Astro Shifts II

(For English scroll down)

De planeten zijn zoals altijd in beweging en zorgen voor veranderingen in de energie die wij voelen hier op aarde. Alles is met elkaar verbonden en hoewel veel planeten ver van ons vandaan staan, mist hun energie ons niet. We zitten in de laatste maanden van 2025 en voor mij eindigt dit jaar op 31 oktober met het Keltische Samhain. Op 1 november begin ik dus aan een nieuw jaar.

Zoals geschreven, er is veel beweging gaande, dus laten we eens gaan kijken wie waar naartoe aan het verhuizen is. We beginnen in Ram waar Neptunus zich opmaakt om terug te keren in Vissen na een kort uitstapje in Ram. Op 22 oktober keert Neptunus terug in Vissen. Neptunus is op het moment retrograde, dus vandaar de tegen gedraaide motie. Neptunus zal op 10 december weer direct gaan lopen en op 26 januari 2026 zal die weer terugkeren in Ram. 

In Stier gebeurd weinig op het moment omdat daar geen planeten staan, dus kunnen we door naar Tweelingen waar we de planeet Uranus vinden. Uranus is 6 september retrograde gegaan in Tweelingen en zal tijdens zijn retrograde nog een keer terugkeren naar Stier. Dit zal gebeuren op 8 november. Op 4 februari 2026 zal Uranus zijn retrograde periode hebben volbracht en zal dan weer direct gaan en zijn toch richting Tweelingen weer hervatten. Op 26 april 2026 zal Uranus weer naar Tweelingen verhuizen en een lange tijd niet meer terugkeren in Stier. Ik kom later nog even terug op Uranus in verband met een samenstand met Mars en Pluto deze en volgende maand.

Dan gaan we naar Kreeft waar we Jupiter vinden. Jupiter gaat op 11 november retrograde tot 11 maart 2026. Op 30 juni 2026 zal Jupiter dan Leeuw in gaan om daar aan het einde van dat jaar ook weer retrograde te gaan. Leeuw en Maagd hebben geen planeten op het moment, dus kunnen we door naar Weegschaal waar we op het moment van schrijven Venus en de Zon vinden. De Zon zal op 23 oktober Schorpioen in gaan.

Dan door naar Schorpioen. Daar vinden we Mars, Lilith, Mercury en op het moment van schrijven de Maan. Op 19 oktober hadden we de conjunctie van Mercurius en Mars. Mercurius is de snelst draaiende planeet omdat die zo dichtbij de Zon staat en is Mars nu al weer ver voorbij. In Boogschutter en Steenbok is op het moment ook weinig te beleven qua planeten, maar dat zal over een paar weken geheel anders zijn wanneer Mercurius, Mars en Lilith zich daar bevinden. Op Mars kom ik zo nog even terug.

Door naar Waterman. Daar vinden we de planeet Pluto. Ik schrijf expres planeet omdat ik het niet eens ben met de astronomische gemeenschap om Pluto te reduceren tot dwergplaneet. Sterker nog, ik vind dat Eris "die ongeveer even groot is als Pluto" ook als planeet dient te worden aangemerkt. Op Pluto kom ik zo nog even terug. Dan door naar het laatste teken van de dierenriem, Vissen. In vissen vinden we Saturnus en in de loop van de dag "zoals ik in het begin als schreef" dus ook Neptunus.

Dan zoals belooft even terugkomen op de stand van Mars in Schorpioen, Pluto in Waterman en Uranus in Tweelingen. Op 23 oktober komt Mars in oppositie te staan met Uranus en in trine met Pluto. Mars is de God van de oorlog, Pluto is de planeet van dood en wedergeboorte, Uranus is de planeet van verrassingen en revolutie en nog een kleine verrassing, Eris het kleine zusje van Mars staat in Ram in trine of oppositie naar Mars. 

Toen ik deze stand zag staan kwamen er een aantal gedachten bij mij naar boven. Ik zal ze niet noemen omdat ik geen zaadjes wil zaaien in de geest van andere, maar het gaf mij wel te denken. Schorpioen is een mysterieus figuur en zowel Waterman, Ram als Tweelingen zijn niet vies van een beetje leven in de brouwerij. 2025 is een 9 jaar. Het getal 9 staat voor afsluiting.

Het jaar 2025 is een turbulent jaar geweest met oorlogen, schermutselingen en felle protesten. En ook economisch gaat het niet zo best voor veel landen. Frankrijk en Griekenland zijn in feiten bankroet en veel andere landen staan er ook niet al te best voor. Zoals geschreven, 2025 is een afsluitingsjaar van een van de vele cyclussen die wij doorlopen. Het is niet alleen alles is energie, maar alles is ook een cyclus..

We hebben de Maan cyclus, de seizoenen die ook een cyclus zijn, de Zon heeft zijn cyclus en draait iedere 11 jaar zijn magnetische polen om en zelfs de aarde heeft zo haar cyclussen van 3, 6 en 12.000 jaar. Iedere 12.000 draait ook de aarde haar magnetische polen om, een proces waar wij nu midden in zitten en iets wat vele van ons nog gaan meemaken.

Maar terug naar de planeten, ik vermoed dat we in deze laatste maanden van 2025 nog wat vuurwerk krijgen te zien op zowel politiek als economisch vlak. En ook de bevolking van deze mooie planeet zal zich niet onbetuigd laten en opkomen voor haar rechten zoals democratie, vrijheid, recht op goed onderwijs, goede gezondheidszorg, recht op onderdak, recht op voedsel en drinkwater. Vele van u leven helaas in grote armoede, sommige zelfs tussen het vuilnis en ongedierte waardoor uzelf en uw kinderen ziek worden. En dat terwijl de hoge heren de welvaart verdelen onder hun zelf. Hoe het ook allemaal gaat zijn, ik wens u mooie en veilige maanden toe. Moge het Universum u begeleiden en beschermen op uw levenspad.

Peter68 © ® 21/22-10-2025
♥

Astro Shifts II

The planets are, as always, in motion, creating shifts in the energy we feel here on Earth. Everything is interconnected, and although many planets are far away from us, their energy doesn't miss us. We're in the final months of 2025, and for me, this year ends on October 31st with the Celtic Samhain. So, I'll start a new year on November 1st.

As I said, there's a lot of movement going on, so let's take a look at who's moving where. We begin in Aries, where Neptune is preparing to return to Pisces after a brief foray into Aries. On October 22nd, Neptune returns to Pisces. Neptune is currently retrograde, hence the counter-rotational motion. Neptune will go direct again on December 10th and return to Aries on January 26, 2026.

Not much is happening in Taurus at the moment because there are no planets there, so we can move on to Gemini where we find the planet Uranus. Uranus went retrograde in Gemini on September 6th and will return to Taurus once more during its retrograde period. This will happen on November 8th. On February 4th, 2026, Uranus will complete its retrograde period and will then go direct again, resuming its journey towards Gemini. On April 26th, 2026, Uranus will move again into Gemini and will not return to Taurus for a long time. I'll return to Uranus later in connection with a conjunction with Mars and Pluto this month and next.

Then we go to Cancer where we find Jupiter. Jupiter goes retrograde on November 11, 2026, until March 11, 2026. On June 30, 2026, Jupiter will then enter Leo, where it will also go retrograde again at the end of that year. Leo and Virgo have no planets at the moment, so we can move on to Libra where, at the time of writing, we find Venus and the Sun. The Sun will enter Scorpio on October 23rd.

Then on to Scorpio. There we find Mars, Lilith, Mercury, and, at the time of writing, the Moon. On October 19th, we had the conjunction of Mercury and Mars. Mercury is the fastest-spinning planet because it's so close to the Sun, and it's already far past Mars. There isn't much going on in Sagittarius and Capricorn at the moment in terms of planets, but that will change completely in a few weeks when Mercury, Mars and Lilith are there. I'll come back to Mars in a moment. On to Aquarius. There we find the planet Pluto. I expressly write "planet" because I disagree with the astronomical community's decision to reduce Pluto to a dwarf planet. In fact, I think Eris, "which is about the same size as Pluto," should also be considered a planet. I'll come back to Pluto in a moment. Then on to the last sign of the zodiac, Pisces. In Pisces we find Saturn and during the day "as I wrote at the beginning" also Neptune.

Then, as promised, back to the position of Mars in Scorpio, Pluto in Aquarius, and Uranus in Gemini. On October 23rd, Mars will be in opposition to Uranus and in trine to Pluto. Mars is the god of war, Pluto is the planet of death and rebirth, Uranus is the planet of surprises and revolution, and another little surprise, Eris, Mars' little sister, is in Aries in trine or opposition to Mars.

When I saw this chart, several thoughts came to mind. I won't name them because I don't want to sow seeds in the minds of others, but it did give me food for thought. Scorpio is a mysterious figure, and Aquarius, Aries, and Gemini aren't averse to a bit of a stir. 2025 is a 9-year year. The number 9 represents closure.

The year 2025 has been a turbulent one, with wars, skirmishes, and fierce protests. And economically, things aren’t going so well for many countries either. France and Greece are effectively bankrupt, and many other countries aren't doing too well either. As mentioned, 2025 is the closing year of one of the many cycles we are going through. Not only is everything energy, but everything is also a cycle.

We have the lunar cycle, the seasons, which are also cycles. The sun has its own cycle and reverses its magnetic poles every 11 years. Even the Earth has its own cycles of 3, 6, and 12,000 years. Every 12,000 years, the Earth also rotates its magnetic poles, a process we are currently in the midst of and something many of us will still experience.

But back to the planets, I suspect we'll see some more fireworks in these final months of 2025, both politically and economically. And the people of this beautiful planet will not remain idle and will stand up for their rights such as democracy, freedom, the right to good education, good health care, the right to shelter, the right to food and drinking water. Unfortunately, many of you live in great poverty, some even amidst garbage and vermin, making you and your children ill. And all this while the powers that be distribute the wealth among themselves. Whatever happens, I wish you beautiful and safe months. May the Universe guide and protect you on your life path.

