woensdag 25 september 2019
How To Escape Poverty - 'Is Your Thinking Keeping You Poor?' - Professional Speaker Douglas Kruger
Led Zeppelin - Thank You
I would still be loving you
When mountains crumble to the sea
There will still be you and me
Kind woman, I give you my all
Kind woman, nothing more
Little drops of rain whisper of the pain
Tears of loves lost in the days gone by
My love is strong, with you there is no wrong
Together we shall go until we die
My, my, my inspiration is what you are to me
Inspiration look, see
And so today, my world it smiles
Your hand in mine, we walk the miles
Thanks to you it will be done
For you to me are the only one
Happiness, no more be sad
Happiness, I'm glad
If the sun refused to shine
I would still be loving you
Mountains crumble to the sea
There will still be you and me
vrijdag 20 september 2019
Rebel
Ik ben als rebel geboren
Geboren om de orde flink te verstoren
Om oude structuren te slopen
Vooraan in protestmarsen te lopen
Maar ik ben de rebelsheid een beetje verloren
Het vuur dat ik bezat is gedoofd of bevroren
Ik wil me niet meer met aardse zaken bemoeien
Het kan mij allemaal niet meer zo boeien
Ik keer me steeds meer in mezelf
Trek me terug in mijn innerlijke gewelf
Ik verbind met het universum en de natuur
Beiden zijn me zo lief en zijn zo puur
Steeds meer laat ik deze wereld gaan
Steeds vaker begrijp ik dat wij niet samen kunnen bestaan
Ik kan niet koud en hard zijn
Dat te moeten zijn doet mij teveel pijn
Ik sta voor de liefde en de harmonie
Voor vergeving en compassie
Alleen door onvoorwaardelijke liefde kunnen wij leven
Dat is iets wat ik aan de gehele mensheid wil meegeven.
Peter Barkum © ® 20-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
donderdag 19 september 2019
Twijfels
Vandaag 18-09-2019 was niet zo’n beste dag voor me. Ik had het nogal moeilijk. Moeilijk met de energieën, moeilijk met mezelf en moeilijk met Saturnus die uit zijn retrograde slaap is ontwaakt. Ik moest me dus even aanpassen aan dat alles en dat ging niet van een leien dakje. Met mijn ziel onder mijn arm stapte ik vanmiddag op mijn fiets en reed maar wat gewoon in het rond. Doelloos zoals de rest van mijn leven eigenlijk ook is. Uiteindelijk kwam ik in Oosterbeek uit waar ik na even naar de winkels te zijn geweest de natuur in reed. De natuur en ik hebben een speciale band met elkaar. Soms denk ik weleens dat we getrouwd zijn of zoiets dergelijks. Als ik in de natuur ben en ik verbind me echt met haar dan voelt het als een grote eindeloze knuffel. De natuur is dan om me heen maar ook in me, tenminste zo voelt het. De natuur is mijn tweede thuis hier op aarde. Ik voel en hoor haar en alles wat in haar leeft.
Zoals gezegd had ik het vandaag erg moeilijk met mezelf. Het was weer een ware worsteling. Twijfels over mijn leven tot nu toe, mijn kinderen die ik zo mis, de wereld waarin wij leven die steeds harder en lawaaieriger lijkt te worden en de eenzaamheid die ik soms keihard voel. Ja, ik heb er gedeeltelijk zelf voor gekozen maar soms is het ook hard als je niet iemand naast je hebt waar je even mee kunt knuffelen, spreken of gewoon uit kunt huilen. Ook kwamen er vandaag nog enkele oude herinneringen naar boven die ik eigenlijk zou willen vergeten. A) omdat het oude koek is en B) omdat ik nu leef en niet meer toen. Maar het zal allemaal wel bij de huidige energieën horen van schoonmaken, herbeleven, ervan leren en loslaten. Maar soms denk ik wel eens, wat moet ik nog met die oude troep. In plaats van steeds met die oude rommel aan te komen zetten, geef me eens wat leuke nieuwe dingen/ervaringen.
Gesproken over ervaringen. Vandaag dacht ik ook aan de vele manieren waarop een mens het aardse leven kan verlaten. Op de terugweg reed in door Doorwerth en ging even naar de Lidl waar ze touw hadden liggen. Ik keek hoeveel belasting dat touw kon hebben maar dat ging maar tot 80 kilo en ik weeg vermoed ik “ik heb al in geen jaren meer op een weegschaal gestaan” rond de 100 kilo. Maar goed, toen ik naar huis toe reed ontstond er een gevaarlijk verkeerssituatie waarbij een wit busje mij bijna aanreed. Had die mij aangereden dan was ik er waarschijnlijk niet meer geweest aangezien het met nogal een flinke vaart ging allemaal “ik reed een steile heuvel af”. Maar door even extra hard te trappen wist ik aan het busje te ontsnappen. Toen dacht ik, dan valt het allemaal wel mee met die doodswens van me op het moment.
Na nog wat heuvels op en af kwam ik thuis waar ik voor de tweede dag op rij weer eens zelf heb gekookt. En net als gisteren wist ik het binnen te houden maar mijn maag was er helaas niet zo blij mee aan de nodige protesten te horen en te voelen. Morgen dus maar weer een of ander voedselpakket. Na mijn oude mannen slaapje wat ik altijd na het eten heb voelde ik me gelukkig weer wat beter, alsof de engelen even wat last van mijn schouders hadden overgenomen. Mijn bovenkamer is nog steeds heel actief en ik ben qua denk en voel werk nog maar weinig opgeschoten. Ook de twijfel over dit leven is er nog steeds. Wat moet ik hier in hemelsnaam doen, waarom ben ik hier? Niets is immers zonder reden in dit prachtige universum maar op de een of andere manier kan ik er mijn vinger maar niet op of achter krijgen. Vreemd is dat, bij andere kan ik dat vaak wel maar bij mezelf niet. Misschien wil ik het ook niet, er zit namelijk nog heel wat angst in me wat het leven betreft. Maar dat heb je als je zwaar beschadigd en super gevoelig bent.
Soms denk ik wel eens, had ik maar iemand naast me die me daarmee kan helpen. Iemand die ik blindelings vertrouw, iemand die mij haarfijn kan aanvoelen en die ik ook haarfijn kan aanvoelen. Maar goed, dan zal ik ook eerst moeten weten wat ik wil en dat weet ik niet, nooit geweten overigens. Wat dat betreft ben ik 95% van mijn leven totaal stuurloos, alleen tijdens mijn politieke loopbaan wist ik wat ik wilde. Maar goed, dat is ook allemaal verleden tijd. Maar even terug naar iemand naast me willen hebben. Ik vraag me soms ook af of ik daar überhaupt wel klaar voor ben. Om met mij samen te zijn, dat luistert allemaal heel nauw qua energie en dergelijke en ik ben verre van een gemakkelijk mens. Maar goed, als het de bedoeling is dan vertrouw ik erop dat het universum de juiste persoon op mijn pad zal sturen. Het universum zorgt immers voor mij en ik heb nog nooit iets te klagen gehad wat dat betreft.
Peter Barkum © ® 18/19-09-2019
♥
dinsdag 10 september 2019
Zoekende
Wanneer zal ik ooit een keer gelukkig zijn?
Wanneer zal ik verlost zijn van alle verdriet en pijn?
Wanneer kan ik voluit gaan stralen?
En het beste uit mezelf naar boven gaan halen?
Het zijn allemaal vragen die al jaren door mijn geest heen dwalen
En aan al die vragen zitten ook weer vele verhalen
De wil is er wel maar ik zie de mogelijkheden niet
Bovendien ligt er ook nog heel veel angst in het verschiet
Wie kun je in deze wereld vertrouwen?
Op en met wie kun je een solide fundering opbouwen?
Te vaak heb ik teleurstellingen moeten slikken
Te vaak heb ik allerlei rottigheid moeten pikken
Zag ik prachtige dromen in de afgrond verdwijnen
En lieten mij achter met veel verdriet en pijnen
Ze deden mij twijfelen aan het leven
En dan stelde ik me de vraag, waarom ik mezelf zou moeten geven?
Ik ben opzoek naar nieuwe wegen
En antwoorden die altijd zijn verzwegen
Naar oplossingen die deze wereld nu splijten
Die hele levens verwoesten en openrijten
Opzoek naar iemand die mij weet te stimuleren
En mij nog het een en ander weet te leren
Iemand met de juiste frequentie en gevoel
Iemand met hetzelfde liefdevolle doel.
