Hart o hart, je hebt het soms zwaar te verduren
Maar op de wilde levenszeeën is het soms moeilijk sturen
Zijn het niet de wind en de golven die op je inbeuken
Dan zijn het wel de trucjes van het ego die je probeert te verneuken
Eigenlijk ben je voor deze harde wereld te open en te zacht
En hoewel dat je zwakheid is, is dat tegelijkertijd ook je kracht
Reeds vele malen liep je hele diepe wonden op
Stond de hele wereld op zijn kop
Toch liet je het vuur in jou niet doven
Bleef je in het goede geloven
Sleepte je jezelf door de hoogste golven heen
Wachtte je geduldig tot de zon weer scheen
Vele mensen hebben in jou een thuis gevonden
Mochten daar rusten en verpleegde hun eigen wonden
In liefde en vrede mochten ze je bij je binnenkomen
En daar te kunnen werken een nieuwe dromen
En ik hoor je roepen, is er dan helemaal niemand voor mij?
Ik wil graag andere helpen, maar wie maakt mij blij?
Het antwoord op deze vraag moet ik je helaas schuldig blijven
Het Universum zal dat antwoord eens in je gaan schrijven.
Peter68 © ® 28-08-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
