(For English scroll down)
Ik hou ervan om mensen te observeren. Niet om ze te beoordelen, maar gewoon om te kijken hoe de verschillende mensen zich gedragen in het dagelijkse leven. En je zou ze wel in categorieën kunnen onderverdelen, maar dan ben je ze dus aan het beoordelen en dat wil ik niet. Geen mens is hetzelfde, ieder mens reageert anders op situaties.
Afgelopen zomer zat ik ergens op een muurtje naar mensen te kijken en het viel mij op hoe mensen regeren en omgaan met warmte. De een houd van warmte en een andere niet. De een kleed zich bij warmte zo luchtig mogelijk en de ander niet. Gisteren zat ik op de bus te wachten, het was bitter koud mede door de krachtige wind en daar zag ik ook weer hoe mensen reageren op kou in dit geval.
Er liep iemand alsof die ging skiën, helemaal dik ingepakt. Dikke jas en broek, handschoenen en muts op. Even later zag ik iemand lopen in een korte broek, slippers en een dun bloesje, maar die scheen geen last te hebben van de kou. Ik zat te bibberen van de kou terwijl ik wachtte op de bus. Nu moet ik zeggen dat ik geen fan ben van kou, sneeuw en ijs, maar ik moest ook even terugdenken aan vroeger. Het vroor 15 a 20 graden en ik reed op mijn fiets naar mijn werk gekleed in slechts een spijkerbroek, T-shirt, laarzen en spijkerjas.
Ik herinner me nog dat mijn oma "bij wie ik toen woonde" zei, heb jij het niet koud zo dun gekleed? Ik zei, nee nergens last van en ik stapte op mijn fiets en reed weg naar mijn werk in een familie bedrijf. En eenmaal op mijn werk zei ook mijn tante en oom, heb jij het niet koud? En weer zei ik nee, nergens last van. Mijn oom en tante namen er genoegen mee, ik was immers altijd al een vreemd persoon voor hen die dingen anders ervaarde en ook geen rekening hielt met seizoenen, mode, trends en hypes. Ik was een vrije geest, iets waar ze het altijd moeilijk mee hadden.
Men probeerde me wel te beïnvloeden en te kneden in een beeld wat zij voor ogen hadden, maar ik lied mij niet beïnvloeden of kneden. Ik was en ben nog steeds een vrije geest die alles net even anders doet en ervaart. Mijn oma "lief mens dat ze was" maakte zich natuurlijk zorgen, bang dat ik ziek zou worden of nog erger zou sterven net als haar lievelingsdochter (mij moeder) had gedaan en belde mijn oom en tante op in de hoop dat zij mij wel zover konden krijgen om me dikker te kleden. Maar mijn oom en tante wisten dat dit onbegonnen werk was. Mijn tante zei wijselijk, ik houd het in de gaten.
En zo zie je dus dat iedereen warmte en kou op een andere manier ervaart. De een heeft er geen last van en een ander juist weer wel. Leeftijd speelt daarbij ook een rol is mij opgevallen. Zoals ik mij vroeger kleedde tijdens kou zal ik mij nu echt niet meer kleden. Zodra de temperatuur hier onder de 15 graden duikt heb ik twee dekbedden op mijn bed en zakt die onder het vriespunt dan komt er nog een dekbed bij. Mocht het heel hard gaan vriezen "min 10 of meer" dan is een vierde dekbed ook nog mogelijk en dan slaap ik geheel onder de dekens.
Peter68 © ® 23-11-2025
♥
Hot and Cold
I love observing people. Not to judge them, but simply to see how different people behave in everyday life. And you could categorise them, but then you'd be judging them, and I don't want that. No two people are the same; everyone reacts differently to situations.
Last summer, I was sitting on a wall somewhere, people-watching, and it struck me how people manage and cope with heat. One person likes heat, another doesn't. One person dresses as lightly as possible in warm weather, another doesn't. Yesterday, I was waiting for the bus; it was bitterly cold, partly due to the strong wind, and there I saw again how people react to the cold, in this case.
Someone was walking around as if they were going skiing, bundled up. Thick jacket and pants, gloves, and a hat. A little later, I saw someone walking around in shorts, flip-flops, and a thin blouse, but they didn't seem bothered by the cold. I was shivering with cold while waiting for the bus. Now I have to say that I am not a fan of cold, snow and ice, but it also made me think back to the past. It was 15 to 20 degrees below zero, and I was cycling to work dressed only in jeans, a T-shirt, boots, and a denim jacket.
I still remember my grandmother, "the one I lived with at the time," saying, "Aren't you cold dressed so thinly?" I said, "No, no problem," and I got on my bike and rode off to work at a family business. And once I got to work, my aunt and uncle also said, "Aren't you cold?" And again I said, "No, no problem." My aunt and uncle accepted it, after all, I was always a stranger to them, experiencing things differently and not paying attention to seasons, fashion, trends, and hypes. I was a free spirit, something they always struggled with.
They tried to influence me and mold me into an image that they had in mind, but I did not allow myself to be influenced or moulded. I was and still am a free spirit who does and experiences everything a little differently. My grandmother, "the sweet person that she was," was naturally worried, afraid that I would get sick or, worse, die "just like her favorite daughter (my mother) had done" and she called my uncle and aunt in the hope that they could persuade me to dress more warmly. But my uncle and aunt knew that this was a hopeless task. My aunt wisely said, "I'll keep an eye on it."
And so you see that everyone experiences heat and cold in a different way. One person is not bothered by it, and another is. I noticed that age also plays a role in this. I certainly won't dress anymore the way I used to dress when it was cold. As soon as the temperature here drops below 15 degrees, I put two duvets on my bed, and if it drops below freezing, I put on another duvet. If it freezes very hard, "minus 10 degrees Celsius or more," then a fourth duvet is also an option and then I sleep completely under the covers.
Peter68 © ® 23-11-2025
♥
