Door de mist der tijden ben ik gekomen
Door de geschiedenis van deze planeet mocht ik heen stromen
Ik zag staten ontstaan en ze ook weer ten onder gaan
Door het vele onrecht mochten ze niet meer bestaan
Steeds weer probeert het kwaad de macht te grijpen
Probeert het vele zielen uit te knijpen
Als makke schapen gingen vele naar de slachtbank
En dat geeft veel fysiek en ziels gejank
Mensen willen vaak niet leren
Vinden het moeilijk om zich naar binnen toe te keren
Men geeft liever een ander de schuld
En lachen zich om het ongeluk van andere een bult
Ik heb het door de vele eeuwen heen allemaal zien gebeuren
En al ik kan doen is daarom heel diep treuren
Waarom wil de mensheid zijn werkelijk schoonheid niet zien?
Is het die diep gewortelde angst misschien?
Als puur liefde en licht worden we hier op aarde geboren
Maar al meteen weet het kwaad ons te ringeloren
Familie karma, dogma’s en religie worden op onze ruggen gehesen
Wordt je gedwongen om met de maatschappij mee te rat racen
En wie zich op de een of andere manier aan dit alles weet te onttrekken
Wordt al heel snel geplaatst in een hokje met het labeltje gekken
Wie niet in het maatschappelijke systeem wil meelopen
Zal dat heel duur moeten bekopen
Andersdenkende mensen worden slecht of niet getolereerd
Met heel veel schuld wordt men tot een klein hoopje mens gereduceerd
Alleen zij die stevig in hun schoenen staan kunnen deze druk weerstaan
Zij zullen ten alle tijden hun eigen weg blijven gaan
Immers zij zijn op een missie voor het Universum
Zij trekken zich niets aan van enige maatschappelijk ultimatum
Met een hart gevuld met liefde en hun antenne gericht op de bron
Is er voor hen slechts een slotsom.
Peter68 © ® 10-07-2022
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