Peter68 © ® 10/21-22/2025
♥

Kunstmatige intelligentie (KI) - Artificial Intelligence (AI)

(For English scroll down)

Een interessant vraag. Ik zit net naar astroloog Kaypacha te luisteren waar hij het heeft over KI. Wat willen wij nalaten voor de komende 7 generaties nu KI steeds verder ons leven binnendringt. Kaypacha heeft het ook over hoe de wereld nu is en het gebrek aan liefde. Liefde voor onszelf, maar ook liefde voor onze mede mens en de natuur? Dus wat willen wij nalaten voor de generaties na ons? 

Als ik dat aan mezelf afvraag dan is het antwoord heel simpel. Helemaal niets. Vergeet mij alsjeblieft. Ik heb weinig tot niets bijgedragen aan deze wereld omdat ik voornamelijk in gevecht was met mezelf en de powers that be. Als je wilt weten wie ik was, lees dan het boek van Don Quichot. Mensen hebben mij daar vaak mee vergeleken. De dolende ridder die tegen windmolens vocht in het oude Spanje. Toevallig komt mijn familie oorspronkelijk ook uit Spanje en Portugal, dus het past allemaal mooi.

KI dus, het dringt steeds meer ons leven binnen en mensen vertrouwen erop. Ik heb begrepen dat de laatste Windows 11 uitvoering ook KI bevat dus voor mij een reden om niet over te stappen naar Windows 11. Dat mensen erop vertrouwen vind ik vreemd omdat veel van de antwoorden van de KI afkomstig zijn van pagina’s als Reddit en Wikipedia. Dat zijn pagina’s waar andere mensen hun ervaringen opschrijven. Het zijn dus geen wetenschappelijk bewezen feiten. Maar de meeste mensen zijn dom en lui en slikken alles voor zoete koek.

Zoals gezegd, ik moet niets van KI hebben. Ik heb het een keer geprobeerd op Twitter, daar heb je Grok en dat beviel mij geenszins. Hoe meer technologie men aanbied des te dieper zet ik mijn hakken in het zand. Ik ben ouderwets en vraag mij soms af waarom mensen massaal al die technologie in huis halen? Voor alles moet tegenwoordig een elektrisch apparaat gebruikt worden lijkt het wel. Elektrische tandenborsten, keukenmachines, gereedschappen, fiets, auto, brommer, motor, step, tuingereedschap en ga zo maar door. Ik vertrouw en heb nog steeds plezier in het oude handwerk. Ik heb geen keukenmachines, magnetron, elektrische oven, bladblazer, e-bike, smartphone, apps en overige moderne onzin. Ik gebruik nog mijn eigen kracht en handen om dingen voor elkaar te krijgen.

Noem me koppig, noem me eigenwijs, noem me wat je wilt, het interesseert mij niet. Mijn onderbuikgevoel zegt dat ik mij verre van KI moet houden en als ik iets heb geleerd in dit leven dan is het te luisteren naar mijn onderbuikgevoel. En zoals gezegd, het maakt mij niet uit wat andere daarvan vinden, dat is hun probleem. KI leid ons steeds verder weg van wie wij werkelijk zijn. Het materialisme had ons al flink losgeweekt van onze ware natuur, KI is de definitieve trap om ons van mensen in transmensen te maken waar we dus half mens en half robot zijn. En ik weet natuurlijk dat er nu mensen zullen zijn die mij een complot denker noemen, maar dat is dus niet het punt. Kijk eens even naar hoe onze wereld is veranderd de afgelopen 35 jaar.

Zo'n 35 jaar geleden hadden de meeste mensen geen mobiele telefoon, de meeste mensen hadden ook geen pc in huis, KI daar hadden de meeste mensen nog nooit van gehoord, laat staan dat we wisten wat een elektrische auto was. Technologie heeft onze hele wereld compleet op zijn kop gezet. De wereld waarin ik ben opgegroeid is niet meer dan een vage herinnering. Ik ben geboren eind jaren 60, opgeroeid in de jaren 70 en 80. En hoewel mijn leven niet bepaalt over rozen ging, was het een veel leukere tijd om in te leven dan waar we nu in leven. Mensen spraken nog met elkaar face to face en niet via een of andere vage app. Als ik nu het ov instap dan zit 99% naar die smartphone te loeren, bang als ze zijn om iets te missen en er dan niet meer bij te horen.

Ik heb nooit ergens bij gehoord en wil ook helemaal nergens bij horen. En als ik denk over wat wij als mensheid zouden moeten nalaten voor de generaties na ons dan is dat zeker niet KI. De mensheid zou een schonere en groenere wereld moeten nalaten voor de generaties na ons. Een maatschappij die in harmonie leeft met de natuur, waar wij onderdeel van zijn. Een wereld waarin ieder mens zich volledig kan ontplooien in liefde en vrijheid zonder al die rigide systemen vol met wetten en regels. Ik had een leraar die vaak zei, jij moet dit doen en jij moet dat doen. Ik hielt echt niet van die man met zijn dit en dat. Ik heb hem ook een keer de middelvinger gegeven. Dat vond die niet leuk en ik moest ook meteen de klas uit. Ik ben daarna ook nooit meer naar zijn lessen gegaan. Mijn kinderpsychiater “Dr. Hutter” uit die tijd kon er hartelijk om lachen en gaf mij zelf gelijk.

Peter68 © ® 16-10-2025
♥

Artificial Intelligence (AI)

An interesting question. I'm was just listening to astrologer Kaypacha talking about AI. What legacy do we want to leave for the next seven generations now that AI is increasingly penetrating our lives? Kaypacha also talks about how the world is now and the lack of love. Love for ourselves, but also love for our fellow human beings and nature? So, what legacy do we want to leave for the generations after us?

When I ask myself that question the answer is very simple. Absolutely nothing. Please forget me. I have contributed little to nothing to this world because I have mainly been fighting with myself and the powers that be. If you want to know who I was, read the book of Don Quixote. People have often compared me to him. The wandering knight who fought against windmills in ancient Spain. Coincidentally, my family also originally comes from Spain and Portugal, so it all fits nicely.

So AI is increasingly penetrating our lives and people are relying on it. I understand that the latest Windows 11 version also includes AI, so that's a reason for me not to upgrade to Windows 11. I find it strange that people rely on it, since many of the AI's answers come from sites like Reddit and Wikipedia. These are pages where other people write about their experiences. So these are not scientifically proven facts. But most people are stupid and lazy and accept everything without question.

As I said, I don't like AI. I tried it once on Twitter, there's Grok, and I didn't like it at all. The more technology they offer, the more I dig my heels in. I'm old-fashioned and sometimes wonder why people are buying all that technology in their homes? Nowadays, everything seems to require an electrical device. Electric toothbrushes, food processors, tools, bicycles, cars, mopeds, motorcycles, scooters, garden tools, and so on. I trust and still enjoy the old-fashioned way of doing things. I don't have any food processors, microwaves, electric ovens, leaf blowers, e-bikes, smartphones, apps, or other modern nonsense. I still use my own strength and hands to get things done.

Call me stubborn, call me headstrong, call me whatever you want, I don't care. My gut feeling tells me to stay away from AI and if I've learned anything in this life it's to listen to my gut feeling. And as I said, I don't care what others think about it, that's their problem. AI is leading us further and further away from who we really are. Materialism had already separated us from our true nature, AI is the definitive step to turn us from humans into trans humans where we are half human and half robot. And of course I know that there will now be people who call me a conspiracy theorist, but that is not the point. Just look at how our world has changed over the past 35 years.

About 35 years ago, most people didn't have a mobile phone, most people didn't even have a PC at home. Most people had never even heard of AI, let alone what an electric car was. Technology has completely turned our world upside down. The world I grew up in is nothing more than a distant memory. I was born in the late 1960s and grew up in the 1970s and 1980s. And although my life wasn't exactly a bed of roses, it was a much more enjoyable time to live in than the one we live in now. People still communicated face to face, not through some obscure app. When I get on public transport now, 99% of the people are staring at their smartphones, afraid of missing something and then no longer being part of the group.

I've never belonged anywhere and I don't want to belong anywhere. And when I think about what we as humanity should leave behind for future generations, it's certainly not AI. Humanity should leave a cleaner and greener world for generations to come. A society that lives in harmony with nature, of which we are a part. A world in which every person can fully develop in love and freedom without all those rigid systems full of laws and rules. I had a teacher who often said, "You must do this and you must do that." I really didn't like that man with his this and that. I even gave him the finger once. He didn't like that and I had to leave the classroom immediately. I never went to his classes again after that. My child psychiatrist at the time “Dr. Hutter” had a good laugh about it and agreed with me.

Peter68 © ® 10/16/2025
♥

De komende dictatuur - The Coming Dictatorship

(For English scroll down)

Ik kom er net achter dat vanaf 2026 iedereen verplicht aan de smartmeters moet. Tot nu toe mochten we die nog weigeren en dat heb ik ook gedaan, maar nu moet ik dus vanaf volgend jaar volgens de nieuwe energiewet smartmeters toestaan. Ik ben het daar natuurlijk niet mee eens. Het is een inbreuk op mijn privacy. Dat de meeste mensen reeds lang geleden hun privacy hebben opgegeven toen ze een smartphone aanschafte, maar dat wil niet zeggen dat ik dat wil. Ik heb en wil geen smartphone. Ik zit er zelfs over te denken om mijn simpele Nokia ook de deur uit te doen. In 2027 stop 2G en kan ik hem dus niet meer gebruiken, zelfs niet voor 112.

Ik bel zelf nooit en wordt ook zelden gebeld. Ik ben nooit een fan geweest van de telefoon, ik stuur liever e-mails waarin ik rustig en duidelijk dingen kan uitleggen of vertellen. Met zo'n smartphone weet iedereen waar jij je bevind en ik zag op YouTube ook wat video's waarin werd verteld hoe men je bespied en afluistert. Zo is er het klassieke voorbeeld van dat jij met iemand spreekt over een nieuwe spijkerbroek en dat je je smartphone opent en je meteen via Google advertenties voor spijkerbroeken krijgt aangeboden. De nieuwe I Phone schijnt een sneaky iets te hebben waardoor men je kan afluisteren en over de camera's op die smartphones heb ik ook zo mijn bedenkingen.