Peter Barkum © ® 10-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
maandag 9 september 2019
De eenzaamheid
De eenzaamheid maakt me gek
De eenzaamheid trekt naar mij een gekke bek
De eenzaamheid probeert met me te dollen
Maar ik laat me niet door de eenzaamheid sollen
Ja, ik ben weer aan het vechten
Probeer kromheden te rechten
Sla woest met mijn zwaard heen en weer
Sla de eenzaamheid neer
Ik voel zijn pijn en verdriet
En sta zelf te lekken als een vergiet
Ik wil niet meer vechten
Ik heb geen trek meer om steeds dingen te moeten beslechten
Mijn geest is moe en mijn lichaam gesloopt
Mijn leven is nooit gegaan zoals ooit gehoopt
Ik loop hier voor mijn gevoel maar een beetje doelloos rond
Zwevend tussen de hemel en de grond
En steeds dezelfde vragen die door mijn geest ronddwalen
En ik weet niet waar ik het antwoord vandaan moet halen
Het vuur en de passie die ik ooit had zijn verdwenen
Ik kan af en toe nauwelijks nog staan op mijn benen
Ik ben helemaal ten einde raad
Diep verdrietig en soms een beetje kwaad
Hoe kan ik leven in een wereld die mij niet begrijpt?
Een wereld die steeds weer mijn ziel afknijpt
Met heel mijn hart zou ik willen stralen
Willen laten verdwijnen al het duale
Mensen helpen ze te laten zijn wie ze werkelijk zijn
Bij hen wegnemen hun innerlijke en uiterlijk pijn
Moeder aarde laten opbloeien
Zodat het menselijke bewustzijn ook verder kan groeien
Een einde maken een de matrix waarin wij verkeren
En het kwaad op deze mooie planeet voorgoed bezweren.
Peter Barkum © ® 09-09-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
zaterdag 7 september 2019
Airborne wandeltocht 2019
Vandaag 07-09-2019 heb ik voor de 36ste keer de Airborne wandeltocht gelopen. De Airborne wandeltocht is het grootste een daagse wandelfestijn van Nederland met jaarlijks tussen de 35.000 en 40.000 deelnemers. Geheel tegen de gewoonte in van de laatste tijd werd ik vandaag laat wakker “halftien”. Na mijn ochtendritueel te hebben doorlopen me gewassen aangekleed, nog een keer alle spullen gecontroleerd die ik wilde meenemen en toen om elf uur naar de bus gelopen. Iets voor halftwaalf was ik in Oosterbeek. Naar de startplaats gelopen en toen ik mijn eerste controle krabbel binnen had kon de tocht beginnen.
De start ging sneller dan normaal, er moeten altijd muziekkorpsen een stuk meelopen “vraag me niet waarom” en dit keer waren het er gelukkig maar twee. Het eerste stuk richting Arnhem gaat bergafwaarts dus dat gaat lekker snel. Dan moet je “in tegenstelling tot vroeger” de wijk in wat bergopwaarts is, dan naar de Schelmseweg tot we over de spoorbrug zijn en dan het bos in die ook voert langs de Airborne begraafplaats die iedereen vast wel een keer heeft gezien op het journaal. Dan moesten we nog een hele straat uitlopen tot we weer een spoorbrug moesten oversteken en dan de Nico Bovenweg op. Nu had de gemeente Renkum bedacht dat het wel leuk zou zijn om daar vlak voor de Airborne even een nieuwe grind deklaag neer te leggen. Ik zag heel veel mensen naar de kant vertrekken omdat ze grind in hun schoenen hadden gekregen. Niet echt slim dus van de gemeente, maar ik heb ze ook nooit voor slim aangezien.
Toen ik na wat klimmen en weer afdalen bij de Utrechtseweg was aangekomen zag ik plots een heftige bliksemflits en vlak daarna rolde de donder door de lucht en begon het te regenen. Iedereen meteen de paraplu op of regenponcho aan maar ik liep ijzeren Heinig door in mijn spijkerjasje, ik genood van de regen, het gaf me nog meer energie. Bovendien liepen we een tijdje onder een dicht beuken bladeren dak. We kwamen bij de Westerbouwing in Doorwerth aan en daar gingen weer veel mensen even rust nemen of schuilen voor de regen die wat intenser was geworden waardoor het bladeren dak ook niet echt meer hielp.
Toen de Benedendorpseweg op in de stromende regen tot we bij de Toulon van der Koogweg kwam en daar helemaal omhoog dus weer even in de berggeit modus tot we aan de Utrechtseweg kwamen. Deze klim begon ik flink in mijn heupen te voelen en ik had af en toe moeite om rechtdoor te lopen. Voor toeschouwers zal het hebben geleken dat ik dronken was maar ik kan u verzekeren dat dit niet het geval was, ik drink geen alcohol. Dan het laatste stuk over de Utrechtseweg wat nu omhoogliep naar park Hartenstein. En weer die muziekkorpsen die ons begeleiden. Ook was er langs de weg de nodige herrie van drinkgelegenheden. Ik had gelukkig weer een peloton militairen gevonden die er flink de vaart in hadden dus bij hun aangehaakt voor de laatste etappe.
Eenmaal op park Hartenstein aangekomen snel mijn vleugeltje “nummer 36” opgehaald, de man achter de kraam wilde bijna alles van me weten voor zijn administratie. Ik vond het belachelijk en heb dus zo weinig als mogelijk losgelaten. Toen richting de bus gelopen. En wat een geluk, mijn bus die vlakbij mijn huis stopt stond al te wachten dus instappen en richting huis. Thuis aangekomen mijn natte kleding uitgedaan en een heerlijke hete douche genomen. Trots op mezelf dat ik na mijn fietstocht van vorige maand naar Duitsland ook dit weer heb geflikt. Ondanks alle pijntjes en ziektes verdom ik het nog steeds om als een weerloos schaap te gaan liggen. Het zal me de komende drie dagen wel weer de nodige extra pijn opleveren maar het gaat om de prestatie.
♥
vrijdag 6 september 2019
Naked Science - Catastrophe
Catastrophe - Episode 3 - Planet of Fire
Catastrophe - Episode 4 - Asteroid Impact
Catastrophe - Episode 5 - Survival Earth
♥
zondag 1 september 2019
Airborne wandeltocht
Komende week ga ik wat trainen. Aankomende zaterdag ga ik namelijk de Airborne wandeltocht lopen. Het is dit jaar 75 jaar geleden dat operatie Market Garden plaatsvond, ook wel de slag om Arnhem genoemd. Ik heb in mijn leven de Airborne wandeltocht al vijfendertig keer gelopen getuigen alle medailles en vleugeltjes op de foto. Afgelopen vrijdag heb ik na lang wikken en wegen mijn startbewijs gekocht dus we gaan ervoor. De Airborne wandeltocht komt langs allerlei plaatsen die van belang waren tijdens de slag om Arnhem. Plekken waar is gevochten, plekken waar de Britse en Poolse militaire zijn geland en voor vele helaas hun laatste rustplaats de Airborne begraafplaats.
Er zijn een aantal afstanden die men kan lopen te weten 10, 15, 25 en 40 kilometer. Ik heb voor de 10 kilometer gekozen die me door Oosterbeek en een klein stukje Doorwerth zal voeren. In het verleden heb ik ook wel eens de 15 en 25 kilometer gelopen “de 40 kilometer bestaat nog niet zolang” maar om die te gaan lopen lijkt mij een beetje teveel van het goede. Van mijn fietstocht naar Duitsland een paar weken geleden moest ik al “met alle pijn van dien” 3 dagen bijkomen dus laat ik het maar houden op 10 km. Het belooft prima wandelweer te worden “niet te warm, niet te koud en zo goed als droog” dus wie zin heeft in een prachtige wandeling door de bossen van mijn gemeente is van harte welkom.
Peter Barkum © ® 01-09-2019
♥
Philosophize
Recently I have been philosophizing about my life so far, because I feel I have come to the end of a period. And if you are at the end of a period, this means that a new period will begin. A lot has happened in my turbulent life, good and bad things. Things could have been different, but as everything went, it shaped me in the human and man that I am today. Although I still do not really have an idea, why I am here and what I am doing here I know it is good be there. There have been many lovely people in my life, but also people I would rather not have met. Then I would have been a different person and I do not want that either. I am satisfied and proud of the person I am today, although there is always room for improvement, but work is being done there.
