(For English scroll down)
Lopend tussen bomen en struikgewas
Vroeg ik mij af waar ik was?
Vroeg ik mij af hoe ik hier was gekomen
Ik herinnerde me nog dat ik was aan het dromen
Na veel gedoe opende ik mijn ogen
Na vele koude en warme baden ging men mij afdrogen
Daar lag ik in haar liefdevolle warme armen
Mijn ziel vroeg het Universum om erbarmen
Waar was ik in hemelsnaam aan begonnen
Ik heb duidelijk een race gewonnen
Niet een race die ik had willen winnen
Maar ik was hier dus ik moest beginnen
Vol enthousiasme ging ik er tegenaan
Ik had ervaring en wist waar te gaan
Doch spoedig kwam er een kink in de kabel
En ik voelde me ineens als een vreemdeling in Babel
Vanaf dat moment moest ik strijden om te overleven
Ik moest mezelf echt helemaal geven
Het leven was geen Nice Guy meer
Maar een koude stugge heer
Hoe moest ik hier doorheen komen
Ik wenste dat ik weer samen met het Universum kon dromen
Maar verdriet en pijn blokkeerde dat vermogen
En mijn enthousiasme was ook vervlogen
Schoppend en schreeuwend worstelde ik mij door het leven heen
In een wereld koud, hard en heel gemeen
Ik ben nu ruim over de helft, dus ik mag bijna gaan
Dan mag ik eindelijk naar huis toegaan.
Peter68 © ® 14-07-2024
♥
Life shocks
Walking between trees and bushes
I wondered where I was?
I wondered how I got here
I still remembered that I was dreaming
After much fuss I opened my eyes
After many cold and warm baths they dried me off
There I lay in her loving warm arms
My soul asked the Universe for mercy
What on earth had I gotten myself into
I clearly won a race
Not a race I wanted to win
But I was here so I had to start
I went for it with enthusiasm
I had experience and knew where to go
But soon there was a kink in the cable
And I suddenly felt like a stranger in Babel
From that moment on I had to fight to survive
I really had to give myself completely
Life was no longer a nice guy
But a cold, stubborn gentleman
How was I going to get through this
I wished that I could dream together with the Universe again
But sadness and pain blocked that ability
And my enthusiasm had also evaporated
Kicking and screaming I struggled through life
In a world cold, hard and very mean
I am now well over half way, so I can almost go
Then I can finally go home.
Peter68 © ® 14-07-2024
♥