Maar het hoort allemaal bij waar men naartoe wil. Smart city's, waar ze de burgers helemaal kunnen controleren. In China is het al de gewoonste zaak van de wereld en dat willen ze hierin Europa en Amerika ook invoeren. We hebben al smartlantarenpalen, smartmeters worden nu dus ook al opgedrongen en de meeste mensen hebben ook een smartphone. En dat allemaal omdat het zo handig en gemakkelijk is. Doch de meeste mensen vergeten dat ze met al die technologie hun privacy en vrijheid opgeven. Als jij straks ergens wilt solliciteren zal een werkgever eerst jouw sociale media profiel gaan onderzoeken. Heb jij ongepaste foto's geplaatst van jezelf of andere of heb jij dingen gezegd die niet in de haak zijn? Geloof jij in het klimaatveranderingsverhaal, ben jij regeringsgetrouw, de koning of president, adoreer jij je land en vlag?

Als dat allemaal niet het geval is kan dat een reden zijn om jou uit te sluiten. Dan krijg je niet die goede baan, kun je niet in het huis van je dromen wonen en kan het zelfs zo zijn dat als jij niet gehoorzaamd dat men mensen met wie jij omgaat tegen je op gaan zetten zodat je helemaal alleen komt te staan. En nee, dit is geen complot theorie, zoals ik al eerder schreef, in China is het al de gewoonste zaak van de wereld. En dan kun je zeggen, ja, maar dat is China, een communistisch land, maar weet jij wat er zich achter de schermen allemaal afspeelt? Heb jij de VN agenda 2030 gelezen? De meeste mensen niet, die vertrouwen op de mainstream media dat die ze de waarheid vertellen. 

En natuurlijk, iedereen moet geheel voor zichzelf weten wat die wel en niet in zijn leven wil hebben. Wil jij je privacy opgeven dan moet je dat vooral doen en wil jij geloven wat je wordt verteld via de media, doe dat dan vooral. Ik ben altijd voor complete vrijheid geweest, dus ik wil niemand iets verbieden. Wil jij je volproppen met pillen van de big pharma, ga je gang, maar dwing het mij niet op. Ik leef MIJN leven op MIJN manier. En dat mag misschien niet volgens allerlei sociale regels zijn, maar dat interesseert mij niet. Dit is MIJN leven en zolang ik er andere geen schade mee doe is het goed. Punt is dat iedereen zijn/haar leven moet kunnen leven zoals hij/zij dat wenst zonder allerlei geneuzel over sociale regels. Ik voel mijn gelukkig bij de manier waarop ik mijn leven leef en doe er niemand kwaad mee, dus wat is het probleem?

Peter68 © ® 09-10-2025
♥

The Coming Dictatorship

I just found out that starting in 2026, everyone will be required to have smart meters. Until now, we were allowed to refuse them, and I did, but now, according to the new energy law, I'm required to allow smart meters starting next year. Of course I don't agree with that. It's an invasion of my privacy. The fact that most people gave up their privacy a long time ago when they bought a smartphone, but that doesn't mean I want that. I don't have a smartphone and don't want one. I'm even thinking about getting rid of my simple Nokia as well. 2G will be discontinued in 2027, so I won't be able to use it anymore, not even for emergency calls.

I never make calls myself, and I rarely get calls. I've never been a fan of the telephone, I prefer sending emails where I can explain or tell things calmly and clearly. With such a smartphone, everyone knows where you are, and I also saw some videos on YouTube that talked about how people are spying on you and listening in on you. There's the classic example of you talking to someone about a new pair of jeans and you open your smartphone and immediately get ads for jeans offered to you via Google. Apparently, the new iPhone has a sneaky feature that allows people to listen in, and I also have my reservations about the cameras on those smartphones.

But it's all part of where we want to go: smart cities, where citizens can be completely controlled. In China it is already the most normal thing in the world and they want to introduce it in Europe and America as well. We already have smart lampposts, smart meters are now also being forced upon us and most people also have a smartphone. And all because it's so convenient and easy. Yet, most people forget that with all that technology, they're giving up their privacy and freedom. If you want to apply for a job somewhere, an employer will first check your social media profile. Have you posted inappropriate photos of yourself or others, or said things that aren't right? Do you believe in the climate change story, are you loyal to the government, the king or president, do you adore your country and flag?

If all of this is not the case, this could be a reason to exclude you. Then you won't get that good job, you won't be able to live in the house of your dreams and it could even be the case that if you don't obey, people you associate with will turn against you, leaving you completely alone. And no, this is not a conspiracy theory, as I wrote before, in China it is already the most normal thing in the world. And then you can say, yes, but that's China, a communist country, but do you know what's going on behind the scenes? Have you read the UN Agenda 2030? Most people don't, they trust the mainstream media to tell them the truth.

And of course, everyone must decide for themselves what they want and don't want in their life. If you want to give up your privacy then by all means do so and if you want to believe what you are told through the media then by all means do so. I have always been for complete freedom, so I don't want to forbid anyone anything. If you want to stuff yourself with pills from big pharma, go ahead, but don't force it on me. I live MY life MY way. And that may not be according to all kinds of social rules, but that doesn't interest me. This is MY life, and as long as I don't harm others with it, it's fine. The point is that everyone should be able to live his/her life as he/she wishes without all the fuss about social rules. I feel happy with the way I live my life and I'm not hurting anyone, so what's the problem?

Peter68 © ® 09-10-2025
♥

In mijn armen - In my arms

(For English scroll down)

Behalve in mijn biografie "Wakker in een vreemde wereld" die slechts door enkele goede vrienden van mij is gelezen, heb ik hier nooit over geschreven. Het is dit jaar 2025 precies 40 jaar geleden en misschien is het nu wel het moment omdat ook los te gaan laten. Ik heb er 40 jaar mee lopen zeulen, dus tijd om los te laten.

We schrijven vrijdag 27 september 1985. Ik woonde bij mijn oma omdat verder niemand mij wilde hebben. Oma en ik hadden een goede band met elkaar, een blik naar elkaar zei meer dan duizend woorden. Twee handen op een buik dus. Ik was die dag op mijn stageplaats bij de Albert Heijn aan het werk geweest. Oma had zoals gewoonlijk heerlijk gekookt, gekookte andijvie, gekookte aardappels en gestoofd rundvlees.

Na het eten besluit ik om nog even naar de lokale platenwinkel te gaan voor een gedrukt exemplaar van de Nederlandse Top 40 en om een singletje te kopen. Ik zou rond 20 uur weer terug zijn, dan zouden oma en ik samen tv gaan kijken. Toen ik thuis kwam rond 20 uur stond er een pannetje met droog gekookte melk op het vuur. Ik zet dus het vuur uit en roep oma. Oma komt niet en geeft ook geen antwoord. Ik loop naar de woonkamer en zie oma onderuitgezakt verduft in haar gele leren stoel zitten. Ik vraag aan oma wat er aan de hand is en zeg dat er een pannetje droog gekookte melk op het vuur stond. 

Oma wil opstaan maar kan niet overeind komen. Ik voel haar temperatuur en heb meteen door dat het niet goed is. Ik zeg tegen oma dat ze naar bed moet gaan en dat ik de dokter ga bellen. Ik help oma onder protest overeind, oma wilde tv kijken, maar ik acht dat niet goed. Ik help haar naar haar slaapkamer en leg op haar zij op bed. Ik bel de dokter maar die zegt dat die geen dienst meer heeft en dat ik zijn collega moet bellen. Ik bel hem en hij zegt, zal wel een griepje zijn. Hij zou even komen kijken, hij woonde een straat verder van ons vandaan.

Ik ga terug naar de slaapkamer van oma en zie dat ze op haar rug is gerold en dat er wit schuim uit haar mond komt. Ik rol oma weer op haar zij, voel haar arm over mijn rug naar beneden glijden en weet dat oma er niet meer is. Ik heb nooit Latijns leren te spreken ondanks dat ik van Katholieke huize ben, maar op het moment dat ik begrijp dat oma is overleden spreek ik vloeiend Latijns. Dat bedenk ik me wat ik moet doen en bel een oom en tante die bij ons in het dorp wonen. Mijn oom neemt op en ik zeg, met een gebroken stem, oma is dood. Hij zegt, wat zeg je daar? Ik zeg oma is dood. Hij zegt, we komen eraan. Binnen drie minuten zijn ze er en mijn oom en tante gaan kijken.

Als mijn oom weer de woonkamer in komt begint die ongelofelijk te huilen. Ik sla mijn armen om mijn oom heen en troost hem. Dan gaat plots de deurbel, de dokter staat voor de deur. ik doe de deur open en hij zegt, wat is er nu allemaal aan de hand? Ik zeg, u bent te laat, ze is reeds overleden. De dokter gaat kijken en maakt de overlijdensakte op waarna hij weer weggaat. Als ik, oom en tante weer een beetje tot ons positieve zijn gekomen wordt de rest van de familie "twee andere dochters van mijn oma" opgebeld. Binnen een halfuur is iedereen aanwezig. Er wordt koffie gedronken en ik moet precies vertellen wat er allemaal is gebeurd. Als ik dat heb gedaan is mijn rol volledig uitgespeeld. Dan gaat weer de deurbel, de begrafenisondernemer aan de deur die inmiddels ook was ingelicht. Oma wordt in een kist gelegd en afgevoerd naar het mortuarium.

Wat er daarna gebeurd schokt mij diep. Oma is net een uurtje overleden en mijn ooms en tantes beginnen het huis te plunderen. Haar geld, haar sieraden en al het andere van waarde wordt weggehaald. Alleen de twee slaapkamers op de bovenverdieping waar mijn spullen staan worden overgeslagen. Er wordt ook besloten dat ik naar mijn vader moet. Ik protesteer, maar dat wordt genegeerd. Mijn vader wordt gebeld en een half uur later zit ik in tranen bij mijn vader in de huiskamer. Nadat de oom die mij naar mijn vader had gebracht weg is gegaan zegt mijn vader, het is frappant, je moeder stierf in mijn armen en nu is haar moeder in jouw armen overleden. Er was op dat moment geen ander mens op de wereld die voelde en begreep wat voor een verschrikkelijk verdriet ik had dan mijn vader.