I wondered what I would like in this life, the answer was to play. If you do not know my history and me then this may sound a little strange, but it is not so strange to me. Due to the death of my mother and the disappearance of my father, I had to grow up very early "at the age of six." And because my childhood was very hard, I did not really have time to play, I had to survive. After my last period of wandering, survival also ended. For the past eight years, I have been mainly busy with rubble clearing. Releasing all old pains, things that no longer serve me and kept me small. I have tried many times in this life to commit suicide because the burden I had to bear was too heavy and I saw no way out. And although I still have a deep longing for home, for Andromeda, I am also happy and grateful that I am still alive.
I am a creative person by nature; in my head, I constructed as a child everything from closets to entire buildings. I love architecture. When I walk through old cities, I often look at the facades of the buildings that stand there. I can enjoy all the different shapes and hues of the materials that they have used. Maybe I should have become an architect or a lawyer since I also have a passion for the law. And maybe I would have all of that if I had not had to survive. Then I had now been a different person than I am now.
Early in my life, I noticed that you could not trust mature people. Either they die or they leave you. And because I knew from my primordial knowledge that religion is also all nonsense, I focus my gaze on something bigger and all encompassing, the Universe. From the inside, I knew that I could trust the universe. That did not play games, did not punish me if something went wrong, but supported me when needed. The universe left me free to live life as it unfolded. I never make plans; I see what the universe lays on my path and then work with it. One day that is easier than the other, it also has to do with my mood, the energies of that day, whether I have slept well and the amount of pain in my body I have to deal with that day.
Anyway, the end of a period and the start of a new one. We live in a very special time in which we move from the Pisces era to the Aquarius era. A lot of changes are taking place, changes that hurt a lot. People simply have trouble changing and prefer to keep everything the same. They like continuity. Nevertheless, life is different, life is about evolving. Evolve into a higher consciousness. We can achieve this by not delimiting everything, by having an open mind and not rejecting or ridiculing things that we do not understand. I hope to be able to play more in this new period. Playing with sand, water, leaves, wood, stones and who knows with the body of a woman. Sometimes I long for that, to have another woman next to me. Someone with whom I can chat about spirituality, astrology, astronomy, the universe, about love, music, poetry, art, architecture, cabaret, sex and our climate and the changes it is going through. Someone who, just like me, loves nature and loves to stroll through it regardless of the weather. I trust the universe and see what comes my way. For now, I thank all the lovely people who are or were in my life and the universe.
Peter Barkum © ® 01-09-2019
♥
woensdag 28 augustus 2019
dinsdag 27 augustus 2019
Begrijpen
Waarom begrijpen we elkander steeds minder?
Waarom zit er in onze communicatie steeds meer frustratie en hinder?
Ligt het aan de energie of aan de frequentie?
Of verstaan we het alleen maar als het wordt gebracht als advertentie?
Een andere oorzaak kan zijn dat men niet meer goed luistert
De meeste mensen zitten aan hun zombiephone gekluisterd
Kijken alleen nog maar zonder te horen
Op die manier gaat er dus veel waardevolle communicatie verloren
Open dus uw hart en oren
Voel de woorden die u kunt horen
Reageer vanuit liefde en niet vanuit frustratie
Anders raakt u bij uw gesprekspartner uit de gratie.
Peter Barkum © ® 27-08-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
zondag 25 augustus 2019
Gedachten
Ik zat net wat quotes van een aantal grote filosofen uit de geschiedenis te lezen zoals Plato, Ludwig Wittgenstein, Jean-Paul Sartre, Confucius, Socrates, Friedrich Nietzsche en Aristoteles. Ze hebben prachtige dingen gezegd en geschreven die door ons mensen als lichtbaken in ons leven zouden moeten dienen. Edoch de mens is compleet afgedwaald en denkt over het algemeen alleen nog maar aan zichzelf. We zijn slaven van het neoliberalisme kapitalisme en moeten onbeperkt kunnen consumeren in ongekende luxe met onze ogen gericht op onze smartphone en tv. Dat is onze samenleving anno 2019, niet meer denken/filosoferen over het leven of over andere zaken maar vermaakt worden en af en toe reageren op social media.
In de jaren 80 heb ik bij wat debatclubjes gezeten waar openlijk wordt gefilosofeerd over de wereld van toen en de toekomst. Ik kwam daar vooral om te luisteren naar de ideeën die men had over de wereld van toen en de toekomst. Ik ben nooit een held geweest waar betreft in het openbaar spreken. Als ik al aan het woord kwam dan was het vaak kort en bondig en met een gezicht zo rood als een tomaat. Meestal sprak ik na deze bijeenkomsten met de mensen individueel wat me veel beter afging dan spreken in het openbaar waar alle ogen op jouw zijn gericht. Toen ik in 1992 de politiek inging had ik door die debatclubjes al het een en ander geleerd en ging spreken in het openbaar me ook iets beter af al bleef het rode hoofd “zeker in het begin” wel aanwezig.
Als ik nu terugdenk aan die debatclubjes en aan mijn politieke loopbaan van toen “ik ben inmiddels al weer 12 jaar uit de politiek” dan vraag ik me af waar het precies fout is gegaan? Where did we go wrong? Toen eind jaren 80 en begin jaren 90 het ijzeren gordijn was gevallen en de oud communistische landen bij de rest van de wereld werden verwelkomd, was iedereen hoopvol dat we nu echt iets zouden gaan maken van deze wereld. We konden eindelijk de boeken tweede wereldoorlog en koude oorlog sluiten. Maar deze hoop werd al snel teniet gedaan door de opkomst van de liberale golf die over de wereld heen spoelde. Halverwege de jaren 90 nam in de VS Bill Clinton de macht over van George Bush. Sr en hier in Nederland gebeurde het ondenkbare, de socialisten van de PvdA gingen in een kabinet met de liberalen van de VVD en met de democraten van D66, kortweg het Paarse kabinet genoemd.
Door een gunstige economische wind die over de westerse wereld heen ging had de liberale golf de wind in de zeilen. Mede door de val van het ijzeren gordijn konden economieën groeien als kool. Zo had de Nederlandse economie in 1999 een groei van 4.9%. Niet alleen het ijzeren gordijn was gevallen, ook onze normen en waarden waren gevallen. Zo gingen we ineens zaken doen met landen waar de mensenrechten niets voorstellen. Denk daarbij aan China, Taiwan, Arabische landen en een aantal oud Sovjetstaten die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie overeind waren gebleven. De socialisten van de PvdA in Nederland hadden hun ideologische veren afgeschut en wij als mensen in het westen hadden onze normen en waarden afgeschut. Alles moest kunnen en mogen in de naam van het nieuwe gouden kalf de economie.
De hebzucht onder mensen mede gesteund door nieuwe technologieën nam ongekende vormen aan wat in 2007 leiden tot een kredietcrisis. Mensen hadden zoveel geld geleend bij banken en krediet instellingen dat ze dat nog onmogelijk konden terugbetalen. Eind jaren 90 was de gsm geïntroduceerd waarmee we altijd en overal met iedereen in contact konden blijven. Tegenwoordig hebben de meeste mensen een smartphone “ik niet, ik wil geen zombiephone” waarmee je niet alleen kunt bellen en sms’en maar ook kunt chatten, films of muziek kunt kijken/luisteren, spelletjes kunt spelen en het internet kunt bezoeken. De volgende generaties smartphone kunnen overigens nog veel meer zoals betalen bij de supermarkt, je spaarkaarten van supermarkten beheren, je huisdeur openen en ga zo maar door.
Als we nu kijken naar de staat van onze wereld dan moeten we helaas constateren dat het niet goed gaat. Even buiten de klimaatsverandering om “daar komt nog een apart stuk over omdat ik het absoluut niet eens ben met de huidige visies” zien we dat natuurlijke bronnen uitgeput raken, er overal veel vervuiling is “van microplastic tot chemische vervuiling”, de luchtvervuiling steeds grotere vormen aanneemt, er overal elektrosmog is, er steeds meer dieren, bomen en planten dreigen uit te sterven en dat er ondanks alle economische voorspoed steeds meer mensen zijn die niet rond kunnen komen van hun inkomen of zelfs helemaal geen inkomen hebben. Het aantal daklozen neemt toe, in Afrika is er een steeds groter wordend probleem “door allerlei religieuze oorlogen” van ontheemde mensen waardoor weer allerlei ziektes ontstaan zoals ebola waardoor veel mensen sterven.
