwenen betekent dit dat het grondwater dus ook extreem laag staat. Afgelopen week las ik een artikel dat steeds meer mensen een waterput in hun tuin laten aanbrengen om zo te kunnen besparen op hun sproei kosten. Maar als iedereen dat gaat doen zal het grondwater nog verder gaan dalen en zullen nog meer bomen gaan sterven. Immers, het regent steeds minder.

We graven dus ons eigen graf, zonder bomen geen zuurstof en geen beschutting tegen de warmte waardoor water nog sneller zal verdampen. Net als vorig jaar ben ik nog er nog steeds van overtuigd dat dit een natuurlijk proces is waar wij mensen part nog deel aan hebben ondanks de sprookjes en leugens van de IPCC. Mijn overtuigingen zijn dit jaar gesterkt door Britse en Chinese onderzoeken die zeggen wat ik al vele jaren zeg, de mens heeft nauwelijks invloed op de klimaatsverandering. Wij kunnen de klimaatsverandering ook niet stoppen omdat het een natuurlijk proces is. Wat wij wel kunnen doen is ons aanpassen. De Chinese regering heeft dat wel begrepen en is druk bezig om hun voedselvoorziening veilig te stellen door groeizones te verplaatsen naar plaatsen waar het nu wel gunstig is om voedsel te verbouwen. Ook hebben ze in de 00’s grote Afrikaanse landerijen opgekocht waar ze voedsel kunnen verbouwen.

Ik heb in het verleden vaak zware kritiek op de Chinese regering gehad vooral omdat ze de mensenrechten met voeten treden. En tegenwoordig omdat ze de Chinese bevolking middels camera’s overal volgen en beoordelen middels een zogenaamd sociaal puntensysteem. Ik geloof heilig in de vrijheid, de vrijheid om zelf te kiezen hoe je wenst te leven, dat is voor mij het allerhoogste goed. Mensen in China hebben geen vrijheid en als je daar over de schreef gaat kun je gemarteld worden en veroordeeld worden tot heel veel jaren werkkamp. Terug naar de droogte, China heeft het dus wel begrepen en heeft geleerd van de vele dynastieën die China rijk is geweest en allemaal ten onder zijn gegaan tijdens grote klimatologische veranderingen.

Binnenkort krijgen we te maken met de Grand Solar Minimum en wat er nu gebeurd is zo’n beetje het voorprogramma. Over enkele maanden start solar cycle 25 en daarna gaat de zon voor een lange periode slapen. Solar cycle 25 houd in dat er dan weer zonnevlekken zichtbaar zullen zijn iets wat op het moment zo goed als niet het geval is. Dat betekent dus ook dat er meer kans is op zonnevlammen en meer aardbevingen en zeer zware stormen, alles wat weer betreft op deze planeet wordt immers bestierd door de zon al begrijpt nog niet iedereen dat zoals de boze bollen van de IPCC.

Voedsel zal de komende jaren steeds duurder gaan worden “iets wat je nu al kunt zien in de winkels”. Hetzelfde zal gelden voor water, gas, olie en elektra. Wees dus heel zuinig op wat we hebben en wordt je bewust van de rijkdom die we nu nog hebben, in de nabije toekomst gaat dit minder en kostbaar worden. Iets wat we overigens aan onszelf te danken hebben. Een andere onderzoek wat ik pas geleden las over voedselverspilling concludeerde dat we met alle voedsel dat wij in het verwende westen jaarlijks verspillen driekwart van de wereld konden voeden. Dat zijn dus alle armen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië.

Peter Barkum © ® 18-08-2019
♥

Terug van weg geweest

Na twee maanden dat ik mijn oude blog “The Barkum Files” had opgedoekt ben ik weer terug met een nieuwe blog pagina “The Barkum Files II”. Ik kon mijn oude blog niet revitaliseren dus hebben we er maar II achter gezet. Ik miste mijn blog toch best wel maar de oude energieën op mijn vorig blog moest verdwijnen. Dus nu een nieuw blog waar ik wat leuke, interessante, inspirerende en rebelse teksten hoop te kunnen neerschrijven. Het zijn vooral mijn eigen gedachten natuurlijk over mijn leven, het leven in het algemeen en alles wat zich op deze gestoorde planeet afspeelt. En nee, ik bedoel niet dat moeder aarde gestoord is maar de mensen die op haar leven, maar later daar meer over.

Peter Barkum © ® 18-08-2019
♥

Simpelere tijden

Gedachten malen
Er ontwikkelen zich verhalen
Verhalen over oude simpelere tijden
Over wilde vrouwen en meiden

Over koene mannen die voor het recht streden
Die vochten op het scherpst van de sneden
Geen zee of berg was hen te hoog
Het recht was dat wat het zwaarste woog

Soms denk ik weleens, was het leven maar weer zo simpel als toen
Geen gedoe met smartphones, de e-step of schoen
Steeds verder raken we vervreemd van onze ware natuur
Hebben we teveel dagelijkse routines en te weinig avontuur

We zijn alle spirituele wezens in een menselijke vorm
Maar we leven steeds meer op een kunstmatige digitale platform
Vele leven alleen nog maar via trends, hypes en mode
Allemaal zaken die ze verafgoden

De status die het ze oplevert is van groot belang
Om hun ware ik te laten zien maakt ze innerlijk bang
Ver van hun ware ik vandaan is veilig
De status en het erbij horen is hen heilig

Maar steeds meer mensen bezwijken onder alle maatschappelijke druk
Ze trekken het niet meer en innerlijk gaat er heel veel stuk
Keer in jezelf en vraag je eens af wat is werkelijk van belang?
Mijn eigen innerlijke welzijn of het uiterlijke behang?

Keer terug naar de weg die je werkelijk behoord te gaan
En laat je niet meer verleiden om af te slaan
Keer terug naar je werkelijke natuur
Die van echte liefde, openheid, bezinning en jij achter het stuur.

Peter Barkum © ® 12-08-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