Wat ook hetzelfde was als bij je moeder zijn de doctoren. Toen ik belde voor je moeder moest ik ook zijn collega bellen omdat zijn dienst erop zat. En het zijn ook precies dezelfde doctoren. Die avond hebben mijn vader en ik nog heel veel gesproken met elkaar. Ik heb in mijn leven drie goede gesprekken gehad met mijn vader. De eerste was in een zandbak in 1975 waarin hij probeerde uit te leggen waarom hij was hertrouwd, het tweede gesprek was toen mijn oma was overleden en het derde goede gesprek was een jaar voordat hij overleed. Die avond hadden zowel ik als mijn vader de onuitgesproken hoop dat we vanaf nu weer samen door het leven heen konden gaan na tien jaar van elkaar te zijn gescheiden, maar binnen een maand moest ik weer naar een kindertehuis. Ik was gebroken. Ik was mijn oma kwijt die zo'n beetje mijn tweede moeder was geweest na het overlijden van mijn eigen moeder en nu was ik ook mijn vader weer kwijt. Ik voelde me verraden, al had ikzelf misschien ook dingen anders kunnen doen. Ik wil mijn eigen rol niet onder het vloerkleed schuiven.

Dit is de single die ik eerder die avond had gekocht bij de lokale platenzaak. Chris Rea - All Summer Long. Dit nummer zal voor mij voor altijd verbonden zijn met het overlijden van mijn geliefde oma, mijn munske zoals ik haar altijd liefkozend noemde. Voor video scroll naar beneden.

Peter68 © ® 26-09-2025
♥

In my arms

Except for my biography "Awake in a Strange World," which only a few good friends have read, I've never written about this. It's been exactly 40 years this year, 2025 and maybe now it is time to let it go. I've been carrying it around for 40 years, so time to let go.

It's Friday, September 27, 1985. I was living with my grandmother because no one else wanted me. Grandma and I had a great bond, a look at each other said more than a thousand words. We're two peas in a pod, really. That day I had been working at my internship at Albert Heijn. As usual, Grandma had cooked a delicious meal: cooked endive, boiled potatoes and stewed beef.

After dinner I decided to go to the local record store to get a printed copy of the Dutch Top 40 and to buy a single. I would be back around 8 pm, then Grandma and I would watch TV together. When I got home around 8 pm, there was a pan of dry boiled milk on the stove. So I turn off the heat and call Grandma. Grandma didn't come and didn't answer. I walk into the living room and see Grandma slumped dazedly in her yellow leather chair. I ask Grandma what's going on and say that there was a pan of boiled-dry milk on the stove.

Grandma wanted to get up but couldn't. I feel her temperature and immediately know that something is not right. I tell Grandma to go to bed and that I'll call the doctor. I help Grandma up under protest, Grandma wanted to watch TV, but I don't think that's a good idea. I helped her to her bedroom and laid her on her side on the bed. I call the doctor but he says he is no longer on duty and that I should call his colleague. I call him and he says it must be the flu. He said he would come and take a look; he lived down the street from us.

I go back to Grandma's bedroom and see that she's rolled onto her back and white foam is coming out of her mouth. I roll Grandma back onto her side, feel her arm slide down my back and know that Grandma is no longer there. I never learned to speak Latin despite being from a Catholic family, but the moment I understood that my grandmother had passed away, I spoke Latin fluently. Then I think about what to do and call an uncle and aunt who live in our village. My uncle answers, and I say, in a broken voice, "Grandma is dead." He says, "What are you saying?" I say, "Grandma is dead." He says, "We're coming." They're there within three minutes and my uncle and aunt go to check.

When my uncle comes back into the living room, he starts crying uncontrollably. I put my arms around my uncle and comfort him. Then suddenly the doorbell rings; the doctor is at the door. I open the door, and he says, "What's going on?" I say, you are too late, she is already dead. The doctor goes to examine my Grandma and draws up the death certificate, after which he leaves again. When my uncle, aunt, and I had regained some of our composure, the rest of the family, "two other daughters of my grandmother," were called. Within half an hour, everyone is there. Coffee is served, and I have to explain exactly what happened. Once I've done that, my role is completely played out. Then the doorbell rings again, the undertaker at the door who had also been informed in the meantime. Grandma is placed in a coffin and taken to the morgue.

What happened next shocked me deeply. Grandma had only been dead for an hour and my uncles and aunts beginning to ransacking the house. Her money, her jewellery and everything else of value is taken away. Only the two bedrooms upstairs where my stuff is kept are skipped. It is also decided that I have to go to my father. I protest, but it is ignored. My father gets a call and half an hour later I'm sitting in tears in my father's living room. After the uncle who had taken me to my father left, my father said, it is striking, your mother died in my arms and now her mother has died in your arms. At that moment there was no other person in the world who felt and understood what terrible grief I had than my father.

What was also the same as with your mother are the doctors. When I called for your mother, I also had to call his colleague because his shift was over. And they are exactly the same doctors. That evening, my father and I talked a lot. I've had three good conversations with my father in my life. The first was in a sandbox in 1975 trying to explain why he had remarried, the second conversation was when my grandmother had passed away and the third good conversation was a year before he passed away. That evening, both my father and I had the unspoken hope that we could now go through life together again after ten years of being separated, but within a month I had to go back to an children’s home. I was broken. I had lost my grandmother, who had been practically my second mother after my own mother's death and now I had lost my father again. I felt betrayed, even though I perhaps could have done things differently. I don't want to sweep my own role under the rug.

This is the single I bought earlier that evening at the local record store. Chris Rea - "All Summer Long." This song will forever be associated with the passing of my beloved grandmother, my "munske" as I always affectionately called her.

Peter68 © ® 26-09-1985
♥

Worsteling - Struggle

(For English scroll down)

Ik keek net even in mijn blog archief en zag dat ik dit jaar eerder ben met mijn jaarlijkse worsteling. Gisteren is Mars "de heerser over Ram en Schorpioen"  Schorpioen in gegaan en dat kon ik gistermiddag duidelijk voelen. Op het moment dat ik me dat realiseerde kon ik mezelf nog even omhoog trekken, maar vandaag gaat die vlieger helaas niet op. Mars trekt me diep de gevoelens van Schorpioen in. Komt misschien ook omdat ik me vandaag extreem vermoeid voel. 

Toch zal ik een manier moeten zien te vinden om aan deze kermis van Schorpioen te ontsnappen, mijn Rammen hart heeft hier geen zin in. En ja, ook van de diepe gevoelens van Schorpioen kunnen we heel veel leren, iedere sterrenbeeld heeft immers zijn kwaliteiten, maar het kost mij ieder jaar enorm veel energie, energie die ik de rest van de herfst/winter goed kan gebruiken. Boogschutter is een gelijke geest, maar Steenbok "mijn Maanteken" en Vissen aan het einde van het astrologische jaar zijn voor mij beiden moeilijk. Niet zo moeilijk als Schorpioen, maar toch.

Ik wil niet al mijn energie die ik deze lente en zomer heb opgedaan niet aan Schorpioen verspillen. De afgelopen jaren was het zo dat ik aan het einde van Schorpioenen seizoen helemaal kapot was en eigenlijk geen interesse meer had in Yule en alles wat daarna komt. Dat wil ik dit jaar zien te voorkomen, Yule is mij zeer dierbaar, het feest van licht en liefde in alle duisternis van de winter. En nee, ik ga mij niet verzetten tegen de gevoelens en emoties die Schorpioen nu in mij omhoog brengt en ik wil ook helemaal niets forceren. Ik heb gewoon geen trek in alle drama die deze periode van het jaar vaak bij mij omhoog brengt.

Ik ben geen liefhebber van de herfst en winter met al zijn kou, regen, sneeuw en ijs. Nou ja, de herfst kan ik nog hebben met al zijn mooie gekleurde bomen en struiken. Ik heb het liever te heet dan koud. Hitte kan ik prima hebben dankzij mijn Spaans / Portugese gene die ik van mijn verre voorouders heb geërft. Maar kou, sneeuw en ijs, brr, daar ben ik niet voor gemaakt. Misschien moet ik dit jaar eens wat magie gebruiken om door dit donkere koude halfjaar heen te zien komen.

Peter68 © ® 23-09-2025
♥

Struggle

I just checked my blog archive and saw that I'm ahead of my time this year with my annual struggle. Yesterday, Mars, "the ruler of Aries and Scorpio," entered Scorpio, and I could clearly feel that yesterday afternoon. The moment I realised that, I was able to pull myself up a bit, but unfortunately that won't work today. Mars is pulling me deeply into Scorpio's feelings. It might also be because I feel extremely tired today.

Still, I'll have to find a way to escape this Scorpio carnival, my Aries heart isn't into it. And yes, we can also learn a lot from the deep feelings of Scorpio, after all, every zodiac sign has its qualities, but it costs me an enormous amount of energy every year, energy that I can really use for the rest of the autumn/winter. Sagittarius is a kindred spirit, but Capricorn, "my Moon sign," and Pisces at the end of the astrological year are both difficult for me. Not as difficult as Scorpio, but still.

I don't want to waste all the energy I've gained this spring and summer on Scorpio. For the past few years, I've been completely exhausted by the end of Scorpio season and have lost all interest in Yule and anything that comes afterward. I want to avoid that this year, Yule is very dear to me, the festival of light and love in all the darkness of winter. And no, I am not going to resist the feelings and emotions that Scorpio is bringing up in me right now, and I don't want to force anything at all. I just don't feel like dealing with all the drama that this time of year often brings up for me.

I'm not a fan of autumn and winter, with all their cold, rain, snow, and ice. Well, I can handle autumn with all its beautiful coloured trees and shrubs. I'd rather be too hot than cold. I can handle heat just fine thanks to my Spanish/Portuguese genes, which I inherited from my distant ancestors. But cold, snow and ice, brr, I'm not made for that. Maybe this year I should use some magic to get through this dark, cold half-year.

