(For English scroll down)
Wel, daar zit ik dan. Het is twee maanden geleden sinds dat ik iets op dit blog heb geschreven. Er is veel gebeurd de afgelopen twee maanden, of misschien beter gezegd het afgelopen halfjaar. Ik weet even niet zo goed waar ik moet beginnen. Schrijven is nog steeds moeilijk voor me. Vroeger was het als een stromende rivier van woorden, maar tegenwoordig lijkt het wel alsof er in die rivier allerlei dammen zijn geslagen waardoor er een slechte stroming is.
Mijn laatste stuk "De Illusie van Rijkdom" ging over de illusie van materiële rijkdom. Hoe we vaak worden verleid om dingen aan te schaffen die we helemaal niet nodig hebben. En zo zijn er heel veel dingen in onze moderne maatschappij die we eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Als je goed terugkijkt op je leven merk je dat je van jongs af aan bent geprogrammeerd door de mensen om je heen en je school.
Ik kan het me nog goed herinneren, ik had mijn eerste fiets gekregen toen ik zeven jaar oud was van mijn oma. Ik was de koning te rijk met mijn mooie groene Gazelle fiets. Een oom van me zei, dat ik met die fiets moest doen tot mijn 16de, dan kon ik een brommer kopen en daarna met mijn 21ste een auto. Ik moest gaan sparen voor een brommer en auto rijlessen. Ik was daar overigens niet mee bezig. Ik was blij met mijn fiets en wilde geen brommer of auto.
De reden waarom ik geen brommer wilde was omdat ik vaak op mijn fiets brommers inhaalde. Op school werd ik windhoos genoemd omdat ik zo belachelijk hard kon fietsen. Er werd wel eens gezegd dat ik aan de Tour de France deel moest gaan menen. Een andere reden waarom ik geen brommer of auto wilde was van wegen mijn ogen. Toen ik werd geboren bleek ik kinderstaar op mijn linkeroog te hebben. Men heeft dat proberen te verhelpen met een bril, druppels en door mijn rechteroog af te plakken.
In mijn eerste kindertehuis raakte dit oog verwaarloosd waardoor ik geheel blind raakte aan mijn linkeroog. En dat is nog steeds het geval. Ik heb er geen last van en heb mezelf daar helemaal op aangepast. Ik kan mijn hoofd net iets verder naar achter draaien dan de meeste mensen om "als ik in het verkeer ben" te zien wat er achter mij gebeurd. Ik gebruik in het verkeer ook mijn oren en neus meer dan andere mensen.
Ik denk dus dat het Universum de juiste keuze heeft gemaakt voor mij om ervoor te zorgen dat ik nooit auto zou gaan rijden. Ik heb in het verleden overigens wel op brommers en auto gereden, maar die auto's waren meer om mee te racen op een veldje in de buurt. Zo heb ik in een oude Volkswagen Kever zonder remmen gereden en in een Renault 4 waar de versnellingspook nog in het dashboard zat.
Hmm, het lijkt wel magie, ik heb inmiddels al weer heel veel geschreven al ben ik van mijn verhaal afgedwaald. Ik had het dus over dat we door onze omgeving en school worden geprogrammeerd om bepaalde dingen in het leven te doen. Het zijn dingen die of familie traditie zijn of onderdeel van het systeem waarin wij moeten leven. Als we het over het systeem hebben dan worden we vooral geprogrammeerd om de rijke elite te bedienen. Op school wordt je geprogrammeerd om een bepaalde baan te kunnen gaan doen. Daarna ga je in een bedrijf geld verdienen waarvan je weer heel veel moet afstaan aan de belasting.
Belasting wordt voor veel nuttige dingen gebruikt zoals wegen en sociale voorzieningen, maar belastingen worden ook misbruikt voor dingen die we niet nodig hebben. Denk dan bijvoorbeeld aan wapens en prestige projecten waar de gewone mensen niets aan hebben. Ook verdwijnt er veel belastinggeld in potjes en zakken waar niemand weet van heeft en waar je dus ook nooit meer iets van hoort. Het is geoormerkt voor het een of ander in de jaarverslagen, maar als je er dan naar opzoek gaat is het weg.
Programmering, alsof we computers zijn. In feiten zijn we dat ook wel een beetje, onze hersenen zijn de grootste harddrive in het Universum, al is deze harddrive niet erg solide. Naarmate we ouder worden verdwijnt heel veel opgedane kennis en informatie in de grijze brei. Ik merk dat ook aan mezelf. Ik moet bij bepaalde onderwerpen ook steeds meer moeite doen om de kennis/informatie naar boven te kunnen halen. Maar zou het niet mooi zijn als wijzelf deze harddrive konden vullen met kennis en informatie die relevant is voor onze taken hier op aarde? Dat je mappen kunt maken naar mate belangrijkheid.
