Zaterdagochtend 01-02-2020 werd ik om 10:01 uur wakker. Na mijn dagelijkse ochtendritueel en een hete douche begaf ik me met de bus naar de markt in Arnhem voor wat heerlijke mosselen. Daarna door naar Velp voor een Imbolc wandeling in nationaal landgoed Beekhuizen.
Het weer was heerlijk, er was zelfs wat zon die al warm aanvoelde ondanks de vlagerige wind die er stond en de bomen in het bos liet kraken en steunen. Toen ik het bos inliep werd ik begroet door een hond die na wat aaien er snel weer vandoor ging. Daarna begon mijn wandeling. Na eerst een stuk over een brede lange laan te hebben gelopen zag ik links van mij een soort van hek, ik besloot daardoor heen te gaan en begon aan een stevige klim een heuvel op. Ik ben duidelijk niet in conditie, al snel liep ik te puffen en te hijgen.
Maar ondanks dat klom ik gewoon steeds verder omhoog en kwam langs een boom waar ik in 2018 nog in ben geklommen, ik was daar toen aan het wandelen met een zielenzus. De Peter klimboom dus. 😊 Eenmaal boven op de heuvel even genoten van het uitzicht en de zonnestralen die door de kale bomen heen kwamen.
Toen weer verder “ook omdat er mensen aan kwamen” heerlijk zwervend over de heuvel heen. Soms wat omlaag en dan weer naar boven, genietend van de bomen, de vogels, de zon en de honden die soms voorbij kwam lopen. Toen kwam ik op een centrale plek uit waar ook een soort van monument staat.
Daar even gestaan en de aardse energieën door me heen laten gaan terwijl de zon zijn stralen op me neer liet dalen. Ik zei nog, Scotty beam me up maar er gebeurde natuurlijk niets. Ik ben hier voor een reden, om moeder aarde te helpen in haar ascentie en evolutie proces. Toen weer verder gelopen de heuvel af richting de bus naar Arnhem. Eenmaal in Arnhem was het wachten op de bus naar mijn geliefde durpje. Toen die er eenmaal was, was ik zo weer thuis.
Thuis eten warm gemaakt, even Star Trek gekeken en een hazenslaapje gedaan. Vlak voor ik in slaap viel hoorde ik iemand iets zeggen en voelde ik duidelijk de aanwezigheid van iemand al weet ik niet wie. Misschien was het mijn overleden zielenzus Lia wel, het is immers haar verjaardag (01-02).
Toen ik weer wakker werd heb mijn vuurschaal gepakt en heb een mooi Imbolc vuurtje gestookt met allerlei oude kassabonnetjes en gedroogde kruiden. Ik heb tijdens het vuur stoken het universum allerlei vragen gesteld. Na het vuur stoken heb ik mijn engelen tarotkaarten gepakt en het alle spirits, engelen, mijn begeleider Ramirez en het universum weer aangeroepen en toen een tarotkaart getrokken.
Negen van Vuur
Je hebt heel veel werk en energie in de situatie gestoken. Deze kaart is een teken, dat je actief moet beschermen wat je hebt gecreëerd of hebt verdiend. Wees moedig, en heb vertrouwen dat je in staat bent en het recht hebt om de resultaten van je werk te verdedigen. Wees vastbesloten en geef niet op. Je hebt de wijsheid en het uithoudingsvermogen om deze situatie tot een oplossing te brengen die voor iedereen aanvaardbaar is. Het is daarbij wel belangrijk dat je open blijft staan voor de hulp en voor het standpunt van anderen.
Verdere betekenissen van deze kaart:
Wees voorbereid. Fysieke kracht. Gevoelens van achterdocht. Vermoeidheid.
Daarna begonnen te schrijven aan dit stuk over mijn Imbolc onder het genot van klassieke muziek, Ludwig van Beethoven zijn 4de en 5de symfonieën. En toen zat Imbolc er alweer op en kijken we uit naar de volgende Keltische feestdag “Ostara” die plaats zal vinden met de lente-equinox op zaterdag 21 maart een dag voor mijn geboortedag.
Peter68 © ® 01/02-02-2020
♥