Peter68 © ® 09/23/2025
♥

Spirituele transformatie - Spiritual Transformation

(For English scroll down)

Zoals ik in mijn laatste blog al schreef, ga ik door allerlei processen heen tussen deze volle Maan en nieuwe Maan op 21 september. Sommige processen zijn moeilijk en zwaar, voor andere hoef ik nauwelijks moeite doen, wat niet wil zeggen dat ze niet gemakkelijk zijn, maar daar kan ik terugvallen op mijn levenservaring en de lessen die ik reeds heb geleerd. Er komen veel dingen boven drijven de laatste dagen, zoals mijn jeugdherinneringen, mijn scheiding, mislukte relaties, wat dingen uit vorige levens en dingen die in mijn familielijn zitten.

Het is soms moeilijk om te moeten vechten met al die demonen uit het verleden. Te meer omdat ik er in het verleden ook al mee heb gevochten en dacht ze te hebben losgelaten. Doch sommige dingen laten niet zo gemakkelijk los zoals ik in het verleden ook heb geleerd. Maar goed, ik ben een Ram en soms wat ongeduldig en waar het deze dingen betreft is het ook niet zo verbazingwekkend. Ik vecht mijn hele leven al met die shit wat mij in de overlevingsstand houd. Ik zou nu zo onderhand ook wel een echt willen leren leven.

En het is allemaal heel leerzaam en leuk die spiritualiteit, maar soms heb ik er ook een bloedhekel aan. Al die dooddoeners, dat zweverige gedoe en steeds maar roepen dat het leven zo fantastisch is. FUCK OFF!! Het leven is niet altijd fantastisch, als je dat denkt, dan leef je niet, dan droom je. Het leven is soms ook een miserabel stuk stront. Ik hou bij tijd en wijlen van het leven, maar houd dingen alsjeblieft simpel. Flikker op met al je aardse wetten en regels, al ik nodig heb zijn de wetten van het Universum.

Anyway, ik ben aan het veranderen, trek me nog verder terug uit de hussel en bussel die wij maatschappij noemen. Ik heb ook steeds minder zien om van huis weg te gaan. Ik begin een echte huismus te worden die geen zin meer heeft in wat zich daarbuiten allemaal afspeelt. Al die mensen met hun nietszeggende probleempjes, die van een mug een olifant maken. En hoewel ik graag alleen ben, mis ik steeds vaker iemand aan mijn zijde. Maar goed, dat is niet voor niets, dat is de wil van het Universum die ik dien, dus ik zal daar niet over klagen. Ik heb ook eerlijk gezegd geen trek om aan iemands verwachtingen te voldoen. Ik leef mijn leven van dag tot dag en anticipeer op wat het Universum mij aanbied. Al ik nog wens voor zolang ik nog hier ben is om een beetje plezier te hebben.

Peter68 © ® 17-09-2025
♥

Spiritual Transformation

As I wrote in my last blog post, I'm going through all sorts of processes between this full moon and the new moon on September 21st. Some processes are difficult and demanding, others require little effort, which doesn't mean they're not easy, but in those cases, I can fall back on my life experience and the lessons I've already learned. Many things have surfaced these past few days, such as childhood memories, my divorce, failed relationships, some things from past lives, and things that run in my family line.

It's sometimes hard to have to fight with all those demons from the past. Especially because I have struggled with them in the past and thought I had let them go. But some things don't let go so easily, as I've learned in the past. Anyway, I'm an Aries and sometimes a bit impatient and when it comes to these things it's not that surprising. I've been fighting this shit my whole life, which keeps me in survival mode. I would like to learn to really live right now.

And it's all very educational and fun, this spirituality, but sometimes I don’t like it. All those platitudes, that vague stuff and the constant saying that life is so fantastic. FUCK OFF!! Life isn't always fantastic, if you think that then you're not living, you're dreaming. Life is sometimes a miserable piece of shit. I enjoy life at times, but please keep things simple. Fuck off with all your earthly laws and rules, all I need are the laws of the Universe.

Anyway, I'm changing, withdrawing even further from the hustle and bustle that we call society. I also have less and less desire to leave home. I'm starting to become a real homebody who has no interest in what's going on outside. All those people with their insignificant problems, making a mountain out of a molehill. And although I enjoy being alone, I increasingly miss having someone by my side. Well, that's not for nothing, that's the will of the Universe that I serve, so I won't complain about that. To be honest, I also have no desire to meet anyone's expectations. I live my life day by day, anticipating what the Universe has to offer. All I wish for while I'm still here is to have a little fun.

Peter68 © ® 09/17/2025
♥

De afgelopen dagen - The past few days

(For English scroll down)

Ik had nog een stuk willen schrijven over de 9-9-9 poort, maar dat werd mij verhinderd door pijn links in mijn buik en heftige migraine aanvallen. Ik weet inmiddels de oorzaak van de pijn links in mijn buik, die werd veroorzaakt door de ijzer tabletten die ik slikte. Sinds ik die niet meer slik heb ik geen pijn meer gehad. Ik slikte die ijzer tabletten omdat ik altijd een tekort aan ijzer in mijn bloed heb gehad. Mijn bloed is al jaren aan het muteren en is ook iets lichter van kleur dan regulier bloed. Maar ik ben blij dat ikzelf de oorzaak van de pijn heb kunnen achterhalen en dus niet naar de dokter hoef. Zij had mij waarschijnlijk richting het ziekenhuis gestuurd voor o.a. bloed onderzoek en daar heb ik totaal geen trek in. Ik hou niet van dokters en ziekenhuizen.

Aan de migraines kan ik helaas weinig doen behalve mezelf heel rustig te houden. Slapen is het beste medicijn. De migraines worden bij mij veroorzaakt door zonne activiteit en de Maan. Zonnevlammen en CME's zijn voor mij echt funest. Het hoeven niet eens grote zonnevlammen of CME's te zijn. Zodra de snelheid en dichtheid van zo'n zonnevlam of CME richting de aarde oploopt slaan bij mij in mijn hoofd alle stoppen door en wordt ik een, twee of zelfs drie dagen achtereen geteisterd door zware migraine aanvallen waar ik dus heel weinig tegen kan doen. Vaak slaat zo'n zonnevlam of CME ook keihard in op mijn pijnappelklier en de sinus frontales (rechts) speelt hierbij ook een rol is mij opgevallen.

De afgelopen dagen "vanaf zo'n beetje 6 september" zijn zwaar geweest. Naast die pijn in mijn buik en migraine aanvallen heb ik ook te maken gehad met intense duizeligheid, het gevoel hebben te zweven, slapeloosheid en totaal afwezig zijn. Zo ben ik maandag naar Wageningen gegaan, maar ik heb geen idee hoe ik thuis ben gekomen. Dit is overigens niet de eerste keer dat dit gebeurd. Het gebeurd mij wel eens vaker dat ik zo afwezig ben. Normaal "zeker in het verkeer" ben ik altijd zeer alert, maar soms gebeurd het dus dat mijn hele zijn hier weg wordt getrokken. Een aantal jaren geleden, toevallig ook in Wageningen, liep ik tegen de zijkant van een rijdende bus aan. Ik werd toen de struiken in geslingerd. Ik had op een paar schrammen na geen verwondingen, maar het had dus erger gekund.

Maar al die "vage" klachten horen dus bij het proces waar wij nu in zitten. We hebben de 9-9-9 poort gehad, de volle Maan en maansverduistering. Het was voor mij de eerste keer dat ik met mijn eigen ogen een maansverduistering kon aanschouwen. En op 21 september hebben we de nieuwe Maan en zonsverduistering. En met al deze gebeurtenissen worden we stukje bij beetje een stukje hoger opgetild en groeit ons innerlijke bewustzijn. Zoals astroloog Kaypacha vandaag zei in zijn wekelijkse Pele Report zitten wij in het geboortekanaal en straks in Februari 2026 als Saturnus en Neptunus Ram weer in gaan sluiten wij deze processen af en kunnen wij geboren worden.

Dat brengt mij bij dit jaar 2025 en volgend jaar 2026. Het jaar 2025 is een afsluitingsjaar, het getal 9 is afsluiten. Dit jaar sluiten wij heel veel dingen af, zowel persoonlijk als spiritueel. Misschien eindigt je relatie, je baan, een vriendschap of je innerlijk lijden. Het jaar 2026 telt bij elkaar op 10 en is dus een 1 jaar. In 2026 gaan wij de fundering leggen voor nieuwe dingen in ons leven en in onze maatschappij. Er zullen nog heel veel oude dingen moeten sneuvelen de komende maanden, maar als we eenmaal in 2026 zitten en als Saturnus en Neptunus beiden Ram zijn in gegaan, kunnen we gaan bouwen aan nieuwe dingen. Waarom dan pas? Omdat Ram het eerste sterrenbeeld is in de zodiak en zowel Saturnus als Neptunus zijn daarbij zeer belangrijk. Saturnus is de planeet van orde en gezag, Neptunus is de planeet van eenheid, sensitiviteit, mystiek en een einde aan illusies. 2026 kan voor veel mensen dus een schokkend jaar worden omdat de waarheid zich nog meer zal laten zien en alle illusies zal wegnemen.

Peter68 © ® 11-09-2025
♥

The past few days

I wanted to write a piece about 9-9-9 gate, but pain on the left side of my abdomen and severe migraines prevented me from doing so. I now know the cause of the pain in my left abdomen, which was caused by the iron tablets I was taking. Since I stopped taking them, I haven't had any pain. I took the iron tablets because I've always had an iron deficiency in my blood. My blood has been mutating for years and is also slightly lighter in colour than regular blood. But I'm glad I was able to determine the cause of the pain myself and therefore don't have to go to the doctor. She would probably have sent me to the hospital for blood tests, among other things, and I have absolutely no desire to go to that. I don’t like doctors and hospitals.

Unfortunately, there's little I can do about my migraines other than keep myself very calm. Sleep is the best medicine. My migraines are triggered by solar activity and the moon. Solar flares and CMEs are truly devastating for me. They don't even have to be large solar flares or CMEs. As soon as the speed and density of such a solar flare or CME increases towards Earth, my brain goes crazy, and I'm plagued by severe migraines for one, two, or even three days straight, which I can do very little about. Often, such a solar flare or CME also hits my pineal gland hard, and I've noticed that the frontal sinuses (right) also play a role in this.