Kortom, we zijn onszelf en deze prachtige planeet aan het uitroeien in de naam van luxe, comfort, snelle winsten, macht en dat nieuwe gouden kalf de economie. We zoeken alles buiten onszelf terwijl we juist binnenin ons zouden moeten zoeken. Daar licht onze grootste schat. Als we binnenin onszelf zouden zoeken zouden we zien en weten wat voor een waanzin wij aan het aanrichten zijn. En denk nu niet dat ik iemand persoonlijk aanspreek of iemand iets kwalijk neem, de meeste van ons zijn helaas zo geprogrammeerd. We zijn verzamelaars van allerlei “onzinnige” dingen en proberen onze wereld te creëren naar ons eigen goed dunken. Maar omdat we op een bepaalde manier zijn geprogrammeerd zien we alleen de korte termijn en niet de lange termijn gevolgen van ons handelen.
Hier in Europa reden de eerste auto’s vroeger op lijnzaadolie. Met de komst van de massaproductie lijnen dwong Amerika ons om over te stappen op benzine gemaakt van aardolie. Ik vraag me dan af, hadden we toen geweten wat de gevolgen zouden zijn, waren we dan ook over gestapt op benzine? Hetzelfde geldt voor kolen of kernenergie. Als we met de kennis van nu de tijd terug konden zetten, zouden we dan weer dezelfde beslissingen nemen? De menselijke geschiedenis op deze aarde beslaat een tijdsspan van tussen de 200.000 en 300.000 jaar. Als we al het wetenschappelijk onderzoek naar het ontstaan van de mens mogen geloven dan kwamen onze voorouders uit Afrika en hebben zich verspreid over alle continenten. Met de komst van de homo-sapiens stierven heel veel dieren uit door jacht maar ook door bacteriële ziektes.
Terugkijkend op de menselijke geschiedenis is het natuurlijk niet allemaal kommer en kwel. We hebben ons als mensen ontwikkeld naar een hoger bewustzijn, we hebben prachtige architectonische dingen gebouwd, we hebben oude ziektes overwonnen en via allerlei moderne technologieën ons leven gemakkelijker gemaakt waardoor onze levensverwachting vele malen hoger is geworden dan die ooit is geweest. De eerste mensen in Afrika hadden een levensverwachting van 20 a 25 jaar, de moderne mens heeft een levensverwachting van 75 a 80 jaar. Maar we hebben ook heel veel kapot gemaakt. Heel veel dieren, planten en bomen zijn voorgoed uitgestorven, lucht, grond en water zijn gigantisch vervuild geraakt met plastic, chemicaliën en nucleair afval. Het zal ongeveer een miljoen jaar duren voordat al die vervuiling is verdwenen.
Ondertussen leven wij ons leven gevangen in allerlei systemen die zeggen dat ze goed voor ons zijn, maar ons allemaal ten gronden richten omdat we de essentie van ons bestaan zijn vergeten. Ik vraag me wel eens af wat Plato zou zeggen als die ons nu zou zien leven? Of wat zou de Schotse filosoof Adam Ferguson (1723 - 1816) zou zeggen? Ik denk dat die onze huidige wereld een monstrosity zou noemen en ik kan hem daar geen ongelijk in geven. Volgens professor Guy McPherson heeft de mens nog tien jaar de tijd en zal daarna uitsterven. Iets wat ik me heel goed kan voorstellen zeker ook omdat ik weet wat er aankomt wat het klimaat betreft, het omdraaien van de magnetische polen van de aarde en mogelijk nog een micronova van onze zon. En natuurlijk doet me dat pijn. Zeker ook voor mijn kinderen en alle andere kinderen aan wie wij deze planeet gaan nalaten. Zij krijgen waarschijnlijk nooit de kans om het tij te keren en terug te keren naar de essentie van het leven zoals beschreven door de vele grote filosofen die er zijn geweest.
Wat is volgens mij dan die essentie van het leven waar ik het steeds over heb? Dat is helaas niet zo simpel uit te leggen. Veel filosofen verschillen van mening maar volgens mij is die dat je sober leeft in harmonie met je naasten en met de natuur waar wij onderdeel van zijn. Dat je niet meer neemt dan je werkelijk nodig hebt en dat je hard werk aan jezelf zodat je kunt door evolueren. Immers het leven draait niet om materiële zaken te verzamelen, om andere te overheersen met je geestenspinsels, dogma’s of religie, of om naar perfectie te streven, het leven draait heel simpel om evolutie. En evolutie speelt zich binnenin de mens af en niet buiten de mens.
Peter68 © ® 25-08-2019
♥
donderdag 22 augustus 2019
Fietstocht naar Duitsland
Na mijn fietstocht van woensdag die goed voelde had ik het plan opgevat om naar Duitsland te fietsen aanzien ik daar wat dingen wilde hebben die ik hier niet kan kopen. Dus wat spullen bij elkaar geraapt die ik nodig zou kunnen hebben tijdens mijn fietstocht zoals een fietspomp, bandenplak spullen en water. Om 09:44 uur zat ik op de fiets richting Duitsland. Ik ken de weg goed dus ik heb geen apps of wegenkaart nodig. Het was stralend weer en de wind was mij op de heenweg ook goedgezind. Om halfeen was ik in Elten Duitsland. Onderweg was ik alleen even gestopt voor water en een saffie in Arnhem en Duiven. Het gaat helaas niet meer zo snel als vroeger “toen ik er slecht anderhalf uur over deed” maar ik was trots op mezelf dat ik het ondanks alle lichamelijke pijnen toch weer had geflikt. En zoals de slogan van de Penny supermarkt al zeg, Erstmal zu Penny, dus ging ik eerst naar de Penny. Daarna naar de Netto supermarkt waar ik vond wat ze bij de Penny helaas niet hadden. Na nog even genoten te hebben van de zon en de schoonheid van het dorpje Elten reed ik om 14 uur Elten weer uit richting mijn geliefde Gelderland.
Toen ik bij Babberich was “dus net de grens over” begon ik mijn benen te voelen maar ik trapte flink door wat ook wel nodig was aangezien ik nu de wind tegen had. Maar ergens buiten Babberich moest ik dan toch even een pauze inlassen. In Duiven, Westervoort, Arnhem en Oosterbeek ook weer even gepauzeerd. In Oosterbeek moest ik nog een grote heuvel op maar dat heb ik wandelend gedaan, ik trok het niet meer. Toen tot Heelsum doorgefietst, nog een grote heuvel en toen eindelijk thuis om 17:44 uur. In totaal ben ik dus een zeven uur van huis geweest en mijn benen brandde en klopte als een idioot. Ik heb onderweg tegen mezelf gezegd dat ik dit maar niet meer moet ondernemen. De heenweg kan ik gemakkelijk hebben maar terug is net iets teveel. Geen grote fietstochten meer voor mij die hang ik voorgoed aan de wilgen. Ik zal me moeten beperken tot de kortere stukken hier in de omgeving zoals Oosterbeek, Ede en Wageningen. Ik vind het wel jammer, ik heb altijd genoten van lange fietstochten maar als het lichaam niet meer wil dan dien ik daar naar te luisteren.
Overigens was dit een vrij saaie fietstocht. Zodra ik mijn gemeente uitrijdt wordt het landschap vrij vlak en zodra je de over de IJsselbrug bij Westervoort bent wordt het nog saaier met kilometers rechttoe recht aan asfalt naast het spoor. Je ziet dus af en toe een trein voorbij komen en een paard in een weiland staan maar daarmee heb je het wel gehad. Heel weinig groen vooral in Westervoort, Duiven en Zevenaar. Misschien dat ik er daarom op de heenweg voorbij ben gevlogen. Goed, ondanks het mooie weer laat ik de fiets de komende dagen even lekker staan en laat mijn lichaam “vooral de benen” even bekomen van alle inspanning van de afgelopen dagen. Straks lekker vroeg naar bedje en morgen met de bus naar Arnhem om daar op de markt een bakje mosselen te gaan snoepen.
Peter Barkum © ® 22-08-2019
♥
maandag 19 augustus 2019
Onrust
Waarom heb ik toch altijd zo’n onrust in mijn lijf?
Waarom staan mijn spieren zo vaak stijf?
Voelen mijn rug en schouders aan als een brok zwaar beton?
Voelt mijn lichaam aan als een ondoordringbaar bastion?
Zijn het nog de muren die ik in vroegere tijden om mij heen bouwden?
Heb ik die al die jaren overeind gehouden?
