Hart o hart.

Hart o hart, je hebt het soms zwaar te verduren
Maar op de wilde levenszeeën is het soms moeilijk sturen
Zijn het niet de wind en de golven die op je inbeuken
Dan zijn het wel de trucjes van het ego die je probeert te verneuken

Eigenlijk ben je voor deze harde wereld te open en te zacht
En hoewel dat je zwakheid is, is dat tegelijkertijd ook je kracht
Reeds vele malen liep je hele diepe wonden op
Stond de hele wereld op zijn kop

Toch liet je het vuur in jou niet doven
Bleef je in het goede geloven
Sleepte je jezelf door de hoogste golven heen
Wachtte je geduldig tot de zon weer scheen

Vele mensen hebben in jou een thuis gevonden
Mochten daar rusten en verpleegde hun eigen wonden
In liefde en vrede mochten ze je bij je binnenkomen
En daar te kunnen werken een nieuwe dromen

En ik hoor je roepen, is er dan helemaal niemand voor mij?
Ik wil graag andere helpen, maar wie maakt mij blij?
Het antwoord op deze vraag moet ik je helaas schuldig blijven
Het Universum zal dat antwoord eens in je gaan schrijven.

Peter68 © ® 28-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Dankbaar

Ik ben dankbaar voor dit leven,
Ik ben dankbaar voor de lessen die ik heb gehad,
Ik ben dankbaar voor de pijn en het verdriet die ik heb gekend,
Ik ben dankbaar voor alle wegen die ik heb moge bewandelen,
Ik ben dankbaar voor mijn zielenzussen,
Ik ben dankbaar voor mijn drie kinderen,
Ik ben dankbaar voor alle mensen die in mijn leven waren en zijn,
Ik ben dankbaar voor mijn dagelijkse voedsel en onderkomen,
Ik ben dankbaar voor alles dat ik heb,
Ik ben dankbaar voor de natuur waar ik graag in verblijf,
Ik ben dankbaar voor de schoonheid en magie die ik overal om me heen waarneem,
Ik ben dankbaar voor alle veranderingen die gaande zijn,
Ik ben dankbaar voor de veranderingen die spoedig ook in mijn leven zullen gaan komen
Ik ben U het Universum dankbaar voor alles wat U voor mij doet en heeft gedaan.

Peter68 © ® 28-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Het vrije woord

Ik zou willen zeggen wat ik denk
Maar de kans bestaat dat ik daar iemand mee krenk
Ik moet dus diplomatiek schrijven
Anders mag ik niet blijven

Ik zal mijn woorden dus moeten wikken en wegen
Moeten kiezen tussen recht voor zijn raap of gedegen
Mijn punten goed moeten beargumenteren
En zo mensen proberen te enthousiasmeren

Al deze politieke correctheid maakt het moeilijk om nog iets te zeggen
Maar ik weiger mijn pen voorgoed neer te leggen
Ik geloof in de vrijheid van het woord
Alles dient gezegd te kunnen worden en te worden gehoord

Waarom plaatsen we overal politiek-correcte muren?
En proberen we zo andere hun leven te verzuren
Waarom het vrije woord steeds verder afknijpen?
Echt, ik probeer het allemaal te begrijpen

Maar ik kan aan al die verzuurde argumenten geen touw vastknopen
Dan zwijg ik liever en blijf ik op verlichting hopen
Polarisatie drijft onze samenleving steeds verder uit een
Het maakt de wereld voor vele afstandelijk en gemeen.

Peter68 © ® 24-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Onrustig

Het is weer onrustig in mij
De periode van rust en harmonie is voorbij
Ik voel de lava weer door mijn aderen stromen
Maar ik doe mijn best om het in te tomen

Ik wil niet als een vulkaan exploderen
Ik wil verder en nieuwe dingen leren
Vooruit in het leven
Mezelf helemaal geven

Niet meer als hoogspanningsmast fungeren
En steeds allerlei energieën moeten afweren
Al ik wens is innerlijke vrede en rust
En iemand die me af en toe lekker knuffelt en kust

Iemand die goed kan luisteren
Tegen wie zelf mijn ziel wil fluisteren
Maar eerst nog wat aan mezelf werken
En hier en daar wat dingen in mezelf versterken

Ook dienen er nog wat oude patronen te verdwijnen
Opdat ik mezelf nog meer kan verfijnen
Ik wil het absolute beste uit mezelf naar boven halen
Zodat ik dat de wereld in kan laten stralen.

Peter68 © ® 14-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

Niet langer meer wachten

Waar ben ik op aan het wachten?
Hoe kan ik mijn innerlijk pijn nog meer verzachten?
Vele energieën stromen als een rivier door mij heen
Sommige zijn zwaar van aard en sommige ook heel sereen

Als een hoogspanningsmast loop ik hier op deze aardkloot
In deze tijden van verandering brengt me dat soms in ademnood
Ik wil vooruit, ik wil niet meer wachten
Ik heb lang genoeg naar deze tijd moeten smachten

Ik ben al het wachten en treuzelen zo moe
Ik wil naar de nieuwe tijd toe
De nieuwe tijd waarin de mensheid zijn eigen duisternis verslaat
En voorgoed in de rest van het Universum opgaat

We zullen verlost zijn van de oude aardse dualiteit
De dualiteit die ons nu nog altijd splijt
We zullen leven vanuit ons hart
Verdwijnen zullen armoede, haat, verdriet en smart

Verenigt zullen wij op de nieuwe aarde samen leven
We zullen alles delen en empathisch veel om elkaar gaan geven
Geen enkele ziel zal ooit nog hoeven te leiden
Dus treuzel niet langer maar laten we elkaar gaan verblijden.

Peter68 © ® 14-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥

The journey

I had descended into the darkness to experience
pain, sorrow and rejection.
After many years of wandering in the darkness, 

I am now ready to return to the light that I essentially am.
I am ready for the last leg of my journey on Earth, 

and then return to the source forever.
The source of unconditional love, light and pleasure.

Peter Barkum © ® 09-08-2020

♥