The past few days, "starting around September 6th," has been difficult. Besides the abdominal pain and migraines, I've also been experiencing intense dizziness, a floating sensation, insomnia, and complete absence. For example, I went to Wageningen on Monday, but I have no idea how I got home. This isn't the first time this has happened. It happens to me quite often that I'm so absent-minded. Normally, "especially in traffic," I am always very alert, but sometimes it happens that my whole being is pulled away from this. A few years ago, coincidentally also in Wageningen, I walked into the side of a moving bus. I was then thrown into the bushes. Aside from a few scratches, I wasn't injured, but it could have been worse.

But all those "vague" complaints are part of the process we're currently in. We've had the 9-9-9 gate, the full moon, and the lunar eclipse. It was the first time I witnessed a lunar eclipse with my own eyes. And on September 21st, we have the new moon and solar eclipse. And with all these events we are lifted little by little a little higher and our inner consciousness grows. As astrologer Kaypacha said today in his weekly Pele Report, we are in the birth canal, and soon in February 2026, when Saturn and Neptune enter Aries again, we will complete these processes and be able to be born.

That brings me to this year 2025 and next year 2026. The year 2025 is a year of closure, the number 9 means closing. This year we are concluding many things, both personally and spiritually. Perhaps your relationship, your job, a friendship, or your inner suffering is ending. The year 2026 adds up to 10 and is therefore a 1 year. In 2026, we will lay the foundation for new things in our lives and in our society. There will be a lot of old things that will have to fall by the wayside in the coming months, but once we get into 2026 and Saturn and Neptune have both entered Aries, we can start building new things. Why only then? Because Aries is the first sign in the zodiac, and both Saturn and Neptune are very important in it. Saturn is the planet of order and authority, while Neptune is the planet of unity, sensitivity, mysticism, and the end of illusions. 2026 could therefore be a shocking year for many people, as the truth will reveal itself even more and dispel all illusions.

Peter68 © ® 09/11-2025
♥

Het schuldspel - The Blame Game

(For English scroll down)

Veel mensen leven hun leven conform wat andere zeggen hoe je moet leven. De meeste mensen luisteren niet naar hun hart/intuïtie, maar volgen bepaalde familiepatronen/tradities die al vele generaties door kerk en regeringen zo zijn opgelegd. Daar hoort ook het schuldenspel bij. Met het schuldenspel bedoel ik dat het nooit hun schuld is maar altijd van andere. Een broer, zus, nicht, neef, vader, moeder, vriend, leraar, collega, baas, bedrijf, een gemeente raadslid of de regering zijn altijd de schuldige, niet zij. Zij vertrouwde, zij wisten niet beter of handelde vanuit het patroon/traditie die hun familie al generaties gebruikt.

Deze mensen leren ook niet of nauwelijks van hun eigen fouten en kijken ook nooit diep in zichzelf. Zij zijn immers perfect en leven al generaties lang op dezelfde manier. En begrijp mij niet verkeerd, ik wil niemand terecht wijzen. Ik ben voor vrijheid wat dus ook inhoud dat iedereen zijn leven mag leven zoals die dat wenst, maar door het spelen van het schuldenspel maak je het jezelf wel heel moeilijk. Als je regelmatig eens goed naar jezelf kijkt, probeert te leren van wat er mis ging wordt het leven een stuk aangenamer en gemakkelijker. Niemand is perfect, ook ik niet. Ik moet mezelf soms ook corrigeren, leren van wat er mis ging en "het meest moeilijke voor mij" me aanpassen aan bepaalde situaties.

We moeten niet alles willen zeggen wat op onze lippen ligt, daarmee kunnen "gewild of ongewild" we andere pijn doen. Het beter om eerst even na te denken voordat wij spreken. Is het nodig dat wij dit uitspreken, wat voor een schade kan dit bij iemand aanrichten en is het waardevol genoeg dat ik iets zeg wat mogelijk schade kan aanrichten bij andere? Ik ben een recht door zee mens en een Ram en neem zelden tot nooit een blad voor de mond, maar ik heb door de jaren heen wel geleerd om op een diplomatieke manier te reageren op andere. Ik wil andere geen schade toe brengen, niet eens mijn ergste vijand als ik die zou hebben. Ik probeer tegen andere zoveel als mogelijk vanuit liefde en positiviteit te spreken, het schuldenspel is aan mij niet besteed.

Peter68 © ® 07-09-2025
♥

The Blame Game

Many people live their lives according to what others tell them to do. Most people don't listen to their heart/intuition, but follow certain family patterns/traditions that have been imposed for generations by the church and governments. This also includes the blame game. By the blame game, I mean that it's never their fault, but always someone else's. A brother, sister, cousin, father, mother, friend, teacher, colleague, boss, a company, a city council member or the government is always to blame, not them. They trusted, they did not know any better or they acted according to the pattern/tradition that their family had used for generations.

These people also learn little or nothing from their own mistakes and never look deeply into themselves. After all, they are perfect and have been living the same way for generations. And don't get me wrong, I'm not trying to correct anyone. I'm all for freedom, which means everyone should be able to live their life as they wish, but by playing the blame game, you're making things very difficult for yourself. If you regularly take a good look at yourself and try to learn from what went wrong, life becomes much more pleasant and easier. Nobody is perfect, not even me. I also have to correct myself sometimes, learn from what went wrong and "the most difficult for me" adapt to certain situations.

We should not say everything that is on our lips, because by doing so we can hurt others, whether we want to or not. It is better that we think first before we speak. Is it necessary for us to say this, what harm could this do to someone, and is it valuable enough that I say something that could potentially harm others? I am a straightforward person and an Aries and rarely, if ever, mince my words, but over the years I have learned to respond to others in a diplomatic manner. I have no wish to harm others, not even my worst enemy if I had one. I try to speak to others as much as possible from a place of love and positivity, the blame game is not for me.

Peter68 © ® 09/07/2025
♥

Gaia - Gaia

(For English scroll down)

Ik kwam vanuit het licht naar het duister.
Daar hoorde ik wat gefluister.
Over een planeet ver van mij vandaan.
Er zouden daar mensen bestaan.

Een mooie vrouw genaamd Gaia kwam tot mij nader.
Ze keek mij liefdevol aan en vroeg, wil jij een van mijn kampioenen zijn in de veranderingen die de komende tijd ga doormaken?
Ik kon haar uitstraling niet weerstaan en zei volmondig JA!

Ik had Gaia al vele malen bezocht.
Steeds aan het einde van mijn verblijf zei ik dat ik niet meer terug wilde komen.
Maar hoe kan een ziel als ik een zo sexy wezen als Gaia weerstaan?

En ook nu, mijn verblijf hier loopt bijna ten einde.
Ik heb al vele malen gezegd dat ik hier niet meer wil terugkeren.
De meeste wezens op deze planeet zijn voorbij gestoord.
Ze zijn barbaars en kwaadaardig.

Daarbij komt, ik verlang naar huis.
Naar dat plekje ergens in de Andromeda nevel.
En als je al zo vaak als ik hier bent geweest, wil je ook wel eens wat anders.

Lieve Gaia, ik hou van jou, je schoonheid en je natuur.
Maar vraag mij alsjeblieft niet nog eens om hier weer te keren.
Ik heb als ziel hier veel schade opgelopen en het zal wel even duren voor dat is gerepareerd.
Neem het mij niet kwalijk, maar ik ben als oude ziel toe aan wat rust.

Wie weet, kom ik ooit nog eens mijn diensten bij je aanbieden.
Als ik het vuur in mijzelf heb hervonden. 
Nu ben ik helaas niet in staat om de kampioen voor je te zijn die je nodig hebt.
Alleen het Heilige Universum kan mij nog helpen om deze rit te volbrengen.

Peter68 © ® 30-08-2025
♥

Gaia

I came from the light into the darkness.
There I heard some whispering.
About a planet far away.
People supposedly exist there.

A beautiful woman named Gaia came near me.
She looked at me lovingly and asked, will you be one of my champions in the changes I will be experiencing in the coming period?
I couldn't resist her radiance and said a resounding YES!

I had visited Gaia many times.
At the end of each stay I always said I didn't want to come back.
But how can a soul like me resist a being as sexy as Gaia?

And even now, my stay here is almost coming to an end.
I've said many times that I don't want to return.
Most creatures on this planet are beyond insane.
They are barbaric and evil.

Besides, I long for home.
To that spot somewhere in the Andromeda Nebula. 
And when you've been here as often as I have, you want to try something different.

Dear Gaia, I love you, your beauty and your nature.
But please don't ask me to return here again.
As a soul, I've suffered a lot of damage here, and it will probably take some time for that to be repaired.
Please don't take it personally, but as an old soul I'm ready for some rest.

Who knows, maybe I'll come and offer my services to you again someday.
When I've rediscovered the fire within myself.
Unfortunately, I am now unable to be the champion you need.
Only the Holy Universe can help me complete this journey.

Peter68 © ® 08/30/2025
♥

Fascinerend - Fascinating

(For English scroll down)

Het leven hier op aarde is soms fascinerend. Soms heb ik een bloedhekel aan het leven en wenst ik dat ik er niet meer was, maar soms na een diepe emotionele crisis kijk ik terug en dan fascineert het mij wat voor een veerkracht ik toch steeds weer heb. Ik kan soms echt heel diep gaan, echt tot het punt dat andere mensen voor het ergste beginnen te vrezen. Maar dan toch is er plots weer dat vonkje in mij dat de hele boel weer een lichterlaaie zet.

Het heeft mij altijd gefascineerd dat je op de ene dag helemaal klaar bent met dit leven en echt niet meer verder wenst te gaan. En dan is er de volgende dag en merk je dat je uit die diepte aan het opkrabbelen bent, je hebt weer wat kracht en je verhoogt het tempo om zo snel als mogelijk uit die depressie put weg te kunnen komen. Het is misschien een rare vergelijking maar ik zie het altijd als een klein kind dat na dat het verdwaald was snel naar de moeder haar uitgestrekte armen rent. Het is ook een van de weinige zoete herinneringen die ik heb aan mijn dierbare moeder.