Ik zoek naar liefde, genegenheid en rust
En ook naar wat meer levenslust
Ik probeer mezelf te genezen en te revitaliseren
Maar ook moet ik ondertussen ook nog heel veel leren
Stapje voor stapje ga ik vooruit
Probeer me te ontdoen van de hard geworden opperhuid
Van alle verdriet en soms onaardse pijnen
Als ik iets niet wil is het onder het gewicht van mijn verleden wegkwijnen
Eens zal er een geëvolueerde Peter moeten gaan opstaan
Die met opgeheven hoofd naar de sterren terug zal gaan
Maar er is nog zoveel te leren en te slopen
Al zal ik mijn ziel daarvoor nooit verkopen
Ik vertrouw op het universum dat mij begeleid
Dat mij steunt in mijn strijd en begeleid naar eenheid.
Peter Barkum © ® 19-08-2019
♥
zondag 18 augustus 2019
Droogte
Vorig jaar schreef ik op mijn oude blog “The Barkum Files” een stuk over de droogte en de eventuele gevolgen die het kon hebben. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en wat ik toen vreesde is waarheid geworden. Veel bomen hebben al het loodje gelegd of zijn ziek geworden doordat door de droogte ongedierte en schimmels een kans kregen. Ook zijn er her en der bomen het slachtoffer geworden van stormen en zelfs windhozen zoals in juni in de Rheden en deze maand in Amsterdam. Gisteren was ik met mijn zielsfamilie aan het wandelen in het bos in Renkum en daar zag ik dat de Quadenoordbeek geheel was opgedroogd.
In vroeger tijden liepen er drie beken. De oliemolenbeek, de molenbeek en de quadenoordbeek. De twee eerste beken waren al grotendeels opgedroogd en nu dus ook de quadenoordbeek. Vorig jaar heb ik nog tot op knie hoogte in de quadenoordbeek gestaan en nu was al het water dus verdwenen. Dit zal ook zijn weerslag gaan hebben op de bomen die langs deze beek staan. Dat zijn vooral grote oude beukenbomen. Als de beek is verdwenen betekent dit dat het grondwater dus ook extreem laag staat. Afgelopen week las ik een artikel dat steeds meer mensen een waterput in hun tuin laten aanbrengen om zo te kunnen besparen op hun sproei kosten. Maar als iedereen dat gaat doen zal het grondwater nog verder gaan dalen en zullen nog meer bomen gaan sterven. Immers, het regent steeds minder.
We graven dus ons eigen graf, zonder bomen geen zuurstof en geen beschutting tegen de warmte waardoor water nog sneller zal verdampen. Net als vorig jaar ben ik nog er nog steeds van overtuigd dat dit een natuurlijk proces is waar wij mensen part nog deel aan hebben ondanks de sprookjes en leugens van de IPCC. Mijn overtuigingen zijn dit jaar gesterkt door Britse en Chinese onderzoeken die zeggen wat ik al vele jaren zeg, de mens heeft nauwelijks invloed op de klimaatsverandering. Wij kunnen de klimaatsverandering ook niet stoppen omdat het een natuurlijk proces is. Wat wij wel kunnen doen is ons aanpassen. De Chinese regering heeft dat wel begrepen en is druk bezig om hun voedselvoorziening veilig te stellen door groeizones te verplaatsen naar plaatsen waar het nu wel gunstig is om voedsel te verbouwen. Ook hebben ze in de 00’s grote Afrikaanse landerijen opgekocht waar ze voedsel kunnen verbouwen.
Ik heb in het verleden vaak zware kritiek op de Chinese regering gehad vooral omdat ze de mensenrechten met voeten treden. En tegenwoordig omdat ze de Chinese bevolking middels camera’s overal volgen en beoordelen middels een zogenaamd sociaal puntensysteem. Ik geloof heilig in de vrijheid, de vrijheid om zelf te kiezen hoe je wenst te leven, dat is voor mij het allerhoogste goed. Mensen in China hebben geen vrijheid en als je daar over de schreef gaat kun je gemarteld worden en veroordeeld worden tot heel veel jaren werkkamp. Terug naar de droogte, China heeft het dus wel begrepen en heeft geleerd van de vele dynastieën die China rijk is geweest en allemaal ten onder zijn gegaan tijdens grote klimatologische veranderingen.
Binnenkort krijgen we te maken met de Grand Solar Minimum en wat er nu gebeurd is zo’n beetje het voorprogramma. Over enkele maanden start solar cycle 25 en daarna gaat de zon voor een lange periode slapen. Solar cycle 25 houd in dat er dan weer zonnevlekken zichtbaar zullen zijn iets wat op het moment zo goed als niet het geval is. Dat betekent dus ook dat er meer kans is op zonnevlammen en meer aardbevingen en zeer zware stormen, alles wat weer betreft op deze planeet wordt immers bestierd door de zon al begrijpt nog niet iedereen dat zoals de boze bollen van de IPCC.
Voedsel zal de komende jaren steeds duurder gaan worden “iets wat je nu al kunt zien in de winkels”. Hetzelfde zal gelden voor water, gas, olie en elektra. Wees dus heel zuinig op wat we hebben en wordt je bewust van de rijkdom die we nu nog hebben, in de nabije toekomst gaat dit minder en kostbaar worden. Iets wat we overigens aan onszelf te danken hebben. Een andere onderzoek wat ik pas geleden las over voedselverspilling concludeerde dat we met alle voedsel dat wij in het verwende westen jaarlijks verspillen driekwart van de wereld konden voeden. Dat zijn dus alle armen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië.
Peter Barkum © ® 18-08-2019
♥
Terug van weg geweest
Na twee maanden dat ik mijn oude blog “The Barkum Files” had opgedoekt ben ik weer terug met een nieuwe blog pagina “The Barkum Files II”. Ik kon mijn oude blog niet revitaliseren dus hebben we er maar II achter gezet. Ik miste mijn blog toch best wel maar de oude energieën op mijn vorig blog moest verdwijnen. Dus nu een nieuw blog waar ik wat leuke, interessante, inspirerende en rebelse teksten hoop te kunnen neerschrijven. Het zijn vooral mijn eigen gedachten natuurlijk over mijn leven, het leven in het algemeen en alles wat zich op deze gestoorde planeet afspeelt. En nee, ik bedoel niet dat moeder aarde gestoord is maar de mensen die op haar leven, maar later daar meer over.
Peter Barkum © ® 18-08-2019
♥
maandag 12 augustus 2019
Simpelere tijden
Gedachten malen
Er ontwikkelen zich verhalen
Verhalen over oude simpelere tijden
Over wilde vrouwen en meiden
Over koene mannen die voor het recht streden
Die vochten op het scherpst van de sneden
Geen zee of berg was hen te hoog
Het recht was dat wat het zwaarste woog
Soms denk ik weleens, was het leven maar weer zo simpel als toen
Geen gedoe met smartphones, de e-step of schoen
Steeds verder raken we vervreemd van onze ware natuur
Hebben we teveel dagelijkse routines en te weinig avontuur
We zijn alle spirituele wezens in een menselijke vorm
Maar we leven steeds meer op een kunstmatige digitale platform
Vele leven alleen nog maar via trends, hypes en mode
Allemaal zaken die ze verafgoden
De status die het ze oplevert is van groot belang
Om hun ware ik te laten zien maakt ze innerlijk bang
Ver van hun ware ik vandaan is veilig
De status en het erbij horen is hen heilig
Maar steeds meer mensen bezwijken onder alle maatschappelijke druk
Ze trekken het niet meer en innerlijk gaat er heel veel stuk
Keer in jezelf en vraag je eens af wat is werkelijk van belang?
Mijn eigen innerlijke welzijn of het uiterlijke behang?
Keer terug naar de weg die je werkelijk behoord te gaan
En laat je niet meer verleiden om af te slaan
Keer terug naar je werkelijke natuur
Die van echte liefde, openheid, bezinning en jij achter het stuur.
Peter Barkum © ® 12-08-2019
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
vrijdag 1 februari 2019
The Universe
The Universe is my home
The Universe is my teacher and my caretaker
Without the Universe I would not exist
I live by the laws the Universe has given me
When a law is not clear to me
The Universe will teach me
The Universe cares for me
Loves me
And ensures that I can carry out my duties here on earth
Like any other person, I have a different task
Many will not understand it, but all these tasks belong to the bigger picture
Therefore, we all do a small part of the bigger picture
There is no end; it is all part of evolution
The evolution of ourselves and of the Universe
I honoured and very thankful I may play my part.