Het is wat ik heb gedaan. De dingen die ik op school heb geleerd zitten bijvoorbeeld in een rommel mapje omdat het meeste ervan berust op pure leugens en onzin. De menselijke geschiedenis is grotendeels vervalst, zo ook de religieuze geschiedenis. Volgens de kerk bestaat de aarde en de mensheid pas 6000 jaar en is alles begonnen bij Adam en Eva. Dat is natuurlijk een bullshit verhaal, waar komen al die andere mensen dan vandaan? Hebben de kinderen van Adam en Eva dan incest gepleegd met hun moeder? Of hadden ze een lekker triootje. Ik weet het niet, ik ben ook niet meer zo Bijbelvast, dat is ook in de grijze brei verdwenen omdat het voor mij niet meer dan en sprookje is.
Wat ik wil zeggen is, deprogrammeer jezelf. Verlos jezelf van alle onzin die je hebt geleerd en herprogrammeer je met dingen die wel hout snijden. Vertrouw bij dat opnieuw programmeren op je intuïtie. Maak veel mappen waar je blij en gelukkig van wordt, bijvoorbeeld van je kinderen, goede vrienden - vriendinnen en de natuur. Wanneer je dat hebt gedaan ben je klaar om jezelf volledig te ontplooien iets wat het systeem niet wil. Daarom heeft het zoveel onzin in je geprogrammeerd waardoor jij bent vergeten waarom je hier op aarde bent gekomen.
Peter68 © ® 14-07-2024
♥
Programming
Well, there I sit. It has been two months since I last wrote something on this blog. A lot has happened in the past two months, or maybe better said the past six months. I don't really know where to start. Writing is still difficult for me. It used to be like a flowing river of words, but nowadays it seems as if all kinds of dams have been built in that river, causing a bad flow.
My last piece "The Illusion of Wealth" was about the illusion of material wealth. How we are often tempted to buy things that we don't need at all. And there are so many things in our modern society that we don't really need at all. If you look back on your life, you will notice that you have been programmed from an early age by the people around you and your school.
I still remember it well, my grandmother gave me my first bicycle when I was seven years old. I was a king with my beautiful green Gazelle bicycle. An uncle of mine said that I should ride that bike until I was 16, then I could buy a moped and then a car when I was 21. I had to save up for a moped and driving lessons. I wasn't thinking about that, by the way. I was happy with my bicycle and didn't want a moped or a car.
The reason I didn't want a moped was because I often overtook mopeds on my bicycle. At school I was called a tornado because I could cycle so ridiculously fast. It was sometimes said that I should take part in the Tour de France. Another reason why I didn't want a moped or a car was because of my eyesight. When I was born I turned out to have childhood cataracts on my left eye. They tried to solve this with glasses, drops and by taping my right eye.
In my first orphanage, this eye was neglected, causing me to become completely blind in my left eye. And that is still the case. It doesn't bother me and I have completely adapted myself to it. I can turn my head just a little further back than most people to see what's happening behind me "when I'm in traffic." I also use my ears and nose more than other people in traffic.
So I think the Universe made the right choice for me to make sure I would never drive a car. In the past I have ridden mopeds and also driven a car, but those cars were more for racing on a field nearby. I have driven an old Volkswagen Beetle without brakes and a Renault 4 where the gear lever was still in the dashboard.
Hmm, it seems like magic, I have written a lot already, even though I have strayed from my story. So I was talking about the fact that we are programmed by our environment and school to do certain things in life. These are things that are either family traditions or part of the system in which we have to live. When we talk about the system, we are mainly programmed to serve the rich elite. At school you are programmed to be able to do a certain job. Then you will earn money in a company, of which you will have to pay a lot of money in taxes.
Taxes are used for many useful things such as roads and social services, but taxes are also abused for things we don't need. Think, for example, of weapons and prestige projects that are of no use to ordinary people. A lot of tax money also disappears into pots and pockets that no one knows about and that you will therefore never hear from again. It has been earmarked for something or other in the annual reports, but when you go looking for it it is gone.
Programming, as if we were computers. In fact, we kind of are, our brain is the largest hard drive in the Universe, although this hard drive is not very solid. As we get older, a lot of acquired knowledge and information disappears into the grey matter. I notice that in myself too. I also have to make more and more effort to retrieve the knowledge/information for certain subjects. But wouldn't it be nice if we ourselves could fill this hard drive with knowledge and information that is relevant to our tasks here on earth? That you can create folders according to importance.
That is what I have done. For example, the things I learned at school are in a junk folder because most of it is based on pure lies and nonsense. Human history has been largely falsified, as has religious history. According to the church, the earth and humanity have only existed for 6000 years and everything started with Adam and Eve. That is of course a bullshit story, where do all those other people come from? Did the children of Adam and Eve commit incest with their mother? Or did they have a nice threesome. I don't know, I'm no longer very Bible-oriented, that has also disappeared into the grey matter because for me it is nothing more than a fairy tale.
What I want to say is, deprogram yourself. Free yourself from all the nonsense you learned and reprogram yourself with things that do make sense. Trust your intuition when reprogramming. Make lots of folders that make you happy and joyful, for example of your children, good friends - girlfriends and nature. When you've done that you're ready to fully develop yourself, something the system doesn't want. That's why it has programmed so much nonsense into you that you've forgotten why you came here on earth.
Peter68 © ® 07/14/2024
♥