Wat ook fascinerend is tot op zekere hoogte, is mijn relatie met moderne technologie. Over het algemeen noem ik mijn pc miserabel stuk stront van technologie. Ik en moderne technologie mixen niet zo goed, maar ik heb het helaas wel nodig in deze tijd waarin wij leven. Zonder pc zou ik niet eens een paspoort kunnen aanvragen, daar moet je tegenwoordig online een afspraak voor maken. Stelletje hufters. Ik heb het al eens vaker geschreven, ik heb en wil geen smartphone. Ik weiger om net zo'n zombie te worden als de meeste mensen. Bovendien, ik hecht zeer aan mijn privacy en met zo'n telefoon kunnen ze je echt overal volgen en afluisteren, ook als jij alles uit heb staan.

YouTube vind ik de meest waardeloze site die er is met al die friemel kruisjes. Het komt vaak voor dat ik ergens verkeerd op druk en als ik dan terug wil loopt alles in het honderd. Kortom, de frustratie loopt hoog op en  dan heb ik al gegeten en gedronken. Dan denk ik “fuck you” en moet eerst even afkoelen voordat ik het weer opnieuw kan proberen. Het is misschien ook omdat ik een Ram ben, die heeft geen tijd voor al dat technologische geneuzel, maar wil snel door. Toch fascineert het me steeds dat ondanks alle obstakels die ik tegenkom met technologie, dat ik toch steeds kom waar ik wil zijn, of in het geval van YouTube, wat ik wil zien. Er is niet veel wat ik kijk op YouTube overigens, ik heb wat vaste pagina's die ik bekijk en wat muziek, maar dan heb je het wel gehad.

Peter68 © ® 28-08-2025
♥

Fascinating

Life here on earth is sometimes fascinating. Sometimes I absolutely hate life and wish I were gone, but sometimes, after a deep emotional crisis, I look back and am fascinated by my resilience. I can sometimes really sink to the point that other people start to fear the worst. But then suddenly, that spark inside me rekindles everything.

It has always fascinated me that one day you're completely done with this life and truly don't want to go on. And then the next day comes when you find yourself crawling out of that depth, you regain some strength, and you pick up the pace to escape that pit of depression as quickly as possible. It might be a strange comparison, but I always picture it as a small child who, after getting lost, quickly runs to its mother's outstretched arms. It is also one of the few sweet memories I have of my dear mother.

What's also fascinating, to a certain extent, is my relationship with modern technology. In general I call my PC a miserable piece of shit of technology. I don't mix well with modern technology, but unfortunately, I do need it in this day and age. Without a PC, I wouldn't even be able to apply for a passport nowadays, you have to make an appointment online. Bunch of jerks. I've written this before, I don't have and don't want a smartphone. I refuse to become a zombie like most people. Besides, I value my privacy very highly and with a phone like that, they can track and listen to you anywhere, even if you have everything turned off.

I think YouTube is the most worthless site out there, with all those fiddly crosses. I often press something wrong and when I want to go back, everything goes haywire. In short, the frustration runs high and by then I've already eaten and drunk. Then I think, "Fuck you" and have to cool off before I can try it again. It might also be because I'm an Aries, who doesn't have time for all that technological nonsense, he wants to move on quickly. Yet, I'm always fascinated by the fact that despite all the obstacles I encounter with technology, I still end up where I want to be, or in the case of YouTube, what I want to see. I don't watch much on YouTube, by the way; I have a few fixed pages and some music, but that's about it.

Peter68 © ® 08/28/2025
♥

Een mijlpaal - A milestone

(For English scroll down)

Ik zit met dit blog bijna aan een mijlpaal, een mijlpaal die ik niet zo snel zag aankomen. Na mijn eerste blog The Barkum Files begon ik in 2019 met The Barkum Files II. Een vervolg op mijn eerste blog. In het begin was het moeilijk. Veel lezers van mijn eerste blog waren verdwenen en kon ik ook niet terugvinden. Doch, gaandeweg kwamen er nieuwe lezers. In het begin kon je nog reageren, maar die functie heb ik uitgeschakeld omdat er vaak trollen reageren of mensen die het nodig vonden om reclame te maken voor hun eigen sites, meestal seks of goksites en daarvoor is deze blog niet bedoeld.

Nu eind Augustus 2025 zie ik dat ik bijna aan de 25.000 lezers zit, een absolute mijlpaal die ik met mijn vorige blog "dat langer heeft bestaan dan deze" niet heb weten te halen. Kortom, ik wil uit de grond van mijn hart iedereen danken voor het "al dan niet trouw" lezen van mijn blog The Barkum Files II. Ik heb de afgelopen jaren met veel plezier geschreven over mezelf, mijn gevoelens, dingen die mij bezig hielden of interesseren. We zijn de afgelopen jaren als wereld door een hele duistere periode heen gegaan waar leugen, polarisatie en manipulatie de hoofdtoon speelde.

Ik wilde daarom iedereen die mijn blog de laatste jaren heeft gelezen danken voor het lezen van mijn blog en zij die mij op Twitter volgen die daar wel kunnen reageren. Ik dank u allen voor uw aandacht en de liefdevolle reacties. 25.000 lezers is een mijlpaal die ik nooit zal vergeten. Dank u, dank u, dank u.

Peter68 © ® 21-22-08-2025
♥

Update

Het is werkelijk verbazingwekkend. Op 30 Augustus bereikte mijn blog de 25.000 lezers en nog geen twee maanden later is de 30.000 mijlpaal overschreden. Afgelopen nacht 26 oktober overschreden we de 30.000 mijlpaal. Dit is vooral te danken aan bezoekers/lezers uit Brazilië, Singapore, Vietnam en India die de afgelopen twee maanden veelvuldig mijn blog hebben gelezen. Mijn bescheiden dank daarvoor.

Peter68 © ® 26-10-2025
♥

A milestone

I'm almost at a milestone with this blog, a milestone I didn't see coming so quickly. After my first blog, The Barkum Files, I started The Barkum Files II in 2019. A sequel to my first blog. It was difficult at first. Many readers of my first blog had disappeared and I could not find them again. However, gradually, new readers joined. At first, you could still comment, but I turned that feature off because trolls often comment, or people who felt the need to advertise their own sites, usually sex or gambling sites, and this blog isn't intended for that.

Now, at the end of August 2025, I see that I am almost at 25,000 readers, an absolute milestone that I was unable to achieve with my previous blog, which existed longer than this one. In short, I want to thank everyone from the bottom of my heart for reading my blog, whether faithfully or not, The Barkum Files II. Over the past few years I have enjoyed writing about myself, my feelings, and things that kept me busy or interested me. In recent years, the world has gone through a very dark period where lies, polarisation and manipulation played a major role.

Therefore, I wanted to thank everyone who has read my blog over the past few years for reading it, and those who follow me on Twitter who can respond there. I thank you all for your attention and the loving comments. 25,000 readers is a milestone I will never forget. Thank you, thank you, thank you.

Peter68 © ® 08-21-22-2025
♥

Update

It's truly amazing. On August 30th my blog reached 25,000 readers and less than two months later the 30,000 milestone has been passed. Last night, October 26th, we passed the 30,000 milestone. This is mainly thanks to visitors/readers from Brazil, Singapore, Vietnam and India who have frequently read my blog over the past two months. My humble thanks for that.

Peter68 © ® 10/26/2025
♥ 

Twijfelaar - Doubter

(For English scroll down)

De meeste mensen gaan er vanuit dat ik stevig in mijn schoenen sta, mede ook omdat ik behoorlijk koppig kan zijn, maar dat is niet zo. Hoewel ik haarfijn kan aangeven wat ik wel en niet wil in mijn leven, zijn er ook veel dingen waar ik over twijfel of op zijn minst mijn bedenkingen bij heb. Er zijn bijvoorbeeld winkels die ik niet durf in te gaan, het maken van en telefoongesprek vind ik moeilijk en eng, zeker als ik die niet ken. Maar zelfs al ken ik die persoon wel, dan is bellen voor mij nog een hele grote drempel. Ik bel zelden of nooit uit mezelf op. Ik vind e-mail wat dat betreft echt een uitkomst. Ik druk mezelf in geschrift beter uit dan gewoon te spreken.

Ik twijfel ook vaak over mezelf en dit leven op deze vreemde planeet. Ik zie dingen gebeuren dat ik denk, 🤦 maar daarna weet ik weer dat het allemaal bij het grotere plan behoord. Ik had vroeger ook geen zelf liefde en respect, dat is er eigenlijk pas gekomen sinds de tijd dat ik mijn pleegmoeder leerde kennen 1989, na mijn tweede keer dakloos zijn. Mijn pleegmoeder wist mij op zo'n manier te stimuleren dat ik eens kritisch naar mezelf ging kijken. Mijn familie had me altijd als pispaal gebruikt, mijn vader wilde me niet zien, dus er was niet echt een stimulans. Ik had alles verloren wat ik ooit lief had gehad, mijn ouders, mijn oma die in mijn armen was overleden en mijn eigen familie had ik er zelf uit getrapt omdat ik hun gif meer dan zat was.

Nog vaak zit ik te filosoferen over tal van dingen zoals waarom ik geen echte doelen meer heb in mijn leven? Ik heb weinig tot geen interesses en zit eigenlijk alleen maar te wachten tot mijn tijd hier voorbij is. Ik heb nooit hier op deze vreemde planeet willen zijn. Nou ja, ik schijn er ooit voor gekozen te hebben, maar door alle tegenslagen die ik in dit leven heb gehad ben ik een beetje murw geslagen. 

Ik was ooit een wandelende muziek encyclopedie, ik had ooit grote interesse in politiek en heb een 15 jaar durende politieke carrière gehad, ik bouwde vroeger zelf van hout mijn eigen meubels, ik schilderde, speelde vele muziek instrumenten, ik hielt van koken, tuinieren, lange fietstochten, geschiedenis, kunst en nog zoveel meer, maar het is zo'n beetje allemaal verdwenen. Dan mag je je toch gaan afvragen wat er in hemelsnaam met mij is gebeurd?