Peter68 © ® 01-02-2019
This scrawl may NOT be shared.
♥
dinsdag 1 januari 2019
Begraven herinnering / Buried Remembrance
(Scroll down for Englisch)
Het is al heel lang geleden, maar plots komt er een herinnering in me naar boven, getriggerd door een plaatje met tekst die ik zag op Twitter. Ik was denk ik een jaar of 17 a 18 en had een meisje ontmoet in een kroeg. We hadden de hele avond het grootste plezier met elkaar.
De hele avond hadden we elkaar verhalen verteld over ons leven en hoe we naar het leven keken. Ook hadden we het gehad over de dingen die we graag deden zoals kijken naar de sterren, wandelen en fietsen in de natuur, muziek luisteren, concerten en theaters bezoeken en seks.
We hadden zo ongelofelijk veel gemeen met elkaar, het leek een match made in heaven. We hadden ook al een paar keer een tongzoen met elkaar uitgewisseld en ook dat was hemels. Ik wilde niets liever dan samen met haar versmelten in een heet seksueel spel.
Zij was een absolute schoonheid, diep blauwe ogen waarin je kon verdrinken, een goed stel hersens, rood/blonde haren dat aanvoelde als satijn, lippen waar ik de hele avond die ik de hele avond wel wilde proeven, kleine maar stevige borsten, mooie licht gespierde langen benen, prachtige handen en nagels, en een lekker stevig kontje.
De avond liep op zijn einde, het was bijna 2 uur en de kroeg zou zo gaan sluiten. Het signaal voor de laatste ronde had reeds geklonken en de meeste bar gasten waren reeds vertrokken. Wij hadden nog wat gedronken, pakte onze jassen en liepen naar buiten. Daar liepen we arm in arm en soms kussend naar een afgelegen stukje dorp waar we op een bankje gingen zitten. We keken even naar de sterren en ik wees haar een aantal sterren/planeten aan waar ik de naam van wist.
Ze gaf me een compliment dat ik de namen wist van die sterren/planeten. Toen begonnen we weer te vrijen met elkaar, ze kwam bij me op schoot zitten en we tongde lang en uitgebreid met elkaar. Na een tijdje tongen zakte ik onder zacht gekreun van haar mond naar haar nek en ging richting haar borsten. Ik had haar bloesje los geknoopt en pakt een borst van haar en begon op haar tepel te sabbelen. Mijn vrije hand zakte vanaf haar rug haar broek in waar ik haar blote kontje pakte en zacht masseerde.
Ondanks dit hete voorspel voelde ik dat ze het wat koud had, dus ik stelde haar voor om naar mijn huis te gaan waar we onze liefdesspel voort konden zetten. Ze ging van mijn schoot af, knoopte haar bloesje weer dicht en zij nee. Ik vroeg haar waarom? Ze zei, ik zou heel graag met je willen neuken, je bent er helemaal klaar voor en greep me even in mijn kruis waar ze mijn erectie voelde, maar ik denk niet dat mijn familie en vrienden dat goed zullen keuren. Zij vinden jou raar en een engerd.
Ik zeg, is dat dan belangrijk wat andere van mij vinden? Jij weet nu toch anders? Je zei het vanavond in de kroeg zelf, dat je mij een hele leuke jonge vond. Ze zegt, dat je dat hebt onthouden. Ik zeg natuurlijk, ik krijg niet vaak dat soort complimenten. (ik had in die tijd heel veel last van acne in mijn gezicht.) Ze zegt, ik vind je ook een hele leuke jongen en zoals ik al zei, zou ik graag nu met je gaan neuken, maar wat andere van mijn vinden is belangrijker voor me dan de drang om nu te gaan neuken. Ze zegt, ik wil je nooit meer zien. Ze draaide zich om en liep mijn leven uit.
Mijn hart voelde gebroken en heb 3 uur op dat bankje in het park liggen huilen. Toen ik was uitgehuild ben ik naar huis gegaan en ben drie dagen "op wc bezoek na" mijn bed niet uit geweest. Het heeft daarna drie jaar geduurd voordat ik me weer iets met een vrouw wilde aangaan. Door wat er die nacht was gebeurd voelde ik me zwaar vernederd. Het was toen ook een van de redenen waarom ik aan de soft en hard drugs begon, het kon mij allemaal niets meer schelen of ik dood of levend was en wat andere van mij vonden. Wat andere van mij vinden of vonden heeft mij nooit iets kunnen schelen.
Ik heb haar later nog een keer gezien, ze liep naast een aansteller. Een van wie ik wist dat die vrouwen mishandeld en ze een lagere levenssoort vond. Ze zag er slecht uit, had een blauw oog en een dikke lip. Ik heb daar later nog over nagedacht, stel dat ze wel met me had geneukt en ik had haar familie en vrienden ontmoet. Wie weet had ik dan wel een blauw oog, dikke lip en wie weet nog wel meer gehad. Haar familie en vrienden stonden erom bekend dat het nog al asociale types waren, zij was de uitzondering op haar familie en vrienden, zeg maar het zwarte schaap van de familie. Misschien was het daarom wel dat wij zo goed klikte. Zij had klasse, dronk nooit, was schoon, netjes, welgemanierd, een denker en ook de enigste van haar familie en vrienden die een schooldiploma had.
Peter68 © ® 22-01-2023
♥
Buried Remembrance
It's been a long time, but suddenly a memory comes to mind, triggered by a picture with text I saw on Twitter. I think I was about 17 or 18 years old and had met a girl in a bar. We had the greatest fun with each other all evening.
All evening we had been telling each other stories about our lives and how we looked at life. We also talked about the things we liked to do, such as watching the stars, walking and cycling in nature, listening to music, going to concerts and theatres and having sex.
We had so much in common, it seemed like a match made in heaven. We had already exchanged a French kiss with each other a few times and that was also heavenly. There was nothing I wanted more than to merge with her in a hot sexual game.
She was an absolute beauty, deep blue eyes that you could drown in, a good set of brains, red/blonde hair that felt like satin, lips that I wanted to taste all evening, small but firm breasts, beautiful slightly muscled long legs, beautiful hands and fingernails, and a nice firm ass.
The evening was coming to an end, it was almost 2 o'clock and the pub was about to close. The signal for the last round had already sounded and most of the bar guests had already left. We had something to drink, grabbed our coats and walked outside. There we walked arm in arm and sometimes kissing to a remote part of the village where we sat down on a bench. We looked at the stars for a while and I pointed out to her some stars/planets that I knew the name of.
She complimented me that I knew the names of those stars/planets. Then we started making love again, she came and sat on my lap and we tongued for a long time. After tongues for a while, I sank from her mouth to her neck with soft moans and went towards her breasts. I had unbuttoned her blouse and grabbed one of her breasts and started sucking on her nipple. My free hand sank down her pants from her back where I grabbed her bare ass and gently massaged it.
Despite this hot foreplay, I felt she was a bit cold, so I suggested to her to go to my house where we could continue our lovemaking. She got off my lap, buttoned up her blouse again and she said no. I asked her why? She said, I would really like to fuck you, you are ready and grabbed my crotch for a moment where she felt my erection, but I don't think my family and friends will approve. They think you are weird and a creep.
I say, is it important what others think of me? You know differently now, don't you? You said it tonight in the pub yourself, that you thought I was a very nice young man. She says you remembered that. I say of course, I don't often get that kind of compliment. (I had a lot of acne on my face at that time.) She says, I think you're a really nice guy too and like I said, I'd love to fuck you now, but what others think of me is more important for me then the urge to fuck now. She says I don't ever want to see you again. She turned around and walked out of my life.
My heart felt broken and spent 3 hours crying on that bench in the park. When I was done crying I went home and didn't get out of my bed for three days "except for a visit to the toilet". It then took three years before I wanted to commit myself to a woman again. What had happened that night left me deeply humiliated. It was then also one of the reasons why I started on soft and hard drugs, I didn't care if I was dead or alive and what others thought of me. What others think or thought of me has never mattered to me.
I saw her again later, she was walking next to a poser. One who I knew abused women and considered them a lower species of life. She looked bad, had a black eye and a thick lip. I thought about that later, suppose she had fucked me and I had met her family and friends. Who knows, I might have had a black eye, thick lip and who knows more. Her family and friends were known to be quite anti-social types, she was the exception to her family and friends, say the black sheep of the family. Perhaps that's why we clicked so well. She was classy, never drank, was clean, tidy, well-mannered, a thinker, and also the only one of her family and friends who had a college degree.
