Waarom kan ik jullie van het verleden maar niet loslaten
Ik hou zoveel van jullie, ik kan niet haten
Al die vrouwen ik hielt van jullie stuk voor stuk
Maar ik kon jullie niet geven wat jullie zochten, geluk
Ik ben zelf te verscheurd en kapot van binnen
Zoveel rommel, ik weet soms niet eens waar te beginnen
Met hart en ziel heb ik jullie al mijn liefde gegeven
En met vele van jullie heb ik de liefde bedreven
Vaak was ik zacht, liefdevol en puur vanuit mijn hart
Maar soms was ik ook heel ruw en hard
Was er voor mij geen genot
Ging ik vanbinnen langzaam kapot
De meeste van jullie hebben dit nooit geweten
Jullie zagen niet dat ik was gespleten
Innerlijk vechtend tegen allerlei demonen
Die mijn ziel proberen te onttronen
Als ik dan alleen was liet ik de tranen rijkelijk vloeien
Niet dat iemand dat nu nog zal boeien
Het is slechts om aan te geven de strijd die ik innerlijk voerde
Tegen alle demonen die me steeds vloerde
Jullie waren belangrijke lessen voor mij om te leren
Ik kwam door jullie vaak in hogere sferen
Begon licht in mijn eigen duisternis te ontdekken
En kon me via jullie wijsheid omhoog uit het moeras trekken
Mijn dank aan jullie is oneindig groot
Maar ik ben nog lang niet uit de goot
Ik worstel nog steeds met heel veel dingen
Maar eens zal ik met jullie en de engelen samen zingen.
Peter68 © ® 01-06-2020
Deze krabbel mag NIET worden gedeeld.
♥