Alleen de natuur weet nog enige interesse in mij op te wekken, voor de rest interesseert mij nog maar weinig. En met de natuur bedoel ik de bossen en het Universum. Dag na dag gaat voorbij en soms weet ik niet eens wat voor een dag het is. Niet dat dat belangrijk is, voor mij zijn de meeste dagen hetzelfde. Het is dat ik op sommige dagen een bepaalde routine heb, maar voor de rest is het allemaal een pot nat.

Ik heb slechts twee wensen in dit leven en dat zijn om te evolueren en om weer herenigd te worden met mijn overleden moeder. Er is niets in dit leven wat ik meer mis dan mijn dierbare moeder. De eerste is omdat ik echt nooit meer wil terugkeren op deze planeet. Ik hou van moeder aarde, maar wat er op deze planeet gebeurd is "laten we het maar zo zeggen" niet mijn kopje thee. Alle complotten die er gaande zijn, de oorlogen waarin we onze eigen broeders en zusters afslachten omdat ze iets anders geloven of omdat ze er anders uit zien, het ongelimiteerde plunderen van natuurlijke bronnen om nog maar te zwijgen over de verdeling van voedsel en andere dingen.

Hoe haal je het in je botte hersens om je broeders en zusters te laten verhongeren omdat jij zo graag winst wil maken of jouw zogenaamde macht wil uitoefenen? Deze wereld is echt toe aan een grote verandering. We moeten echt af van het kapitalistische systeem, van vraag en aanbod waarbij het recht van de sterkte alles bepalend is. Iedereen zou recht moeten hebben op gratis onderwijs zodat hij/zij zich volledig kan ontplooien, ook zou iedereen recht moeten hebben op gratis basis gezondheidszorg waarbij hij/zij kiest of die regulieren of natuurgeneeskunde wil gebruiken. Ik ben altijd een voorstander geweest van Vrijheid en eerlijk delen zodat ieder mens de mogelijk heeft om zijn/haar leven te leiden zoals hij/zij dat wenst.

Goed, genoeg gif gespoten, tijd om weer wat verder te filosoferen ergens in de natuur, ver weg van deze gestoorde wereld.

Peter68 © ® 17-18-08-2025
♥

Doubter

Most people assume I'm confident, partly because I can be quite stubborn, but that's not the case. Although I can clearly state what I want and don't want in life, there are also many things I'm unsure about, or at least have reservations about. For example, there are shops I don't dare to enter, and I find making a phone call difficult and scary, especially if I don't know them. But even if I know that person, calling is still a huge hurdle for me. I rarely, if ever, make calls on my own. I find email a real godsend in that regard. I express myself better in writing than simply speaking.

I also often doubt myself and this life on this strange planet. I see things happening that I think, 🤦 but then I know again that it's all part of the bigger plan. I also had no self-love or respect when I was younger, which actually only came since I met my foster mother in 1989, after my second time being homeless. My foster mother knew how to encourage me in such a way that I started to look at myself critically. My family had always used me as a target; my father didn't want to see me, so there wasn't really any incentive. I had lost everything I had ever loved, my parents, my grandmother, who had died in my arms, and my own family, which I had kicked out myself because I was sick and tired of their venom.

I still often find myself philosophising about all sorts of things, like why don't I have any real goals in life anymore? I have little to no interests and am basically just waiting for my time here to be over. I never wanted to be here on this strange planet. Well, apparently I once chose it, but because of all the setbacks I've had in this life, I've become a bit worn down.

I was once a walking music encyclopaedia, I was once very interested in politics and had a 15-year political career, I used to build my own furniture out of wood, I painted, played many musical instruments, I loved cooking, gardening, long bike rides, history, art, and so much more, but it's all pretty much disappeared. Then you might wonder what on earth happened to me?

Only nature still arouses any interest in me, little else interests me anymore. And by nature, I mean the forests and the Universe. Day after day passes, and sometimes I don't even know what day it is. Not that it matters, for me most days are the same. It's just that some days I have a certain routine, but the rest of the time it's all the same.

I have only two wishes in this life, to evolve and to be reunited with my deceased mother. There's nothing in this life I miss more than my dear mother. The first is because I truly never want to return to this planet. I love Mother Earth, but what's happening on this planet is, let's just say, not my cup of tea. All the conspiracies going on, the wars where we slaughter our own brothers and sisters because they believe differently or because they look different, the unlimited plundering of natural resources, not to mention the distribution of food and other things.

How dare you allow your brothers and sisters to starve to death just because you want to make a profit or exercise your so-called power? This world is truly in need of a major change. We must abandon the capitalist system, the one of supply and demand where the rule of strength is paramount. Everyone should have the right to free education so they can develop to their full potential, and everyone should have the right to free basic health care, choosing whether to use conventional or natural medicine. I have always been an advocate of Freedom and fair sharing so that every person has the opportunity to live his/her life as he/she wishes.

Okay, enough poison sprayed, time to philosophise some more somewhere in nature, far away from this crazy world.

Peter68 © ® 08/17/18/2025
♥

Een zware last - A Heavy burden

The Gerbera was my mother's favorite flower.

(For English scroll down)

Toen mijn moeder overleed in 1972 "ik was toen bijna 4 jaar" was ik geknakt. Ineens was mijn moeder uit mijn leven gerukt en ik wist en begreep niet het hoe of waarom? Niemand die even de moeite nam om even uit te leggen wat dood zijn precies inhield? Dat gebeurde pas toen ik 8 jaar was, toen nam een oom mij mee naar het kerkhof naar het graf van mijn moeder. 

Ik heb het altijd jammer gevonden dat mijn vader en mijn oma "bij wie ik en mijn zusje toen tijdelijk woonde" mij niet bij de begrafenis van mijn moeder hebben laten zijn. Hoe hart verscheurd dat misschien ook had geweest, ik had geweten wat dood betekende. En misschien was alles dan wel anders gelopen dan het nu heeft gedaan. Maar zo ging dat in de jaren 70, aan de gevoelens van kinderen werd niet gedacht, we moesten maar doen alsof er niets was gebeurd.

Ik heb er vroeger zo vaak over zitten filosoferen langs de Rijn. Ik had daar vroeger een favoriet plekje waar ik heerlijk kon zitten filosoferen en naar de Rijn aken en het water kijken. Wat voor een weer het was maakte mij niet uit, ik genoot van alles. Ik filosofeerde over van alles en dat doe ik nog steeds. Over mijn dierbare moeder filosofeerde ik vroeger het vaakst. Als ik dan aan de Rijn zat kwamen er altijd allerlei gedachten in me naar boven over hoe het had kunnen zijn, was mijn moeder niet overleden.

Mijn moeder was en is mij nog steeds zeer dierbaar. Ik heb vroeger ook vele uren doorgebracht bij haar graf. Daar zat ik dan te filosoferen maar soms ook gewoon te praten. Vele mensen vonden het vreemd en ze zeiden het ook tegen mijn oma en mijn oom en tantes. Waarom zit die jongen daar te praten tegen een graf, alsof die met de doden zit te praten. Soms had ik ook het gevoel dat ik met mijn moeder zat te praten, ik voelde heel duidelijk haar aanwezigheid. Een keer heeft een oom mij ook weggehaald bij het graf van mijn moeder omdat mensen over mij aan het kletsen waren, maar de volgende dag zat ik er gewoon weer.

Ik denk nog regelmatig aan mijn moeder, ik mis haar nog steeds. Zij was de zon in mijn leven, de eerste mens/vrouw waar ik van hielt. Ik heb ondanks mijn jonge leeftijd toen, nog vele herinneringen aan haar die mij zeer dierbaar zijn. Zij was meer dan mijn moeder, meer dan familie, zij was een deel van mijn ziel. En dat stukje ziel overleed toen zij overleed. Iets wat ook een paar jaar later werd opgemerkt bij een psychologisch onderzoek voor dat ik naar mijn eerste kindertehuis ging. De psycholoog schreef, "Peter is een hoogst intelligente jonge, maar een deel van zijn ziel is overleden waardoor hij niet meer geheel hier is." Ik zal juichen als mijn taak hierop aarde erop zit en ik eindelijk weer terug kan keren met de rest van mijn ziel die in hogere sferen verkeerd.

Peter68 © ® 16-08-2025
♥

A Heavy burden

When my mother died in 1972 "I was almost 4 years old at the time" I was devastated. Suddenly my mother was taken from my life and I didn't know or understand how or why? No one took the time to explain exactly what death meant? That didn't happen until I was 8 years old, when an uncle took me to the cemetery to my mother's grave.

I have always felt sorry that my father and my grandmother "with whom my sister and I were living temporarily" did not let me attend my mother's funeral. However heart breaking that might have been, I would have known what death meant. And maybe everything would have turned out differently than it did. But that's how it was in the 70s, children's feelings were not considered, we just had to pretend nothing had happened.

I used to sit and philosophise about it so often along the Rhine. I used to have a favourite spot there where I could sit and philosophise and watch the Rhine barges and the water. I didn't care what the weather was like, I enjoyed it all. I philosophised about all sorts of things, and I still do. I used to philosophise most often about my dear mother. Whenever I sat by the Rhine, all sorts of thoughts would come to mind about what could have been if my mother had not died.

My mother was and still is very dear to me. I also spent many hours at her grave in the past. I would sit there philosophising, but sometimes just talking. Many people found it strange, and they even said it to my grandmother, uncle, and aunts. Why is that boy sitting there talking at a grave, as if he were talking to the dead? Sometimes I also had the feeling that I was talking to my mother, I felt her presence very clearly. Once an uncle also took me away from my mother's grave because people were gossiping about me, but the next day I was there again.

I still think about my mother regularly, I still miss her. She was the sunshine in my life, the first person/woman I loved. Despite my young age at the time, I still have many memories of her that are very dear to me. She was more than my mother, more than family, she was a part of my soul. And that part of my soul died when she passed away. Something that was also noticed a few years later during a psychological examination before I went to my first children's home. The psychologist wrote, "Peter is a highly intelligent young man, but a part of his soul has died, meaning he is no longer wholly here." I will rejoice when my task on earth is done and I can finally return with the rest of my soul, which resides in higher realms.

Peter68 © ® 08/16/2025
♥