Peter68 © ® 22-01-2023
♥
maandag 26 november 2018
The ghost of war
The ghost of war flies around
It wants to get it’s foot on the ground
It wants a big human prize
It wants you to sympathize
Only love and understanding can prevent another world war
Love and understanding that’s what I call for
We are all one
So put away your bombs and gun
Let’s work all together for a lasting peace
Let’s make of this earth our masterpiece
One world for one humanity
Let us make an end to this insanity.
Peter68 © ® 26-11-2018
This doodle may NOT be shared.
♥
zondag 12 augustus 2018
Who is Peter?
Personal
Name: Peter68
Born: Friday 22-03-1968
Gender: Male
Generation: X, also called the lost generation.
Sexual orientation: Hetero
Place: Gelderland
Country: Netherlands
Nationality: World Citizen
Father of: 3 children
Relationship status: Divorced/single
Astrology
Zodiac Sign: Aries
Planet: Mars
Ascendant: Virgo
Moon Sign: Capricorn
Chinese Zodiac Sign: Monkey
Egyptian Astrology: Isis
Relationship with: Horus, Osiris, Thoth
Burmese Astrology: Venus
Japanese Astrology: Your nine-star ki is: 5
Element is: Earth
Indian Astrology: Red Hawk
Mayan Seal: Rhythmic Red Skywalker
Totem Animal: Hawk
Totem Flower: Dandelion
Celtic Tree Calendar: Hazel
Gemstone: Red Jasper and Opal
Music Vibration: C#
Cardinal Direction: Northeast
Colour: Red and Corn Yellow
Archangel: Michael
Guardian Angel: Ramirez
Tarot Card: 4 the Emperor
Soul Number: 4
Life Number: 4
Numerological Number: 31/4
What others say about me.
Sweet, loving, caring, warm, open, friendly giant, sense of humor, honest, faithful, loyal, Fighter for love and justice, medical miracle, quiet, not a talker, very stubborn, hot thunder, fiery, sometimes erratic, contrary, cynical, melancholic, handy, intelligent, spiritual, empathetic, dreamer, loner, perseverer, workhorse, solution seeker.
Faith and Politics
Faith: Love
Politics: Fair sharing and more love for people, animals and nature.
Food and Drink
Favourite food: Nasi (fried rice).
Favourite drink: Water and various types of herbal tea.
Media
Favourite newspaper: none, I don't read newspapers.
Favourite magazine: none, I don't read magazines.
Favourite car: I don't have or want a car, I don't have a driver's license.
Favourite means of transportation: Bicycle/Bus.
Favourite telephone: Nokia 108 (without internet)
Favourite brands: none, I don't believe in brands, you pay double for them.
Favourite country: none, I don't believe in countries, flags or unions.
Music and film
Favourite music: Rock/glam rock/pop/classical
Favourite group: Queen
Favourite Queen album: Queen II
Favourite other groups/singers:
Queen, The Beatles, Led Zeppelin, Janis Joplin, Freddie Mercury, Roger Taylor, Brian May, Van Halen, Boston, Chicago, Kate Bush, Carole King, Carly Simon, Faun, Jimi Hendrix, Klaatu, Hayley Westenra, David Bowie, George Michael, Prince, Michael Jackson, ELO, ABBA, Rod Stewart, A Flock Of Seagulls, Elton John, Sade, Supertramp, The Babys, Queensryche, Genesis, Paul McCartney, Wings, Jonathan Jeremiah, Nena, Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy, Wim Sonneveld, Julian Velard, Toto, Tom Odell, AC/DC, Iron Maiden, Depeche Mode, Tears For Fears, Toontje Lager, Metallica, Extreme, Yes, Beethoven, Mozart, List, Bach, Pyotr Ilyich Tchaikovsky, etc, etc.
Favourite TV program:
none, I don't have a TV connection
Favourite radio program:
none, I don't listen to conventional radio
Favourite DJs from the past:
Rob Stenders, Fred Siebelink, Caroline Brouwer, Jeroen Drogt, Ferry Maat, Frits Spits, Casey Kasem, Jeroen Soer, Leo van der Goot, Floortje Dessing, Felix Meurders, Ad Visser, Jeroen van Inkel, Lex Harding, Gerard Ekdom, Frank van der Lende, Adam Curry, Giel Beelen, Sander Hoogendoorn, Krijn Torringa, Bart van Leeuwen, Tom Mulder, Michiel Veenstra, Eric Corton, Ad Roland, Wim van Putten, Luc van Rooij, Will Luikinga, Roosmarijn Reijmer, Simone Walraven.
Favourite radio stations: KX Classics
Favourite movies:
Among others, The great Dictator, The Mists of Avalon, The Sound of Music, Sissi, About Time, The Holiday, Black Butterfly, Oblivion, The West Side Story, Once Upon a Time in the West, Grease, Ben-Hur, A Night at the Opera, Star Trek, What if?, Julius Caesar, Cleopatra, A Day At The Races, St. Helens, Tornado!, Space Balls, Life Stinks, Robin Hood - Men in tights, Clipping Adam, The Holiday.
Favourite genre:
Disaster movies, Romantic comedies, Sci-fi, Comedy, Historical dramas.
Favourite series:
M*A*S*H, Hogan's Heroes, Numb3rs, Mike Hammer, Two Broke Girl$, Star Trek TNG, Star Trek Enterprise, Star Trek Voyager, Star Trek DS9, Star Trek Discovery, Star Trek Picard, Star Trek Strange New Worlds, Thin Blue Line, The Piglet Files, Allo, Allo, Threshold, V, etc, etc.
Favoriete books:
The Mystical Locket of Ullapool – H.G. Barnes, Mythos - Stephen Fry, De Veleda Voorspelling, Chris Houtman - De Veleda Vloek - Chris Houtman, De Veleda Erfenis - Chris Houtman, Ontwaken in 5D - Maureen J. St. Germain, Forbidden Science (From Ancient Technologies to Free Energy) - J. Douglas Kenyon, De Wijsheid van Wolven - Elli H. Radinger, Homeros - Odyssee, Brandhaarden (De Komende Crises in Europa) - George Friedman, Zij die terugkeerde uit de Dood – Jozef Rulof, Drager van Sterrenvuur – Natasja Eijskoot, Status Quo – Roy Kluitmans, Verenigt Zielenrijk – Cormael, Stenders Leesvermaak – Rob Stenders, Alles wordt Anders – Berend Jager, Tussen leven en dood – Jozef Rulof, Fulco de minstreel – Joh. Kieviet, Het slot of de hoef – Joh. Kieviet, Brief aan de Koning – Tonke Dragt, De Geheimen van het Wilde Woud – Tonke Dragt, Verlangen naar verbinding - Brené Brown en nog vele andere.
Love's ….
FREEDOM, Walking, cycling, gardening, NATURE, the Universe, the Sun, the Moon, Stars & Planets, smoking, listening to music and radio (KX Classics), watching movies, working on myself, cooking, delicious “Indonesian” food, reading, philosophising, the truth (also about myself), psychology, astrology, astronomy, geology, economics, spirituality, sweet teasing, old architecture, history/mythology, discussing, women, cuddling, sex and writing.
Dislikes….
Lying, cheating, deception, Woke, the media, Violence against women, small talk, big crowds, politicians, people with double agendas, human and animal suffering, homelessness, hunger, poverty, war, modern technology, alcohol, perfume, vaccinations, coercion, control, racism, fascism, religion, force, influencers, holidays, bullying, polarising, advertising, coaches, entrepreneurs, quarrels, violence, war, ice, cold, snow, winter, pollution, people who can’t share, narrow/close minded people, people who say something can’t be done, people who belittle other people, dictatorial people/regimes/systems, people/systems that keep people small and fearful so that they can never reach their full potential.
Peter68 © ® 12-08-2018
Updated on © ® 08-02-2025
♥
donderdag 19 juli 2018
Droogte en warmte
Vanmorgen zat ik een stuk over de droogte en het opmerkelijke warme water te lezen. Op het moment is het rivier en zeewater in en rond Nederland twee graden warmer dan normaal rond deze tijd. Gezien hebbende de weersvooruitzichten voor de komende drie weken zal deze temperatuur nog verder oplopen. De kans is groot als augustus ook zo’n warme en droge maand is als juni en juli dat de we op een verschil van acht tot tien graden gaan uitkomen. Mocht het weer dan in september gaan omslaan dan kan dat grote gevolgen hebben.
De natuur heeft het op het moment zwaar te verduren met de droogte. De grond is kurkdroog, veel bomen verliezen al hun blad “dat is hun manier om vocht te besparen en om te kunnen overleven” en mocht het in september plots gaan stormen dan zullen veel bomen het loodje gaan leggen omdat hun wortels door de droge grond geen houvast meer heeft. Omdat het water van de Noordzee zo warm is zullen buien maar ook depressies heel wat agressief zijn dan normaal. Kijk niet gek op als er in september of oktober ineens tornado’s worden gemeld tijdens felle buien.
Dit beeld hoort helemaal bij het veranderende klimaat. Ik ben geen fan van de klimaat hysterie die we in de media terug zien omdat die verre van zuiver is. Ik ben ook geen ontkenner van het veranderende klimaat. Ik vind het alleen wel heel simpel om de mens als schuldige aan te wijzen terwijl er tal van andere factoren een rol spelen maar die worden nooit genoemd in de klimaat debatten of weg gewoven als zijnde onzin. De mens is slechts voor 1% schuldig aan het veranderende klimaat, de overige 99% is puur een natuurlijk proces. Dit proces is al miljoenen jaren gaande.
Bij opgravingen in het noorden van Canada (boven de poolcirkel) zijn de restanten van een tropisch regenwoud ontdekt wat dus inhoud dat het vroeger vele malen warmer was op deze planeet dan nu het geval is. Natuurlijk hebben we allemaal gehoord over de verschillende ijstijden die er zijn geweest maar er zijn dus ook tijden geweest dat het enorm warm was op aarde. Enige tijd geleden nog schreef ik een artikel over Doggerland wat was gesitueerd tussen Nederland en Groot Brittannië. Deze twee landen werden alleen gescheiden door een rivier die vanuit oosten “de Rijn” en westen “de Thames” werd gevoed. In vroeger tijden had de rivier de Nijl een aftakking die uit kwam in de Atlantische oceaan en liep dwars door wat we nu de Sahara noemen. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen van hoe dingen waren en hoe ze nu zijn.
Planeet aarde is een levend wezen waarop dingen veranderen door de tijden heen net als dat wij of de rest van de natuur steeds veranderd. De mens schijnt steeds te vergeten dat het onderdeel is van die natuur en daar dus niet boven staat al denken sommige dat soms wel. Wat wij mensen dus moeten doen is die 1% invloed die wij hebben op het klimaat terug te brengen naar 0, ons aan te passen aan het veranderende klimaat en de natuur en leren in harmonie met de natuur samen te leven. Dat was ook onze originele opdracht, zorg voor de planeet aarde en zij zal voor jullie zorgen. Helaas is de mens een hebzuchtig roofdier, een prinsje nooit genoeg en heeft overal een prijskaartje aangehangen en is met dat prijskaartje gaan speculeren. Gevolg, nog meer hebzucht en overige ellende.
Voor de komende maanden raad ik aan om voldoende water in te slaan. Als de weervoorspellingen zoals die er vandaag liggen uitkomen is de kans groot dat het drinkwater in augustus gerantsoeneerd gaat worden. Wees zuinig met drinkwater, douche en was wat minder. Door de te wachten tot de wasmachine echt helemaal vol is bespaar je weer het nodige water. Water dat je gebruikt tijdens het koken kun je nadat het is afgekoeld gebruiken om de plantjes in de tuin of op het balkon mee te bewateren. En zo zijn er nog tal van kleine maar handige dingen te bedenken om water te besparen en mocht je get niet weten google er eens op.
Peter Barkum © ® 19-07-2018
♥
zondag 15 juli 2018
Vrije geest
Ik ben een vrije geest
Dat ben ik altijd geweest
Taboes zijn vreemd voor mij
Zo vrij te leven maakt mij blij
Ik heb ook niets met trends, hypes en mode
Voor mij is dat een hele vreemde code
Ik draag en doe wat goed voelt voor mij
Zo voel ik me helemaal vrij
Het menselijke denken is vaak heel bekrompen
Zo van wegduwen en afstompen
Wat de boer niet kent dat mot die niet
En als je niet leeft zo als zij ben je een deugniet
Dan ben je een rebel
En kom je zeker in de hel
Doen ze alles om je zwart te maken
En hopen ze zo je rebelse geest te kraken
Voor mij is ieder mens gelijk
Ik doe niet aan status of ander gezeik
Ieder mens is mijn broeder of zuster
En samen vormen we een grote aarde cluster
Samen kunnen we in vrijheid leven
Door een beetje meer om elkander te geven
Door niet mensen die anders zijn te veroordelen
Maar door u open te stellen en met zijn/haar gedachtes te spelen.
Peter Barkum © ® 15-07-2018
Deze krabbel mag NIET gedeeld worden.
♥
zondag 11 februari 2018
Doggerland
We schrijven het jaar 16.000 voor Chr. toen Europa nog een groot continent was. Toen zaten Groot-Brittannië en Ierland namelijk nog gewoon vast aan het Europese continent. Het land tussen Nederland en Groot-Brittannië noemen we nu Doggerland. Onderzoeken van de huidige Noordzee bodem wijzen uit dat Doggerland een soort van utopisch land moet zijn geweest met een grote biodiversiteit aan planten, bomen en dieren maar er leefde toen ook redelijk veel mensen.
Scandinavië was nog een grote ijsvlakte en ook een groot gedeelte van het huidige Schotland was nog bevroren. Maar daar op de huidige bodem van de Noordzee was het goed toeven voor mensen en dieren met rijke landbouw gronden al werd dat toen nog maar heel schaars bedreven. Wel waren er jagers, vissers en herders die daar rond trokken. Ook stroomde er veel rivieren door Doggerland. Zo stroomde de Rijn door Doggerland en kwam net als de Thames uit in het huidige kanaal.
Rond 8000 voor Chr. was de aarde al een stuk opgewarmd en dus liepen grote gedeeltes van Doggerland onderwater en 1000 jaar later was er weer veel land verdwenen. Het kanaal begon zich te vormen en Doggerland werd steeds meer Doggerbank. Ergens tussen het jaar 1000 voor Chr. en het jaar 0 van onze jaartelling verdween Doggerland en dus ook Doggerbank geheel in de zee en waren Ierland, Groot-Brittannië en alle huidige eilanden daaromheen los van het Europese vasteland. En daarmee was de huidige Noordzee dus een feit. De mensen die in Doggerland hadden gewoon waren gevlucht naar Groot-Brittannië, Ierland, Denemarken, Frankrijk, Nederland en België.
Doggerland, het heeft mij altijd gefascineerd zolang als ik van het bestaan af weet en dat is nu zo’n 46 jaar. Het was op de vrije school in Zeist dat men daarover vertelde. Ik kwam toen ook in aanraking met een boek dat verhaalde over een dorpje bij Denemarken waar een zonderling met hel blauwe ogen opdook. Hij sprak nooit maar wist middels gebaren duidelijk te maken dat het dorpje zich klaar moest maken voor de strijd met de zee. En dus werden er dijken aangelegd die het dorpje zouden beschermen. Een vervaarlijke storm kwam en beukte op de aangelegde dijken. Veel bewoners dachten dat hun laatste uur had geslagen, hier en daar kwam het water over de dijken. Maar de zonderling bleef vertrouwen hebben en vocht met het water. Uiteindelijk bleef het dorpje gespaard maar de zonderling was verdwenen in de diepte van de zee. Als dank werd er een standbeeld gemaakt van en voor hem en het schijnt dat dit stambeeld er nog steeds staat.
al klopt die niet helemaal maar wel leuk.
Peter68 © ® 11-02-2018
♥
donderdag 30 november 2017
Dans de nieuwe dans
We mogen alles laten gaan
Om een nieuwe weg in te kunnen slaan
Een maand om te ontsnappen uit de oude dans
Grijp dus nu uw kans
Laat u niet langen tegen ophouden
Maar breek nu met het oude vertrouwden
Evolutie is ons hogere doel
Dus blijf niet langer zitten in uw stoel
Ja, het zal u pijnigen
Maar tegelijkertijd zal het u ook reinigen
Het biedt ruimte voor nieuwe creativiteit
Opent een wereld heel wijt
Laat dus los alles wat u kwelt
Uw werk, uw partner, uw vrienden ja zelfs uw geld
Streef naar een hoger zijn
En dans de nieuwe dans zonder een centje pijn.
Dit is het vervolg op Dans de dans
Peter68 © ® 30-11-2017
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